Ένα πολιτιστικό γεγονός που παραμένει έντονα αποτυπωμένο στη μνήμη είναι το «Monsters. Fantastic Creatures of Fear and Myth», μια μεγάλη έκθεση που πραγματοποιήθηκε στο Museo Nazionale Romano στο Palazzo Massimo, μετά τη διαδικασία ανανέωσης των μόνιμων συλλογών τα τελευταία χρόνια. Η έκθεση – την επιμέλεια της Rita Paris – μέσα από περισσότερα από εκατό αρχαιολογικά ευρήματα, διερεύνησε, με εξαιρετικό τρόπο, τους μύθους της κλασικής παράδοσης που έχουν επηρεάσει τη σύγχρονη και σύγχρονη τέχνη και ειδικότερα τον κινηματογράφο. Οι ρίζες των παραστάσεων του κακού αναδύθηκαν με μια εξαιρετική ποικιλία αλλά, ταυτόχρονα, αποδεικνύονται, κατά κάποιο τρόπο, σταθερές μορφές της ψυχής, με αξιοσημείωτη συνέχεια στο χρόνο.
Η εγκατάσταση δικαίως εμπνεύστηκε από έναν λαβύρινθο, την αρχαιότερη μορφή του ταξιδιού μυήσεως που πρέπει να αντιμετωπίσει κάθε ήρωας για να αποκτήσει πρόσβαση σε μια ανώτερη επίγνωση. Ο λαβύρινθος περιλαμβάνει μια κατάσταση άγχους. το λάθος, η επιστροφή στον εαυτό του. αλλά σταδιακά οι δομές του, αν και παραλλαγές, μπαίνουν στη μνήμη, για να μας συνοδεύσουν στην έξοδο. και να μας επιτρέψει να αντιμετωπίσουμε νέες προκλήσεις.

Τα φανταστικά πλάσματα που υπήρχαν στους αρχαίους πολιτισμούς – Γρύπες, Χίμαιρες, Γοργόνες, Κένταυροι, Σειρήνες, Σάτυροι, Άρπυιες, Σφίγγα, Μινώταυρος, Τρίτωνας, Πήγασος, Σκύλλα και η Λερναία Ύδρα– ήταν παρόντα σε αντικείμενα διαφορετικών τύπων: γλυπτά, αρχιτεκτονικά , κεραμική, όπλα, τοιχογραφίες και ψηφιδωτά από διαφορετικά πολιτιστικά και χρονολογικά πλαίσια, από την Ανατολή μέχρι την Ελλάδα μέχρι τον Ετρουσκικό, τον Πλάγιο και τον Ρωμαϊκό κόσμο.
Την έκθεση, την οποία προωθεί η Ειδική Εποπτεία για την Αρχαιολογική Κληρονομιά της Ρώμης σε συνεργασία με την Electa, επιμελούνται η Ρίτα Πάρις, διευθύντρια του Εθνικού Ρωμαϊκού Μουσείου στο Palazzo Massimo, και η Ελισαμπέτα Σετάρι. Τα τέρατα των αρχαίων παραμυθιών, όπως και οι θεοί, ήταν πάντα σημείο σύγκρισης για τα ανθρώπινα όντα, σε ένα μονοπάτι που επέτρεψε στον άνθρωπο να χτίσει τη δική του ταυτότητα.
Η έκθεση εμπνέεται από αυτόν τον προβληματισμό, ο οποίος πραγματεύεται την εικονογραφία κάθε είδους φανταστικού πλάσματος ανά θεματική περιοχή και απεικονίζει την εξέλιξή του στο χρόνο.

Η ανάκτηση των αρχαίων μορφών του κόσμου του σκότους συνέβη τόσο κατά τον Μεσαίωνα, στους γοτθικούς καθεδρικούς ναούς, όσο και στην Αναγέννηση, αλλά βρήκε μια ιδιαίτερη παρακμή κατά τη διάρκεια του Μανιερισμού και τον δέκατο έβδομο αιώνα – σκεφτείτε τον μικρό τροχό με το κεφάλι της Μέδουσας του Καραβάτζιο – αλλά και το υπέροχο λάδι, με το ίδιο θέμα, ενός ανώνυμου Φλαμανδού καλλιτέχνη από το πρώτο μισό του δέκατου έβδομου αιώνα, από την γκαλερί Ουφίτσι, που κάποτε αποδόθηκε στον Λεονάρντο ντα Βίντσι ή ο καμβάς του Καβαλιέ ντ' Αρπίνο, ο Περσέας ελευθερώνει Ανδρομέδα, με πολύτιμη παράσταση του Πήγασου.
Όποιος μπορεί ας ανακτήσει τον κατάλογο που δημοσίευσε η Electa. Σαν ένα πλούσιο εικονογραφημένο λεξικό, ένα αιτιολογημένο ρεπερτόριο στο οποίο κάθε τέρας εξηγείται ξεκινώντας από τις λογοτεχνικές πηγές και μέσα από τις κύριες εικόνες του, ο τόμος εμβαθύνει στο νόημα της επιμονής αυτών των μυθολογικών μορφών στον σύγχρονο και σύγχρονο πολιτισμό. Τα δοκίμια αναφέρονται στις εικονογραφίες που έχουν ισχυρή συμβολική αξία και αφηγούνται την ιστορία της τύχης που χαμογέλασε σε αυτά τα φανταστικά πλάσματα. Ενημερωτικό φυλλάδιο για την έκθεση
ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΑ ΘΡΥΛΙΚΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΟΡΩΜΑΪΚΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΤΡΟΥΣΚΑΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ

ΕΑΝ ΑΠΟΛΑΥΣΑΤΕ ΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ART STYLE, Πηγαίνετε ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΚΑΙ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ “LIKE”