Καλημερα και καλη χρονια. 1 Ιανουαρίου 2022 – Εύχομαι σε όλους, πάνω από όλα, υγεία, εσωτερική γαλήνη, πολλή αγάπη και στοργή, χαρά και επιτυχία. Να είμαστε καλύτεροι, να καταλαβαίνουμε καλύτερα ο ένας τον άλλον, να είμαστε ενωμένοι στην ευημερία όλων και να βοηθάμε ο ένας τον άλλον.

Συγχαρητήρια στους καταλόγους – να είστε ζωντανοί και υγιείς, σήμερα η ημέρα του Αγίου Βασιλείου λέγεται και Σούρβα, γιατί σύμφωνα με την παράδοση, την 1η Ιανουαρίου οι Σουρβακάροι έρχονται με στολισμένα ξύλα σκυλιών. Ελπίζω να σουρβάκαλι για την υγεία και την ευημερία σας.

Αυτή είναι μια γιορτινή μέρα για όλους, έτσι η σημερινή πρωινή εκπομπή “Στο Χωριό” θα αφηγηθεί τις πιο αξιόλογες συναντήσεις που είχαμε πέρυσι με ανθρώπους από τα χωριά της Βάρνας που επισκεφτήκαμε και που θα συνεχίσουμε να επισκεπτόμαστε το νέο 2022. Η εκπομπή θα ακουστεί ιστορίες στις οποίες η καλοσύνη και η ελπίδα οδηγούν. Θα είμαστε στο Botevo, Mihalich, Valchi Dol, Razdelna, Nikolaevka και άλλα.

Όποτε μπορούμε να βοηθήσουμε κάποιον, ας το κάνουμε με χαρά, γιατί αυτή μπορεί να είναι η απάντηση στην προσευχή κάποιου. Όταν η πίστη συναντά την ελπίδα, η ζωή βρίσκει πάντα έναν τρόπο και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, σύμφωνα με τον Μικρό Πρίγκιπα, τα θαύματα δεν αργούν ποτέ.

Το να βοηθάς τους ανθρώπους είναι ευγενικό. Βοηθώντας και τα ζώα. Ο Dimitar Dimitrov από το Ruse βοηθά τα παράλυτα ζώα να περπατήσουν ξανά. Όχι, δεν είναι θεραπευτής, θεραπευτής ή μάγος. Αν και το τελευταίο είναι συζητήσιμο, δεδομένης της δραστηριότητας που έχει αναλάβει. Είναι μηχανικός αυτοκινήτων. Ωστόσο, επιστρέφοντας αυτοκίνητα, φτιάχνει και αναπηρικά καροτσάκια για σκύλους και γάτες για να μπορούν να μετακινηθούν ξανά μόνα τους.

Η ζωή είναι αυτό που μας συμβαίνει καθώς κάνουμε σχέδια. Και κάπου στη μέση πρέπει να βρούμε το καλύτερο για τον εαυτό σας. Η ιστορία των επόμενων συνομιλητών μας δείχνει πόσο σημαντικό είναι να ξεκινήσουμε από κάπου, να δουλέψουμε σκληρά, ώστε μετά να συνεχίσουμε όπως θέλουμε και όπως μας αρέσει. Δεν παραπονιούνται όλοι οι συμπατριώτες μας και περιμένουν να φτιάξουν τα πράγματα από μόνα τους, αλλά σηκώνουν τα μανίκια και βρίσκουν τρόπο. Τέτοιοι είναι η Temenuzhka Angelova και ο Mladen Hristov. Είναι Ρομά καταγωγής. Έχουν έναν γιο και μια κόρη. Έμειναν στην Ελλάδα για σχεδόν 20 χρόνια, αλλά επέστρεψαν στη Βουλγαρία για να σπουδάσουν τα παιδιά τους στο χωριό Μιχάλιτς, από όπου κατάγονται. Σκοπεύουν να αναπτύξουν τη δική τους επιχείρηση και έχουν ήδη αποφασίσει τι. Τώρα είναι περίπου 40 ετών, χαίρονται υγιή παιδιά και περηφανεύονται για την κόρη τους Έλενα, η οποία είναι δέκατη δημοτικού και αριστούχος στο σχολείο του χωριού. Η Βάιολετ δεν λειτουργεί, αλλά ο Μλάντεν έχει αρκετά επαγγέλματα. Κατέχει και μια βιοτεχνία. Δεν τους ελκύει η μεγαλούπολη, γιατί δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από την πατρίδα τους.

Η κριτική εκπομπή «Στο χωριό» συνεχίζεται την εορταστική 1η Ιανουαρίου με ανθρώπους που γνωρίσαμε κατά την επίσκεψή μας στα χωριά της Βάρνας. Βρίσκουμε νόημα στα λόγια και τις πράξεις τους. Βλέπουμε την ελπίδα στα μάτια τους, και την πίστη – είναι στην ψυχή του ανθρώπου, και όπου είναι, δεν μένει κρυφή. Οι επόμενοι οικοδεσπότες μας είναι από το Valchi Dol, όπου αν πάτε πρέπει να σταματήσετε στο Dimcho και τον φούρνο του. Οι ντόπιοι τον αποκαλούν κόκκινο φούρνο και ο Dimcho και η Daniela Dimovi δουλεύουν ακούραστα σε αυτόν – χαμογελαστοί, εγκάρδιοι και φιλόξενοι.

Το χωριό Razdelna είναι ένα άλλο αξιόλογο μέρος που επισκεφτήκαμε πέρυσι. Για το καμάρι του χωριού, για την πίστη και για τη βουλγαρικότητα που κουβαλούν.

Η Βάνια Σλάβοβα μοιράζεται ότι φέτος δεν κατάφερε να επισκεφτεί πολλά χωριά και τα λίγα στα οποία βρισκόταν ήταν πιο ερημωμένα από τα προηγούμενα χρόνια. Ο λόγος για όλα είναι ξεκάθαρος: ο κορωνοϊός. Έχει αλλάξει άρδην την καθημερινότητά μας. Και παρόλο που πιστεύουμε ότι τα χωριά ήταν ως ένα βαθμό μια όαση ανάμεσα στην κορυφή των αρρώστων στην πόλη, κι εκεί ο φόβος έπνιγε τις συγκεντρώσεις και τις συναντήσεις και άλλαξε ως ένα βαθμό την ελευθερία της επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων. Αλλά ακόμα η ελπίδα είναι ζωντανή και η πίστη σε καλύτερες μέρες.