ΜΜΑ, ακρωνύμιο για Μικτές πολεμικές τέχνες, είναι το πιο βίαιο επαγγελματικό άθλημα (ανδρικό και γυναικείο) στον κόσμο και το οποίο σήμερα κατέχει την τρίτη θέση μετά το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, με 450 εκατομμύρια θαυμαστές ή οπαδούς. Είναι ένας συνδυασμός πυγμαχίας, αρχαίων κλάδων που γεννήθηκαν στην Ιαπωνία όπως τζούντο, τζουτζίτσου, κικ μπόξινγκ, καράτε της Οκινάουα, ταϊλανδέζικο μουάι, κορεάτικο takwondo, αλλά και γαλλο-γενουατικής σαβάτε, βραζιλιάνικης καποέιρα, ακόμη και ελληνικής πάλης – Ρωμαϊκή, γεννημένη στην Ιταλία στο 19ος αιώνας.

ο αιματοχυσία είναι πρακτικά ένα έθιμο MMA που έχει προσελκύσει, ειδικά στις ΗΠΑ, δεκάδες σταρ του Χόλιγουντ που δεν χάνουν τους αγώνες (και πρόσωπο με πρόσωπο και διαδικτυακά ή στην τηλεόραση όπως το Fox που καταγράφει τρομακτικό κοινό): Matt Damon, Λεονάρντο Ντι ΚάπριοΜπεν Άφλεκ Μάθιου ΜακΚόναχιΟ Ζακ Έφρον, ο Τομ Χάρντι και πολλοί άλλοι όχι μόνο παρακολουθούν τις συναντήσεις, αλλά κάνουν και μαθήματα με στόχο να κάνουν τις ερμηνείες τους στη μεγάλη και τη μικρή οθόνη πιο ρεαλιστικές.

Alessandro Dal Lagoπρώην καθηγητής Κοινωνιολογίας του πολιτισμού στο Μιλάνο, Μπολόνια και Γένοβα και επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, δημοσίευσε ένα πολύ πρόσφατο και πολύ εικονογραφημένο δοκίμιο (Αίμα στο οκτάγωνοIl Mulino) που αναλύει το φαινόμενο του ΜΜΑ και τη συντριπτική επιτυχία αυτού του κλάδου, για να καταλάβει επίσης γιατί εκατομμύρια θεατές είναι τόσο παθιασμένοι με το θέαμα των ματωμένοι παλαιστές που μαλακώνουν ο ένας τον άλλον μέσα σε ένα οκτάγωνο – εξ ου και ο τίτλος του βιβλίου – που μας λέει « η γενεαλογία και η πρόσφατη ιστορία» του αθλήματος «με φόντο μια ανάλυση του επίδειξη βίας στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνία».

Λέει το μοντέλο και ηθοποιός Σαρλίζ Θερόν, γνήσιος φανατικός ΜΜΑ: «Έχω εμμονή με αυτό. Εντελώς και βαθιά έμμονως. Ουρλιάζω βραχνή όταν πάω να δω αυτά τα πράγματα [… ]. Κι όμως, την ίδια στιγμή, αναρωτιέμαι πώς είναι για μένα να με έλκουν αυτοί οι ιδρωμένοι, καυτοί, ματωμένοι, που τσακίζουν το πρόσωπο».

Το MMA έχει μακρινές καταβολές που βυθίζονται ακόμη και στο Αγια ΓΡΑΦΗ «Ο Ιακώβ έμεινε μόνος και ένας άνθρωπος πάλεψε μαζί του μέχρι το ξημέρωμα (Γένεση 32, 25-29)». Αυτός ο άνθρωπος ήταν άγγελος ή ίσως και Θεός και δεν εμπόδισε τον εαυτό του να εξαρθρώσει το ισχίο του Ιακώβ, λανθασμένα. Επίσης στο Μαχαμπαράτα, το θεμελιώδες θρησκευτικό ποίημα του ινδουιστικού πολιτισμού αφορά τελετουργικούς αγώνες και μάχες. Και το παγκράτσιο της αρχαίας Ελλάδας (στη Σπάρτη επίσης με αθλήτριες), ένα μείγμα πάλης και πυγμαχίας που εξασκείται ακόμα σήμερα, μπορεί να είναι ένα είδος πρόγονου του ΜΜΑ, αν και με κοινωνικές διαφορές. Για να μην αναφέρουμε τις ρωμαϊκές αρένες.

Και ούτω καθεξής για αιώνες: στην Αμερική (όπου οι δημόσιες μάχες με γυμνές αρθρώσεις ήταν πρακτική καθ’ όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα (ακόμη και ο νεαρός Αβραάμ Λίνκολν ήταν παλαιστής ως ο 26ος Πρόεδρος Θόδωρος Ρούσβελτ (1858-1909) που έχασε ένα μάτι σε αγώνα.

Το πρώτο επίσημο event MMA πραγματοποιήθηκε στις Η.Π.Α 12 Νοεμβρίου 1993 στο McNichols Sports Arena στο Ντένβερ του Κολοράντο: «οκτώ ασκούμενοι διαφορετικών πολεμικών τεχνών – γράφει ο Dal Lago – θα είχαν αμφισβητήσει ο ένας τον άλλον για ένα έπαθλο 50.000 δολαρίων στον νικητή – και – στην πραγματικότητα οι κανόνες σχεδόν απουσίαζαν: χτυπήματα στο κεφάλι και χτυπήματα στα κάτω μέρη επιτρέπονταν […] με μόνο την απαγόρευση των δαγκωμάτων» και τα δακτυλικά αποτυπώματα στα μάτια. Χωρίς γάντια του μποξ, φυσικά. Η μόνη παρηγοριά, εφημερεύων γιατρός έξω από το οκτάγωνο.

Άλλωστε, σε αντίθεση με την τρέχουσα πάλη όπου ο αγώνας είναι πάνω από όλα φολκλόρ σόου, στο ΜΜΑ τα χτυπήματα και τα χτυπήματα είναι αληθινά και κάνουν πολύ κακό. Υπάρχουν πολλά λεφτά τριγύρω. Κατά μέσο όρο, υπάρχουν 30.000 ζωντανοί θεατές: για ένα ringside πληρώνουν 500 δολάρια (αλλά σε εξαιρετικούς αγώνες για να είσαι στην πρώτη σειρά δίπλα στον Theron, τον Brady ή τον DiCaprio μπορείς να πληρώσεις ακόμη και 2.500 ανά εισιτήριο). Περίπου 70 για τα πιο απομακρυσμένα μέρη. Στη συνέχεια, υπάρχουν τα δικαιώματα μετάδοσης Πληρωμή ανά θέαση. Δεδομένα 2019: 450.000 θεατές στα 78 $ έκαστος. Δηλαδή ένας τζίρος, για μια μόνο συνάντηση, του 35 εκατομμύρια δολάρια! Οι διοργανωτές (UFC) και οι τηλεοράσεις τα μοιράζονται.

Και δεν πρέπει να ξεχνάμε πώς να είναι αθλήτριες του ΜΜΑ «σε κάποιες περιπτώσεις ανοίγει διάπλατα τις πόρτες των στούντιο του Χόλιγουντ, όπως συνέβη με την Τζίνα Καράνο και τη Ρόντα Ρούζεϊ» που λίγα μας λένε, αλλά στις ΗΠΑ είναι αληθινά αστέρια. Το να τους βλέπεις να φεύγουν από το οκτάγωνο με μαύρα μάτια, το αίμα να χύνεται στα πρόσωπά τους, έχει ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα και πολλοί από αυτούς πρέπει να καταφύγουν σε αισθητικές επεμβάσεις. Και το γεγονός ότι πολλοί θεωρούν αυτές τις απεριόριστες συναντήσεις κατακριτέες, η παράσταση πρέπει να συνεχιστεί. Ωστόσο, αυτοί οι αθλητές σέβονται ο ένας τον άλλον: τον μαχητή Αίθουσα Uriah γονατιστός στο ταπί, κεφάλι με σώμα με τον αντίπαλο Άντερσον Σίλβα με ματωμένο πρόσωπο, του είπε: «Σ’ αγαπώ, είσαι ακόμα ένας από τους σπουδαιότερους».

Οι κινηματογραφικές μάχες του Bruce Lee ή του David Carradine, που βλέπουμε σήμερα, είναι μικρά πράγματα για μαθητές γυμνασίου σε σύγκριση με αυτά του MMA. Εκείνο το σινεμά που έχει αφιερώσει χιλιάδες και μίλια τίτλους σε αγώνες (Fight Club του David Fincher, από τους πιο γνωστούς). Ο Dal Lago καταλήγει, υπενθυμίζοντας ότι το MMA εκτιμάται τόσο από τους δεξιούς όσο και από τους αριστερούς: πληκτρολογώντας «Mixed Martial Arts» στο Google, επιτυγχάνονται περισσότερα από 17 εκατομμύρια επισκέψεις. «Μπορεί να ειπωθεί ότι σε ένα βαθμό – που θα πρέπει να εξακριβωθεί εμπειρικά – ένα καλό μερίδιο του νέου παγκόσμιου πληθυσμού διψάει για αίμα (για μαχητές). Λες και οι μαχητές θυσίασαν την ασφάλειά τους για να φέρουν στο φως λανθάνουσα βία στον παγκόσμιο πολιτισμό».