Ο Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο κλείνει τις συμβάσεις με τους 90 Ιταλούς διαχειριστές της Adecco και ανοίγει σχέσεις συμβούλων, χρησιμοποιώντας αδιαφανή κριτήρια επιλογής και καθιστώντας την εργασία ακόμη πιο επισφαλή

Είναι άνεργος από τις αρχές Ιανουαρίου. Η ιστορία του είναι πανομοιότυπη με αυτή άλλων για συναδέλφους και συναδέλφους. Έχοντας φτάσει τους 36 μήνες «αρχαιότητας», ο Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο (Euaa παλαιότερα ονομαζόταν Easo, Ευρωπαϊκό Γραφείο Υποστήριξης για το Άσυλο) αποφάσισε να τον αφήσει στο σπίτι, δηλαδή να μην ανανεώσει πλέον τη σύμβαση διαχείρισης μέχρι τη λήξη που έχει με την Adecco . Αλλά σχεδιάζει να το πάρει πίσω με έναν νέο τρόπο. Οι οποίες; Ένας ΑΦΜ. Θα μπορεί να κάνει αίτηση για τις ίδιες θέσεις που εργαζόταν μέχρι χθες και αν πάει καλά θα προσληφθεί ως σύμβουλος. Χωρίς δικαιώματα και χωρίς προστασίες.

«Οι θέσεις είναι ίδιες, ακόμα κι αν του έχουν αλλάξει το όνομά του – αποκαλύπτει ο πρώην εργάτης της Εασώ, που δεν θέλει να εμφανιστεί, που μαζί με άλλους ενενήντα βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση-. Το σύστημα έχει εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την πρόσληψη πόρων που θα αναπτυχθούν στην Ισπανία, την Ιταλία, την Ελλάδα, την Κύπρο, τη Μάλτα και άλλες χώρες όπως η Λιθουανία. Η βούληση του Easo είναι σαφής: να προχωρήσουμε σε έναν ενιαίο μηχανισμό αντί να χρησιμοποιήσουμε τις διάφορες υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης και να επιλέξουμε προσωπικό με αδιαφανή κριτήρια».

Κρίμα που με αυτόν τον τρόπο οι εργαζόμενοι στερούνται όλα τα δικαιώματα και τις προστασίες που εξασφάλιζαν ακόμη και οι συμβάσεις στη διοίκηση, όσο επισφαλείς κι αν είναι. Κρίμα που οι σχέσεις θα είναι πολύ πιο τυχαίες. Κρίμα που οι πιο επισφαλείς εργαζόμενοι που υπάρχουν, τα ΑΦΜ, θα πρέπει να αντιμετωπίσουν ευαίσθητα ζητήματα, δικαίωμα ασύλου και μετανάστευσης : από την υποβολή της αίτησης στο αρχηγείο της αστυνομίας και στα hotspot, μέχρι τη διαδικασία των εδαφικών επιτροπών που αποφασίζουν για αιτήματα, από εκπαίδευση προσωπικού για την υποστήριξη των τμημάτων των δικαστηρίων που εξετάζουν προσφυγές κ.λπ. Πολύ σύντομες συμβάσεις: πλήρης απασχόληση τριών μηνών σε πρώτο βαθμό, ένα χρόνο μετά.

Αυτό που δεν είναι ακόμη γνωστό είναι πώς θα χρεωθεί αυτή η υπηρεσία. Μάλιστα, εάν προηγουμένως οι εργαζόμενοι είχαν εργασιακή σχέση με ιταλικό πρακτορείο προσωρινής απασχόλησης, τώρα αυτές οι διαβουλεύσεις θα παρέχονται απευθείας στον Οργανισμό που εδρεύει στη Μάλτα, άρα αλλοδαπό υποκείμενο . Επίσης, τίθεται το θέμα της αποζημίωσης. Θα πρέπει να εξισωθεί με αυτό που αντιλαμβανόταν προηγουμένως οι διαχειριστές, αλλά το φορολογικό καθεστώς και οι μέθοδοι τιμολόγησης αφήνουν μεγάλα ερωτηματικά σε αυτές τις πτυχές.

«Ασχολούμαστε με ένα σύνθετο και δύσκολο θέμα, έχουμε συσσωρεύσει χρόνια εμπειρίας και τεχνογνωσίας στον τομέα – λέει ο εργαζόμενός μας -. Σχεδόν όλοι μας έχουμε πτυχία νομικών ή πολιτικών επιστημών, έχουμε μεταπτυχιακά και διδακτορικά, πολλοί από εμάς μιλάμε τρεις γλώσσες. Όμως ο επαγγελματισμός μας και η προφανής αξία μας δεν αναγνωρίζονται. Αντιμετωπίζουμε καθημερινά ακραίες καταστάσεις, θύματα εμπορίας ανθρώπων, άτομα με ευθραυστότητα,περιπτώσεις εκμετάλλευσης, αλλά δεν υπάρχει η παραμικρή αναγνώριση της δέσμευσής μας και του πάθους μας». Ο εργάτης μας, που κατά σύμβαση θα ονομάσουμε Αντόνιο, ζει και εργάζεται στη Ρώμη αλλά είναι από το Λέτσε. Αυτό περιπλέκει περαιτέρω τα πράγματα: «Έχω έναν σύντροφο που με τη σειρά του μετανάστευσε – συμπέρασμα -. Με αυτόν τον τρόπο είναι δύσκολο να σχεδιάσεις οτιδήποτε, η δημιουργία οικογένειας είναι μια αντικατοπτρίδα. Πολλοί από εμάς έχουμε εγκαταλείψει αυτή τη δουλειά, θα δοκιμάσουν άλλους τρόπους, όπως να τον κατηγορήσουν. Ωστόσο, είναι παράδοξο ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση προτείνει τέτοια επισφαλή μοντέλα ζωής και εργασίας. Πάνω απ ‘όλα, είναι πραγματικά μια δυσανάλογη σπατάλη πόρων».