«Συμφωνούμε όλοι για τον παραλογισμό της ευρωπαϊκής οδηγίας Bolkestein, αλλά είμαστε επίσης ρεαλιστές όταν δηλώνουμε ότι οι εταιρείες σε κρατικές παραχωρήσεις (κολυμβητικές εγκαταστάσεις, λιμάνια, αποβάθρες, εστιατόρια, καταστήματα κ.λπ.) δεν χρειάζονται πλέον προεκτάσεις, αλλά βεβαιότητες». Αυτό δήλωσε ο Massimo Mallegni, επικεφαλής του εθνικού τμήματος Τουρισμού της Forza Italia, σχολιάζοντας τις υπό συζήτηση τροποποιήσεις στο διάταγμα milleproroghe για το θέμα των παραχωρήσεων παραλιών. «Εδώ και χρόνια οι επενδύσεις στις παραλίες έχουν αποδυναμωθεί λόγω της αβεβαιότητας του μέλλοντος. Οι τράπεζες ανακαλούν τα πιστωτικά όρια ή δεν δίνουν άλλα, γιατί δεν υπάρχουν εγγυήσεις όταν έχουν λήξει οι παραχωρήσεις. Εν ολίγοις, ένας τομέας που συνεισφέρει περίπου 20% στο εθνικό τουριστικό ΑΕΠ παραμένει σε αβεβαιότητα. Ετσι, είτε όσοι έχουν δώσει υποσχέσεις τις τηρούν αφήνοντας τις παραχωρήσεις του ιταλικού κράτους να φύγουν από το Bolkestein είτε πρέπει να γράψουμε αμέσως τα εκτελεστικά διατάγματατο περιεχόμενο του οποίου υπάρχει ήδη στον νόμο περί ανταγωνισμού που εγκρίθηκε τον περασμένο Αύγουστο».

Τα εκτελεστικά διατάγματα, υπογραμμίζει ο Mallegni, πρέπει να προβλέπουν τα ακόλουθα:

1. Εκεί χαρτογράφησηΩς εκ τούτου, ο καθορισμός ομοιογενών κριτηρίων για τον προσδιορισμό των περιοχών που υπόκεινται σε παραχώρηση, διασφαλίζοντας την επαρκή ισορροπία μεταξύ των υπό παραχώρηση κρατικών περιοχών και των ελεύθερων ή ελεύθερων εξοπλισμένων περιοχών, καθώς και η συνεχής παρουσία πυλών.
2. Κατά την ανάθεση της παραχώρησης, λάβετε επαρκή υπόψη την επενδύσειςαπο επιχειρηματική αξία της εταιρείας και της ενσώματα και άυλα περιουσιακά στοιχεία;
3. Μια βαθμολογία και επαρκής συνεκτίμηση, για τους σκοπούς της επιλογής του παραχωρησιούχου, η ποιότητα και τους όρους της υπηρεσίας που προσφέρεται στους χρήστες·
4. Ένα σκορ για τοτεχνική και επαγγελματική εμπειρία που έχει ήδη αποκτηθεί σε σχέση με τη δραστηριότητα που καλύπτεται από την παραχώρηση, επίσης από εταιρείες που κατέχουν δομές τουριστικών καταλυμάτων που διαχειρίζονται κρατικές παραχωρήσεις·
5. Μια βαθμολογία για την αξιολόγηση της θέσης των υποκειμένων που, κατά την πενταετία πριν από την έναρξη της διαδικασίας επιλογής, χρησιμοποίησαν παραχώρηση ως κύρια πηγή εισοδήματος για τον εαυτό του και για την οικογενειακή του μονάδα·
6. Πρόβλεψη της διάρκειας της παραχώρησης για περίοδο που δεν υπερβαίνει το αναγκαίο για να εγγυηθεί στον ανάδοχο τηνυποτίμηση και τοδίκαιη απόδοση της επένδυσης εξουσιοδοτημένο από τον παραχωρητή·
7. Καθορισμός ενιαίων κριτηρίων για τον ποσοτικό προσδιορισμό των ετήσιων τελών παραχώρησης που λαμβάνουν υπόψη τη φυσική αξία και τηνπραγματική κερδοφορία κρατικές περιοχές·
8. Καθορισμός ενιαίων κριτηρίων για τον ποσοτικό προσδιορισμό τουαποζημίωση να καταβληθεί στον απερχόμενο ανάδοχο, χρεώνεται στον εισερχόμενο ανάδοχο·
9. ο το δικαίωμα της πρώτης άρνησης για εξερχόμενους αντιπροσώπους.

«Αυτή είναι η πραγματική πρόκληση σήμερα. Αρκετή κουβέντα!» βροντάει ο Mallegni. «Πρέπει να εγκριθούν ένα ή περισσότερα νομοθετικά διατάγματα με στόχο την αναδιοργάνωση και την απλούστευση της πειθαρχίας για τις κρατικές παραχωρήσεις στη θάλασσα, με εξαίρεση τις παραχωρήσεις που αφορούν περιοχές, δομές και υποδομές που προορίζονται για τη ναυπηγική, την υδατοκαλλιέργεια και την μυδοκαλλιέργεια. Τώρα ή ποτέ. Οι επιχειρήσεις χρειάζονται βεβαιότητες».

© Η ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ