Για καμιά δεκαριά κυρίες, το Σάββατο ξεκινούσε σήμερα, όπως και για τον Ivan Vazov στο παρελθόν, όταν ήθελε να χαλαρώσει ή να επιδοθεί σε συζητήσεις με έναν φίλο – στο αγαπημένο του ξύλινο κιόσκι, χτισμένο στο μακρινό παρελθόν με το βιεννέζικο μοντέλο.

Σήμερα αυτό το μέρος είναι κρυμμένο από τα μάτια των κατοίκων της Φιλιππούπολης – σε μια ιδιωτική αυλή στην οδό Veliko Tarnovo. Είναι όμως ο πρώτος σταθμός μιας λογοτεχνικής περιήγησης στα μυστικά της πόλης, που συνδέονται με διάσημους συγγραφείς, παιδαγωγούς, συγγραφείς.

Το πρωί του Σαββάτου, η ξεναγός Ekaterina Terzieva οδήγησε τους πειρασμούς να τους γνωρίσουν. Διαφορετικά, δεν μπορεί κανείς να κρυφοκοιτάξει την αυλή του αριστοκρατικού σπιτιού πίσω από το οποίο κρύβεται το περίπτερο του Βάζοφ. Χτίστηκε το 1914 από τον Λούκα Λίτσεφ – έναν τοπικό βιομήχανο και έμπορο συνθέσεων τρένων.

Όταν ο Βάζοφ έφτασε στη Φιλιππούπολη το 1920, πέρασε κατά μήκος της οδού Ιβάν Βάζοφ με άμαξα και μουσική από πνευστά και τον υποδέχτηκαν 40.000 κάτοικοι της Φιλιππούπολης. . Μόνο 3 μήνες αργότερα ο συγγραφέας πέθανε και ακολούθησαν αντιξοότητες στη ζωή της οικογένειας Lichevi. Ο έμπορος παραδίδει την επιχείρηση στους γιους του, οι οποίοι εξάγουν αυγά. Ωστόσο, όταν φόρτωσαν μια τεράστια ποσότητα τρένου και έμεινε στο σταθμό του Βελιγραδίου για μια εβδομάδα, τα εμπορεύματα χάλασαν και η οικογένεια χρεοκόπησε. Ο Λούκα Λίτσεφ έπαθε έμφραγμα, η οικογένεια βυθίστηκε στα χρέη, ο τοκογλύφος Σίντι πήρε το σπίτι στη σημερινή οδό Βέλικο Τάρνοβο και μετά άρχισε να το μεταπωλεί.

Με τα χρόνια, άλλες ενδιαφέρουσες προσωπικότητες έζησαν σε αυτό. Ο κ. Μπερλίνοφ – σύντροφος του πατέρα του ακαδημαϊκού Μπλαγκόβεστ Σέντοφ, Κότσο Αποστόλοφ και της συζύγου του – πρωτότυπα του Κόστοφ και της Ιρίνα από το μυθιστόρημα του Ντιμίταρ Ντίμοφ διδάσκει μαθητές κάτω από τους λόφους και γράφει τον “Καπνό”.

Με τον καιρό, το περίπτερο άρχισε να καταρρέει και να γέρνει προς τη μία πλευρά, λέει η Ekaterina Terzieva. Ένας πατριώτης μετανάστης στη Βενεζουέλα αποζημίωσε δωρεάν σχέδια για φωτογραφίες και μετά το ίδιο το περίπτερο.

Επί του παρόντος, δεν μπορεί να αποτελεί μέρος των πολιτιστικών ορόσημων της Φιλιππούπολης, καθώς εμπίπτει σε ιδιωτική περιουσία και ο Δήμος δεν μπορεί να κάνει τίποτα χωρίς τη θέληση πολλών συνιδιοκτητών.

Μετά από αυτό, η λογοτεχνική περιήγηση διέσχισε τον κήπο του Τσάρου Συμεών και σταμάτησε μπροστά στο μνημείο του Naiden Gerov. «Ο άνθρωπος που διαψεύδει τη θέση ότι ένα παιδί μπορεί να πετύχει μόνο χάρη σε φιλόδοξους γονείς που επενδύουν στο μέλλον του», κίνησε το ενδιαφέρον των συντρόφων του Ekaterina Terzieva. Ο συγγραφέας είναι το όγδοο από τα 13 παιδιά. Γεννήθηκε στην Koprivshtitsa και ο πατέρας του είναι πρωτότυπο του Hadji Gencho από το «Under the Yoke». Τον έστειλε να σπουδάσει στη Φιλιππούπολη, αλλά λόγω της ελληνικής προπαγάνδας εκείνη την εποχή στα σχολεία ο Naiden Gerov επέστρεψε στη γενέτειρά του. Σπούδασε στην Οδησσό, έλαβε τη ρωσική υπηκοότητα και το 1878 ήρθε ξανά στη Φιλιππούπολη ως Αντιπρόξενος της Ρωσίας. Αφιερώνει 50 χρόνια στη διαφώτιση. Στα αξιόλογα έργα του συγκαταλέγεται το λεξικό της βουλγαρικής γλώσσας σε 6 τόμους, εκ των οποίων μόνο 3 κατάφερε να εκδώσει όσο ζούσε. Η σειρά περιέχει 80.000 βουλγαρικές λέξεις και στην ερμηνεία τους έχουν χρησιμοποιηθεί περισσότερες από 16.000 τυπικές βουλγαρικές εκφράσεις και περίπου 500 παροιμίες.

Ήταν ο πρώτος στη χώρα μας που ονόμασε το σχολείο του Κυρίλλου και Μεθοδίου – το σχολείο στην Κοπριβστίτσα. Ξεκίνησε επίσης τον πρώτο εορτασμό των αγίων αδελφών – στις 11 Μαΐου 1851.

Ο Naiden Gerov επέβαλε και το σημερινό όνομα Filibe, ανακαλύπτοντας στις ιστορικές πηγές ότι για πολύ καιρό η πόλη ονομαζόταν Plovdiv. Αυτό σημαίνει εύφορη πόλη και πιθανότατα σχετίζεται με τη θέση της στα εύφορα θρακικά πεδινά.

Η λογοτεχνική περιπέτεια περνά από πιο ενδιαφέρουσες τοποθεσίες – τις διευθύνσεις του Dimitar Dimov, το σπίτι του Joakim Gruev και το κτίριο όπου ο Ivan Vazov επιμελήθηκε την εφημερίδα “Narodniy Glas” και το περιοδικό “Nauka”, το μνημείο του Zahariy Stoyanov στον κήπο Dondukov, το σπίτι όπου ζούσε ο Πατριάρχης Βουλγαρικής Λογοτεχνίας, το εμβληματικό Α’ Ανδρικό Λύκειο, όπου δίδαξαν διάσημοι Βούλγαροι ποιητές και συγγραφείς. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται το σπίτι που επισκέφτηκε ο Αλέκο Κονσταντίνοφ πριν φύγει για την Πεστέρα και σκοτώθηκε στο δρόμο.

Η διαδρομή περιλαμβάνει επίσης το μνημείο του Peyo Yavorov μπροστά από την Αρμενική Εκκλησία, την έκθεση «Αναγέννηση» του Ιστορικού Μουσείου, που παρουσιάζει το έργο μερικών από τους μεγαλύτερους συγγραφείς και αφυπνιστές μας. Η περιοδεία αποκαλύπτει επίσης μυστικά για τους όμορφους έρωτες που συνδέουν με τη Φιλιππούπολη οι Γιαβόροφ, Ντεμπελιάνοφ, Βάζοφ και Ρακόφσκι. Και τελειώνει με καφέ στο αγαπημένο καφέ του Petko R. Slaveykov.

Στο Αθλητικό Σχολείο σχεδιάζουν κόμικ με θέμα “Ανάξιος-Ανάξιος”

Η Iliana Chukova και η Tsvetomira Foteva αποφάσισαν να μοιραστούν τη λογοτεχνική εμπειρία το Σάββατο. Οι καθηγητές βουλγαρικής γλώσσας και μαθηματικών στο Αθλητικό Σχολείο συχνά προκαλούν ο ένας τον άλλον πνευματικά. Ανταλλάσσουν βιβλία και συναισθήματα και η ιδέα για τη λογοτεχνική ξενάγηση ήταν του μαθηματικού Τσβετομοίρα.

Πρόσφατα, κάλεσε τον συνάδελφό της σε ένα μάθημα με τους μαθητές της ενδέκατης τάξης, το οποίο λέει μια ελάχιστα γνωστή λεπτομέρεια από τη βιογραφία του Hristo Botev. Έχει ένα εγχειρίδιο στα μαθηματικά από την εποχή που ήταν στη Zadunaevka. Περιλαμβάνονται και ιστορικά στοιχεία, καθώς εκδόθηκε από τον Χρήστο Γ. Ντάνοφ και τώρα βρίσκεται στο σπίτι-μουσείο του.

Η Iliana Chukova δεν μπορούσε να πάει, αλλά σήμερα εκδικείται με τη λογοτεχνική περιοδεία. Απάντησε στην πρόκληση με ένα ακόμη πράγμα – το βιβλίο της Neda Antonova για την αγάπη του Botev και της Veneta.

Είναι δύσκολο να ανάψει κανείς τη λογοτεχνία της Ηλιάνας και της Τσβετομοίρας – όλοι πρωταθλητές στη ρυθμική γυμναστική, την πάλη και τη μπάρα. Αλλά οι δάσκαλοι δεν πτοούνται, αναζητούν έναν τρόπο να τους κερδίσουν στο διάβασμα μέσα από κάτι που τους αρέσει – για παράδειγμα, τα δύο βιβλία του δημοσιογράφου Ivo Ivanov με εμπνευσμένες ιστορίες για αθλητές.

Οι μαθητές της έβδομης τάξης θα έχουν σύντομα εθνική εξωτερική αξιολόγηση. Και η Iliana Chukova έχει βρει ξανά πώς να τους κάνει να διαβάσουν το “Unkind-Undeserving” και να το συνδέσει με την επερχόμενη γιορτή του πολιούχου του σχολείου στις 17 Φεβρουαρίου. Επειδή οι μαθητές λατρεύουν να ζωγραφίζουν, το καθήκον είναι να φτιάξουν ένα κόμικ στα κεφάλαια 3 , 5 και 10 – με την ομιλία του Στράντζα, τον θάνατό του και τη διάσχιση του παγωμένου Δούναβη.

Φωτογραφίες: Νατάσα Μανέβα