“Κύριε καθηγητά, γιατί δεν γίνετε μέλος του TikTok;”.

Όταν άκουσε αυτή την ερώτηση, ο Μάρκο Ζέντα ήταν ένας επισφαλής νεαρός δάσκαλος, σαν να υπάρχουν χιλιάδες σε αυτή τη χώρα. Δούλεψε τον μισό χρόνο και τον άλλο μισό περίμενε μια νέα κλήση και ενθουσιασμένος με το μεγάλο του πάθος: να κάνει μαγικά με βιντεοκάμερα και υπολογιστή. Σκέφτηκε ότι το TikTok ήταν μια πλατφόρμα για παιδιά, ακατάλληλη για να ανεβάζει τα βίντεο που του άρεσε να κάνει στον ελεύθερο χρόνο του. Ωστόσο, για κάποιο λόγο, ήθελε να ακούσει τους μαθητές του. Και από τότε, η ζωή του άλλαξε εντελώς.

Σήμερα ο πρώην καθηγητής Marco Zedda, τριάντα δύο ετών, παντρεμένος για έντεκα χρόνια, πατέρας από τη Σαρδηνία και Φινλανδή μητέρα από το Ελσίνκι, είναι ο Mister Z, tiktoker με 4,3 εκατομμύρια ακόλουθους. Σπεύδει να πει «influencer», δεν του αρέσει καθόλου η έκφραση. Δεν είναι κακή λέξη, όχι, αλλά έχει κάτι «απλό» πάνω του που δεν του ανήκει. «Δεν θέλω να δώσω την ιδέα ότι φαίνεται εύκολο, γιατί δεν είναι, πίσω από τη δουλειά μου υπάρχει θυσία και πολλή δέσμευση», λέει στην L’Unione Sarda.

Εδώ, αλλά τι έχει γίνει η δουλειά σου; «Για να είμαι ειλικρινής, ρωτάω τον εαυτό μου κάθε μέρα». Με λίγα λόγια, ο Mister Z σήμερα παράγει ψυχαγωγικό περιεχόμενο βίντεο για μεγάλες μάρκες. Το μεγαλύτερο που μπορείτε να φανταστείτε: Fifa, Sony, Amazon, Netflix, Facebook. Συνεργάζεται επίσης με τον Khaby Lame, τον Ιταλό βασιλιά των social media.

Για να φτάσει εκεί, όμως, έκανε τον γύρο: γιατί «θα είναι το αίμα της μητέρας μου, αφού στη Φινλανδία τα αγόρια αρχίζουν να απασχολούνται αμέσως, αλλά πάντα ήθελα να κάνω μια οικονομική συνεισφορά στην οικογένεια». Το να χαζέψει πίσω από έναν υπολογιστή δεν ήταν δυνατό αφού ζούσε βυθισμένος στην ύπαιθρο του Sassari όπου η γραμμή του Διαδικτύου δεν έφτανε καν: «Ήταν ένας εφιάλτης». Έτσι, μετά τα μαθήματα στη σχολή του ξενοδοχείου, έτρεξε στο ιστορικό κέντρο του Sassari, για να βοηθήσει τη μαμά και τον μπαμπά να στήσουν τους πάγκους και να κερδίσουν τη μέρα. Δούλευε πάντα, ακόμα και το καλοκαίρι, και στον λίγο ελεύθερο χρόνο που του είχε απομείνει, ήταν παίκτης του Τόρες. «Μέχρι που έγινε ένα τραγικό συμβάν στη ζωή μου».

Τι συνέβη?

«Στα 17 ήμουν σε ένα σκούτερ και με χτύπησε ένα αυτοκίνητο. Αυτό με ανάγκασε να σταματήσω να παίζω».

Πώς συνήλθε;

«Εφεύρεσα ξανά τον εαυτό μου ως ηλεκτρολόγος για δέκα χρόνια έως ότου μπήκα στον κόσμο του σχολείου ως επισφαλής δάσκαλος στη Bosa, εκμεταλλευόμενος το δίπλωμά μου στη φιλοξενία. Δούλεψα για πέντε έως έξι μήνες, μετά έμεινα έξω για μεγάλο χρονικό διάστημα. ήταν οι ίδιοι οι γονείς μου. μαθητές για να με κάνουν να κάνω το μεγάλο άλμα».

Πως?

«Πάντα μου άρεσε να κάνω βίντεο και φωτογραφίες. Ανέβασα το περιεχόμενο, εντελώς ερασιτεχνικό, στο YouTube. Τα παιδιά, βλέποντάς τα, μου πρότειναν να τα δημοσιεύσω στο TikTok. Ήμουν λίγο αμφίβολος γιατί νόμιζα ότι ήταν μια πλατφόρμα για πολύ νέους ανθρώπους. Αλλά ακολούθησα τις συμβουλές τους. Και καλά έκανα: τα βίντεο, απίστευτα, έγιναν viral, με εκατομμύρια προβολές».

Εκατομμύρια προβολές; Τι είδους βίντεο ανέβασε;

“Ξεκίνησα δοκιμάζοντας τις δυνάμεις μου στην κατασκευή μικροσκοπικών σπιτιών. Για δέκα χρόνια δούλευα σε εργοτάξια, ήξερα πώς γίνονταν. Έτσι, στο σπίτι, μου άρεσε να τα αναπαράγω, να γυρίζω τον εαυτό μου. Μια μέρα έκανα ένα πολύ απλό βίντεο με ένα ποτήρι και λίγο κόκκινο στόκο, τροποποιώντας το με τον υπολογιστή. Αυτός ο κύλινδρος σε διάστημα δύο ημερών έχει συνολικά 65 εκατομμύρια προβολές. Ένα απίστευτο πράγμα. Και το κλείδωμα από αυτή την άποψη μου ήταν χρήσιμο “.

Επειδή?

«Είχα χρόνο να μελετήσω, να τελειοποιήσω τις τεχνικές ειδικών εφέ με τα λίγα εργαλεία που είχα. Προφανώς ήταν αρκετό. Επωνυμίες και εταιρείες άρχισαν να επικοινωνούν μαζί μου για να δημιουργήσω διαφημίσεις, έναντι αμοιβής. Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα ότι θα μπορούσε να γίνει η δουλειά μου».

Πώς γνωρίσατε τον Khaby Lame;

“Οι δημιουργοί συχνά έρχονται αντιμέτωποι και μερικές φορές γίνονται φίλοι. Ο Khaby είναι ένας πραγματικά εξαιρετικός άνθρωπος, ικανός και ταπεινός παρά την τεράστια δημοτικότητα που τον κυρίευσε. Χάρη σε αυτόν γνώρισα τον Alessandro Riggio, τον μάνατζέρ του. Ο Riggio μου ζήτησε να μετακομίσω στο Μιλάνο Και έτσι έκανα».

Σε τι ακριβώς αποτελείται η δουλειά σας;

«Είμαι επικεφαλής μιας τεράστιας ομάδας δημιουργικών, όχι μόνο Ιταλών αλλά και Αργεντινών, Βραζιλιάνων, Ρώσων και Κινέζων. Περιηγώ τα σκηνικά και μετά προχωράω στο μοντάζ. Είμαι λίγο σκηνοθέτης, λίγο συγγραφέας, αλλά ασχολούμαι και με το φως και τη φωτογραφία. Δεν μου αρέσει να εκτίθεμαι αλλά είμαι και ‘μοντέλο’».

Βάζει συχνά το πρόσωπό του;

“Πρέπει να το κάνω. Οι επωνυμίες μου αναθέτουν το περιεχόμενο, με το πρόσωπό μου και πληρώνουν για τα δικαιώματα εικόνας εκτός από την εργασία. Μπορούν να μου ζητήσουν να δημοσιεύσω το βίντεο στα προφίλ μου ή μόνο στα κανάλια τους”.

Αυτές είναι πραγματικές διαφημίσεις;

«Όχι με την κλασική, τηλεοπτική έννοια: σήμερα εστιάζουμε πολύ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι επωνυμίες αναζητούν ανθρώπους ικανούς να διασκεδάσουν τον καταναλωτή, ελπίζοντας ότι στη συνέχεια θα μετατραπεί σε πελάτη. Υπάρχει μια σπουδαία και καλά αμειβόμενη δουλειά από πίσω, ακόμα κι αν δεν μου αρέσει να μιλάω για χρήματα».

Επειδή?

«Δεν έχω διάθεση να στείλω λάθος μήνυμα. Έκανα τόσες θυσίες για να μελετήσω, να πειραματιστώ και να δοκιμάσω».

Δώστε μας τουλάχιστον μία μονάδα μέτρησης…

«Μπορώ να πάρω για παράδειγμα την τελευταία μου δουλειά για το Playstation: για μια εβδομάδα εργασίας ο μισθός ήταν χιλιάδες δολάρια».

Δεν είναι φτηνό…

«Καθόλου αλλά θα ήθελα να καταλάβω ότι δεν είναι αστείο».

Πώς βλέπεις το μέλλον σου;

“Πριν από τρεις μήνες δεν θα φανταζόμουν ποτέ να δουλέψω με πολυεθνικές σε αυτό το επίπεδο. Το όνειρό μου έχει ήδη γίνει πραγματικότητα: Κάνω τη δουλειά που αγαπώ, διασκεδάζω. Αν μπορούσα να πιέσω τον εαυτό μου ακόμα πιο ψηλά, θα ήθελα να γίνω διευθυντής μιας επιστήμης ταινία μυθοπλασίας, για παράδοξα χρονικά».

Παντρεύτηκε πολύ μικρός, τον ακολούθησε η γυναίκα του στο Μιλάνο;

«Σίγουρα, δεν μπορώ να το αποχωριστώ. Είναι καλή στο να προσαρμόζεται σε κάθε κατάσταση, σήμερα συνεργάζεται με την ομάδα μου».

Σας λείπει η Σαρδηνία;

«Πολλά: Λατρεύω τη θάλασσα, τον καθαρό αέρα, τη γαλήνη, την εξοχή. Εδώ στο Μιλάνο όλα είναι πιο ξέφρενα και αποστασιοποιημένα. Αλλά η δουλειά μου είναι εδώ και ποιος ξέρει, στο μέλλον, ακόμη και στο εξωτερικό».

© Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος