Η χρόνια αντιπαράθεση Ελλάδας-Τουρκίας σε όλη την περιοχή από το Αιγαίο μέχρι την Κύπρο παρουσιάζεται συχνά ως ένα είδος μονομαχίας μεταξύ Δαβίδ και Γολιάθ, μια σύγκριση απαράμιλλου μεγέθους, μια σύγκρουση με προκαθορισμένη έκβαση που ευτυχώς είναι σχεδόν αδύνατη λόγω και των δύο μελών στο ΝΑΤΟ. . . Αυτή η εντύπωση δημιουργείται τόσο από την προφανή διαφορά στο μέγεθος του πληθυσμού των δύο χωρών -πάνω από 82 εκατομμύρια για την Τουρκία έναντι λιγότερο από 11 εκατομμύρια για την Ελλάδα όσο και από τις ενίοτε περιφρονητικές δηλώσεις Τούρκων πολιτικών που κατηγορούν κοροϊδευτικά αλλά απειλητικά την Ελλάδα ότι κρύβεται. πίσω από τις πλάτες ισχυρών θαμώνων όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες ή η Γαλλία και δεν τολμά να σηκωθεί και να συνεννοηθεί με την Άγκυρα «με ανδρικό τρόπο».

Και ενώ φαίνεται ότι η Ελλάδα, για διάφορους λόγους, διατηρεί πιο εύκολα δεσμούς με τους παραδοσιακούς συμμάχους της από την Τουρκία τον τελευταίο καιρό, η σύγκριση των «εξοπλισμών» των δύο χωρών δεν επιβεβαιώνει την προσδοκία για χάσμα μεταξύ των στρατιωτικών πόρων της Άγκυρας και της Αθήνας. .

Μια πρόσφατη σύγκριση των ελληνικών και τουρκικών ενόπλων δυνάμεων από το Κυπριακό Κέντρο Στρατηγικών Μελετών δείχνει ότι η Τουρκία έχει σημαντικό πλεονέκτημα στις χερσαίες δυνάμεις, αλλά η συνολική αναλογία όλων των στρατευμάτων είναι περίπου 2,4: 1 υπέρ της Τουρκίας. , δηλαδή πολύ λιγότερο από ό,τι υποδηλώνει η αναλογία πληθυσμού. Από την άλλη, τα στοιχεία δείχνουν ότι η αριθμητική υπεροχή της Τουρκίας στην αεροπορία και το ναυτικό είναι πολύ μικρή. Συγκεκριμένα, έναντι 355.200 στρατιωτών στον τουρκικό στρατό, υπάρχουν 142.700 στον ελληνικό, αλλά έναντι 308 τουρκικών μαχητικών η Ελλάδα έχει 230, έναντι 12 τουρκικών υποβρυχίων υπάρχουν 11 ελληνικά και στις φρεγάτες η αναλογία είναι 16 τουρκικά προς 13 ελληνικά. .

Όσον αφορά τις βραχυπρόθεσμες προοπτικές, οι τάσεις στις δύο χώρες εμφανίζονται μικτές. Σε αυτόν τον τομέα φαίνεται ότι η Ελλάδα έχει πάρει ιδιαίτερη δυναμική τα τελευταία δύο χρόνια. Το 2019, οι Ηνωμένες Πολιτείες δώρησαν στην Ελλάδα 70 μεταχειρισμένα OH-58D Kayova Warrier επιθετικά και αναγνωριστικά ελικόπτερα. Πέρυσι, η χώρα υπέγραψε συμβόλαιο εκσυγχρονισμού με την τελευταία τροποποίηση των μαχητικών F-16 που έχει σε υπηρεσία, και φέτος έκανε μεγάλο χτύπημα – υπέγραψε σύμβαση για την προμήθεια 24 μαχητικών Rafal από τη Γαλλία, επίσης. ως τρεις φρεγάτες τελευταίας τεχνολογίας. Ο «Μπελχάρα» με επιλογή για άλλη. Οι παρατηρητές είναι ομόφωνοι ότι οι επενδύσεις της Ελλάδας σε όπλα είναι στο πλαίσιο της εχθρότητας προς την Τουρκία και δεδομένης της γεωγραφίας των δύο χωρών και των περιοχών έντασης, θα μπορούσε να αναμένεται ότι μια πιθανή στρατιωτική αντιπαράθεση θα ήταν περισσότερο από αέρα και θάλασσα παρά από ξηρά.

Από την άλλη, η Τουρκία προσπαθεί επίσης να συμβαδίσει με τους εξοπλισμούς, αλλά στηρίζεται όλο και περισσότερο στη δική της αμυντική βιομηχανία. Και ενώ αυτό φαίνεται να είναι αρκετό στο ναυτικό, η Άγκυρα δεν είχε την ίδια επιτυχία στον εκσυγχρονισμό της αεροπορίας της.

Αν και έχει καθιερωθεί ως ένας από τους κύριους κατασκευαστές μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων, η Τουρκία εξακολουθεί να εξαρτάται από ξένους προμηθευτές επανδρωμένων μαχητικών αεροσκαφών, γεγονός που τα τελευταία χρόνια καθιστά όλο και πιο δύσκολη τη διατήρηση της πολεμικής αεροπορίας της τεχνολογικά συγκρίσιμης με τους πιθανούς αντιπάλους της. .

Αφού αφαιρέθηκε από το πρόγραμμα παραγωγής του μαχητικού αεροσκάφους F-35 λόγω της αγοράς ρωσικών αντιαεροπορικών πυραυλικών συστημάτων S-400, η ​​Τουρκία προσπαθεί τώρα να πείσει τις Ηνωμένες Πολιτείες να της πουλήσουν και μαχητικά F-16 Block 70. ως προς τον εκσυγχρονισμό εκείνων που ήδη υπάρχουν όπλα παλαιότερων παραλλαγών. Ωστόσο, μια τέτοια συμφωνία χρειάζεται την έγκριση του αμερικανικού Κογκρέσου και φαίνεται ότι είναι λίγοι οι υποστηρικτές της πώλησης ευαίσθητων τεχνολογιών στην Άγκυρα.

Μια ομάδα μελών του Κογκρέσου και από τα δύο κόμματα έχει ήδη αρχίσει να συλλέγει υπογραφές σε επιστολή προς τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκον, προειδοποιώντας ότι τα προβλήματα με την πώληση του F-16 θα είναι ίδια με την πώληση του F-35. Και ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο είπε ότι μια τέτοια συμφωνία θα παραβίαζε τον νόμο κατά των κυρώσεων (CAATSA), τον οποίο ο ίδιος έβαλε στην Άγκυρα τον περασμένο Δεκέμβριο. Βεβαίως, οι πρόσφατες απειλές του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να απελάσει δέκα πρεσβευτές, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, επειδή υποστήριξαν τον φυλακισμένο ακτιβιστή ανθρωπίνων δικαιωμάτων Osman Kavala δεν του κέρδισαν άλλη συμπάθεια στην Ουάσιγκτον.

Η λογική επιλογή στην οποία έχει στραφεί η Τουρκία τα τελευταία χρόνια, όταν δεν λαμβάνει όπλα από τις ΗΠΑ, είναι η Ρωσία. Και τώρα η Άγκυρα είπε ότι εάν δεν παραλάβει ένα F-16, θα μπορούσε να αγοράσει μαχητικά Su-35 και Su-57 από τη Μόσχα. Η Ρωσία άφησε να εννοηθεί στο παρελθόν ότι μια τέτοια συμφωνία δεν αποκλείεται, αλλά η προσδοκία ότι η Μόσχα θα δώσει στην Τουρκία ό,τι θέλει, αρκεί να πληρώσει και να εκνευρίσει τις ΗΠΑ, μπορεί να είναι υπερβολική. Η Ρωσία δεν έχασε ποτέ την ευκαιρία να βάλει σφήνα μεταξύ της Τουρκίας και των συμμάχων της στο ΝΑΤΟ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θέλει να τη δει πολύ ισχυρή και υπάρχουν πολλοί λόγοι να ανησυχεί για τις δυνατότητες της Άγκυρας σε τομείς ενδιαφέροντος. και στις δύο πλευρές αποκλίνουν.

Ο πόλεμος μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ πέρυσι, ο οποίος έληξε με νίκη του Μπακού με σχεδόν προφανή τουρκική βοήθεια, έφερε σε δύσκολη θέση την ικανότητα της Ρωσίας να υπερασπιστεί τους συμμάχους της και ουσιαστικά την ανάγκασε να μοιραστεί επιρροή με την Τουρκία. τη στρατηγική περιοχή του Καυκάσου, όπου μέχρι πρόσφατα η Μόσχα φαινόταν να είναι πρωταγωνιστής.

Η πώληση τουρκικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών Bayraktar στην Ουκρανία προφανώς έχει εξοργίσει τη Ρωσία. Αυτή είναι η μόνη εξήγηση που μπορεί να δοθεί για τις δικαιολογίες του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου στον τηλεοπτικό σταθμό Russia-1, όπου είπε ότι όταν η Ουκρανία αγόρασε οπλισμό από την Τουρκία, έπαψε να είναι τουρκικό και έγινε ουκρανικό. Δεν γνωρίζουμε αν η Μόσχα πείστηκε από αυτή την αδέξια σοφιστεία, αλλά μπορούμε να υποθέσουμε ότι τα διαφορετικά συμφέροντα της Ρωσίας και της Τουρκίας στη Συρία, τη Λιβύη και τον Καύκασο, η έλλειψη κοινού εδάφους για το Κυπριακό και την Κριμαία, η πρακτική απουσία κοινόχρηστους χώρους. Τα γεωπολιτικά συμφέροντα πιθανώς υποδηλώνουν ότι η Μόσχα θα υποστηρίξει τον επανεξοπλισμό της Τουρκίας μόνο έως ότου η ευχαρίστηση της πρόκλησης προς το ΝΑΤΟ και τις Ηνωμένες Πολιτείες αρχίσει να φαίνεται πολύ ακριβή.

Η ικανότητα της Άγκυρας να αναζητά όπλα υψηλής τεχνολογίας σε άλλες αγορές φαίνεται ακόμη πιο μακρινή. Αν και ποτέ δεν σταμάτησε τις εξαγωγές όπλων προς την Τουρκία, στην τρέχουσα ψυχρή περίοδο των σχέσεων, η ΕΕ δεν είναι μεταξύ των επιλογών, όπως και η Κίνα, η οποία αντιμετωπίζει την Τουρκία σε μια σειρά από hotspot κατά μήκος του Δρόμου του Μεταξιού από το Xinjiang στο Αφγανιστάν μέχρι η Μέση Ανατολή.

Όλοι αυτοί οι παράγοντες, μαζί με τη συνεχιζόμενη αφαίμαξη του τουρκικού στρατού από εκκαθαρίσεις εναντίον πραγματικών ή υποτιθέμενων Γκιουλενιστών, καθιστούν αβέβαιες τις βραχυπρόθεσμες προοπτικές της Άγκυρας για στρατιωτική ισχύ. Φυσικά, οι πόροι της Τουρκίας μπορεί να αλλάξουν τα πράγματα μακροπρόθεσμα, αλλά αυτή τη στιγμή η Άγκυρα δεν μπορεί να είναι σίγουρη για την κατηγορηματική υπεροχή της έναντι της Ελλάδας. Και αν τοποθετήσουμε αυτό το συμπέρασμα στο ευρύτερο πεδίο της Ανατολικής Μεσογείου, όπου υπάρχουν παίκτες όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος, είναι σαφές ότι οι φιλοδοξίες της Τουρκίας για μια περιφερειακή υπερδύναμη θα πρέπει να περιμένουν.

Στην καλύτερη περίπτωση, η Άγκυρα μπορεί να διεκδικήσει τη θέση ενός «αναπόφευκτου παράγοντα» – μιας κατάστασης στην οποία μπορεί να εμποδίσει τους στρατηγικούς στόχους των άλλων παρά να πραγματοποιήσει τους δικούς της.

Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν δεν παρευρέθηκε στη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα στη Γλασκώβη πριν από λίγες ημέρες, επειδή οι διοργανωτές δεν συμφώνησαν να υπάρξει μια αυτοκινητοπομπή τόσο μεγάλη όσο αυτή του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και του Γάλλου Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν. Είναι γνωστό ότι στον Ερντογάν δεν αρέσουν οι δευτερεύοντες ρόλοι, αλλά είναι επίσης ξεκάθαρο ότι τον βασικό δεν θα τον πάρει με θυμό.
/ BTA /