“ΕΝΑ μιούζικαλ αφιερωμένη στην ιστορία του Phineas Taylor Barnum που γιόρταζε τη γέννηση της βιομηχανίας του θεάματος και την αίσθηση της κατάπληξης που συνόδευε το κοινό μπροστά στα πρώτα σύγχρονα σόου “: παρουσιάστηκε με αυτά τα λόγια “Ο Μεγαλύτερος Σόουμαν», από το πρόγραμμα που ανέβηκε την Κυριακή 13 Νοεμβρίου στο Νέο Πράσινο Θέατρο Του Τοστ . Δυστυχώς, οι προσδοκίες του κοινού και του ίδιου του Ιδρύματος που διαχειρίζεται το πολίτευμα του Μπρίντιζι, πρόδωσαν εντελώς από μια παράσταση που δεν ανταποκρίνεται στην κατάσταση και στο κοντέινερ.

Η διαμαρτυρία

Ενα σύνολο «Απαράδεκτες τεχνικές και καλλιτεχνικές κριτικές που είχε βαθιά επίδραση στην ποιότητα της σκηνοθεσίας» είναι ο ορισμός που χρησιμοποιείται στην επίσημη ανακοίνωση που εξέδωσε το Ίδρυμα το βράδυ της Δευτέρας, το οποίο, όπως και το κοινό, αυτοπροσδιορίζεται ως μέρος του τραυματία με μεγάλη ζημιά στην εικόνα για τον Βέρντι. και τον προγραμματισμό του. Μάλιστα, για το συγκεκριμένο μιούζικαλ, η χρήση του θεάτρου παραχωρήθηκε σε εξωτερική παραγωγή άσχετη με την εποχή του με την ονομασία «Service Line».
Αυτό που προτάθηκε επί σκηνής προκάλεσε αμέσως δυσαρέσκεια στο κοινό που ήταν παρόν και υπό το πρίσμα του κόστους του εισιτηρίου των 30 ευρώ (να τονιστεί ότι το θεμέλιο, πέραν της υπηρεσίας logistics ταμείου, δεν είχε, λόγω συμφωνιών που είχαν συναφθεί συμβατικά, καμία οικονομική ευθύνη είσπραξης). Μερικοί από τους θεατές σηκώθηκαν όρθιοι κατά τη διάρκεια του προβολή και έφυγαν από την αίθουσα. μια μεγάλη ομάδα περίμενε το συμπέρασμα για να χυθεί στη συνέχεια στο φουαγιέ φωνάζοντας για την επιστροφή των χρημάτων που επενδύθηκαν. Σκηνές που σίγουρα δεν ταιριάζουν σε έναν από τους πιο αριστοκρατικούς χώρους πολιτισμού στην πόλη του Μπρίντιζι, αλλά αναπόφευκτα καθορισμένες από τα γεγονότα. Και να σκεφτεί κανείς ότι κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου πριν από λίγο καιρό, παρουσία του καλλιτεχνικού διευθυντή του μιούζικαλ Mauro Voi, έγινε λόγος για ένα πραγματικό χορωδιακό έργο με ένα καστ 120 καλλιτεχνών, 70 από τους οποίους βρίσκονται συνεχώς στη σκηνή, μεταξύ των οποίων και ηθοποιοί. και ερμηνευτές, χορωδοί, χορευτές καθώς και ερμηνευτές τσίρκου, αθλήτριες και δύο κορίτσια με σύνδρομο Down από το AIPD του Μπρίντιζι. Σύμφωνα με το κοινό, τίποτα από αυτά.

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Βέρντι Καρμέλο Γκράσι δεν μασάει τα λόγια για να πει τι συνέβη: «Λυπούμαστε πολύ – λέει – οι χώροι ήταν καλοί πάνω απ’ όλα γιατί η παράσταση, στα χαρτιά, είχε κοινωνικό σκοπό και την ενίσχυση των πόρων που υπάρχουν στην επικράτειά μας. Όντας ένα ντεμπούτο, δεν ήταν δυνατό να επαληθευτεί άμεσα το καλλιτεχνικό επίπεδο ενός παραγωγή που, μεταξύ άλλων, έχει και άλλα ραντεβού σε ιταλικά θέατρα ορισμένης σημασίας. Στην περίπτωση αυτή, το Ίδρυμα περιορίστηκε στη φιλοξενία της εκδήλωσης που δεν εντάσσεται στον εποχικό προγραμματισμό. Υπάρχει λύπη γιατί, υπό το φως αυτού που συνέβη, το κοινό θα μπορούσε να μπερδευτεί. Όσον αφορά τις άμεσες καλλιτεχνικές μας επιλογές, πιστεύω ότι, πέρα ​​από το προσωπικό γούστο, η παράμετρος της «ποιότητας» δεν έλειψε ποτέ ως πρωταρχική αναφορά, το ίδιο που θεατές θα μπορεί να ξαναβρίσκει ξεκινώντας από τις 18 Νοεμβρίου χάρη στην αμερικανική εταιρεία «Parsons Dance» που θα ανοίξει επίσημα την αυλαία της σεζόν 2022.23. Αρπάζουμε τις καρδιές όσων ήταν παρόντες στην παράσταση την Κυριακή μοιραζόμενοι και συμμετέχοντας στη συλλογική αμηχανία».
«Το Fondazione Nuovo Teatro Verdi ξεκίνησε έρευνα εσωτερικής αξιολόγησης – ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου ενημερώνει για το θέμα Στέφανο Μικέλι – να ανιχνεύσει την ιστορία του ντοκιμαντέρ μεταξύ του ίδιου του Ιδρύματος και της παραγωγής της εκδήλωσης με στόχο την αξιολόγηση τυχόν ενεργειών για την προστασία της εικόνας του που θα πραγματοποιηθούν στα κατάλληλα φόρουμ. Μετά από διεξοδική επαλήθευση, το Ίδρυμα θα εκδώσει δελτίο τύπου σχετικά με τις ενέργειες που θα κρίνει ότι θα αναλάβει και θα ξεκινήσει για τη δική του προστασία».