Κάθε φορά που ανεβαίνει το αντιτουρκικό αίσθημα στη Δύση, η Ελλάδα προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την κατάσταση βγαίνοντας στο προσκήνιο. Σήμερα, ξέχασε τι του συνέβη πριν από 100 χρόνια, και ήρθε στο αέριο ορισμένων χωρών όπως η Γαλλία, και μπήκε σε μια πολιτική εξοπλισμού πολύ πάνω από την οικονομική δύναμη της χώρας του. Ξεχνά τι είχαν κάνει στην Ελλάδα τα μάταια όνειρα των κυβερνώντων του πριν από έναν αιώνα. Χατιτζέ Γιλντιρίμ και Τζένγκις Χαρούμενος μιλούν για αυτό το θέμα στην έρευνά τους.

ΕΧΟΥΝ ΦΟΡΤΩΣΕΙ ΧΡΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Βενιζέλος, Τον Ιούνιο του 1917 με την υποστήριξη Βρετανών και Γάλλων στρατιωτών Βασιλιάς ΚωνσταντίνοςΕκθρόνισε την Ελλάδα και ενέταξε την Ελλάδα στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο για να εκμεταλλευτεί τα μεταπολεμικά κέρδη. Μετά το τέλος του Παγκοσμίου Πολέμου ονειρευόταν να καταλάβει την Ανατολία. Αυτή η κατάσταση της Ελλάδας, που από την ίδρυσή της στηρίζεται πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά από δυτικά κράτη, συνεχίστηκε και κατά τον Εθνικό Αγώνα. Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν είχε καμία οικονομική δύναμη για να συνεχίσει τον πόλεμο, “Μεγάλη ιδέα” Έκανε όνειρα και έγινε εργαλείο για την πολιτική των ιμπεριαλιστικών κρατών.

Τον Φεβρουάριο του 1918 έφτασε στην Ελλάδα η βοήθεια των συμμαχικών κρατών. 12 εκατομμύρια λίρες ήρθαν από την Αγγλία, 300 εκατομμύρια φράγκα από τη Γαλλία και 50 εκατομμύρια δολάρια από την Αμερική. Η Βρετανία έστειλε άλλα 2 εκατομμύρια λίρες μέχρι τον Μάρτιο του 1919.
Η Ελλάδα, που άρχισε να καταλαμβάνει τη Δυτική Ανατολία με την υποστήριξη των Άγγλων, συνάντησε μια απρόσμενη αντίσταση. Η απογοήτευση της Ελλάδας στην Ανατολία άλλαξε και την ελληνική πολιτική. Οι εκλογές τον Νοέμβριο του 1920 ήταν κοντά στις Συμμαχικές Δυνάμεις. Βενιζέλουαπώλεια αλευριού και μετά Βασιλιάς Κωνσταντίν’Η επιστροφή των Συμμάχων προκάλεσε την παύση της υποστήριξης και της βοήθειας που έδιναν οι Δυνάμεις της Αντάντ. Αυτή η κατάσταση έφερε μαζί την οικονομική κρίση.
Το γεγονός ότι η Βρετανία και η Γαλλία διέκοψαν την οικονομική τους στήριξη σήμαινε ότι τα ελληνικά οικονομικά ανατράπηκαν. Γιατί η Ελλάδα είχε τεράστιο δημοσιονομικό έλλειμμα. Μεταξύ 1920 και 1921, τα έσοδα της Ελλάδας ήταν 115 εκατομμύρια τουρκικές λίρες και τα έξοδά της ήταν 142 εκατομμύρια τουρκικές λίρες. Τα 53 εκατομμύρια από τα τρέχοντα έξοδα των 142 εκατομμυρίων λιρών ήταν πολεμικά έξοδα.

Ελληνική κυβέρνηση Βενιζέλος Όταν δήλωσε ότι δεν θα πληρώσει το χρέος της περιόδου του, η δραχμή μειώθηκε στα 93 kuruş. Γνωρίζοντας ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς ξένη βοήθεια, Βασιλιάς Κωνσταντίνος δήλωσε ότι δεν θα υπάρξει αλλαγή στην πολιτική. Ανακοινώθηκε ότι τα χρέη ήταν ιδιοκτησία και πληρώθηκαν ξανά. Με αυτή τη δήλωση, η δραχμή ανήλθε στα 170 κουρούς.

Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΙΝΗΣ ΕΠΕΣΕ
Ένα άλλο θέμα που έφερε τη σύγκρουση μεταξύ της Ελλάδας και των Δυνάμεων της Αντάντ ήταν η εισαγωγή νέων νομισμάτων στην κυκλοφορία. Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών υποστήριξε ότι χρειάζονταν 100 εκατομμύρια δραχμές κάθε μήνα για να συνεχιστεί η κατοχή της Ανατολίας και ότι 200 ​​εκατομμύρια δραχμές έπρεπε να τεθούν σε κυκλοφορία για τις επείγουσες ανάγκες του στρατού. Τα κράτη της Αντάντ, από την άλλη πλευρά, δήλωσαν ότι η οικονομική στήριξη θα τερματιζόταν όταν συμβεί μια τέτοια κατάσταση.

Η Ελλάδα αγόρασε όπλα με τα χρέη που δανείστηκε, αλλά δεν μπόρεσε να πετύχει με τα όπλα που αγόρασε. Επομένως, τα όπλα που αγόρασαν κατέστρεφαν άμεσα την οικονομία της χώρας. Λόγω της οικονομικής κρίσης στη χώρα, η Ελλάδα έβγαλε στην αγορά 500 εκατομμύρια δραχμές χωρίς την έγκριση των Συμμάχων Δυνάμεων. Ως εκ τούτου, η αξία της δραχμής από τα 208 σεντς έπεσε στα 178 σεντ.
Το θαλάσσιο εμπόριο διαταράχθηκε επίσης για λόγους όπως η μείωση του αριθμού των μελών του πληρώματος στην Ελλάδα λόγω στρατολόγησης και η αδυναμία των πλοίων που διατίθενται για τη μεταφορά στρατιωτών. Και πάλι η αξία της δραχμής αυξήθηκε, καθώς τα πλοία που δεν μπορούσαν να πάνε στα λιμάνια των ξένων χωρών στερούνταν την παροχή συναλλάγματος.
Τα χρέη της Ελλάδας εκτοξεύτηκαν στα ύψη. Τα χρέη της Ελλάδας που δεν ξεπερνούσαν τα 400 εκατομμύρια 10 χρόνια πριν τον πόλεμο, έφτασαν τα 6 δις.

ΕΚΑΝΑΝ ΤΑ ΝΕΑ
Ο λόγος της πτώσης της δραχμής μετά τη μάχη του Εσκισεχίρ-Κουταχιά ήταν ότι οι ημερήσιες στρατιωτικές δαπάνες της Ελλάδας αυξήθηκαν από 2 εκατομμύρια σε 6 εκατομμύρια δραχμές. Η Ελληνική Κυβέρνηση, που δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει στα έξοδα αυτά, ισχυρίστηκε ότι η Kuvayi Milliye διαλύθηκε για να δανειστεί χρήματα από το εξωτερικό. Όταν η Ελλάδα απέτυχε να αποτρέψει την πτώση της δραχμής, προσπάθησε να κερδίσει την εμπιστοσύνη με την παραγωγή fake news. Μεταξύ των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, ο ελληνικός στρατός συνέλαβε 40 χιλιάδες Τούρκους στρατιώτες, Μουσταφά Κεμάλ και η αντιπροσωπεία Erkan-ı Harbiye ήταν μεταξύ αυτών των κρατουμένων. Ωστόσο, τα ευρωπαϊκά κράτη δεν το έδωσαν εύσημα. Η αξία της δραχμής ανήλθε αρχικά στα 180 σεντ με αυτή την είδηση, αλλά στη συνέχεια έπεσε στα 142 σεντ.
Λόγω των διακυμάνσεων της δραχμής πριν από τη Μεγάλη Επίθεση, πολλές βρετανικές εταιρείες άρχισαν να μην μπορούν να λαμβάνουν επιστροφή για τα εμπορεύματα που παρέδωσαν. Οι Έλληνες έμποροι δεν μπορούσαν να κρατήσουν τις υποσχέσεις τους, δεν μπορούσαν να κάνουν καμία πληρωμή.
Στην Ελλάδα, όπου το πολεμικό κόστος και η κατάσταση της χώρας επιδεινώθηκε, η κυβέρνηση κατάσχεσε 160 φούρνους για το φαγητό του λαού ως αποτέλεσμα της απεργίας των αρτοποιών στην Αθήνα. Οι Έλληνες πραγματοποίησαν διαδηλώσεις στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις λόγω της κρίσης.

Έλληνες της Σμύρνης, τον Μάιο του 1921, «Οι Έλληνες ήρθαν, διατάραξαν την άνεση μας, δεν θέλουμε πόλεμο. Την άδεια του Θεού Θα έρθουν Τούρκοι και θα σωθούμε» άρχισαν να λένε. Ένα άλλο ενδιαφέρον ήταν ότι οι υπό ελληνική κατοχή άλλαζαν τις δραχμές τους με οθωμανικά χρήματα. Μετά τη μεταβολή αυτή, η δραχμή στο χρηματιστήριο της Σμύρνης μειώθηκε στα 85 σεντς.
Η Ελληνική Κυβέρνηση είχε κάνει μεγάλο χρέος προς τους εμπόρους, το δημόσιο και τους πλοιοκτήτες. Επιπλέον, κάποια από τα χρήματα των ανθρώπων στην Εθνική Τράπεζα της Αθήνας ξοδεύτηκαν κρυφά. Με την υποτίμηση της δραχμής τα εμπορεύματα δεν μπορούσαν να απομακρυνθούν από το τελωνείο, με αποτέλεσμα τα εμπορεύματα που συσσωρεύτηκαν στο τελωνείο και τα εμπορεύματα σε αναμονή χάλασαν.
Υπήρχαν δυσκολίες στην επιβίωση των Ελλήνων εισβολέων στην Ανατολία. Οι προσπάθειες της Ελλάδας να βρει δάνειο από αυτή την άποψη κατέληξαν σε αποτυχία. Τα χρέη που μετά βίας έβρισκαν πήγαν στην αγορά όπλων.
Η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας ήταν τόσο άσχημη που μετά τον πόλεμο της Σακαρίας προσπάθησαν να εισπράξουν φόρους παράνομα, παρόλο που δεν είχαν δική τους γη στα κατεχόμενα. Καθώς η οικονομία επιδεινώθηκε, οι Έλληνες έκαναν συγκεντρώσεις πείνας και όσοι παρευρέθηκαν στις συγκεντρώσεις συνελήφθησαν από τη χωροφυλακή.
Τα πολεμικά έξοδα ήταν πολύ πάνω από την ελληνική οικονομική δύναμη και τα έσοδα και τα έξοδα δεν μπορούσαν να εξισορροπηθούν σε όλη τη διάρκεια του πολέμου. Η κατάσταση των τουρκικών εφημερίδων της περιόδου, “Αυθάδης και ένα έθνος αλαζονικών περισσότερο ή λιγότερο πώς να αναστατώσει μια σταθερή κρατική χρηματοδότηση μια από τις μεγαλύτερες εξηγήσεις για το τι μπορούν είναι ένα παράδειγμα” ερμηνεύεται ως.
Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις, που δεν πέτυχαν με όπλα που αγοράστηκαν μέσω χρέους, δεν έκαναν τίποτα άλλο παρά υποτίμησαν την αξία του ελληνικού νομίσματος. Τα εξωτερικά χρέη που δαπανήθηκαν για εξοπλισμούς εξαθλιώνουν την Ελλάδα. Όταν οι Έλληνες γνώρισαν μεγάλη ήττα στον Εθνικό Αγώνα, η βοήθεια από την Ευρώπη κόπηκε. Οι Ευρωπαίοι έκλεισαν τις πόρτες στην Ελλάδα μέχρι τη ρύθμιση του χρέους του 1927.

ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
Τζένγκις Σε ένα από τα άρθρα του, ο Mutlu λέει πώς η Ελλάδα μπήκε σε έναν πόλεμο πληρεξουσίων για λογαριασμό της Αγγλίας. Προς το τέλος του παγκόσμιου πολέμου, η Αγγλία αντιμετώπισε το μεγάλο οικονομικό βάρος και την κοινωνική πίεση που έφερε ο πόλεμος. Ο κουρασμένος βρετανικός στρατός δεν μπορούσε να αντέξει έναν νέο πόλεμο στην Ανατολία. Ο Βρετανός πρωθυπουργός Λόιντ Τζορτζ πρόσφερε στο Βασίλειο των Σέρβων-Κροατών-Σλοβένων να εισβάλει στην Ανατολία. Όμως η προσφορά απορρίφθηκε. Στη συνέχεια κάλεσε τον σερβικό στρατό να εισβάλει στην Κωνσταντινούπολη. Η προσφορά αυτή επίσης απορρίφθηκε. Οι Ρωμαίοι επίσης δεν αποδέχθηκαν τη βρετανική πρόταση.
Στη συνέχεια, οι Βρετανοί προσπάθησαν να πάρουν αυτό που ήθελαν χρησιμοποιώντας τον ελληνικό στρατό, ο οποίος δεν ήταν πολύ φθαρμένος στο τέλος του πολέμου, στην κατοχή της Ανατολίας, αφού εντάχθηκαν αργά στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Ελλάδα ονειρευόταν, αλλά ήταν απλώς ένα πιόνι. Ο Ατατούρκ έγραψε στο σημειωματάριό του σχετικά με αυτό το σχέδιο των Βρετανών, “Η ιστορία θα καταγράψει με έκπληξη ότι η βρετανική κυβέρνηση ήλπιζε σε μια τέτοια γελοία προσπάθεια. Να κάνει μια φυλή μάσκαρα πόλεμο εισβάλλοντας στην Τουρκία. Παράδειγμα πολιτικής και στρατιωτικής απροσεξίας.” Ο Ατατούρκ είπε στον Aralov, ο οποίος ήρθε στην Άγκυρα ως ο πρώτος πρεσβευτής της Σοβιετικής Ένωσης στα χρόνια του Εθνικού Αγώνα, “Νικά τους Έλληνες, τους οποίους οι Βρετανοί έστειλαν να σφάξουν. Οι Βρετανοί ιμπεριαλιστές θέλουν να μας καταστρέψουν, αλλά δεν θα πετύχει».

Μπορείτε να ακούσετε αυτήν τη στήλη κάνοντας κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο.