Ο ποδηλατικός γύρος της Σικελίας (όπου, αν τελειώνουν οι δρόμοι, αρχίζουν οι Σικελοί) – Corriere.it

Το εξώφυλλο

Από Παλέρμο στο Παλέρμο, 1.205 χιλιόμετρα να πάτε «αριστερόστροφα για να θαυμάσετε τη θάλασσα στα δεξιά και τα παράκτια λατομεία και σπηλιές». Τζιοβάνι Γκουαρνέρισυγγραφέας του οδηγού Ο περίπλους της Σικελίας με ποδήλατο (192 σελ, 19 ευρώ, εκδ Terre di Mezzo) και πρόεδρος τουΣικελικός Ποδηλατικός Σύλλογος, υποδεικνύει την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσετε για να κάνετε πετάλι στο νησί του ηφαιστείου της Αίτνας. Γνώριζε καλά αυτούς τους δρόμους αφού, σε ηλικία δώδεκα ετών, διάλεξε το ποδήλατο για να επαναφέρει το σθένος σε ένα πόδι που έσπασε σε εννέα σημεία σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα. «Το ποδήλατο μου επέτρεψε να είμαι σε εξωτερικό χώρο, να πάω μακριά, να ανακαλύψω τα πιο μυστικά μέρη στο Παλέρμο και να παραμείνω σε φόρμα».

Ήταν η δεκαετία του ογδόντα και μετά ήρθε η δεκαετία του ’90, όταν η πρωτεύουσα της Σικελίας ήταν στα χείλη όλων για αυτή τη φράση που έγινε ιστορική που προφέρθηκε από Ρομπέρτο ​​Μπενίνι στη ταινία «Τζόνι Στέκινο». Διάβασε: «Είναι στην τρίτη και πιο σοβαρή από αυτές τις πληγές που συκοφαντεί τη Σικελία και το Παλέρμο ιδιαίτερα στα μάτια του κόσμου. Ε… Το έχεις ήδη καταλάβει. Δεν έχει νόημα να του το πεις. Ντρέπομαι που το λέω. Είναι η κίνηση! Πάρα πολλά αυτοκίνητα! Είναι μια μεγάλη, στροβιλιζόμενη κίνηση που μας εμποδίζει να ζήσουμε και μας κάνει εχθρούς οικογένεια εναντίον οικογένειας, πάρα πολλά αυτοκίνητα! ». Ο Γκουαρνιέρι ήταν μάρτυρας. «Όχι τραμ, λίγα λεωφορεία, κυκλοφορούσες με αυτοκίνητο. Το ποδήλατο στο Παλέρμο ήταν ένα ρίσκο και υπήρχαν πολύ λίγοι ποδηλάτες στους δρόμους. Είμαι ένας από αυτούς. Ωστόσο, κάνοντας πετάλι, είχα κερδίσει τον σεβασμό των συμμαθητών μου. Είμαι αθλητικός και πάντα μαυρισμένος». Σήμερα, η Guarneri διοργανώνει ξεναγήσεις “Αυτοκαθοδηγούμενος” μέσω του πρακτορείου Εμπνευσμένες περιηγήσεις. Μια επιχείρηση που χτίστηκε την τελευταία δεκαετία όταν ήρθε η ώρα να μετατρέψει το πάθος του σε δουλειά. «Στη Σικελία μπορείς να κάνεις ποδήλατο όλο το χρόνο», λέει, που έχει διασχίσει το μήκος και το πλάτος της, τον περίπλου αρκετές φορές.

Όταν οι τρύπες προστατεύουν από τα αυτοκίνητα

Για ποδηλατική χρήση χώρισε τη διαδρομή σε 21 στάδια, επίσης να απολαύσουμε σε τρεις διαφορετικές φάσεις, η καθεμία διαρκεί μια εβδομάδα, «ευκαιρίες για όσους έχουν λίγο διαθέσιμο χρόνο». Ξεκινά από την πρωτεύουσα, με φόντο τη θάλασσα. Η Σικελία είναι τα εσπεριδοειδή, το σιτάρι, η ρίγανη και τα αμπέλια. Η Σικελία είναι η Magna Graecia και επιβλητικοί ναοί. Η Σικελία είναι μπαρόκ και ξερολιθιές. Η Σικελία είναι ιστορία, η απόβαση χιλίων Garibaldini στη Marsala (Μάιος 1860), η βάση φρουρού του ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο και δύο χιλιάδες εγκαταλελειμμένες αποθήκες στη θέση τους από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, που χτίστηκαν εν αναμονή ενός εχθρού που έρχεται από τα κύματα. Είναι η Σικελία του ποδηλάτη για πάθος, χωρίς αθλητικούς σκοπούς, που εντρυφεί στο χρόνο και στο βλέμμα. Σε Mtb ή μάλλον χαλίκι, η επιλογή του ποδηλάτου βασίζεται στην ποιότητα των δρόμων. «Εξαιρετικό και πολύ απασχολημένο το κράτος – λέει ο Guarneri – Είναι δυνατό να κάνετε ιππασία στους πολλούς ποδηλατόδρομους, όπως αυτός κατά μήκος του αλυκές Trapani και Stagnone ή σαν αυτό του Πόρτο Πάλο, μια ανακαινισμένη πρώην σιδηροδρομική γραμμή. Συχνά υπάρχουν χωματόδρομοι άμμος απατηλή και παρεμβατική όπως στα παλιά στρατιωτικά μονοπάτια που συνέδεαν τις αποθήκες. Οι εκπλήξεις τους επιφυλάσσουν οι Επαρχιώτες, σε μεγάλο βαθμό αφέθηκαν στον εαυτό τους και «χτυπούν», αλλά τρύπες και μικρές κατολισθήσεις κρατούν τους αυτοκινητιστές μακριά. Μπορείτε να κάνετε πετάλι για δεκάδες χιλιόμετρα χωρίς να συναντήσετε αυτοκίνητα». Αν το Mondello είναι η παραλία του Παλέρμο, με τη γοητεία της ελευθερίας του ιστορικού λουτρού του, sui φυσικά πάρκα οι μαλακοί αμμόλοφοι είναι πίσω, άγριοι και πλούσιοι σε αλάτι. «Δεν τους ισοπεδώνουν πλέον μπουλντόζες», λέει ο Γκουαρνέρι. «Είναι ένα φυσικό αμυντικό σύστημα, ένα από τα θαύματα του Φυσικό καταφύγιο στο στόμα του ποταμού Berice270 εκτάρια μεταξύ Τράπανι και Αγκριτζέντο, όπου οι θαλάσσιες χελώνες γεννούν τα αυγά τους».

Το λευκό του μαρμάρου και του αλατιού

Το βλέμμα προς την Αφρική είναι το πιο απαιτητικό στάδιο. “Από Castellamare del Golfo προς την Τράπανι, περίπου 70 χλμ. με 1.208 μέτρα υψόμετρο. Ανεβείτε στο μικρό χωριό του Visicari και το γξενώνας της Baida. Εφτασαν στις Κουστονάτσι πρέπει να προσέχετε να μην τρυπήσετε, κάνετε πετάλι μεταξύ του λατομεία λευκού μαρμάρου χρησιμοποιείται επίσης για την Βατικάνο, είναι η δεύτερη πιο σημαντική τοποθεσία στον κόσμο μετά την Καρράρα. Η σκόνη και οι νιφάδες κάνουν το έδαφος ολισθηρό και αντανακλούν τον ήλιο εκθαμβωτικά». Περιέργεια: το χωριό Custonaci αναπτύχθηκε εντός του σπηλιές του Σκουράτισυμπεριλαμβανομένου αυτού του Ψωμοφάγος όπου κάθε χρόνο στήνεται η ζωντανή φάτνη με την αναπαράσταση της αγροτικής ζωής του δέκατου ένατου αιώνα. Το πιο εύκολο στάδιο του περίπλου προέρχεται από Τράπανι προς την Mazara del Vallo. «Ποδηλατάς κατά μήκος της θάλασσας, διασχίζεις τις αλυκές και το Φυσικό καταφύγιο WWF. Δεκάδες μικροί δρόμοι ρέουν ανάμεσα στις πισίνες που μπορούν να ταξιδέψουν μόνο με προηγούμενη εξουσιοδότηση και με εξειδικευμένο ξεναγό». Ένα άλλο φυσικό καταφύγιο είναι αυτό του Stagnone. Η λιμνοθάλασσα είναι πλέον προορισμός για όσους ασκούνται kitesurfing χάρη σε 300 ημέρες ανέμου το χρόνο. Τα σχολεία που ξεπήδησαν την τελευταία δεκαετία ενεργούν για τη διατήρηση του οικοτόπου και της επικράτειας, επιτρέποντας την ανάκτηση ολόκληρων τμημάτων της ακτής.

Το άγνωστο της κλιματικής αλλαγής

Από Sciacca προς την Αγκριτζέντο ο δρόμος είναι μια συνεχής ανηφόρα και κατηφόρα. ΠΡΟΣ ΤΗΝ Porto Empedocle αποδίδεται φόρος τιμής σε Andrea Camilleriπου μετέφερε τις ιστορίες και τις ατμόσφαιρές του στα μυθιστορήματα του επιθεωρητής Μονταλμπάνο. Τα ονόματα των πόλεων έχουν αλλοιωθεί, Scicli γινεται Vigata, Ραγκούσα γινεται Μοντελούζαενώ το περίφημο παραθαλάσσιο σπίτι του σούπερ μπάτσου βρίσκεται στο Πούντα Σέκκα κλήση Μαρινέλλα. Όχι πολύ μακριά από το Porto Empedocle είναι το διάσημο Scala del Turchi, ένας λευκός γκρεμός προστατευμένος από τον άνεμο και ένας πρώην γκρεμός που προτιμούν οι πειρατές. Ανάμεσα στα χίλια πανοραμικά σημεία που προσφέρει η Σικελία υπάρχει ένα που δεν πρέπει να χάσετε, στα βορειοανατολικά του νησιού. “Capo Milazzo, ένα ακρωτήρι που εκτείνεται για 6,5 χλμ πάνω από τη θάλασσα και δεν εκτιμάται ιδιαίτερα. Είναι μια φυσική όαση όπου φωλιάζουν πολλά είδη ζώων και για το λόγο αυτό απαγορεύεται η ποδηλασία στο καταφύγιο. Τις καθαρές μέρες μπορείτε να δείτε την Αίτνα. Φτιαγμένο μέσα σε μια σπηλιά, υπάρχει το ιερό του Sant’Antonio Abate. Οι πιστοί παρατηρούν τη θάλασσα από μια βεράντα».
Με το i κλιματικές αλλαγές, δεν λέγεται ότι στη Σικελία βρέχει ελάχιστα. Πρόσφατοι ανεμοστρόβιλοι κατέστρεψαν θερμοκήπια και στέγες. Ασυνήθιστα φαινόμενα. Μπορεί επομένως να συμβεί να βρίσκεται σε άβολες καταστάσεις. Όπως συνέβη με τον Γκουαρνέρι. «Μετά από μια καταιγίδα, ο δρόμος στον οποίο ταξίδευα δεν ήταν πλέον προσβάσιμος. Υπήρχαν εργάτες που εργάζονταν για να αναδιατάξουν τις όχθες μιας τάφρου. Βλέποντάς με σε μπελάδες, με φόρτωσαν στο μηχανικό φτυάρι του οχήματός τους. Ένα επεισόδιο που αναφέρω συχνά στους πελάτες μου. Έμαθα ότι εκεί που τελειώνουν οι δρόμοι και οι υποδομές αρχίζουν οι Σικελοί. Αρκεί να ρωτήσεις. Ένας Σικελός δεν θα πει ποτέ όχι, αν μη τι άλλο θα σε συνοδεύσει».

3 Μαΐου 2022 (αλλαγή 3 Μαΐου 2022 | 01:17)

© Η ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ

Manolis Toccilis

"Τυπικός λάτρης των ζόμπι. Υπέρμαχος του αλκοόλ. Ανίατος εθισμένος στην τηλεόραση. Ακραίος λάτρης του διαδικτύου. Βραβευμένος αναλυτής."

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *