Το εκπαιδευτικό σύστημα υποφέρει επίσης από την πολιτική αφομοίωσης της Ελλάδας προς την τουρκική μειονοτική κοινότητα της Δυτικής Θράκης.

Κλειστά τα τουρκικά μειονοτικά σχολεία, αλλάζει η λέξη «μειονότητα» στις πινακίδες των σχολείων.

Τα δικαιώματα της τουρκικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης έχουν καθοριστεί από τη Συνθήκη της Λωζάνης και τις διμερείς συμφωνίες μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, αλλά η Αθήνα συνεχίζει να κάνει παράνομες ενέργειες παραβιάζοντας αυτές τις συμφωνίες.

Δεκάδες μειονοτικά σχολεία έχουν κλείσει συστηματικά όλα αυτά τα χρόνια.

«Έχουμε 307 σχολεία το 1926»

Ο Aydın Ahmet, Πρόεδρος της Ένωσης Τούρκων Δασκάλων Δυτικής Θράκης, έδωσε πληροφορίες για τα μειονοτικά σχολεία από το παρελθόν μέχρι σήμερα.

«Σε έκθεση που συνέταξε ο Γενικός Κυβερνήτης Θράκης το 1926 εμφανίζονται 307 σχολεία και τα 48 από αυτά δεν παρασχέθηκαν με τις συνθήκες εκείνης της ημέρας. Όταν φτάνουμε στο ακαδημαϊκό έτος 1994-1995, έχουμε συνολικά 231 σχολεία. Ωστόσο, από σήμερα, ο συνολικός αριθμός των μειονοτικών τουρκικών δημοτικών σχολείων στη Δυτική Θράκη είναι 103».

Η ελληνική διοίκηση δεν αποδέχεται το άνοιγμα κλειστών σχολείων και δεν επιτρέπει να επισκευαστούν τα υπάρχοντα.

«Το κλείσιμο των σχολείων μας σημαίνει τέλος στο μέλλον μας»

Aydın Ahmet, Πρόεδρος της Ένωσης Τούρκων Δασκάλων Δυτικής Θράκης

“Έχουμε χάσει 128 σχολεία. Αυτή είναι μια πολύ θλιβερή εικόνα για το μέλλον της μειονότητάς μας. Το κλείσιμο των σχολείων μας σημαίνει τέλος στο μέλλον μας.”

Η Αθήνα εφαρμόζει επίσης τις παράνομες αποφάσεις της αφαιρώντας τη λέξη «μειονότητα» από τις πινακίδες των σχολείων. Με την εγκύκλιο που εκδόθηκε πέρυσι, η έκφραση «μουσουλμάνος» αντικαταστάθηκε με την έκφραση «Μειονότητα» στα ονόματα των τουρκικών σχολείων σε Κομοτηνή και Ξάνθη.

Επιπλέον, οι πινακίδες των σχολείων άλλαξαν τα μεσάνυχτα χωρίς να ενημερωθεί κανείς.

Οι ελληνικές αρχές εφάρμοσαν επίσης την πίεση και τους περιορισμούς στα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες με το φράγμα της προσευχής της Παρασκευής.

Το πρόγραμμα σπουδών, το οποίο έχει ολοκληρωθεί σύμφωνα με την ώρα της προσευχής της Παρασκευής εδώ και χρόνια στα δημοτικά σχολεία της τουρκικής μειονότητας, άλλαξε.