Προειδοποίηση: σπόιλερ

Ο τελευταίος από εμάς με αυτό το τρίτο επεισόδιο επιβεβαιώνει ακόμη περισσότερο ότι αντιμετωπίζουμε μια σειρά ικανή να μας εκπλήξειαλλά πάνω από όλα να πάρει ένα από τα βαθύτερα και πιο αγαπημένα σύμπαντα βιντεοπαιχνιδιών ποτέ και να το τιμήσουμε όπως του αξίζει, να το κάνουμε τη βάση για μια αφηγηματική διαδικασία μεγάλου διαμετρήματος. Με το τέλος αυτού του τρίτου επεισοδίου, η σειρά έχει ίσως κάνει ένα κομμάτι της τηλεοπτικής ιστορίας με τον δικό της μικρό τρόπο, με μια ευαισθησία που έχει αντικειμενικά συγκινήσει το κοινό, καθώς δεν έχει συμβεί για πολύ καιρό. Αυτό οφείλεται σε αυτούς, στον Μπιλ και τον Φρανκσε μια ιστορία ικανή να μας υπενθυμίσει τι έχει σημασία στη ζωή.

Ο Μπιλ και ο Φρανκ, δύο άντρες που συνδέονται με τη διαφορετικότητά τους

Ο τελευταίος από εμάς είχε φύγει με Τζόελ Μίλερ (Πέδρο Πασκάλ) Και Θεσ (Άννα Τορβ), δύο επιζώντες του τρομερή πανδημία από το Κόρντισεπς που έχει αφήσει τον κόσμο συντετριμμένο και στη λαβή της βίας, των τερατωδών μεταλλάξεων και της αναρχίας. Για να προσπαθήσουν να έχουν μια μπαταρία για ένα αυτοκίνητο για να ξεφύγουν από το σημερινό δικτατορικό καθεστώς, οι δυο τους είχαν συμφωνήσει να μεταφέρουν τον δεκατετράχρονο στη Βοστώνη Έλλη (Μπέλα Ράμσεϊ) εκ μέρους της Αντίστασης. Δεν τους πήρε πολύ για να καταλάβουν γιατί η Ellie ήταν τόσο σημαντική: έχει ανοσία στη μόλυνση.
Η Τες, που ανακαλύφθηκε μολυσμένη, στο δεύτερο επεισόδιο είχε θυσιαστεί για να επιτρέψει στον Τζόελ και την Έλι να δραπετεύσουν σώοι. Και είναι από τα περίχωρα του Λίνκολν, Μασαχουσέτηπου τους βρίσκουμε σε αυτό το τρίτο επεισόδιο.

Στο επίκεντρο της διαδικασίας, ωστόσο, εδώ δεν βρίσκονται τόσο πολύ όσο δύο άντρες που ο Λίνκολν ζει εκεί για χρόνια: Νομοσχέδιο (Νικ Πόφερμαν) Και Ειλικρινής (Μάρεϊ Μπάρτλετ). Σε μια εποχή που η πανδημία είχε χτυπήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες, με συνοπτικές εκτελέσεις και απόγνωση, Ο Μπιλ, ως καλός επιζών, είχε αρνηθεί να ακολουθήσει τις αρχές. Βρίσκοντας καταφύγιο στο καταφύγιό του, είχε ουσιαστικά αρχίσει να δημιουργεί ένα είδος μικρού αυτάρκειου βασίλειου, μαζεύοντας κάθε χρήσιμο υλικό και απολαμβάνοντας μια αυτοαπομόνωση από την οποία όμως είχε βγει χάρη στον Φρανκ. Τελειωμένος σε μια από τις παγίδες του, είχε καταφέρει να πείσει τον Μπιλ να μην τον σκοτώσει και μετά να τον φιλοξενήσουν για ένα βράδυ. Επιτέλους, μεταξύ των δύο είχε ξεκινήσει μια ρομαντική σχέση.

Ο Μπιλ και ο Φρανκ δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικοί. Ως καλός τεχνίτης, Ο Μπιλ ξέρει πώς να διορθώνει και να διορθώνει τα πάντακυριαρχεί κάθε πυροβόλο όπλο, ξέρει πώς να καλλιεργεί, ξέρει πώς να κυνηγά, αλλά όσον αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις, είναι μια πραγματική αρκούδα. Ο Φρανκ, από την άλλη, είναι πιο ηλιόλουστος, έχει μεγάλο καλλιτεχνικό ταλέντο, μεγαλύτερη ευαισθησία αλλά κυρίως πιο ανοιχτή νοοτροπία. Τρία χρόνια αφότου γνώρισαν τον κόσμο τους είχε φέρει μερική επανάσταση από τον Τζόελ και την Τες, ο οποίος μετά από πρόσκληση του Φρανκ είχε αρχίσει να επισκέπτεται εκείνο το μικρό κλειστό φέουδο, όχι χωρίς να ενοχλεί τον Μπιλ. Λέγεται ότι δεν έχει σημασία τι λέγεται αλλά πώς γίνεται και ποτέ μια δήλωση δεν ήταν πιο κατάλληλη για να περιγράψει αυτό που μας έδωσε εδώ Ο τελευταίος από εμάς: μια μεγάλη ιστορία αγάπης.

Αλλά ακόμα περισσότερο, η ιστορία του Μπιλ και του Φρανκ είναι μια μικρή περίληψη του τι σημαίνει ζωήτης σημασίας του, αυτού που υπήρξαμε τα τελευταία χρόνια, παλεύοντας με την πανδημίαη απομόνωση και κυρίως ένας πολιτισμός που μας έπεισε όλο και περισσότερο ότι η απόλυτη μοναξιά είναι καλή.
Ενώ ο Covid19 μας ανάγκασε να μείνουμε στα δωμάτιά μαςμας χώρισε από αυτούς που αγαπούσαμε ή απλά από τον έξω κόσμο, όλοι έχουμε γίνει λίγο σαν τον Μπιλ. Πολλοί από εμάς δεν είχαμε ακόμη έναν Φράγκο για να μας βοηθήσει να απαλλαγούμε από την ακαμψία μας, από την απόρριψη των άλλων και από αυτό το ψέμα που φαίνεται να είναι της μόδας σήμερα: μόνος είσαι ήδη πλήρης.

Η αγάπη είναι το ερώτημα και είναι και η απάντηση

Ο Μπιλ το καταλαβαίνει αυτό τη στιγμή που ο Φρανκ μπαίνει στη ζωή του, αλλά κυρίως τη στιγμή που ο χρόνος τους μαζί άρχισε να ξεθωριάζει. Δέκα χρόνια μετά τη γνωριμία με τον Τζόελ και την Τες, Ο Φρανκ είναι καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι με ανίατη ασθένεια, την οποία αποφασίζει να ξεφύγει με τον μόνο δυνατό τρόπο: ζητώντας από τον Μπιλ να τον βοηθήσει να φύγει. Ο Μπιλ τον υποστηρίζει αλλά στο τελευταίο δείπνο σε εκείνο το τραπέζι όπου είχαν μιλήσει για πρώτη φορά, θα αποφασίσει κι αυτός να τον ακολουθήσει σε αυτό το τελευταίο βήμα. “Είμαι μεγάλος, είμαι ικανοποιημένος. Και ήσουν ο σκοπός μου” του λέει τραχύς αλλά αβοήθητος ο Μπιλ.
«Δεν συμφωνώ με αυτό, θα έπρεπε να είμαι έξαλλος» ανταποκρίνεται ο Φρανκ «Αλλά από αντικειμενική άποψη, είναι απίστευτα ρομαντικό».

Αυτή τη στιγμή, σε αυτόν τον πολύ σύντομο διάλογο, απλά δεν υπάρχει μια από τις καλύτερες ιστορίες lgbt+ των τελευταίων ετώναλλά ακόμη περισσότερο ο πιο τέλειος ορισμός ενός δεσμού αγάπης που υπάρχει: δεν θελεις να χασεις ατομο. Ο Μπιλ είναι εξοπλισμένος και αυτάρκης, ο νεκρός Φρανκ θα μπορούσε να συνεχίσει να ζει, αλλά επιλέγει να μην το κάνει όχι επειδή δεν μπορεί, αλλά επειδή δεν θέλει. Μαζί βοήθησαν ο ένας τον άλλον, μεγάλωσαν δημιουργώντας έναν δεσμό που έχει εμπλουτίσει και τα δύο, παρά τις λιγότερο καλές μέρες, την πλήξη, την επανάληψη. Αγάπη, αυτό είναι το μήνυμα του Ο τελευταίος από εμάς, δεν απαιτεί λιγότερη φροντίδα και αφοσίωση από ένα φρούτο ή ένα φυτό.

Ο τελευταίος από εμάς σπάει την κατάρα των τηλεοπτικών σειρών που βασίζονται σε βιντεοπαιχνίδια

Οι προσαρμογές βιντεοπαιχνιδιών ήταν πάντα αποτυχημένες με κοινό και κριτικούς, αλλά οι δημιουργοί του νέου αποκαλυπτικού σόου βρήκαν τη σωστή συνταγή

Ο Μπιλ πριν από πολλά χρόνια θα μπορούσε εύκολα να σκοτώσει τον Φρανκ, απλά από φόβο ή συνήθεια ή εγωισμό. Αν δεν το έκανε, μπορεί τελικά να μείωσε ελαφρώς τη ζωή του, αλλά την έκανε επίσης πολύ πλουσιότερη. Στο να μας τα δείξουμε μαζί, καθώς περπατούν ήρεμα και γαλήνια προς την κρεβατοκάμαρα για να πεθάνουν εν ειρήνη, Ο τελευταίος από εμάς αντιμετωπίζει επίσης κατά μέτωπο το ζήτημα του τέλους ζωής. Μας μιλάει για αυτοδιάθεση και για την υπέρτατη ελευθερία, αυτή του να αποφασίζουμε ακόμη και πώς θα τελειώσει η ιστορία μας. Ο Τζόελ και η Έλι φτάνουν λίγο αργότερα σε εκείνο το σπίτιβρίσκουν ένα γράμμα από τον Μπιλ, την τελευταία διδασκαλία ενός απαίσιου ανθρώπου, βαθιά αντικοινωνική.

Ωστόσο, με τον δικό του τρόπο, ο Μπιλ είχε γίνει τόσο σοφός όσο ορισμένοι αντικοινωνικοί, κριτικοί φιλόσοφοι της αρχαίας Ελλάδας: «Μισούσα τον κόσμο, χάρηκα όταν πέθαιναν όλοι. Αλλά έκανα λάθος, γιατί υπήρχε ένα άτομο που άξιζε να σωθεί». Ο Μπιλ ομολογεί από εκείνη τη σελίδα. “Προστάτεψα αυτό το άτομο και γι’ αυτό άνθρωποι σαν εσένα και εμένα είναι εδώ” θυμίζει τον Τζόελ. Ενσυναίσθηση. Αυτή είναι η μαγική φόρμουλα που μας κάνει ανθρώπουςκαι είναι αυτό που είναι το επίκεντρο ο τελευταίος από εμάς, όπως ήταν του The Walking Dead μέχρι που εκτροχιάστηκε. Μην ρωτάτε λοιπόν γιατί όλοι μιλούν για τον Μπιλ και τον Φρανκ, αναρωτηθείτε γιατί δεν πρέπει να το κάνετε κι εσείςγιατί ακόμα και σε αυτό το επεισόδιο, μια απλή τηλεοπτική σειρά μας έχει διδάξει τόσα πολλά.