Ο ΝΕΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΤΗΣ ΙΑΠΩΝΙΑΣ [di Federico Petroni]Ο Kishida Fumio ήταν εκλεγμένος επικεφαλής του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος της Ιαπωνίας και θα επενδυθεί ως πρωθυπουργός από το κοινοβούλιο τη Δευτέρα. Διαδέχεται τον Suga Yoshihide, ο οποίος με τη σειρά του διαδέχθηκε τον μακροβιότερο πρωθυπουργό στην Ιαπωνική ιστορία, τον Abe Shinzo, ο οποίος παραιτήθηκε το καλοκαίρι του 2020 λόγω προβλημάτων υγείας. Επικράτησε του Kono Taro, πρώην Υπουργού Εξωτερικών και Άμυνας, καθώς και επικεφαλής της εκστρατείας εμβολιασμού, με μια πιο αιχμηρή ρητορική απέναντι στην Κίνα από τον Kishida. Το οποίο επικαλείται ναι ικανότητες πυραύλων ικανό να χτυπήσει το Πεκίνο σε περίπτωση κινεζικής επίθεσης, αλλά κρίνει επίσης απαραίτητο να προστατεύσει τους οικονομικούς δεσμούς με τη Λαϊκή Δημοκρατία. Εκτός από το ότι είχε στοιχηματίσει την εκλογή του σε ένα πρόγραμμα τόνωσης της οικονομίας.Γιατί έχει σημασία: Οι ηγέτες ενδιαφέρονται ελάχιστα για τη γεωπολιτική, γιατί αυτό που σκοπεύουν να κάνουν αφήνει πολύ λιγότερα ίχνη από το τι πρέπει να κάνουν. Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο στην Ιαπωνία, μια χώρα που δεν έχει πολιτική, έχει εμμονή με τη συνέχεια. Ωστόσο, η επιλογή του Kishida μας επιτρέπει να σταματήσουμε κάποια σημεία. Καταρχάς, η συγκέντρωση του υποψηφίου στα οικονομικά κίνητρα είναι ο καθρέφτης μιας ηλικιωμένης κοινότητας, κλειστής στον εαυτό της, φοβούμενη την πρόοδο του ιού. Το γεγονός ότι ο Kishida προτιμήθηκε από τον πιο Kono, τότε μεταδίδει την προτίμηση της Ιαπωνίας για έναν ηγέτη που έχει επίγνωση του τι πρέπει να γίνει (βλ. την πρόταση πυραύλων) αλλά που δεν εκτίθεται πάρα πολύ, που δεν κάνει την επανεμφάνιση του Η δύναμη του Τόκιο είναι πολύ προφανής. Τέλος, η χαιρετισμένη ανάγκη να μην βλάψουμε το εμπόριο με την Κίνα μιλά για μια ακόμη ευρέως διαδεδομένη οικονομική νοοτροπία: η χώρα είναι σε θέση να κατευθύνει τους επενδυτές σύμφωνα με τα συμφέροντα ασφαλείας και τα πάει τόσο καλά στην Ινδία, την Ταϊβάν ή τη Νοτιοανατολική Ασία, αλλά δεν χωνεύει τους οικονομικούς κινδύνους που συνδέονται με τον ανταγωνισμό με το Πεκίνο. Από εκεί και πέρα, στην ατζέντα του Κισίντα θα κυριαρχεί η προετοιμασία για τις βουλευτικές εκλογές στις αρχές Νοεμβρίου (στις οποίες το κόμμα του θεωρείται φαβορί). Ο μηχανισμός του θα συνεχίσει ανενόχλητος να εκτελεί ήδη καθιερωμένα καθήκοντα: επανεξοπλισμός της Ιαπωνίας, αποτροπή κινεζικής επίθεσης στην Ταϊβάν, συντονισμός στρατιωτικής στρατηγικής με τις Ηνωμένες Πολιτείες, περιορισμός της οικονομικής και τεχνολογικής επέκτασης της Κίνας, επέκταση της ιαπωνικής επιρροής στον Ινδό-Ειρηνικό. Και όλα αυτά, ενδεχομένως, χωρίς να γίνουν πολύ αντιληπτά από την κοινή γνώμη. Ή τουλάχιστον εξηγώντας της την ανάγκη για μια τέτοια επιστροφή στη γεωπολιτική.Για να μάθετε περισσότερα: Η Ιαπωνική Επανάσταση

ΙΝΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑΪΒΑΝ [di Lorenzo Di Muro]Η Ινδία και η Ταϊβάν είναι επιταχυνόμενος οι διαπραγματεύσεις για το άνοιγμα ενός εργοστασίου μικροτσίπ (αξία: 7,5 δισεκατομμύρια δολάρια) στην ινδική επικράτεια και για τη μείωση των δασμών που σχετίζονται με τα εξαρτήματα που είναι απαραίτητα για την παραγωγή ημιαγωγών.Γιατί έχει σημασία: Η πρόοδος στις διαπραγματεύσεις, ταυτόχρονα με μια νέα διμηνιαία ναυτική αποστολή του ινδικού ναυτικού στις θάλασσες της Κίνας, σηματοδοτεί την επίγνωση της Ινδίας για την απειλή που θέτει η Λαϊκή Δημοκρατία, η οποία είναι ολοένα και πιο διεκδικητική στο χερσαίο και θαλάσσιο μέτωπο . Εξ ου και η επαναβαθμονόμηση της ινδικής στάσης τα τελευταία χρόνια. Μεταφράστηκε σε σύσφιξη των σχέσεων με τις ΗΠΑ, τα άλλα μέλη του Quad (Ιαπωνία και Αυστραλία) και τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας όσον αφορά την άμυνα, τις πληροφορίες και την ασφάλεια των αλυσίδων παραγωγής. Και στην προθυμία να εδραιωθούν οι διμερείς σχέσεις σε όχι μόνο οικονομικό επίπεδο με την Ταϊπέι, ειδικά σε τομείς υψηλής τεχνολογίας ξεκινώντας από τα ηλεκτρονικά. Η Ινδία σκοπεύει να εκμεταλλευτεί την αποσύνδεση από την κινεζική οικονομία των χωρών που απειλούνται από το Πεκίνο για να ανακόψει τη διείσδυσή της στους δικούς της στρατηγικούς τομείς (όπως οι τηλεπικοινωνίες), να αυξήσει τον ρόλο της ως κόμβου παραγωγής και να σηματοδοτήσει την αποφασιστικότητά της στους γείτονές της, δημιουργώντας το ζήτημα της Ταϊβάν μια μεταβλητή στις σχέσεις με την Κίνα. Ενώ η Ταϊβάν επιχειρεί να διαφοροποιήσει τις οικονομικές της σχέσεις προκειμένου να μειώσει την εξάρτηση από τη Λαϊκή Δημοκρατία, επίσης όσον αφορά την ταυτότητα, επεκτείνοντας το εύρος δράσης της στη νοτιοανατολική και νότια Ασία. Η Ταϊπέι στοχεύει να επεκτείνει την επενδυτική συμφωνία που υπογράφηκε με το Δελχί το 2018 και γενικότερα να εισέλθει στο σύμφωνο ελεύθερων συναλλαγών για τον Ειρηνικό που προωθεί η Ιαπωνία, για το οποίο έχει υποβάλει αίτηση και το Πεκίνο. Η προσέγγιση της Ινδίας με την Ταϊβάν, χωρίς επίσημα παραβίαση της αρχής της «μίας Κίνας» θα συνεχιστεί καθώς βαθαίνει η πρόκληση της Κίνας στην αμερικανική θαλασσοκρατία στον Ινδο-Ειρηνικό.Για να μάθετε περισσότερα: Οι ΗΠΑ αναπτύσσουν το Quad εναντίον της Κίνας