Ένας νέος που καταφέρνει να δώσει δέσμευση και συγκίνηση σε έναν συνομήλικό του είναι ίσως ο πιο άμεσος και υγιής τρόπος που μπορεί να ακολουθήσει ο νεανικός πρωταγωνισμός, μέσω της προσέγγισης που ονομάζεται Service Learning. Εάν αυτοί οι νέοι προέρχονται από μια εμπειρία συνεργασίας Erasmus Plus με τίτλο “Νέες Τεχνολογίες Νέοι ΚόσμοιΜε την Ιταλία, την Ελλάδα, την Πορτογαλία, τη Ρουμανία και την Ισπανία, η εταιρεία διπλασιάζει την πρόκληση, αποτελώντας την αγγλική γλώσσα το όχημα μέσω του οποίου μπορεί να παραδοθεί το περιεχόμενο. Το θέμα που επέλεξαν οι μικροί μαθητές του γυμνασίου Rummo στο Μπενεβέντο είναι το Ρομποηθική, με την παρουσίαση ΠΠΤ με τίτλο «τεχνητή νοημοσύνη”: ηθικές και κοινωνικές πτυχές ως συνέπειες των ρομποτικών τεχνολογιών και προϊόντων της έλευσης της λεγόμενης «υγρής κοινωνίας».

«Ενόχλησαν» τον μεγάλο συγγραφέα Azimov, τους επιστήμονες του διαμετρήματος του Gianmarco Veruggio και τον Alan Turing με το «παιχνίδι μίμησης» του. ο φιλόσοφος Κρις Στόουκς που αμφισβήτησε τους τρεις νόμους της ρομποτικής. Η Ελίζα και η Κλάρα, τα δύο ρομπότ που είναι πιο γνωστά στον κόσμο για την ικανότητά τους να συνομιλούν με τους ανθρώπους, πυροδότησαν τη συζήτηση μεταξύ συνομηλίκων, η οποία σίγουρα απογειώθηκε με επιτυχία με όλους τους συμμετέχοντες όταν το θέμα του αυτοκινήτου χωρίς οδηγό και οποιαδήποτε ηθική επιλογή για το ποιος θα πρέπει να διασωθεί σε περίπτωση κινδύνου.

Στη συνέχεια, η παρέμβαση ξεκίνησε ξανά από το UniSannio, Σχολή Μηχανικών, από τους καθηγητές Gaetano Continillo, τακτικό καθηγητή χημικής μηχανικής και Francesco Vasca, καθηγητή αυτοματισμού, οι οποίοι ένιωσαν την εκπαιδευτική και κοινωνική ευθύνη να εισέλθουν στην κοινότητα Service Learning που ξεκίνησε από τους φοιτητές και να καλωσορίσει νέοι από τις πέντε χώρες με προβληματική εκπαιδευτική προσέγγιση, αγαπητοί στο SL, να διερευνήσουν με την ικανότητα και την τεχνογνωσία τους στον συγκεκριμένο τομέα, τις ηθικές συνέπειες που προκύπτουν από τη μαζική χρήση της ρομποτικής στην καθημερινή, εργασιακή και παιχνιδιάρικη πραγματικότητα μας (EIS, LUMSA).

Ως εκ τούτου, το Service Learning βρήκε επίσης μια σημαντική ανακάλυψη στην εμπειρία του Erasmus Plus, βοηθώντας στην οικοδόμηση μιας βιώσιμης τοπικής εκπαιδευτικής κοινότητας, ικανής να προτείνει ένα μοντέλο σχέσεων και ευθυνών στο οποίο κάθε άτομο, από τη δική του οπτική γωνία, αλλά σε συνεργασία με άλλους, μπολιάζοντας τις σχεσιακές δεξιότητες με τη γνωστική και λειτουργική διάσταση πολλών θεμάτων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, συμβάλλει στη συλλογική ανάπτυξη και ανάπτυξη, εξέλιξη που αυτή τη φορά έχει πάρει ευρωπαϊκή διάσταση.

Σόνια Καπούτο