Ένα πραγματικό «πυροσβεστική βιομηχανία» κρύβεται πίσω τους πυρκαγιές που καταστρέφουν τα δάση και την ύπαιθρο στην Ιταλία. Το Vili, οπλισμένο με ένα σπίρτο, εκμεταλλεύεται τις καυτές θερμοκρασίες που κάνουν τις φλόγες να εξαπλώνονται πιο γρήγορα. Ο στόχος είναι να κάνουμε επιχειρήσεις από τις στάχτες των δασών, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι τα δέντρα – απορροφώντας διοξείδιο του άνθρακα και παράγοντας οξυγόνο – είναι οι μόνοι μας σύμμαχοι στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής που εμείς οι ίδιοι τροφοδοτούμε. Εκεί Σικελία συγκαταλέγεται στις περιοχές που επλήγησαν περισσότερο από τις καλοκαιρινές πυρκαγιές: ήδη το 2021 υπήρχαν 8.133, με μέσο όρο 135 ανά ημέρα μόνο τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Εκείνη τη χρονιά το νησί μπόρεσε να υπερηφανεύεται για το θλιβερό εθνικό ρεκόρ με τη μεγαλύτερη έκταση που καλύπτεται από πυρκαγιά, 87.000 εκτάρια. Πάνω από το 77% των πυρκαγιών που σημειώθηκαν μεταξύ 2010 και 2020 ήταν εμπρησμοί.
Στο σχέδιο της περιφέρειας της Σικελίας για την πρόληψη των δασικών πυρκαγιών για το 2020, υπάρχει σαφής αναφορά στην «βιομηχανία της πυρκαγιάς», δηλαδή τις φλόγες που τίθενται εθελοντικά «για να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας: σε δραστηριότητες παρατήρησης (πυρκαγιές, εκδ.), στην κατάσβεση και στη συνέχεια δραστηριότητες ανασύστασης».
«Η χρήση επισφαλούς και ανειδίκευτης εργασίας, με σκοπό που συχνά είναι περισσότερο ευνοϊκός παρά παραγωγικός, έχει προκαλέσει μερικές φορές την έναρξη ενός φαύλου κύκλου, όπου οι εθελοντικές πυρκαγιές από εποχικά εργαζόμενους μπορούν να αποτελέσουν το εργαλείο για τη διατήρηση ή την παροχή κινήτρων για ευκαιρίες απασχόλησης – διαβάζουμε στο το σχέδιο Aib για τη Σικελία – Ακόμη και οι πυρκαγιές που πυροδοτούνται ως διαμαρτυρία για την έλλειψη προσλήψεων ή ως ακραία μορφή διαφωνίας ενάντια στο επαπειλούμενο κλείσιμο εργοταξίων εμπίπτουν σε αυτή τη λογική, στην οποία το δάσος αναλαμβάνει τον ρόλο του «όμηρου» » .
Φωτιές, τρεις νεκροί στο Παλέρμο. Το Gargano καίγεται, δύο χιλιάδες τουρίστες εκκενώθηκαν στο Vieste. Φλόγες και στην Καλαβρία: ένας νεκρός στο Ρετζίνο
βοσκότοποι και ΚΑΝΑΔΑΙΡ
Μεταξύ των άλλων κινήτρων που οδηγούν σε πυρκαγιές, υπάρχει επίσης η επιθυμία να εξαλειφθούν τα δάση για να αρπάξουν γη για να καλλιεργήσουν ή να χρησιμοποιηθούν για βοσκή, προκειμένου να αναχαιτιστούν οι κερδοφόρες κοινοτικές συνεισφορές ή η επιθυμία να μετατραπούν οι αγροτικές περιοχές σε κτιριακές περιοχές. Έχει επίσης υποτεθεί ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ των πυρκαγιών και της επιχείρησης φωτοβολταϊκών.
Η ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΜΑΦΙΑΣ
Αλλά οι πυρκαγιές συχνά συνδέονται επίσης με τον κύκλο των απορριμμάτων, πάνω από τον οποίο οι τοπικές μαφίες επεκτείνουν τα πλοκάμια τους. Υπάρχουν εκείνοι που τα αποθηκεύουν σε παράνομους χώρους (κυρίως εγκαταλελειμμένες αποθήκες στην ύπαιθρο) και μετά βάζουν φωτιά για να τα διαθέσουν, προκαλώντας πιο εκτεταμένες πυρκαγιές. Από την επιχείρηση «Μαύρη φωτιά» του Bari DDA προέκυψε ότι τόνοι ειδικών απορριμμάτων μεταφέρθηκαν τη νύχτα σε αγροτικές τοποθεσίες στους δήμους Foggia, San Severo, Apricena, Serracapriola, Poggio Imperiale, Carpino και αμέσως πυρπολήθηκαν. Και στη συνέχεια, υπάρχουν πυρκαγιές που ξεσπούν σε τακτικά εξουσιοδοτημένες μονάδες επεξεργασίας λόγω «αμελούς συμπεριφοράς υπερβολικής αποθήκευσης, ανάμειξης δυνητικά εύφλεκτων αποβλήτων, εσφαλμένης χρήσης συστημάτων μηχανικής επεξεργασίας».
Ανοδικά -όπως αναφέρεται στην έκθεση DNA της 24ης Νοεμβρίου 2020- σημειώνονται «επανειλημμένες παραβιάσεις των διατάξεων για να «ελαφρύνουν» το φόρτο των κατασχεμένων απορριμμάτων». Ποιος ξέρει αν στο τέλος της εισαγγελικής έρευνας θα διαπιστωθεί ότι παρόμοια αίτια προκάλεσε τη φωτιά που ξέσπασε την περασμένη Δευτέρα κοντά στην τέταρτη δεξαμενή του ΧΥΤΑ Bellolampo στο Παλέρμο. Στην τελευταία έκθεση της Εθνικής Διεύθυνσης κατά της Μαφίας (πρώτο εξάμηνο του 2022), σε σχέση με το οργανωμένο έγκλημα στην Απουλία, διαβάζουμε: «Το φαινόμενο των ζημιών από πυρκαγιά συνεχίζει να εμφανίζεται σε όλη την περιφερειακή επικράτεια με ιδιαίτερη αναφορά στον αγροτικό τομέα . Τέτοιες επιθέσεις θα στοχεύουν πιθανώς τόσο στη διασφάλιση μιας «υπηρεσίας προστασίας» που θα επιβάλλεται στις δομές παραγωγής, όσο και στη διαχείριση εταιρειών που είναι ιδιαίτερα ελκυστικές για τις δυνατότητες ανακύκλωσής τους και για το εισόδημα που προέρχεται από τη δημόσια χρηματοδότηση που θα μπορούσαν να απολαμβάνουν».
© ΜΕ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ ΟΛΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο
Ο αγγελιοφόρος
“Εμπειρογνώμονας στα ταξίδια. Ειδικός στα ζόμπι. Θέλετε να αγαπάτε τον ιστό. Δημιουργός. Διαδικτυακός. Φανατικός της τηλεόρασης. Πεθαίνοντας του μπέικον.”
