Ένα φάντασμα περιφέρεται στην Ευρώπη και είναι το φάντασμα του αβέβαιος ευρέως διαδεδομένη και γενικευμένη. Τέταρτο μετά τρίμηνο η Γηραιά Ήπειρος αλέθεται επαγγελματικά αρχεία που φαίνεται να έρχονται σε αντίθεση με το αναδυόμενο φαινόμενο του “μεγάλες παραιτήσεις“, Ή η οικειοθελής εγκατάλειψη της εργασίας. Αλλά αυτό είναι μόνο ένα φαινομενικό παράδοξο, το οποίο αντίθετα κρύβει ένα αστάθεια της άνευ προηγουμένου αγοράς εργασίας στα γεωγραφικά μας πλάτη και της ολοένα αυξανόμενης απόστασης μεταξύ επιχειρήσεων και εργαζομένων, ιδίως των νέων, επηρέασαν όχι μόνο οικονομικά αλλά και κοινωνικός Και ψυχολογικός.

Τα τελευταία στοιχεία Eurostat που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο αναφέρουν μια συνεχώς εξελισσόμενη αγορά εργασίας. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το ποσοστό απασχόλησης των ατόμων ηλικίας μεταξύ 20 και 64 ετών ήταν 74,5% το πρώτο τρίμηνο του 2022, με αύξηση 0,5% σε σύγκριση με το τελευταίο τρίμηνο του 2021. Είναι το έβδομο συνεχόμενο τρίμηνο ανάπτυξης μετά το φθινόπωρο την άνοιξη του 2020, αλλά πάνω από όλα είναι το νέο υψηλό όλων των εποχών της Ένωσης. Πριν από δέκα χρόνια, για παράδειγμα, υπήρχε ένα ποσοστό απασχόλησης 66 τοις εκατό. Μια έκρηξη απασχόλησης που είναι επίσης εμφανής όταν κοιτάμε από την άλλη πλευρά του τηλεσκοπίου. Η Ένωση καταγράφει ελάχιστες τιμές για όσους βρίσκονται επί του παρόντος στο περιθώριο της αγοράς εργασίας: το σύνολο των άνεργοι, υποαπασχολούμενοι μερικής απασχόλησης, ενεργό αλλά όχι σε αναζήτηση και μη διαθέσιμο δεν φτάνει το 12 τοις εκατό συνολικά. Πριν από δέκα χρόνια ξεπέρασε τα 16.

Ως εκ τούτου, η ευρωπαϊκή αγορά εργασίας φαίνεται να διέρχεται μια άνευ προηγουμένου χρυσή εποχή. Αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική, ειδικά όταν το δούμε μέσα από τα μάτια των νεότερων. Παρά τις βελτιώσεις προς το τέλος του 2021, η ανεργία των νέων παρέμεινε κατά μία ποσοστιαία μονάδα υψηλότερα από τα προ κρίσης επίπεδα (το 2019). Και πάνω από όλα, σχεδόν 1 στους 2 εργαζόμενους, δηλαδή το 45,9%, έχει σύμβαση Προσωρινός, σε σύγκριση με μόνο 1 στους 10 του συνόλου των εργαζομένων (10,2%). «Κατά μέσο όρο, οι νέοι είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίσουν μια δύσκολη κοινωνική και οικονομική κατάσταση», ανέφερε η έκθεση Απασχόληση και Κοινωνικές Εξελίξεις στην Ευρώπη 2022 του Επιτροπή Ευρωπαϊκός. «Ακόμη και πριν από την πανδημία, το εισόδημα των νέων ήταν πιο ασταθές από αυτό των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας. Οι οικογένειες με επικεφαλής νέους έχουν μεγαλύτερη εμπειρία φτώχεια, αν και υπάρχουν έντονες διαφορές μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. Οι νέοι δυσκολεύτηκαν να αντεπεξέλθουν σε καθημερινά έξοδα, όπως λογαριασμούς και ενοίκια, και το 61% από αυτούς ανησυχεί για την εύρεση ή τη διατήρηση επαρκούς στέγασης για τα επόμενα δέκα χρόνια».

Η αύξηση της ανασφάλειας και οι αυξανόμενες δυσκολίες για τους νέους είναι δύο τάσεις που στην Ιταλία, που υστερεί στην Ευρώπη όσον αφορά την απασχόληση, αποκτούν την όψη μιας πραγματικής κοινωνικής έκτακτης ανάγκης. Γερμανία, Ελβετία, Ολλανδία, Τσεχία, Ουγγαρία, Σουηδία, Νορβηγία και Εσθονία υπερβαίνουν το 80% των εργαζομένων. Επίσης Ρουμανία Και Ελλάδα, με 68,3 και 67%, τα καταφέρνουν καλύτερα από τη χώρα μας και βρίσκονται στο 64,6% σύμφωνα με τη Eurostat. Στην Ιταλία, η απασχόληση έχει αυξηθεί τους τελευταίους μήνες και έχει φτάσει σε επίπεδα που δεν έχουν παρατηρηθεί πριν από την πανδημία και μετά. Τον Μάιο του 2022, υπήρχαν περίπου 23 εκατομμύρια εργαζόμενοι, σημειώνοντας αύξηση 460 χιλιάδων μονάδων σε σύγκριση με τον Μάιο του 2021. Ωστόσο, όπως υπενθυμίζει η Istat, η αύξηση αυτή αποτελείται, σε περισσότερες από τις μισές περιπτώσεις, από έκτακτους υπαλλήλους που σήμερα υπερβαίνουν το 3 εκατομμύρια και 170 χιλιάδες, η υψηλότερη τιμή από το 1977.

Στη δοκιμή των δεδομένων, λοιπόν, οι λεγόμενες «μεγάλες παραιτήσεις» μετατρέπονται σε ένα πιο ρεαλιστικό «μεγάλο αναμείξεις«Στην οποία οι εργαζόμενοι δεν είναι το προνομιούχο συμβόλαιο. Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο στη χώρα μας με όλα του εύθραυστο αλλά και σε φαινομενικά πιο στέρεα οικονομικά συστήματα, όπως το γερμανικό. Πράγματι, ο «Μεγάλος Ανασχηματισμός» έχει πράγματι αρχίσει να αποκαλεί αυτό το φαινόμενο ιστορικό αμερικανικό ερευνητικό ινστιτούτο Gallup, που πρόσφατα αναρωτήθηκε αν η τάση που ξεκίνησε στις ΗΠΑ πρόκειται να προσγειωθεί και στη Γερμανία. Λοιπόν η Gallup το σημειώνει τέσσερις στους 10 Γερμανούς (39%) θα σταματούσαν να εργάζονται αν μπορούσαν να το αντέξουν οικονομικά, δεδομένο από 25% το 2016. Την ίδια στιγμή Το 40% κοιτάζει τριγύρω να αναζητήσει νέα θέση εργασίας: ρεκόρ αριθμών που από άποψη μεταβλητότητας φέρνουν τη γερμανική αγορά εργασίας πιο κοντά σε αυτή των Ηνωμένων Πολιτειών. Με λίγα λόγια, όλο και περισσότεροι άνθρωποι δυσαρεστημένος αναζητούν καλύτερα ευκαιρίαόπου φαίνεται να συνεχίζουν οι εταιρείες αγνοώ τις ανάγκες των συνεργατών της.

Για να ενισχύσει αυτή την αντίληψη είναι ο δείκτης που ο ίδιος ο Gallup σημειώνει σχετικά με τη συμμετοχή των εργαζομένων, που ονομάζεται Δείκτης Gallup Engagement. Το 69% των Γερμανών εργαζομένων λέει ότι δεν αισθάνεται εμπλεγμένος στην απασχόλησή τους σε σύγκριση με μόλις 17% που αντίθετα δείχνει «μισθωτός“. Αξίες πρακτικά σταθερές τα τελευταία είκοσι χρόνια, αλλά σήμερα, ενόψει ενός εξαιρετικά ευαίσθητου οικονομικού και κοινωνικού πλαισίου, θέτουν νέες προκλήσεις για τις επιχειρήσεις. Στην πραγματικότητα, δυσκολεύονται ολοένα και περισσότερο να εμπλέξουν νέους εργαζομένους. στρατολογών Οι Γερμανοί επικοινώνησαν σχεδόν με έναν στους τρεις εργαζόμενους (31%) το 2021 για να καλύψουν κενές θέσεις εργασίας, ενώ το 2019 είχε έρθει σε επαφή «μόνο» το 15%. Σύμφωνα με Bundesagentur für Arbeitη ομοσπονδιακή υπηρεσία απασχόλησης, σήμερα είμαι χρειάστηκε 122 ημέρες να αντικαταστήσει έναν απερχόμενο εργαζόμενο με έναν νέο εξειδικευμένο υπάλληλο, ενώ αρκούσαν 97 ημέρες πριν από πέντε χρόνια και 65 ημέρες πριν από δέκα χρόνια.

Η άλλη όψη αυτού του νομίσματος, που συχνά μένει στη σκιά, είναι ένα ερώτημα που τώρα ξεπερνά πολύ την κατάσταση έκτακτης ανάγκης: ψυχική υγεία των εργαζομένων. Τα στοιχεία της Gallup για τη Γερμανία δείχνουν ότι το 38% των εργαζομένων έχει ακούσει εξαντλημένος λόγω άγχους στην εργασία τις τελευταίες 30 ημέρες. Αριθμοί που επιβεβαιώθηκαν από μια άλλη έρευνα που επεκτείνει το πεδίο σε Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Ολλανδία και Πολωνία, που προωθείται από την καναδική πλατφόρμα Έργα ζωής. Μάλιστα, το 41% ​​των ερωτηθέντων βρέθηκε να διατρέχει υψηλό κίνδυνο ψυχικών διαταραχών, όπως π.χ ανησυχία Και κατάθλιψη, σχεδόν τριπλάσιο από ό,τι βρέθηκε σε παρόμοιες έρευνες που πραγματοποιήθηκαν το 2017 και το 2019. Περισσότεροι από τους μισούς αναφέρουν ότι οι συνάδελφοί τους επηρεάζονται πλέον περισσότερο από το άγχος από ό,τι στην προ πανδημίας περίοδο. Και οι νέοι επηρεάζονται επίσης περισσότερο σε αυτή την περίπτωση: είναι οι εργαζόμενοι κάτω των 40 ετών που δηλώνουν ότι είχαν αρνητικό αντίκτυπο στην ψυχική τους υγεία από την πανδημία σχεδόν διπλάσιο από εκείνους άνω των 50 ετών. Μια κατάσταση που επιδεινώνεται από τον φόβο το μέλλον και από νέα από την Ουκρανία. Το 54% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι επηρεάστηκε αρνητικά από τη σύγκρουση, το 40% ανησυχούσε για αυτό‘κλιμάκωση και τη διεύρυνση των εχθροπραξιών, το 31% ανησυχεί για τις οικονομικές επιπτώσεις του πολέμου, το 23% ανησυχεί για τα δεινά των εμπλεκομένων.