Ο πολιτιστικός σύλλογος Le Muse “Laboratorio delle Arti e delle Lettere” του Reggio Calabria ξεκίνησε ξανά τις κυριακάτικες συναντήσεις του, την πολιτιστική αγορά που, σε εβδομαδιαία βάση, προτείνει γεγονότα, ανθρώπους, χαρακτήρες που εμψυχώνουν την περιοχή της Καλαβρίας σε σημαντικά θέματα, όπως τρέχοντα γεγονότα, λογοτεχνία , ποίηση, κοινωνία, αλληλεγγύη, πρωτόκολλα με σχολεία και συλλόγους, ιατρική και τέχνη.

Την περασμένη Κυριακή το θέμα ήταν «Αποσπάσματα από μια κοινωνία…» συγκρίνοντας έναν ποιητή, έναν ψυχίατρο, έναν ψυχολόγο και έναν δικηγόρο. Στην αρχή της εκδήλωσης, η Πρόεδρος Λιβώτη επανέλαβε τον τρόπο σκέψης αυτού του θέματος προκειμένου να εμβαθύνει αυτό που ορίζεται ως «ασθένεια» της κοινωνίας μας. Σήμερα υποφέρουμε από συναισθηματική αστάθεια, παρορμητικότητα (που μας οδηγεί στον εξαναγκασμό να αποφορτίσουμε συναισθήματα με αντίστοιχες συμπεριφορές ιδιαίτερα επιθετικής φύσης), συναισθηματική ερήμωση, κατάθλιψη θηλυκότητας, ψυχικό πριαπισμό, δίωξη άλλων που αντιλαμβανόμαστε ως εχθρούς. Δεν είμαστε σε θέση να επεξεργαστούμε τις απώλειες και να ζούμε σε φυγή από το πένθος. Σε αυτές τις συνθήκες δεν είμαστε σε θέση να επικεντρωθούμε στα πραγματικά μας ενδιαφέροντα, πόσο μάλλον να τα φροντίσουμε. Επομένως μια συζήτηση που είναι χρήσιμη όχι για τη θεραπεία της άρρωστης κοινωνίας θέτοντας την υπό ψυχανάλυση, αλλά για την ανάλυση των κοινωνικών αιτιών που την καθόρισαν. Για το λόγο αυτό, σχολιάστηκαν εικόνες που λαμβάνονται ως σύμβολα της εκδήλωσης, έργα τέχνης του Άγγλου γραφίστα John Holcroft που συνοψίζουν την παγκοσμιοποίηση, την εκμετάλλευση ως κανόνα του εμπορίου, τη φτωχοποίηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του παγκόσμιου πληθυσμού και ως εκ τούτου τη μεταμόρφωση της τεχνολογίας από υλικοτεχνικό εργαλείο σύμφωνα με την ύπαρξή μας και πάνω από όλα η έλλειψη διαλόγου ανοιχτού σε άλλους πολιτισμούς. Ο δικηγόρος Bruno Fiammella – συγγραφέας κειμένων με θέμα το Νόμο των Νέων Τεχνολογιών, δήλωσε αμέσως πώς η κοινωνία υφίσταται συνεχή βία, υποφέρει από κακή χρήση του δικτύου, τροφοδοτώντας έτσι τα θύματα ενός συστήματος, ενός συστήματος που οδηγεί σε εκφοβισμό. Εξ ου και η απομόνωση του σημερινού ανθρώπου, δημιουργείται επίθεση στη σκέψη και την επικοινωνία. Σήμερα η οικογένεια βρίσκεται σε κρίση – συνεχίζει – Fiammella: απογοητευμένοι εραστές, σύζυγοι που δεν δέχονται το δράμα της εγκατάλειψης και ως εκ τούτου τα τυπικά εργαλεία εκδίκησης που βρίσκει στη φωτογραφία και στη δημοσίευση οικείου υλικού, μια επιθυμία να ταΐσει τα μάτια του άλλα τι είναι οικείο και ιδιωτικό. Όποιος υφίσταται την επίθεση λοιπόν απομονώνεται. Ένα άλλο πρόβλημα είναι η ψευδής ιδέα της ανωνυμίας: μερικές φορές κάποιος πείθεται για την ατιμωρησία και από εδώ η σχέση θύτη-θύματος γίνεται ακόμη πιο προβληματική. Luisa Folletti – ψυχολόγος με επίκεντρο το άτομο και την ταυτότητά της, πρέπει να δουλέψουμε με τον εαυτό μας γιατί η υπερτεχνολογική κοινωνία μας έχει οδηγήσει σε συμπεριφορές που δεν μας ανήκουν. Στη δραστηριότητά μου, συναντώ κυρίως την ηλικιακή ομάδα που κυμαίνεται από 13 έως 22 ετών και γνωστή ως η υπερ-συναισθηματική πτυχή των γονέων, συχνά οδηγεί τις νέες γενιές να μην δουλέψουν στον τρόπο ζωής τους. Είναι η συναισθηματική υγεία που λείπει, αφού το ψηφιακό εργαλείο έχει δημιουργήσει μοναξιά, ταλαιπωρία. Δεν είμαστε πια ελεύθεροι και για τον Foletti χρειάζεται να ζούμε στο παρόν με το να γίνουμε υπεύθυνοι άνδρες και γυναίκες, συνεργαζόμενοι επίσης με το σχολείο και με τις οικογένειες για τις γονικές ρίζες.

Ο Giuseppe Cartella – ψυχίατρος και επικεφαλής ιατρός στη Νευρολογική Μονάδα της Πολυκλινικής Madonna della Consolazione στο Reggio Calabria υποστήριξε αμέσως με έναν ακριβή και προσεκτικό τρόπο πώς σήμερα είναι απαραίτητο να εργαστεί κανείς για μια ηθική συνείδηση. Η σημερινή κοινωνία για τον γνωστό επαγγελματία από το Ρέτζιο δεν είναι πια άρρωστη από ότι ήταν. Κάθε κοινωνία στην εξέλιξή της είχε πάντα τα ίδια προβλήματα που καταδεικνύονταν στα γραπτά του ο Σωκράτης ή ακόμα και ο Ησίοδος. Ο Σωκράτης υποστήριξε ότι «η νεολαία μας αγαπά την πολυτέλεια, είναι αγενής, κοροϊδεύει την εξουσία και δεν σέβεται τους ηλικιωμένους. Τα σημερινά παιδιά είναι τύραννοι. Δεν σηκώνονται όταν ένας γέρος μπαίνει σε ένα δωμάτιο, αλλά μιλούν στους γονείς τους. Με μια λέξη είναι κακοί», ενώ ο Ησίοδος είπε ότι «Δεν υπάρχει πλέον καμία ελπίδα για το μέλλον της χώρας μας αν η σημερινή νεολαία πάρει την εξουσία αύριο γιατί αυτή η νεολαία είναι αφόρητη, χωρίς περιορισμούς, τρομακτική. Ο φάκελος Quotes λέει ότι είναι χρήσιμοι στην απομυθοποίηση αυτού που συμβαίνει σήμερα. Το να κατηγορείς τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τη γενική αγένεια ή τη βία των παιχνιδιών ρόλων είναι άχρηστο. Η αρχαία Ελλάδα, η αρχαία Αίγυπτος και ο βαβυλωνιακός πολιτισμός έγιναν τέτοιοι γιατί μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν και να λύσουν το εκπαιδευτικό πρόβλημα της εποχής τους. Σίγουρα η νεολαία των σύγχρονων λαών του Σωκράτη, του Ησίοδου, της Αιγύπτου και της Βαβυλώνας δεν ήταν καλύτερη από αυτή των ανεστραμμένων κομμάτων μας, αλλά τίποτα περισσότερο δεν έχει ακουστεί για αυτούς. Γιατί ένας πολιτισμός είναι τέτοιος όταν καταφέρνει να εκπαιδεύει, να μεγαλώνει και να μεταμορφώνει τους νέους σε θετικές δυνάμεις, που προορίζονται να αναπτύξουν μόνο το υπερεγώ τους. Αντίθετα, η ευαισθησία έχει αυξηθεί, προσθέτει το Folder και, ως εκ τούτου, πρέπει να προσαρμοστούμε και να είμαστε χωρίς αποκλεισμούς, καθώς ο καθένας από εμάς έχει το δικαίωμα να ζήσει τη ζωή του στο έπακρο. Ενδιαφέρουσα η παρέμβαση στην ποίηση της Rossana Rossomando, μια αυθεντική φωνή της καθομιλουμένης της Καλαβρίας που με τον πρόλογο και τον επίλογό της, ανοίγοντας και κλείνοντας τη συζήτηση, εστίασε στις ιδιοτροπίες, τις μορφές και τις συμπεριφορές του σημερινού ανθρώπου, υπενθυμίζοντας ότι είναι απαραίτητο να ζεις σύμφωνα με συνείδηση ​​και ακολουθώντας μια ηθική που δυστυχώς έχουμε χάσει και μια ηθική που έχει διαστρεβλώσει τις καλές πρακτικές. Εξ ου και η αβεβαιότητα στον σύγχρονο κόσμο αλλά και η απώλεια συναισθηματικών οριζόντων καθώς και η συνεχής αποσύνθεση της -παραδοσιακής οικογένειας- λόγω των μέσων και της ψηφιακής κουλτούρας.