Αναγνώσεις:
59

MONTE SAN GIUSTO – Μετά από δύο χρόνια προγραμματισμού με μειωμένο ρυθμό, το 18η διοργάνωση του Φεστιβάλ που γίνεται αγγελιοφόρος της καθολικής και θεραπευτικής αξίας του γέλιου με πολλούς κλόουν-καλλιτέχνες & κλόουν-γιατρούς.

Οκτώ ημέρες προγραμματισμού όπου καταγράφηκαν περίπου 10.000 παρευρισκόμενοι και η εξαιρετική τελευταία μέρα της Κυριακής 2 Οκτωβρίου γεμάτη γέλιο, έκπληξη, ομορφιά, συγκίνηση και καλοσύνη την οποία παρακολούθησαν περίπου 5000 άτομα.

Ο πρόεδρος του ιδρύματος Clown & Clown Κιάρα Μπαρτολάτσι, εκ μέρους του συνόλου της διοργανώτριας ένωσης του φεστιβάλ, βγάζει τις εξής δηλώσεις: «Επιστρέφοντας σε μια «κανονική» έκδοση μετά από δύο χρόνια που αναγκαστήκαμε να ξανασκεφτούμε το Φεστιβάλ, ήταν σαν να επιστρέφαμε στο σπίτι. Η επιστροφή με μια τόσο πλούσια έκδοση, λοιπόν, μας επέτρεψε να βάλουμε το «σπίτι» μας στο κέντρο του κόσμου της θεραπείας με κλόουν και, ελπίζουμε, να ανοίξουμε τις πόρτες μας σε πολλούς άλλους ανθρώπους στο μέλλον.

Το να βλέπουμε τον Patch Adams και τον Michael Christensen μαζί για πρώτη φορά στη σκηνή μας ήταν απίστευτο. Θα χρειαστεί χρόνος για να κατανοήσουμε το μέγεθος και το εύρος αυτού που συνέβη στην Πόλη των Χαμόγελων. Ήταν μια έκδοση που θα μείνει στην ιστορία, όχι μόνο του φεστιβάλ αλλά και της παγκόσμιας θεραπείας με κλόουν.

Το φετινό βραβείο Clown nel Cuore ήταν επίσης ένα βραβείο με πολύ σημαντική κοινωνική αξία για εμάς. Ο Nicolò Govoni δεν είναι ούτε κλόουν, ούτε κλόουν-γιατρός, αλλά εκπροσωπεί τις αξίες του Φεστιβάλ μας και είχαμε την τιμή να τον έχουμε μαζί μας στη σκηνή, να τον δούμε χτυπημένο από τα συναισθήματά μας και να τον ακούσουμε να λέει ότι μετά από χθες στο Monte San Giusto έγινε ένας από εμάς»

Τα σοκάκια και οι πλατείες του Monte San Giusto, γνωστό πλέον ως η «Πόλη των Χαμόγελων», γέμισαν με διασκεδαστικούς επισκέπτες ξεκινώντας από τις πρώτες πρωινές ώρες, πολλοί από τους οποίους ήταν γιατροί-κλόουν που ανήκαν σε πολυάριθμους συλλόγους θεραπείας κλόουν που έφτασαν σε ένα μικρό χωριό στην περιοχή Macerata από όλη την Ιταλία και το εξωτερικό για να παρακολουθήσετε τα εργαστήρια που πραγματοποιήθηκαν από τους δύο Αμερικανούς ιδρυτές Patch Adams και Michael Christensen, καθώς και άλλα εργαστήρια και συνέδρια που προτείνονται από την Εθνική Ομοσπονδία Κλόουν της FNC και την ένωση ClownOne Italia.

Το κοινό μπόρεσε επίσης να παρακολουθήσει παρουσιάσεις βιβλίων και πολλές εμφανίσεις μέχρι την τελική εκδήλωση «Rebounds of joy … σε μια αγκαλιά που αξίζει» που πραγματοποιήθηκε σε μια κατάμεστη πλατεία. Πολλά άλλα άτομα, που δεν μπόρεσαν να έχουν πρόσβαση στην πλατεία, μπόρεσαν να παρακολουθήσουν και να ζήσουν την παράσταση σε μια μεγάλη περιοχή που βρίσκεται έξω από το ιστορικό κέντρο χάρη σε μια μεγάλη οθόνη και ζωντανές συνδέσεις με την κεντρική σκηνή.

Μια μεγάλη και συναρπαστική εκδήλωση σε επιμέλεια και σκηνοθεσία Renzo Stizza του Mabò Band και παρουσίασε Νατάσα Στεφανένκοπου είδε τη συμμετοχή πολυάριθμων καλεσμένων σε έναν θρίαμβο χαράς, ομορφιάς, χαμόγελων και αγκαλιών. Enzo Iachettiιστορικός φίλος του φεστιβάλ, και οι κωμικοί Didi Mazzilli και Enzo Polidoro βοήθησαν τον παρουσιαστή σε πολλά σημεία της εκπομπής εμπλέκοντας το κοινό με πολλά ξεκαρδιστικά αστεία και αλληλεπιδρώντας με τους διάφορους καλεσμένους.

Μια άλλη πολύ όμορφη και αστεία παρέμβαση ήταν αυτή του Housch-ma-Housch, ενός από τους πιο διάσημους Ουκρανούς κλόουν στον κόσμο, ο οποίος μαζί με δύο άτομα που επιλέχθηκαν από το κοινό και ανέβηκαν στη σκηνή, ενέπλεξαν όλη την πλατεία στην εκτέλεση του ένα αστείο μουσικό κομμάτι φτιαγμένο με χειροκροτήματα και κραυγές του κοινού, σκηνοθετημένο από τον ίδιο ως συναρπαστικό δάσκαλο της ορχήστρας.

Μετά τον χαιρετισμό από Αντρέα Κασκέτο, πρεσβευτής των χαμόγελων σε όλο τον κόσμο και καλεσμένος του φεστιβάλ σε διάφορες προηγούμενες εκδόσεις, έλαβε χώρα μία από τις δύο μεγάλες συναρπαστικές στιγμές της εκδήλωσης, η πρώτη εποχική και επίσημη συνάντηση μεταξύ του Patch Adams και του Michael Christensen. Τα δύο παγκόσμια εικονίδια της θεραπείας με κλόουν, που δεν είχαν ξανασυναντηθεί και μεταξύ των οποίων υπήρχε αντιπαλότητα για διαφορετικούς τρόπους σκέψης για πολλά χρόνια, παρουσιάστηκαν στη σκηνή σαν να ήταν δύο γνωστοί μποξέρ έτοιμοι να αντιμετωπίσουν ο ένας τον άλλον στο ρινγκ. Ανέβηκαν στη σκηνή με τεράστια γάντια του μποξ και μιμήθηκαν παιχνιδιάρικα έναν αγώνα, πριν ρίξουν τα γάντια και αγκαλιάσουν ο ένας τον άλλον σε μια μακριά, δυνατή αγκαλιά.

Στη συνέχεια μίλησαν στο κοινό, θυμίζοντας τις στρατηγικές τους για έναν καλύτερο κόσμο που ξέρει πώς να φροντίζει τους πιο αδύναμους και προβληματικούς ανθρώπους, μέσα από αγάπη και χαμόγελα. Άρχισε λοιπόν η διανομή χιλιάδων μπαλονιών που έχουν φουσκώσει από το κοινό, δημιουργώντας ένα μεγάλο χρωματιστό χαλί και δίνοντας τελικά ζωή, μετά από δύο χρόνια απουσίας, στα τρελά Rebounds of Joy, μαζί με δεκάδες άλλα τεράστια μπαλόνια που έχουν γίνει πεταμένο. στην πλατεία για ένα απίστευτα θεαματικό και συναρπαστικό παιχνίδι που διασκεδάζει μικρούς και μεγάλους.

Μετά από μια καλή μισή ώρα παιχνιδιάρικου παραλήρημα, ήρθε η σειρά της δεύτερης σημαντικής και συναρπαστικής στιγμής, της παράδοσης, από τα χέρια του Patch Adams και Michael Christensen, απο Βραβείο Clown nel Cuore 2022 προς την Nicolò Govoni, νεαρός συγγραφέας και ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιδρυτής το 2018 του Still I Rise, μιας ανθρωπιστικής οργάνωσης που ανοίγει σχολεία έκτακτης ανάγκης και διεθνή σχολεία για τα πιο ευάλωτα παιδιά και δραστηριοποιείται στην Ελλάδα, την Τουρκία, τη Βορειοδυτική Συρία, την Κένυα και τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Το Still I Rise είναι ο πρώτος μη κερδοσκοπικός οργανισμός στον κόσμο που προσφέρει δωρεάν το πρόγραμμα International Baccalaureate σε ανηλίκους πρόσφυγες. Το 2020 ο Nicolò προτάθηκε για το Νόμπελ Ειρήνης για τη δέσμευσή του στην εκπαίδευση και την προστασία των παιδιών προσφύγων και του απονεμήθηκε το Βραβείο CIDU για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα από το Ιταλικό Υπουργείο Εξωτερικών και Διεθνούς Συνεργασίας.

Το κίνητρο για το βραβείο, που διάβασε ο Enzo Iachetti, είναι το εξής: «Για το έργο του ως συνεργάτης και τις δραστηριότητες ευαισθητοποίησης σχετικά με το θέμα των προσφύγων και των μεταναστών. Για το άνοιγμα του πρώτου διεθνούς σχολείου για προσφυγόπουλα στον κόσμο. Ένα σχολείο που είναι σπίτι, ζωή και όργανο κοινωνικής επανάστασης. Επειδή έμαθε από τα παιδιά τη δύναμη της Καλοσύνης και την έκανε μια φιλοδοξία που πάντα βάζει το χαμόγελο των άλλων στο επίκεντρο».

Εμφανώς συγκινημένος, ο Nicolò Govoni είπε πόσο έκπληκτος ήταν με την είδηση ​​ότι ένα φεστιβάλ κλόουν ήθελε να του αφιερώσει ένα βραβείο και πώς κατάλαβε πραγματικά τον λόγο όταν έφτασε το Σάββατο στο Monte San Giusto, βλέποντας το σπουδαίο έργο της ανθρωπιάς και της αγάπης για τι αφορά τη φροντίδα των ανθρώπων και του κόσμου που εμβαθύνει το φεστιβάλ μέσα από τις προτάσεις του, νιώθοντας τόσο πολύ κοντά σε αυτόν τον κόσμο των κλόουν.

Ντυμένος με ένα παραδοσιακό κοστούμι του Κονγκό, ο Nicolò ευαισθητοποίησε και συγκίνησε το κοινό, υπενθυμίζοντας ότι στο Κονγκό, τη χώρα στην οποία άνοιξε σχολείο με την οργάνωσή του, πολλά παιδιά αναγκάζονται να εργάζονται σε ορυχεία, συχνά καταλήγοντας στο θάνατο, έτσι ώστε μπορούμε να εκμεταλλευτούμε την τεχνολογία που χρησιμοποιούμε. Υπενθύμισε ότι το 70% του κοβαλτίου που χρησιμοποιείται για κινητά τηλέφωνα και άλλες συσκευές εξορύσσεται σε ορυχεία του Κονγκό από ανθρώπους που αντιμετωπίζονται ως σκλάβοι.

Η λύση, είπε ο Nicolò, δεν είναι πλέον η μη αγορά και χρήση κινητών τηλεφώνων, η ευθύνη δεν είναι κυρίως των πολυεθνικών κατασκευαστών, αλλά πάνω από όλα της πολιτικής που δεν έχει προβλέψει μέχρι στιγμής, στην Ιταλία και στο εξωτερικό, νόμους που ρυθμίζουν την εφοδιαστική αλυσίδα κοβαλτίου και τα ανθρώπινα δικαιώματα όσων εργάζονται εκεί. Μια ευαισθητοποίηση λοιπόν που απευθύνεται στους ανθρώπους ώστε να το συνειδητοποιήσουν και να κάνουν μια κοινότητα κάνοντας τη φωνή τους να ακουστεί, ζητώντας από τους θεσμούς να ρυθμίσουν αυτές τις διαδικασίες παραγωγής με αποτελεσματικότητα και ανθρωπιά.

βραβείο 1

Σχόλια

σχόλια