Σύμφωνα με έγγραφο που είδε το Γαλλικό Πρακτορείο την Πέμπτη (6 Απριλίου), η Γερμανία, μια από τις οικονομικές δυνάμεις της Ευρώπης, θέλει να δοθούν στα μέλη της ΕΕ δεσμευτικοί στόχοι για τη μείωση του χρέους τους σύμφωνα με τους νέους κανόνες δαπανών που ετοίμασαν οι Βρυξέλλες.

Τον Νοέμβριο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο εκτελεστικός βραχίονας της ΕΕ, αποκάλυψε σχέδια για τη μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης που περιορίζει το μέγεθος των δανείων από χώρες της ΕΕ.

Το σύμφωνο ορίζει ότι τα δημόσια ελλείμματα των κρατών δεν πρέπει να υπερβαίνουν το 3% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος και το χρέος πρέπει να παραμείνει κάτω από το 60% του ΑΕΠ.

Οι Βρυξέλλες θέλουν να δώσουν στα μέλη της ΕΕ περιθώρια για την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων και επενδύσεων που συμβάλλουν στην πράσινη και ψηφιακή μετάβαση, δύο προτεραιότητες για την ΕΕ.

Η Γερμανία, σθεναρά υπέρ της δημοσιονομικής σταθερότητας, ζητά από τις χώρες με αναλογία χρέους προς ΑΕΠ πάνω από 60% να αναγκαστούν να το μειώσουν κατά 0,5% ετησίως, αναφέρει η πρόταση.

Τα κράτη της ΕΕ με χρέος πολύ πάνω από αυτό το επίπεδο θα πρέπει να το μειώσουν κατά 1% ετησίως.

Το Βερολίνο φοβάται ότι η μεταρρύθμιση που σχεδιάζουν οι Βρυξέλλες θα χαλαρώσει υπερβολικά το στενό μανδύα του προϋπολογισμού της ΕΕ και θα μπορούσε να υπονομεύσει τη δικαιοσύνη εντός του μπλοκ.

Ενώ η ΕΕ δεν έχει ακόμη καθορίσει ποιες χώρες θα ταξινομήσει ως «υψηλού χρέους», η Ελλάδα και η Ιταλία -με αναλογίες δημόσιου χρέους προς ΑΕΠ 178% και 147% αντίστοιχα- είναι προφανείς υποψήφιες.

Η Γερμανία ξεπερνά το 60%.

Το νομοσχέδιο της ΕΕ αναμένεται τον Απρίλιο

Η εκτελεστική εξουσία της ΕΕ ελπίζει να παρουσιάσει ένα σχέδιο μεταρρυθμιστικού νόμου περί τα τέλη Απριλίου, το οποίο στη συνέχεια θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης με τα βαθιά διχασμένα κράτη μέλη.

Το Βερολίνο και πολλές άλλες χώρες της ΕΕ φοβούνται ότι η πρόταση οδών ελάφρυνσης του χρέους υπό ατομική διαπραγμάτευση δίνει στην Επιτροπή υπερβολική πολιτική διακριτική ευχέρεια.

«Ο κανόνας θα πρέπει να θέτει ένα δεσμευτικό κατώτερο όριο για την απαραίτητη μείωση του λόγου του χρέους προς το ΑΕΠ κατά ένα σημαντικό ποσό κάθε χρόνο», ανέφερε η γερμανική εφημερίδα.

«Ως ελάχιστο όριο, θα μπορούσε για παράδειγμα να οριστεί ότι ο λόγος χρέους θα πρέπει να μειώνεται κατά τουλάχιστον 1 ποσοστιαία μονάδα ετησίως για τα κράτη μέλη με υψηλούς δείκτες χρέους και κατά τουλάχιστον 0,5 ποσοστιαίες μονάδες ετησίως για τα κράτη μέλη με μέσο χρέος- αναλογία προς το ΑΕΠ πάνω από 60%».

Το έγγραφο ζητά επίσης τη χρήση του δείκτη αναφοράς δαπανών ως εργαλείου για την καθοδήγηση των κρατικών δαπανών, διατηρώντας τις αυξήσεις στις καθαρές πρωτογενείς δαπάνες κάτω από τις αυξήσεις του δυνητικού ρυθμού ανάπτυξης της οικονομίας.

Όσο μεγαλύτερο είναι το χρέος μιας χώρας, τόσο μεγαλύτερο θα πρέπει να είναι το χάσμα μεταξύ των αυξήσεων των δαπανών και της δυνητικής ανάπτυξης, κάτι που θα οδηγούσε σε συνολική μείωση του δημόσιου ελλείμματος και επομένως και του χρέους, σύμφωνα με το έγγραφο.

Για να αποτρέψει τις κυβερνήσεις από το να φορτωθούν επώδυνες περικοπές δαπανών ή να τις αναβάλουν για μετά τις εκλογές, το Βερολίνο ζήτησε οι διαδρομές μείωσης του ελλείμματος να μην είναι μεγαλύτερες από έναν κανονικό εκλογικό κύκλο.

Διαβάστε το αρχικό άρθρο εδώ.