Ρώμη, 1 Οκτ. (Adnkronos) – Δεν υπάρχει μόνο η αγαπημένη ενεργειακή έκτακτη ανάγκη και στην τελευταία προεκλογική εκστρατεία κανένα κόμμα δεν ξόδεψε λέξη ενάντια σε μια «ιστορική» κρισιμότητα. Δυστυχώς, όλοι προσποιήθηκαν ότι δεν συνέβη τίποτα, σαν να μην υπήρχε το πρόβλημα. Αντίθετα, οι πολλές ΜΜΕ που συμμετέχουν το γνωρίζουν καλά, υπάρχει και πώς. Μιλάμε για το απόθεμα των εμπορικών οφειλών τρεχουσών συναλλαγών της Δημόσιας Διοίκησής μας που σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις ανέρχεται στα 55,6 δισ. ευρώ. Βασικά, το κεντρικό κράτος και τα περιφερειακά του υποκαταστήματα συνεχίζουν «ένοχοι» να μην πληρώνουν τους προμηθευτές τους, που αποτελούνται κυρίως από ΜΜΕ και, όταν το κάνουν, αυτό συμβαίνει με σοβαρή καθυστέρηση σε σύγκριση με τους χρόνους πληρωμής που προβλέπει ο νόμος. Το Γραφείο Μελετών CGIA επιστρέφει σε αυτό το θέμα.

Στην Ιταλία, οι παραγγελίες της ΠΑ μας σε ιδιώτες ανέρχονται σε περίπου 150 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως και ο αριθμός των προμηθευτών εταιρειών είναι περίπου ένα εκατομμύριο. Όσον αφορά τον δείκτη έγκαιρης πληρωμής, το Γραφείο Μελετών Cgia συνέταξε ένα έντυπο στο οποίο απαριθμούσε, για ορισμένες από τις σημαντικότερες ιταλικές δημόσιες διοικήσεις, τους φορείς που πλήρωσαν τους προμηθευτές τους το 2021 κατά παράβαση των διατάξεων του νόμου. όσον αφορά τους χρόνους πληρωμής. Μεταξύ των υπουργείων, το λιγότερο ανταποκρινόμενο στην πληρωμή των τιμολογίων που ελήφθησαν ήταν το Εσωτερικό με ITP ίσο με +67,09. Αυτό σημαίνει ότι το Υπουργείο Εσωτερικών εκκαθαρίζει τους προμηθευτές του με καθυστέρηση μεγαλύτερη των 2 μηνών σε σχέση με την προθεσμία που ορίζει η σύμβαση. Ακολουθούν οι αγροτικές πολιτικές με +42,28 και η Άμυνα με +32,75.

Μεταξύ των περιφερειακών διοικήσεων, ωστόσο, οι μεγαλύτερες καθυστερήσεις στη διευθέτηση πληρωμών καταγράφηκαν στο Abruzzo με 62 ημέρες πέραν της συμβατικής προθεσμίας, στη Basilicata με 39,57 και στην Καμπανία με μέση καθυστέρηση 9,74 ημέρες. Μεταξύ των δήμων, ωστόσο, η πιο κρίσιμη κατάσταση σημειώθηκε στη Νάπολη. Επίσης πέρυσι, η δημοτική διοίκηση της περιφερειακής πρωτεύουσας της Καμπανίας οι ημέρες καθυστέρησης στις πληρωμές ήταν 228,15, στο Λέτσε 63,18 και στο Σαλέρνο 61,57. Τέλος, μεταξύ των ASL, αυτή της Napoli 1 Centro πλήρωσε με καθυστέρηση 43,77 ημερών, η USL Toscana Nord Ovest με 22,34 και η Napoli 2 Nord με 16,92.

Τι πρόταση μπορείτε να κάνετε στο νέο στέλεχος που θα αναλάβει καθήκοντα τις επόμενες εβδομάδες, ώστε να μπορέσει να λύσει αυτό το πανάρχαιο ερώτημα που ασκεί μεγάλη πίεση σε πολλές ΜΜΕ; Για το Γραφείο Μελετών του CGIA, η ευθεία, άμεση και καθολική αποζημίωση μεταξύ ορισμένων ρευστών και εισπρακτικών πιστώσεων που συγκεντρώνει μια εταιρεία έναντι της Δημόσιας Διοίκησης και των φορολογικών και κοινωνικών οφειλών που πρέπει να καταβάλει η ίδια στο Δημόσιο πρέπει να προβλέπεται από το νόμο. . Χάρη σε αυτόν τον αυτοματισμό, θα λύναμε ένα πρόβλημα που σέρνουμε εδώ και δεκαετίες. Χωρίς ρευστότητα, μάλιστα, πολλοί βιοτέχνες και τόσοι μικροεπιχειρηματίες βρίσκονται σε σοβαρή δυσκολία και σε μια τόσο λεπτή στιγμή για την οικονομία της χώρας είναι απαράδεκτο τα χρέη της ΠΑ προς τους επιχειρηματίες να αυξάνονται συνεχώς από το 2017.

Μεταξύ των 27 χωρών της ΕΕ, κανένας άλλος το 2021 δεν εμφανίζει τόσο αρνητικό σκορ όσο το δικό μας. Στην Ιταλία, η συχνότητα εμφάνισης των εμπορικών χρεών της ΠΑ στο ΑΕΠ ήταν 3,1%. Από τους κύριους εμπορικούς ανταγωνιστές μας, για παράδειγμα, το χρέος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της Ισπανίας προς το ΑΕΠ είναι 0,8 τοις εκατό, στην Ολλανδία 1,2 τοις εκατό, στη Γαλλία 1,4 τοις εκατό και στη Γερμανία συνολικά. «1,6 τοις εκατό. Ακόμη και η Ελλάδα, η οποία πέρυσι είχε αναλογία δημόσιου χρέους / ΑΕΠ σχεδόν 203 τοις εκατό, έχει επίπτωση εμπορικού χρέους ως προς το ΑΕΠ που είναι σχεδόν το ήμισυ του δικού μας: 1,7 τοις εκατό.

Είναι σωστό, ωστόσο, να επισημανθεί, γράφει η CGIA, ότι τα τελευταία χρόνια οι καθυστερήσεις πληρωμών, μετρούμενες με το ITP, έχουν κατά μέσο όρο μειωθεί, ακόμη κι αν σύμφωνα με το Ελεγκτικό Συνέδριο παγιώνεται μια τάση που βλέπει τις δημόσιες διοικήσεις να προνομίζουν τις πληρωμές. σε σύντομους χρόνους τιμολογίων μεγαλύτερου ποσού και σκόπιμη καθυστέρησης της τακτοποίησης των μικρότερων ποσών. Μια μέθοδος λειτουργίας που προφανώς τιμωρεί τις μικρές επιχειρήσεις που γενικά εργάζονται σε συμβάσεις ή προμήθειες ποσών σημαντικά χαμηλότερων από εκείνες που «δεσμεύονται» για μεγαλύτερες παραγωγικές δραστηριότητες.

Τέλος, με την ποινή που δημοσιεύτηκε στις 28 Ιανουαρίου 2020, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επιβεβαίωσε ότι η Ιταλία παραβίασε το άρθρο. 4 της οδηγίας της ΕΕ 2011/7 για τους χρόνους πληρωμής στις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ δημόσιων διοικήσεων και ιδιωτικών εταιρειών. Αν και τα τελευταία χρόνια οι μέσες καθυστερήσεις με τις οποίες πληρώνονται τα τιμολόγια στην Ιταλία μειώνονται ελαφρώς, το 2021 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έστειλε προειδοποιητική επιστολή στην κυβέρνηση Ντράγκι για μη συμμόρφωση με τις διατάξεις της ευρωπαϊκής οδηγίας που εγκρίθηκε πριν από 10 χρόνια. . Τέλος, μια ακόμη ανοιχτή διαδικασία κατά της χώρας μας αφορά τον κώδικα δημοσίων συμβάσεων που προβλέπει προθεσμία πληρωμής 45 ημερών, όταν σε επίπεδο ΕΕ η προθεσμία ωστόσο είναι 30 ημέρες.