Τα στερεότυπα και οι μύθοι που χρονολογούνται από την Ανεξαρτησία της Αλβανίας και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο συνεχίζουν να εμποδίζουν τις σχέσεις μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας.

Σήμερα στα Τίρανα συναντήθηκαν οι επικεφαλής της διπλωματίας της Αλβανίας και της Ελλάδας για να συμφωνήσουν για περαιτέρω βήματα που θα ληφθούν τους επόμενους μήνες προκειμένου να προωθηθεί η διαδικασία διαλόγου για την εξεύρεση αμοιβαία αποδεκτών λύσεων στα ανεπίλυτα ζητήματα.

Μετά από πολλά χρόνια σκαμπανεβάσματα στις σχέσεις τους, τα Τίρανα και η Αθήνα ξεκίνησαν μια διαδικασία συνομιλιών υπό την ηγεσία των αντίστοιχων αρχηγών διπλωματίας τους από το περασμένο φθινόπωρο, η οποία οδήγησε σε μια πρώτη σύνοδο κορυφής στην Ελλάδα τον περασμένο Οκτώβριο και μια άλλη στην Αλβανία τον Ιανουάριο.

Τα υπό συζήτηση θέματα όπως τα θαλάσσια σύνορα, ο πολεμικός νόμος του 1940 που εξακολουθεί να ισχύει στην Ελλάδα και τα δικαιώματα που σχετίζονται με την κοινότητα των ΧαμέριαΗ απέλαση στη Βόρεια Ελλάδα και η αφαίρεση της υπηκοότητάς της στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου με την κατηγορία της συνεργασίας στην εισβολή γερμανικών και ιταλικών στρατευμάτων ήταν μεταξύ των θεμάτων του συνεδρίου.

Επιπλέον, η Ελλάδα θέλει την προστασία της ελληνικής μειονότητας που ζει στην Αλβανία και να χτιστούν νέα νεκροταφεία για τους Έλληνες πεσόντες στην Αλβανία κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

«Ήρθε η ώρα να γυρίσουμε σελίδα. Οι ψευδείς αντιλήψεις, τα παρωχημένα στερεότυπα και οι αβάσιμες προκαταλήψεις πρέπει να θαφτούν μια για πάντα.

Είμαστε δύο γειτονικές χώρες με ξεχωριστές ιστορικές και πολιτιστικές ταυτότητες, με πλήρη αμοιβαίο σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας.

Πρέπει να φέρουμε τις σχέσεις μας στον πραγματικό κόσμο του 2018, δηλαδή σε μια εποχή όπου τα σύνορα της Ευρώπης αναγνωρίζονται πλήρως και διασφαλίζονται και όπου δεν υπάρχουν εδαφικές διεκδικήσεις». – δήλωσε ο Έλληνας πρέσβης στα Τίρανα Ελένη Σουράνη με την ευκαιρία του συνεδρίου”Ανασκόπηση των σχέσεων Αλβανίας-Ελλάδας. προκλήσεις στο παρόν, προοπτικές για το μέλλονπου διοργανώθηκε από το Αλβανικό Ινστιτούτο Διεθνών Σπουδών (AIIS ) .

Ο Νόμος του Πολέμου

Ο πολεμικός νόμος του 1940 στην Ελλάδα συμβάλλει στην αλβανική προκατάληψη και θα πρέπει να καταργηθεί το συντομότερο δυνατό, όπως επιβεβαίωσε και ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων της Αλβανίας, Μιμή Κοδέλη.

«Σε αντίθεση με τη Γαλλία, τη Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η Αλβανία και η Ελλάδα δεν έχουν κάνει ποτέ πραγματικό πόλεμο. Ωστόσο, όπως όλοι γνωρίζουμε, η Ελλάδα με διάταγμα του 1940 κήρυξε «πολεμική κατάσταση» προς την Αλβανία, διάταγμα που εξακολουθεί να ισχύει. Αυτός ο νόμος του πολέμου έχει συμβάλει αρνητικά όχι μόνο σε προκαταλήψεις και αρνητικά συναισθήματα, αλλά και σε οικονομικά ζητήματα και ζητήματα ακινήτων». – είπε η Kodheli.

Η Ελλάδα κατάργησε τον νόμο του πολέμου με την Ιταλία το 1949, αλλά τον άφησε σε ισχύ για την Αλβανία, επειδή τα φασιστικά στρατεύματα χρησιμοποίησαν τη Γη των Αετών ως σημείο διέλευσης για να εισβάλουν στην Ελλάδα.

Διαβάστε επίσης: Ο πολεμικός νόμος του 1940 μεταξύ Ελλάδας, Αλβανίας και Ιταλίας

Η Αλβανία και η Ελλάδα αποκατέστησαν διπλωματικές σχέσεις το 1971, αλλά παρέμειναν ελάχιστες μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν κατέρρευσε το κομμουνιστικό καθεστώς του Ενβέρ Χότζα.

Η αναγνώριση του Κοσόβου

Το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει αναγνωρίσει ακόμη την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, μιας χώρας κατ' εξοχήν αλβανικής καταγωγής, συμβάλλει στην επιβράδυνση των σχέσεων μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας, όπως αναφέρει ο Λεδίον Κρισάφηανώτερος ερευνητής στο Αλβανικό Ινστιτούτο Διεθνών Σπουδών:

«Μεταξύ των πέντε κρατών της ΕΕ που δεν έχουν αναγνωρίσει το Κοσσυφοπέδιο, η Ισπανία έχει προβλήματα με την Καταλονία και την περιοχή των Βάσκων, η Σλοβακία έχει μια μεγάλη ουγγρική μειονότητα στο νότο, όπως και η Ρουμανία, και η Κύπρος έχει χωριστεί στα δύο (ελληνική και τουρκική περιοχή) περισσότερο από μισό αιώνα: μόνο η Ελλάδα δεν έχει μεγάλη μειονότητα συγκεντρωμένη σε μια περιοχή της χώρας. Επομένως, οι δικαιολογίες των άλλων τεσσάρων χωρών για τη μη αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου δεν ισχύουν για την Ελλάδα».

Για την Κρισάφη, μάλιστα, η ελληνική μη αναγνώριση του Κοσόβου είναι αποτέλεσμα γεωπολιτικών υπολογισμών και ιστορικο-θρησκευτικών δεσμών με τη Σερβία:

«Γεωπολιτικά, η ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου έχει αποδυναμώσει έναν στενό σύμμαχο της Ελλάδας και έχει ενισχύσει την τουρκική επιρροή στα Βαλκάνια. Νομίζω ότι υπάρχει ένας ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός για οικονομική και πολιτική επιρροή στα Βαλκάνια και το ζήτημα Κοσσυφοπεδίου-Σερβίας είναι μέρος αυτού του ανταγωνισμού».