Εκείνο το καλοκαίρι του 1982, όταν η Ιταλία κέρδισε το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου, οι θερμοκρασίες στην Ευρώπη ήταν ασυνήθιστα υψηλές. Δύο καύσωνες έπληξαν τη χώρα μας, κατακτώντας τις σελίδες των εφημερίδων. Στη Σαρδηνία, στις 25 Ιουνίου, ο μετεωρολογικός σταθμός Capo San Lorenzo κατέγραψε 46,2 βαθμούς, την υψηλότερη τιμή που καταγράφηκε εκείνες τις ημέρες από τους μετεωρολογικούς σταθμούς της Πολεμικής Αεροπορίας. Στη Ρώμη όπως και στη Νάπολη έφτασε λίγο κάτω από τους 38 βαθμούς, ενώ στη Σικελία έφτασε τους 45 βαθμούς κοντά στην Κατάνια. Μια γεύση του τι θα γινόταν αργότερα, με τη διαφορά ότι από τότε το εξαιρετικό έγινε σταδιακά κανόνας.

Το ξέρουν καλά Ίδρυμα για την ανάπτυξη μεγάλων δεδομένων και τεχνητής νοημοσύνης (Ifab), που γεννήθηκε στην τεχνόπολη της Μπολόνια, η οποία έβαλε τους αλγόριθμούς της να δουλέψουν στα δεδομένα της χρονιάς, συγκρίνοντάς τα με αυτά του παρελθόντος. Έτσι γεννήθηκεEuropean Extreme Events Climate Index (ΚΑΙ³CI), που αναπτύχθηκε με την επιστημονική υποστήριξη του Ευρωμεσογειακό Κέντρο για την Κλιματική Αλλαγή (CMCC) Και Leithà Srl – Unipol Group. “Αναλύει τη συχνότητα και τη σοβαρότητα των ακραίων ατμοσφαιρικών γεγονότων από το 1981 έως σήμερα. Και το κάνει συνεχώς με πέντε ημέρες καθυστέρηση. Ένας δυναμικός δείκτης που εξετάζει τις ανωμαλίες σε πραγματικό χρόνο”, εξηγεί. Μάρκο Μπέκα, επικεφαλής της Ifab. Αρχικά επινοήθηκε κοιτάζοντας τον Αμερικανικό Δείκτη Αναλογιστών Κλίματος (ACI), που χρησιμοποιείται μεταξύ άλλων από ασφαλιστικές εταιρείες για την αξιολόγηση των κινδύνων στην ακίνητη περιουσία, είναι πολύ πιο ακριβής. Παρουσιάστηκε πριν από λίγο περισσότερο από ένα χρόνο και είναι πλέον ενεργό. Αποτέλεσμα: τα πάμε χειρότερα από το 2003, που σήμερα θεωρείται έτος ρεκόρ.

«Είναι αλήθεια, από την άποψη της ζέστης, το τρέχον έτος είναι συγκρίσιμο με το καλοκαίρι του 2003, περίοδο κατά την οποία οι θερμοκρασίες που έφτασαν προκάλεσαν περίπου τέσσερις χιλιάδες θανάτους στην Ιταλία». επισημαίνει Γκουίντο Ριάνα του CMCC. «Τον Μάιο του 2022 η συχνότητα των ημερών με ανώμαλες θερμοκρασίες, πολύ πάνω από τον μέσο όρο, έφτασε στις υψηλότερες τιμές από το 1981, ξεπερνώντας ακόμη και αυτές του 2003 σε αρκετές περιοχές, ενώ ο μήνας Ιούνιος είναι δεύτερος μόνο μετά από αυτόν πριν από 19 χρόνια». .

Από τον Μάιο, μεγάλο μέρος της χερσονήσου έχει επηρεαστεί από σημαντικές ανωμαλίες στον αριθμό των ημερών που παρουσιάζουν ιδιαίτερα υψηλές θερμοκρασίες. Η τιμή που επιτεύχθηκε το 2022 σε εθνική κλίμακα δεν ήταν ποτέ τόσο υψηλή, ενώ αυτή που αφορά το 2003 είναι η δεύτερη που καταγράφεται. Με τις περιοχές της λεκάνης απορροής του ποταμού Πάδου, που επηρεάζονται ταυτόχρονα από την ξηρασία.

ο ανωμαλίεςσε σύγκριση με την Ιταλία στο Παγκόσμιο Κύπελλο, είναι ακόμη πιο εμφανείς αν λάβουμε υπόψη τον μήνα Ιούνιο: πολύ πάνω από αυτό που φάνηκε κατά τη διάρκεια του τα τελευταία 42 χρόνια. Για να κατανοήσουμε την εξέλιξη του φαινομένου, με όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις, μπορούμε να αναφερθούμε σε όσα συνέβησαν στο παρελθόν.

Στο 2003 για παράδειγμα, το κύμα καύσωνα είδε απότομη επιβράδυνση τον Ιούλιο και στη συνέχεια ανέκτησε ισχύ τον Αύγουστο με κορυφαίες τιμές σε όλες τις περιοχές εκτός από τη νοτιοανατολική περιοχή της Ιταλίας. Κάτι που δεν συμβαίνει αυτές τις μέρες. Ένα σημάδι ότι ίσως αυτά δεν είναι πλέον ανωμαλίες με τη στενή έννοια. Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι οι αιχμές αλλά η διάρκεια: είναι η αύξηση των καλοκαιρινών ημερών, στην πρωτεύουσα σε σύγκριση με τον μέσο όρο του 2007-2016 υπάρχουν 133 περισσότεροι ενώ η Νάπολη βιώνει ήδη δύο επιπλέον μήνες που χαρακτηρίζονται από υπερβολική ζέστη. Γιατί η εξαίρεση που γίνεται η νέα κανονικότητα έχει τη δύναμη να αλλάξει βαθιά την Ιταλία, κάνοντάς την να γίνει κάτι άλλο.

«Και το λένε καλοκαίρι», τραγούδησε Μπρούνο Μαρτίνο στα μέσα της δεκαετίας του εξήντα. Τότε, το ιταλικό καλοκαίρι έμοιαζε να έχει αμετάβλητα χαρακτηριστικά, όπως οι νότες ενός τραγουδιού: Ιούνιος ο μήνας των πρώτων λουτρών και των πιο ανάλαφρων πουλόβερ, Ιούλιος με δροσερά βράδια, Αύγουστος με λιακάδα, Σεπτέμβριος η επιστροφή σε πιο ήπιες θερμοκρασίες. Μια καρτ ποστάλ που ούτε εξήντα χρόνια μετά δεν φαίνεται παραμορφωμένη. Μεταξύ καύσωνες και πόλεις που βράζουν από τον Μάιολιποθυμία, πυρκαγιές, καιρικά φαινόμενα όπως πλημμύρες ή έντονες χαλαζοπτώσεις και α δραματική ξηρασίαη καλοκαιρινή περίοδος από πολλές απόψεις σήμερα φαίνεται να αποτελεί κίνδυνο.

Το θερμόμετρο τρελάθηκε

Ο Ιούνιος έχει γίνει ένας τελείως καλοκαιρινός και ζεστός μήνας, στον οποίο είναι εύκολο να αγγίξετε μέρες 35 μοιρών και με μέση αύξηση 2 μοιρών τα τελευταία 40 χρόνια.

ο μεσογειακός τώρα σημειώνει 4 βαθμούς υψηλότερη από ό,τι στο παρελθόν και τα τελευταία δέκα χρόνια έχουν δει πέντε από τα πιο ζεστά καλοκαίρια από τότε που υπήρξαν μετρήσεις. “Αυτά είναι τα νέα καλοκαίρια στην Ιταλία: κύματα καύσωνα που επιμένουν για περισσότερο και πιο έντονα, υψηλές θερμοκρασίες και ζέστη ειδικά στις πόλεις. Αν δούμε τα δεδομένα που συλλέχθηκαν τις περασμένες δεκαετίες, είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς ότι δεν είναι πλέον παράξενο», επιβεβαιώνει. Πάολα Μερκολιάνοερευνητής στο CMCC.

Πώς θα είναι οι πόλεις μας

National Geographicμε βάση ένα επεξεργασία από το Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ, προσπάθησε να φανταστεί πώς θα είναι οι πόλεις μας σε πενήντα χρόνια. Ή μάλλον με ποια αστικά κέντρα του σήμερα μπορούμε να τα συγκρίνουμε. Κάποιοι, γύρω στα 90, όπως το Abadan, που βρίσκεται νότια του Ιράν στα σύνορα με το Ιράκ, θα αντιμετωπίσουν μοναδικές συνθήκες που καμία άλλη πόλη στον πλανήτη δεν χρειάστηκε ποτέ να αντιμετωπίσει. Ευτυχώς στην Ιταλία η κατάσταση θα είναι μάλλον λιγότερο απελπιστική, ωστόσο η Ρώμη θα μπορούσε να μοιάζει, όσον αφορά τις βροχοπτώσεις και τις θερμοκρασίες, με το Starvos στο Ελλάδα, περίπου χίλια χιλιόμετρα νοτιοανατολικά. Η αλλαγή του κλίματος ήταν μικρότερη Τουρίνο που σύμφωνα με προβολές θα μοιάζει με αυτό του Πάντοβα στο Βένετο. Παλέρμο Αντίθετα, θα μπορούσε να κινηθεί προς τις σημερινές συνθήκες μιας μητρόπολης πολύ πιο ανατολικά, δηλαδή του Τζιντζίνγκ, στην Ανατολική Κίνα.

Σε γενικές γραμμές, αντίθετα από ό,τι θα περίμενε κανείς, οι δείκτες που εξετάστηκαν οδηγούν σε προβλέψεις που βλέπουν το κλίμα μας να αλλάζει όχι τόσο προς αυτό των χωρών της νότιας Μεσογείου αλλά προς εκείνες στα ανατολικά. Ωστόσο, μιλάμε μόνο για θερμοκρασίες και βροχοπτώσεις σε εποχιακή βάση και, επιπλέον, με υποθέσεις αλλαγής σε μισό αιώνα. Λίγο εύθραυστο ως προγνωστικό μοντέλο. Δεν είναι λοιπόν καθόλου βέβαιο ότι Ρώμη θα έχει τελικά κλίμα ελληνικής πόλης της ενδοχώρας. Ωστόσο ο διαδραστικός χάρτης του National Geographic έχει αξία, επιχειρώντας να δώσει απάντηση σε ένα ουσιαστικό ερώτημα: πέρα ​​από τα ακατέργαστα δεδομένα, ποια περιοχή στον κόσμο έχει βιώσει τις συνθήκες που αντιμετωπίζουμε στην Ιταλία; Τι πρόσωπο θα έχει η χώρα μας;

«Ο κλιματισμός δεν είναι αρκετός»

Στο CMCC επισημαίνουν ότι η ουσία του ζητήματος είναι ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να ανταποκριθούμε σε αυτό το είδος καλοκαιριού ή μάλλον στη νέα κανονικότητα: «Πάντα συμπεριφερόμαστε σαν να είναι απλά περίεργο αυτό που συμβαίνει τώρα: στην πραγματικότητα πάμε προς αυτή την κατεύθυνση εδώ και αρκετό καιρό, ξεκινώντας από τις θερμοκρασίες των θαλασσών που είναι όλο και πιο θερμές. Συχνά σκεφτόμαστε να λύσουμε το πρόβλημα ανοίγοντας τον κλιματισμό. Εδώ, αυτό είναι που δεν είναι πλέον δυνατό να κάνουμε αν θέλουμε να επιβιώσουμε τα μελλοντικά καλοκαίρια: δεν μπορούμε πάντα να ξεπερνάμε τα προβλήματα με βραχυπρόθεσμες λύσεις».

Εν ολίγοις, θα πρέπει να αποφεύγουμε να αυταπατούμε ότι αργά ή γρήγορα θα επιστρέψουμε στο παρελθόν. ΠΡΟΣ ΤΗΝ Ρώμη Και Μιλάνο μέρες έντονης ζέστης προορίζονται να διπλασιαστούν. Μόνο στην πρωτεύουσα όπου η μέση θερμοκρασία έχει ήδη αυξηθεί κατά 3,6 μοίρες σε σύγκριση με την εποχή 1971-2000. Δεν είναι καλύτερο Τουρίνο όπου η θερμοκρασία θα συνεχίσει να αυξάνεται ή ΝεάποληΕνώ Βενετία θα δούμε πιο έντονες βροχοπτώσεις.

“Σε Ευρώπη Η κατάσταση του καύσωνα είναι διαφορετική σύμφωνα με τα στοιχεία μας, τουλάχιστον για τον Ιούνιο. Πάνω από όλα είναι αυτός που επηρεάζεται μεσογειακός“, καταλήγει η Ριάνα. “1982; Τελικά δεν ήταν τόσο εξαιρετικό σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Δείκτη Ακραίων Γεγονότων για το Κλίμα».Έτσι φαινόταν τότε όταν το κλίμα ήταν σχετικά πιο σταθερό. Σαράντα χρόνια μετά μπορούμε να πούμε ότι το καλοκαίρι έχει αλλάξει και μαζί του και οι υπόλοιπες εποχές. Θα πρέπει να το λάβουμε υπόψη αυτό. Αλλά δεν το έχουμε καταλάβει ακόμα.

v