Πολλοί άνθρωποι έχουν παρακολουθήσει τη Λίστα Σίντλερ στην Ελλάδα, πιθανώς την παρακολούθησε και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.

Αυτή η ταινία αφηγείται την ιστορία του Όσκαρ Σίντλερ, ο οποίος έσωσε πάνω από χίλιους Πολωνούς Εβραίους από το θάνατο.

Οι περισσότεροι Έλληνες δεν γνωρίζουν το όνομα Feridun Demokan, και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μιτσοτάκης μάλλον δεν γνωρίζει.

Ωστόσο, ο εκπρόσωπος της Ερυθράς Ημισελήνου Feridun Demokan είναι αυτός που τράβηξε τις φωτογραφίες που δείχνουν την κατάσταση του ελληνικού λαού, ο οποίος άρχισε να εξαφανίζεται από την πείνα και το κρύο υπό τη ναζιστική κατοχή, από την Ελλάδα, βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή του, και κάνοντας τα νέα στο περιοδικό Life στο 3 Αυγούστου 1942.

Είναι ο άνθρωπος που ευαισθητοποίησε τον κόσμο για το τι συνέβη στην Ελλάδα και άνοιξε το δρόμο για μεγάλη βοήθεια.

Η ιστορία των πλοίων Kurtuluş και Dumlupınar είναι επίσης η ιστορία του πώς το Αιγαίο μπορεί να γίνει μια θάλασσα φιλίας.

Γνωρίζουμε ελάχιστα αυτήν την ιστορία, ακόμη και οι Έλληνες, αλλά αντί για τον αριθμό των πολεμικών πλοίων, θα πρέπει να θυμόμαστε αυτήν την ιστορία.

***
Το πλοίο Ευριπίδης, το οποίο καθελκύστηκε το 1883, ονομάστηκε Kurtuluş το 1936 αφού πέρασε στην οικογένεια Tavilzade.

Το πρωί της 20ης Ιανουαρίου 1942, ο Kurtuluş τον έβαλε στα βράχια στη βόρεια ακτή του νησιού Marmara και στη συνέχεια βυθίστηκε.
Ούτε ένας άνθρωπος δεν πέθανε, αλλά η βύθιση του Kurtuluş προκάλεσε μεγάλη θλίψη στην Ελλάδα.

Ακόμη και ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Γεώργιος Τσολάκογλου, που συνεργάστηκε με τον Χίτλερ, χρειάστηκε να κάνει δήλωση λόγω της κατάρρευσης του Kurtuluş.

Τουλάχιστον 20 άνθρωποι πέθαιναν καθημερινά στην Ελλάδα από την πείνα λόγω της ναζιστικής και ιταλικής κατοχής και του βρετανικού αποκλεισμού.

Ο θάνατος ήταν τόσο μεγάλος και η έλλειψη τόσο μεγάλη που ο Σύλλογος Ιατρών είχε πάρει άδεια από την Εκκλησία να αποτεφρώσει τα πτώματα αντί να τα θάψει.

Αυτό που κράτησε την Ελλάδα σε μια τέτοια κατάσταση όρθια ήταν η βοήθεια που μετέφερε το πλοίο Salvation και παρέδωσε η Ερυθρά Ημισέληνος.

Χάρη σε αυτές τις δωρεές, άνοιξαν σούπες που ονομάζονταν Soupe Populaire και εμποδίστηκαν οι άνθρωποι να πεθάνουν από την πείνα.

Ο Κουρτούλους βυθίστηκε κατά το 6ο ταξίδι του από την Κωνσταντινούπολη στον Πειραιά.

Σε κάθε ταξίδι, το Liberation ερχόταν αντιμέτωπο με τις καιρικές συνθήκες και μερικές φορές τους κινδύνους του πολέμου. Για παράδειγμα, στην 5η εκστρατεία του, εκτέθηκε σε βρετανικούς βομβαρδισμούς στον Πειραιά, ευτυχώς δεν τραυματίστηκε.

Τότε, ο Kurtuluş είχε κουβαλήσει και παραδώσει ένα σακί αλεύρι που είχε σταλεί ειδικά για τον Αρχηγό του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, Ατανασιάδη, με την προϋπόθεση ότι θα ήταν «μόνο μια φορά».

***

Κάποιοι από τους δεκάδες χιλιάδες τόνους υλικών βοήθειας που μεταφέρθηκαν συναντήθηκαν από την ελληνική κυβέρνηση στην εξορία και τον Ελληνικό Σύλλογο Πολεμικής Αρωγής, που ιδρύθηκε από τους Έλληνες των ΗΠΑ, αλλά την Τουρκική Ερυθρά Ημισέληνο και τον τουρκικό λαό, που αγωνιζόταν με τις οικονομικές δυσκολίες του πολέμου, έστελναν και βοήθεια στον ελληνικό λαό όσο μπορούσε.

Φοιτητές της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Άγκυρας έστειλαν 500 κιλά ξερά φασόλια σε φοιτητές του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Δημοσιογράφοι στην Κωνσταντινούπολη έστειλαν 303 κουτιά σε δημοσιογράφους στην Αθήνα και τον Πειραιά και οι υπάλληλοι του Δήμου Κωνσταντινούπολης έστειλαν χίλιες κούτες στους υπαλλήλους του Δήμου Αθηναίων.
Οι υπάλληλοι της Οθωμανικής Τράπεζας έστειλαν άλλη στιγμή 9 τόνους ξηρούς καρπούς στον ελληνικό λαό.

Η Ερυθρά Ημισέληνος έχει κάνει πολλά, εκτός από επισιτιστική βοήθεια, έχει φέρει και πολλά στην Αθήνα, από βαμβακερές κάλτσες για νοσοκόμες μέχρι σεντόνια και μαξιλαροθήκες για φυματικούς.

Μια χώρα που μοίρασε το ψωμί στους δικούς της ανθρώπους τον Ιανουάριο του 1942 έκανε ό,τι μπορούσε για να μην φθάσει ο ημερήσιος απολογισμός των θανάτων στους 300 και 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι να μην χαθούν.

Τηλέφωνοι από τη Θεσσαλονίκη ζήτησαν από τους συναδέλφους τους στην Άγκυρα υλική βοήθεια και η Ερυθρά Ημισέληνος πήγε στην Αθήνα δύο τόνους ξερά σύκα για να γίνει δώρο Χριστουγέννων στα ορφανά Ελληνίδα.

Εκείνη την εποχή, υπήρχε μια αλληλεγγύη όπως καμία άλλη στον κόσμο μεταξύ των δύο χωρών, που ήταν στο λαιμό τους μόλις πριν από 20 χρόνια.

***

Μετά τη βύθιση του Liberation, το πλοίο Dumlupınar τέθηκε σε λειτουργία και τα ταξίδια προς το λιμάνι του Πειραιά συνεχίστηκαν.

Κάθε φορά γινόταν με τους ίδιους έως και αυξανόμενους κινδύνους.

Για παράδειγμα, η αλυσίδα του πηδαλίου του Dumlupınar έσπασε όχι μία αλλά δύο φορές την πρώτη φορά.

Δεν ήταν αρκετό να φτάσουμε με δυσκολίες στον Πειραιά. Προκειμένου να βοηθηθεί ο λαός της Ελλάδας, ήρθε η πληροφορία ότι τα 3.600 κιλά χοιρινού κρέατος που μετέφερε ο Dumlupınar στην πρώτη του αποστολή δεν μοιράστηκαν στο κοινό και ότι κατασχέθηκαν από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής. Οι υπεύθυνοι της Ερυθράς Ημισελήνου ακολούθησαν τη βοήθεια που μετέφερε.

Στις 28 Μαρτίου 1942, οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν το Dumlupınar ως ανθρώπινη ασπίδα στο λιμάνι του Πειραιά.

Στο δρόμο της επιστροφής, ο Dumlupınar δραπέτευσε από τα ναρκοπέδια κοντά στην ακτή ακολουθώντας το υδάτινο μονοπάτι ενός ιταλικού πλοίου.

Παράλληλα, περνώντας κοντά στην Άνδρο, εκτέθηκε σε πυρά πυροβολικού από τους Ιταλούς που κατέλαβαν το νησί, και δεν τραυματίστηκε.
Όμως η Τουρκία δεν σταμάτησε.

Οι ιταλικές αρχές ειδοποιήθηκαν και ένας ηλεκτρολόγος ανατέθηκε στο πλοίο για μια ηλεκτρική βλάβη που έθεσε σε κίνδυνο το πλοίο και δεν του επέτρεψε να θεωρηθεί ως πλοίο βοήθειας.

Η τουρκική αντιπροσωπεία, που είχε δει να αφαιρούνται λουλούδια και να φυτεύονται πατάτες σε πάρκο της Αθήνας, δεν απογοήτευσε τον κόσμο.

Το πλοίο Dumlupınar πραγματοποίησε επίσης 6 ταξίδια στον Πειραιά. άλλοτε έπαιρνε ζωτικά φάρμακα, άλλοτε φαγητό, άλλοτε ρούχα…

Η ναζιστική Γερμανία δεν παρέτεινε τη βοήθεια που χορηγήθηκε στην Τουρκία. Είπαν: «Αφήστε το στον Ερυθρό Σταυρό στη Σμύρνη, θα στείλουμε από εκεί με ελληνικά και σουηδικά πλοία».

***

Ο ελληνικός λαός γνωρίζει το όνομα του Ali Fuat Cebesoy ως διοικητή που πραγματοποίησε την επιχείρηση Gediz κατά του ελληνικού στρατού.

Εάν ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ρωτήσει ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος, ο φάκελος που θα υποβληθεί ενώπιόν του θα περιέχει στρατιωτικά στοιχεία.

Ο Ali Fuat Cebesoy, ο οποίος δικαζόταν για τη δολοφονία της Σμύρνης κατά του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, επανεξελέγη αφού αθωώθηκε. Πρώτα διετέλεσε υπουργός Δημοσίων Έργων και στη συνέχεια υπουργός Μεταφορών.

Το κύριο πράγμα που πρέπει να γνωρίζει η Ελλάδα είναι το εξής:

Η Τουρκία έστειλε επίσης βοήθεια στην Ελλάδα μετά την απαγόρευση των κρουαζιέρων από τους Γερμανούς.

Οι υπάλληλοι των Κρατικών Σιδηροδρόμων ήθελαν να παραδώσουν τα τρόφιμα και τον ρουχισμό που αγόρασαν με 32 χιλιάδες 550 λίρες μεταξύ τους στην Ελλάδα, αλλά τότε απαγορευόταν από το νόμο να εξάγουν ρούχα, σιτηρά και κάρβουνο.

Ο Υπουργός Μεταφορών, Ali Fuat Cebesoy, ο οποίος ξεκίνησε την επιχείρηση Gediz κατά της Ελλάδας και άφησε τους ελληνικούς στρατούς σε δύσκολη κατάσταση γύρω από το Izmit, παρενέβη, το νομικό εμπόδιο ξεπεράστηκε και ακόμη και τα προϊόντα που απαγορευόταν να βγουν έξω από τη χώρα ήταν στάλθηκε στην Ελλάδα ως βοήθεια.

***

Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Δένδιας προφανώς θέλει να είναι πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Παρακολουθώ καθημερινά την αγγλική έκδοση του επίσημου ειδησεογραφικού πρακτορείου της Ελλάδας, το πρακτορείο αναφέρει κάποιες από τις επαφές που θα κάνει ο Πρωθυπουργός, αλλά κάθε βήμα που θα κάνει ο Δένδιας, ο Υπουργός Εξωτερικών.

Στις δημοσκοπήσεις, ο Δένδιας επιλέγεται κάθε φορά ως ο πιο επιτυχημένος υπουργός του υπουργικού συμβουλίου.

Είδαμε τον Γάλλο Πρόεδρο Σαρκοζί που έκανε εκλογικό υλικό την αντιπολίτευση στην Τουρκία και εξαφανίστηκε.

Τώρα στην Ελλάδα παρακολουθούμε τις προσπάθειες του υπουργού Εξωτερικών Δένδια να γίνει πρωθυπουργός μέσα από την αντίθεσή του στην Τουρκία.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης να κάτσει και να σκεφτεί ότι αντί να μετράει τα αεροπλάνα και τα πλοία στο χέρι του και να δίνει την πατρίδα του στις ΗΠΑ, αν το Αιγαίο γίνει θάλασσα φιλίας, οι δύο χώρες θα κερδίσουν.

Δεν είναι τόσο δύσκολο, αρκεί ο Kurtuluş και ο Dumlupınar να αποφασίσουν να ακολουθήσουν το τιμόνι…

An’lar…

Δεν υπάρχει ούτε μια στιγμή που να μην λυπηθεί κανείς βλέποντας τις φωτογραφίες της Κωνσταντινούπολης από το παρελθόν. Από το γκριζάρισμα του Βοσπόρου μέχρι τους δρόμους και την ενδυμασία των ανθρώπων, δεν αποκλείεται να βρεις πολλούς και δικαιολογημένους λόγους να στεναχωριέσαι.

1935, ΣΟΥΛΤΑΝΑΧΜΕΤ: Το να είναι γεμάτος κόσμος είναι το πεπρωμένο κάποιων τόπων, έτσι ήταν πάντα στο Σουλταναχμέτ, και έτσι θα είναι και στο μέλλον.

1960, BABY SURFACES: Όταν κοιτάς απέναντι και από τις δύο πλευρές του Βοσπόρου, μπορείς να δεις πράσινο, όχι τσιμεντένιο. Μια παλιά ονειρική πολιτεία, δηλαδή η Κωνσταντινούπολη.

1928, GALATA BONMARŞESİ: Δεν θα ήταν ψέμα να πούμε ότι είναι το πρώτο εμπορικό κέντρο της Τουρκίας. Ένα διάσημο κατάστημα όπου πωλούνται ποικιλία προϊόντων.

φωτογραφία της εβδομάδας

κορωνοϊός των πτηνών

Μιλάμε για το Omicron και η γρίπη των πτηνών συνεχίζει να σκοτώνει χιλιάδες πτηνά. Η φωτογραφία της εβδομάδας τραβήχτηκε στο Ισραήλ. Οι άγριοι γερανοί που μετανάστευσαν στην Αφρική έχουν πιαστεί σε ξέσπασμα γρίπης των πτηνών στην κοιλάδα Hula του Ισραήλ. Περίπου δύο χιλιάδες πουλιά έχουν πεθάνει μέχρι στιγμής, και αυτός είναι στην πραγματικότητα αριθμός ρεκόρ. Τώρα, οι αστυνομικοί μαζεύουν τα πουλιά που πέθαναν από τη γρίπη και όταν βλέπουμε κάποιον να φοράει προστατευτικό ρουχισμό, πρώτος έρχεται στο μυαλό μας ο κορωνοϊός.