Προεδρικές και βουλευτικές εκλογές θα διεξαχθούν στις 14 Μαΐου, με δεύτερο γύρο δύο εβδομάδες αργότερα, εάν ένας υποψήφιος δεν φτάσει το 50% στον πρώτο γύρο. Η επίθεση του Economist σε έναν Τούρκο ηγέτη που έχει φέρει το έθνος «πάνω από την άκρη». Το βάρος της ψήφου των Κούρδων, το μεταναστευτικό ζήτημα και ο ισλαμικός εθνικισμός. Πηγή AsiaNews: διεθνής σιωπή στην προοπτική της συνέχειας.

Μιλάνο (AsiaNews) – Με μια απρόσμενη απόφαση, και όχι χωρίς διαμάχες, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αποφάσισε να προχωρήσει κατά ένα μήνα τις γενικές εκλογές που είχαν αρχικά προγραμματιστεί για τις 18 Ιουνίου και θα διεξαχθούν στις 14 Μαΐου. Μια συμβολική ημερομηνία για την Τουρκία, γιατί, όπως θυμήθηκε ο ίδιος ο πρόεδρος, συμπίπτει με τη νίκη στις κάλπες 73 χρόνια πριν από τον συντηρητικό Αντνάν Μεντερές, ο οποίος κυβέρνησε τη χώρα μέχρι το 1960 και στη συνέχεια καθαιρέθηκε με στρατιωτικό πραξικόπημα και εκτελέστηκε τον επόμενο χρόνο. Εκείνη την εποχή, αυτές ήταν οι πρώτες ελεύθερες εκλογές, τις οποίες κέρδισε ο εκπρόσωπος του Δημοκρατικού Κόμματος, η κυβέρνηση του οποίου μνημονεύεται για τη σύγκρουση με την Ελλάδα για τον έλεγχο της Κύπρου και το πογκρόμ κατά της εσωτερικής ελληνικής μειονότητας το 1955.

Εξυμνώντας τον προκάτοχό του, ο «σουλτάνος» Ερντογάν είναι υποψήφιος για να διατηρήσει μια εξουσία που κατείχε de facto για περισσότερα από 20 χρόνια: αρχικά ως πρωθυπουργός μέχρι το 2014 και στη συνέχεια ως αρχηγός κράτους, με περαιτέρω ενίσχυση των εξουσιών μετά την προεδρική μεταρρύθμιση αναζητείται από τον εαυτό του. Σε περίπτωση που κανένας υποψήφιος δεν καταφέρει να συγκεντρώσει την πλειοψηφία του 50%, προγραμματίζεται επαναληπτικός γύρος στις 28 Μαΐου μεταξύ των δύο που έχουν πετύχει τη μεγαλύτερη συναίνεση. Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, είναι απίθανη η νίκη στον πρώτο γύρο του 68χρονου Ερντογάν, ο οποίος παραμένει φαβορί ενώ ο γαλαξίας των αντιπολιτεύσεων πρέπει να υποδηλώνει ένα ισχυρό και εξίσου έγκυρο όνομα.

Η ατάκα του Economist

Οι κύριες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι προσεχείς προεδρικές και βουλευτικές εκλογές θα χαρακτηριστούν από μια ανοιχτή αμφισβήτηση μεταξύ των κομμάτων της πλειοψηφίας, κυρίως του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ερντογάν και των κινημάτων της αντιπολίτευσης. Το εκλογικό σώμα παραμένει πολωμένο και διχασμένο μεταξύ υποστηρικτών και επικριτών του προέδρου, ακόμη περισσότερο από ό,τι στα θέματα και τα περιεχόμενα μιας αθώας προεκλογικής εκστρατείας. Δεδομένων των δύσκολων οικονομικών συνθηκών, για τον «σουλτάνο» είναι η πιο ύπουλη εκλογική δοκιμασία από την άνοδό του στην εξουσία σε μια φάση που χαρακτηρίζεται από εσωτερική κρίση και ξένο ακτιβισμό. Μια αβέβαιη εικόνα, για ένα έθνος που εξακολουθεί να παραμένει στην κορυφή της περιοχής ως στρατιωτική δύναμη και είναι μέλος της Ατλαντικής Συμμαχίας (ΝΑΤΟ). Από αυτή την άποψη, αυτή τη στιγμή κάνει αισθητό το βάρος του απειλώντας να ασκήσει βέτο στην είσοδο της Σουηδίας λόγω της καύσης του Κορανίου, προπαγάνδα επίσης και κυρίως για «εσωτερική» χρήση σύμφωνα με μια πολιτική «Εθνικισμός και Ισλάμ» τροφοδοτείται τα τελευταία χρόνια από τον Ερντογάν.

Και είναι ακριβώς η σκιά του προέδρου που κινδυνεύει να επισκιάσει τη χώρα και να τη βυθίσει στην άβυσσο μιας κρίσης που δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά και πολιτική και κοινωνική, τουλάχιστον σύμφωνα μεΟικονομολόγος η οποία τις τελευταίες μέρες εξαπέλυσε σφοδρότατη επίθεση στην ηγεσία της. Για τη βρετανική εβδομαδιαία εφημερίδα είναι στην πραγματικότητα ο ηγέτης που έφερε το έθνος «στο χείλος της καταστροφής» και σε επιβεβαίωση της κρίσης κροταλίζει αριθμούς και στοιχεία για την κατάσταση της οικονομικής υγείας λίγους μήνες μετά την ψηφοφορία. «Η συμπεριφορά του Ερντογάν – γράφει η εβδομαδιαία – με τις εκλογές να πλησιάζουν θα μπορούσε να ωθήσει αυτό που είναι σήμερα μια ατελής κοινοβουλευτική δημοκρατία στο όριο, προς μια πλήρη δικτατορία».

Στην πρώτη φάση της εικοσαετίας, η ηγεσία του Ερντογάν είχε θετικά αποτελέσματα σε οικονομικό επίπεδο και σε επίπεδο ανάπτυξης και ασφάλειας. Ωστόσο, μακροπρόθεσμα έχει μετατραπεί σε μια «αυτοκρατική» ηγεσία. με την προεδρική μεταρρύθμιση έχει διαστρεβλώσει έναν προηγουμένως σε μεγάλο βαθμό εθιμοτυπικό ρόλο, σε ένα δωμάτιο ελέγχου στο οποίο αποφασίζει για τη μοίρα του έθνους. Και μερικές από τις «εκκεντρικές» ιδέες του έχουν μετατραπεί σε «δημόσια πολιτική». Υπάρχει τότε σύμφωνα με τοΟικονομολόγος η μεταχείριση που αφιερώθηκε στους αντιπάλους, πρώτα απ’ όλα στον σημερινό δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης και εκφραστή του CHP Εκρέμ Ιμάμογλου, τον οποίο προσπαθεί να θάψει επίσης και κυρίως μέσω της δικαστικής οδού με κατηγορίες και δίκες. Σε διεθνές επίπεδο, ενόψει ενός ανεπιτυχούς έως τώρα ακτιβισμού μεταξύ Μόσχας και Κιέβου και μιας προσπάθειας αποκατάστασης του διαλόγου με τη Δαμασκό, η προσοχή του Ερντογάν προς την Ελλάδα και την Κύπρο κινδυνεύει να δημιουργήσει νέες «εδαφικές συγκρούσεις», ενώ στη Συρία η προσέγγισή του – με Ο στόχος της εξάλειψης των κουρδικών θυλάκων στα νοτιοανατολικά σύνορα και η εξασφάλιση του ελέγχου μιας λωρίδας πέρα ​​από τα σύνορα – κινδυνεύει να “υποθέσει σύγχυση και σύγκρουση”. «Ο Ερντογάν – καταλήγει το άρθρο – είναι ένας νταής που βλέπει τη ντροπαλότητα ως λόγο για να ασκήσει πίεση προς όφελός του και τη σκληρότητα ως κίνητρο για την ενίσχυση των τειχών».

Από Κούρδους μέχρι μετανάστες, οι άλυτοι κόμποι

Μια διπλωματική πηγή του AsiaNews, ανώνυμα επειδή δεν είναι εξουσιοδοτημένη να μιλήσει στον Τύπο, λέει για μια χώρα “πολύ διχασμένοι και απλοί άνθρωποι πολύ θυμωμένοι επειδή οι τιμές είναι εκτός ελέγχου όχι μόνο λόγω του πληθωρισμού, αλλά και σε πραγματικούς όρους”. Το κόστος ζωής είναι πολύ υψηλό, ενώ οι μισθοί συχνά δεν επαρκούν για να καλύψουν τα έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των βασικών. Η κυβέρνηση συνεχίζει την πολιτική των μεγάλων επενδύσεων, από τις κατασκευές έως τα δημόσια έργα, που δημιουργούν θέσεις εργασίας στο άμεσο μέλλον, αλλά μακροπρόθεσμα κινδυνεύουν να αποδειχθούν φούσκα έτοιμη να εκραγεί.

Στη συνέχεια υπάρχει «ξέφρενη διπλωματική δραστηριότητα» συνεχίζει η πηγή, η οποία «καταφέρνει να κρατήσει τη χώρα όρθια. Στο τέλος, όσοι έχουν εθνικιστικές και θρησκευτικές τάσεις θα ψηφίσουν Ερντογάν, μετά δεν είναι γνωστό τι θα γίνει μετά, αλλά μέχρι τον Μάιο Το status quo προορίζεται να διαρκέσει σε ένα εθνικό πλαίσιο με βαθιές διαιρέσεις» ακόμη και «ουσιαστικές» μεταξύ αγροτικών περιοχών και αστικών κέντρων. «Στους μουσουλμάνους Τούρκους – συνεχίζει – κυριαρχεί μια ορισμένη υποβόσκουσα μοιρολατρία, ενώ η εύπορη και η εύπορη τάξη πηγαίνουν στο κρεβάτι με αυτό το στέλεχος για βοήθεια στη βιομηχανία και μέτρα προστατευτισμού. Αυτό συνοδεύεται από εθνικιστικές πολιτικές και την προοδευτική εκδίωξη των μεταναστών, οι οποίοι απομακρύνονται ασταμάτητα. Και τείνουν να μην ανανεώνουν ούτε τις βίζες των μεταναστών από την Ευρώπη, από φόβο μήπως οι άνθρωποι από έξω πουν και καταγγείλουν αυτό που συμβαίνει μέσα. Το γεγονός παραμένει – καταλήγει ο ειδικός μας – ότι η κουρδική «απειλή» και οι μετανάστες παίζουν υπέρ της κυβέρνησης, η οποία μπορεί επίσης να βασιστεί σε μια διεθνή σιωπή που φαίνεται πολύ εύγλωττη, επειδή είναι σαν να υπήρχε η σιωπηρή προοπτική να συνεχιστεί η σημερινή ηγεσία».

Από αυτή την άποψη, οι διχασμοί εντός της αντιπολίτευσης -κοσμικοί, ισλαμιστές, εθνικιστές, φιλοκουρδικά κόμματα- δεν βοηθούν στο να νικήσουμε τον Ερντογάν και το Akp, επίσης επειδή δεν έχει καν υποδειχθεί ο πιθανός αντίπαλος. Το φιλοκουρδικό κόμμα, η τρίτη δύναμη στο Κοινοβούλιο, έχει αποκλειστεί μέχρι στιγμής από τη συμμαχία και θα μπορούσε να ποντάρει σε ένα εσωτερικό όνομα. Ο Ερντογάν δεν περιφρονεί τη χρήση βίας – και το δικαστικό σώμα – όπως αποδεικνύεται από τις δεκάδες χιλιάδες συλλήψεις και καταδίκες που ακολούθησαν αποτυχημένο πραξικόπημα του καλοκαιριού 2016 και οι οποίες, σε περισσότερες από μία περιπτώσεις, έχουν χρησιμεύσει για την εξάλειψη αντιπάλων ή επικριτών. Ο Τούρκος ηγέτης απάντησε με τον δικό του τρόπο στις επικρίσεις της βρετανικής εβδομαδιαίας εφημερίδας δηλώνοντας, κατά την αποχώρησή του από το τζαμί μετά την ισλαμική προσευχή της Παρασκευής (επιβεβαιώνοντας το βάρος του θρησκευτικού στοιχείου) ότι «θα είναι ο λαός μου που θα καθορίσει το πεπρωμένο της Τουρκίας. [usando il termine Türkiye, da lui stesso fortemente voluto].

Σε αυτή την αντιπαράθεση, θα μπορούσαν να είναι οι Κούρδοι που ανατρέπουν την ισορροπία, με την εκλογική τους βάση: «Αν ο συνασπισμός της αντιπολίτευσης -σχολιάζει ο ειδικός στα τουρκικά θέματα Burak Kaderca- καταφέρει να προσελκύσει τον κουρδικό πληθυσμό, πιθανότατα θα κερδίσει τις εκλογές, ενώ αν δεν έχουν αυτή την υποστήριξη θα είναι πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο».

Η “ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ” ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΩΝ ASIANEWS ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΛΑΜΒΑΝΕΤΕ ΚΑΘΕ ΤΡΙΤΗ ΣΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΣΑΣ; ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ