ΤΟΙΧΟΣ – Η Κούρδη συγγραφέας Meral Şimşek συνελήφθη από την ελληνική αστυνομία ενώ διέσχιζε από την Τουρκία στην Ελλάδα στις 29 Ιουνίου. Ο Şimşek είπε ότι συνελήφθη μαζί με την Dicle Muhammed από το Αφρίν και υποβλήθηκε σε γυμνό έλεγχο.

Ο Σίμσεκ είπε στην ελληνική αστυνομία ότι χτυπήθηκε για ώρες, παρόλο που δήλωσε ότι είχε υπόθεση στην Τουρκία για «προπαγάνδα» και «μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης» και ότι ήταν μέλος της κουρδικής ΠΕΝ. Δηλώνοντας ότι η αστυνομία κατέσχεσε τους υπολογιστές, τα κινητά τους τηλέφωνα και μεγάλα χρηματικά ποσά, ο Σίμσεκ είπε ότι στη συνέχεια πετάχτηκαν στα νερά του Μερίτς και κολύμπησαν στην ακτή στην Τουρκία.

Όπως έγινε γνωστό, η Dicle Muhammed, που ήθελε να πάει στη Γερμανία με την αρραβωνιαστικιά της, συνελήφθη με την αιτιολογία ότι ήταν «μέλος οργάνωσης», αφού στάλθηκε στην Τουρκία και στάλθηκε στις κλειστές φυλακές της Αδριανούπολης.

Ο Şimşek, ο οποίος έχει μήνυση για «προπαγάνδα» και «μέλος οργάνωσης» στην Τουρκία, έχει εθνικά και διεθνή λογοτεχνικά βραβεία.

ΕΞΑΓΩΓΗ, ΠΑΡΟΧΛΗΣΗ, ΒΑΣΑΝΙΣΕΙΣ, ΓΥΜΝΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ…

Η συγγραφέας Meral Şimşek εξήγησε τις εμπειρίες της στα ελληνικά σύνορα ως εξής: «Πριν ξεκινήσουμε στις 29 Ιουνίου 2021, γύρω στις 20.00 μ.μ., μας πέρασαν από τον Meric με μια γυναίκα που ονομαζόταν Dicle και μας άφησαν στα ελληνικά σύνορα. Περπατήσαμε για μιάμιση ώρα. Βγάλαμε βίντεο που περπατούσαμε και τα στείλαμε στους φίλους μας στην Ελλάδα. Συμπεριλάβαμε επίσης πληροφορίες τοποθεσίας. Στο μεταξύ μας κυνηγούσε και ο Έλληνας στρατιώτης των συνόρων. Πολλές φορές ξεφορτωθήκαμε τους Έλληνες φαντάρους. Μετά μπήκαμε σε ένα δάσος και εκεί πέσαμε σε ένα βάλτο. Περιμέναμε ώρες σε εκείνο το βάλτο. Είχαμε προσγειωθεί σε μια άγρια ​​περιοχή. Γύρω στις 04:00 το πρωί, μας δόθηκε τοποθεσία, μας είπαν, «Θα πάτε προς το Ferez, θα σας περιμένουν οι δικηγόροι. Εν τω μεταξύ, τρέχουμε μακριά από αλεπούδες και γουρούνια. Μετά βλέπουμε τους στρατιώτες απέλασης, τους τρέχουμε τρέχοντας. Στο δρόμο μας είπαν «Μην σας πιάσουν, θα απελαθείτε απευθείας, μπορεί και να σας βασανίσουν». Στις 04:00 ξεκινήσαμε πάλι το περπάτημα. Ξεκινήσαμε στον κεντρικό δρόμο γύρω στις 07.50. Εν τω μεταξύ ήρθε ένα αυτοκίνητο της ελληνικής αστυνομίας, χαρήκαμε. Όταν ήρθε η αστυνομία, εξήγησα την κατάστασή μας για να βοηθήσουν. Εξήγησα ότι είμαι μέλος της κουρδικής PEN και ότι υπάρχει μήνυση εναντίον μου στην Τουρκία. Επέκτεινα το κουρδικό μου PEN ID. Μου πήραν και όλα τα άλλα έγγραφα. Και περπατήσαμε 12 ώρες, πεινούσαμε, νερό δεν ήπιαμε. Είμαστε σε πολύ άσχημη κατάσταση. Μου πήραν τις ταυτότητες και τις ανέφεραν κάπου. Ο Ντιτσλέ είναι Σύρος υπήκοος, αλλά δεν είχε ταυτότητα. Στο μεταξύ, μας πήραν όλες τις ηλεκτρονικές συσκευές, τα πορτοφόλια και τα επίσημα έγγραφα και άνδρες μπάτσοι μας έψαξαν παντού. Τα τηλέφωνά μας χτυπούσαν συνεχώς, μας καλούσαν οι δικηγόροι μας στην Ελλάδα. Ακριβώς τότε έφτασε ένα άλλο όχημα της αστυνομίας, λευκό και χωρίς πινακίδες. Από το δεύτερο όχημα κατέβηκαν μια γυναίκα και ένας άνδρας αστυνομικός. Το δρόμο άρχισαν να διασχίζουν και πολιτικά οχήματα. Κάποιοι μάλιστα σταμάτησαν καθώς περνούσαμε και μιλήσαμε με τους μπάτσους στο πρώτο όχημα. Η αστυνομικός έγδυσε εμένα και τον Τίγρη μπροστά σε όλους στη μέση του δρόμου και τους έψαξε. Κοίταξε τους κόλπους μας. Εν τω μεταξύ, τα τηλέφωνά μας χτυπούσαν συνεχώς, όχι σιωπηλά. Τα τηλέφωνά μας ήταν στα χέρια τους. Πήραν όλα τα υπάρχοντά μας και μας έβαλαν στο αυτοκίνητο χωρίς πινακίδα».

«Υπήρχαν ίχνη αίματος ΠΑΝΤΟΥ»

Επισημαίνοντας ότι το εσωτερικό του αυτοκινήτου μύριζε αίμα και υπήρχαν παντού ίχνη αίματος, ο Σίμσεκ συνέχισε ως εξής: «Προφανώς κουβαλούσαν πολλούς τέτοιους ανθρώπους. Τα ούρα και τα ανθρώπινα κόπρανα είναι παντού. Παρεμπιπτόντως, σκεφτόμουν ότι στη χειρότερη περίπτωση θα μας πήγαιναν στο κέντρο απέλασης και θα μας πήγαιναν οι δικηγόροι. Το όχημα κινούνταν πολύ γρήγορα. Ήταν ανώμαλο έδαφος. Παρεμπιπτόντως, σταμάτησαν δύο φορές, και τις δύο φορές που άλλαξαν ο οδηγός. Το είδαμε μέσα από ένα μικρό κενό που έμεινε στην πόρτα. Εκείνη τη στιγμή, σκέφτηκα, «Θα μας σκοτώσουν. Οδηγήσαμε για τουλάχιστον άλλη μία ώρα. Σταμάτησαν σε ένα μέρος. Κάποιος εκεί μιλούσε τουρκικά. Μας κατέβασαν, κοίταξα ότι ήμασταν στην άκρη του νερού. Γύρω μας υπήρχαν μασκοφόροι. Νόμιζα ότι θα μας σκότωναν και θα μας ρίξουν στο νερό. Άρχισα να εξηγώ την κατάστασή μου στα τούρκικα. Είπα, “Αυτό είναι παραβίαση των δικαιωμάτων σας, μην το κάνετε αυτό, θα σας μηνύσουν στην Τουρκία”. Μόλις το είπαν αυτό, άρχισαν να με χτυπούν με πισινό. Ήταν μια τρομερή στιγμή. Έριξαν τον Τίγρη στη βάρκα, εγώ ακόμα φώναζα. Μιλώντας τούρκικα, έκανε ένα σημάδι σιωπής και είπε: «Θα πεθάνεις». Στη βάρκα ήταν δύο μαύροι, οδηγούσαν. Μας κοιτούσαν με φόβο. Δεν μας έδωσαν τις τσάντες, αλλά πέταξαν το σακίδιό μας στη βάρκα. Μετά με πέταξαν στη βάρκα. Ωστόσο, μας έδωσαν μόνο τα ρούχα μας. Μας πήραν όλα τα επίσημα έγγραφα, ηλεκτρονικός εξοπλισμός και χρήματα. Αντιστάθηκα, αλλά με πέταξαν και στη βάρκα. Έβλεπα Τούρκους στρατιώτες από την απέναντι πλευρά. Ήμασταν στα μισά του δρόμου όταν ένας από τους ανθρώπους στην απέναντι όχθη έκανε ένα σημάδι αλόγου σε έναν μαύρο άνδρα και ξαφνικά βρέθηκα στο νερό. Όμως κατάφερα να πιάσω ένα από τα κουπιά στη βάρκα. Ενώ προσπαθούσαν να πάρουν το κουπί, εγώ προσπαθούσα να πλησιάσω την ακτή. Κατάφεραν να μου πάρουν το φτυάρι και έφυγαν. Εκμεταλλεύτηκα τα πόδια μου και έφτασα στην ακτή. Εκείνη την ώρα ο Τίγρης με τράβηξε στη στεριά. Έτσι βγήκαμε στη στεριά. Παραδοθήκαμε στον στρατό. Η Ντικλέ δεν ήξερε τουρκικά. Εξήγησα την κατάστασή μας. Ο Συνοριακός Σταθμός Ipsala μας πήρε. Από εκεί με συνέλαβαν για παράβαση της απαγόρευσης ταξιδιού στο εξωτερικό και με έβαλαν στις φυλακές της Αδριανούπολης. Η Ντικλέ παρέμεινε στο αστυνομικό τμήμα. Είπαν ότι και ο Τίγρης θα σταλεί στον προσφυγικό καταυλισμό».

«Η ΝΑΡΕ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ»

Ο Σίμσεκ δήλωσε ότι ερευνήθηκαν επίσης γυμνοί όταν τους πήγαν στις φυλακές της Αδριανούπολης και είπε: «Η κατάσταση της φυλακής είναι άθλια. 200 χρόνια φυλακή και οι συνθήκες είναι πολύ κακές. Με έβαλαν δίπλα στις γυναίκες που φυλακίστηκαν εξαιτίας του «FETO». Δεν ζητούν ποτέ να κατονομαστούν. Ωστόσο, σχεδόν όλοι τους έχουν υποβληθεί πολλές φορές σε γυμνές έρευνες. Στο 15χρονο παιδί κάποιου πέρασαν χειροπέδες ανάποδα. Τα παιδιά της ήταν μαζί της ενώ κάποιος άλλος αναζητούνταν γυμνός. Από αυτούς έμαθα ότι όσοι απελάθηκαν από την Ελλάδα βίωσαν παρόμοια πράγματα μαζί μας. Αφού έμεινα σε αυτή τη φυλακή για 7 ημέρες, συνδέθηκα με το δικαστήριο στη Μαλάτια στις 6 Ιουλίου με το SEGBİS. Το δικαστήριο ανέβαλε την ακρόασή μου για τις 21 Σεπτεμβρίου 2021 και με άφησε ελεύθερο με τον όρο να υπογράφω στο αστυνομικό τμήμα 3 ημέρες την εβδομάδα και να συνεχιστεί η απαγόρευση ταξιδιού μου. Λίγες μέρες αφότου αφέθηκε ελεύθερος, έμαθα ότι συνελήφθη και η Ντιτσλέ. Όλες οι συσκευές που αγοράζονται από εμένα είναι μεταπληρωμένες στην Τουρκία για λογαριασμό μου και οι διευθύνσεις IP τους μπορούν να προσπελαστούν και να προσδιοριστεί το πού βρίσκονται. Από όσο έμαθα από την οικογένεια και τους φίλους μου, το τηλέφωνό μου ήταν διαθέσιμο μέχρι τις 11:00 στις 30 Ιουνίου. Η τηλεφωνική γραμμή που χρησιμοποιώ είναι στο όνομά μου και οι πληροφορίες τοποθεσίας που χρησιμοποιήθηκαν τελευταία είναι πολύ εύκολα προσβάσιμες. Μόλις πέρασα τα σύνορα, άνοιξα τη γραμμή μου για χρήση στην Ελλάδα και χρεώθηκα. Σε αυτό το πλαίσιο, οι ταυτότητες των επίσημων Ελλήνων αστυνομικών που μας παρέλαβαν είναι προσβάσιμες εάν γίνουν απαραίτητες προσπάθειες λαμβάνοντας υπόψη τις ώρες που ζήσαμε όλα αυτά. Θυμάμαι ακόμα πολύ καθαρά τα πρόσωπα των χαρακτήρων. Συμπλήρωσα έναν φάκελο με τον δάσκαλό μου Eren Keskin για να κάνω αίτηση στα διεθνή ποινικά δικαστήρια και στον ΟΗΕ. Ξεκινήσαμε την υπόθεση. Δεν θα το αφήσουμε αυτό. Ποιος ξέρει τι πέρασαν. Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν χειρότερα από αυτό. Η Ελλάδα πρέπει να τιμωρηθεί στα διεθνή δικαστήρια. Τα τηλέφωνα, τα χρήματα, οι ηλεκτρονικές συσκευές, οι ταυτότητες, τα διαβατήρια όλων που πετάχτηκαν στην τουρκική πλευρά από την Ελλάδα κατασχέθηκαν και τα πάντα όλων, συμπεριλαμβανομένου του δικού μου και του Τίγρη. Παράλληλα θα κάνω και ποινική μήνυση για εκβίαση. Τίποτα που μας αφαιρέθηκε δεν έχει επιστραφεί».