Μια αγορά σχεδόν 33 χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων, η μεγαλύτερη στον αρχαίο κόσμο, που επιστρέφει για να δείξει τα όριά της. Και πάλι, στην ακρόπολη, τα ερείπια αυτού που φαίνεται να ήταν ο ιερός τόπος των πρώτων Ελλήνων αποίκων του Σελινούντα, που έφτασαν στον απόηχο του ιδρυτή Παμμύλου από τα Μέγαρα Υβλέα. Αλλά και φυλαχτά και αντικείμενα εξαιρετικής τελειότητας ισάξια με άλλα που βρέθηκαν στην Ελλάδα, στους Δελφούς, που προσθέτουν στο μυστήριο ενός πέτρινου καλουπιού που χρησιμοποιήθηκε ίσως για να λιώσει ένα χάλκινο σκήπτρο. Αυτά είναι τα ευρήματα της τελευταίας ανασκαφικής εκστρατείας με επικεφαλής τον Κλεμέντε Μαρκόνι, τακτικό καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου, στο αρχαιολογικό πάρκο της Σικελίας. Ένα εγχείρημα που είδε δύο διεθνείς αποστολές να συνεργάζονται για πρώτη φορά, αυτή του Ινστιτούτου Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και του Πανεπιστημίου του Μιλάνου, με την ομάδα του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου.
270 εκτάρια αρχαιολογικού πάρκου
«Αποτελέσματα υψίστης σημασίας για τη γνώση του Σελινούντα στην αρχαϊκή και κλασική εποχή», υπογραμμίζει ο Marconi, ο αρχαιολόγος που μελετά τα ερείπια της αρχαίας ελληνικής αποικίας για δεκαετίες. Ανακαλύψεις που φωτίζουν ένα νέο φως στη συναρπαστική και σύντομη ιστορία αυτής της πόλης και που ανακοινώνονται στο πάρκο της Σικελίας – το μεγαλύτερο στην Ευρώπη με 270 εκτάρια φύσης και μαγευτικά ερείπια με θέα στη θάλασσα – μια παρέμβαση στη βλάστηση που μελέτησε το Istituto Ο Germanico μόλις έφερε στο φως τα όρια της αγοράς, με τις τεράστιες διαστάσεις της (διπλάσιες σε μέγεθος από την Piazza del Popolo στη Ρώμη) και το αόριστα τραπεζοειδές σχήμα με ένα μόνο μνημείο στο κέντρο, έναν τάφο, ίσως αυτόν του ιδρυτή.
«Μια άδεια λεκάνη που εντυπωσιάζει με το εύρος της και το πυκνό της μυστήριο», χαμογελάει ο διευθυντής του Αρχαιολογικού Πάρκου Σελινούντε, Felice Crescente. Ένας χώρος «που δίνει μια ιδέα για το μεγαλείο αυτής της πόλης και την εξαιρετική της ουσία», σχολιάζει δίπλα του ο σύμβουλος πολιτισμού Alberto Samonà.
Οι ανασκαφές σε πλήρη εξέλιξη από τον Ιούνιο
Μετά από δύο χρόνια που επιβραδύνθηκε από την πανδημία, τον Ιούνιο το σκάψιμο ξανάρχισε ολοταχώς και τα αποτελέσματα, υπογραμμίζει ο Μαρκόνι, «ξεπέρασαν κατά πολύ τις προσδοκίες». Η αρχική ιδέα ήταν να μπορέσουμε να χρονολογήσουμε την περίοδο κατασκευής δύο από τους πιο πρόσφατους ναούς της ακρόπολης, που ονομάζονταν Α και Ω, που από καιρό θεωρούνταν δίδυμοι. Η ανασκαφή έδειξε ότι το Α κατασκευάστηκε πριν από το Ο και ότι η κατασκευή του τελευταίου μάλλον διεκόπη λόγω κατολίσθησης.
Η σημαντικότερη ανακάλυψη, ωστόσο, ήταν αυτή ενός ρήγματος νερού κάτω από τα θεμέλια του ναού Α, λεπτομέρεια, τονίζει ο καθηγητής, «που επιβεβαιώνει την υπόθεση ότι οι πρώτοι Έλληνες άποικοι εγκαταστάθηκαν σε αυτό το νότιο τμήμα της Ακρόπολης». Με λίγα λόγια, εδώ γεννήθηκε ο αρχαίος Σελίνος. ΟΧΙ μονο. Επειδή σκάβοντας βαθιά γύρω από έναν τρίτο ναό, τον λεγόμενο R, που χτίστηκε τον 6ο αιώνα π.Χ. και στη συνέχεια ξαναχτίστηκε μετά το 409 π.Χ. όταν οι Καρχηδόνιοι κατέλαβαν και κατέστρεψαν την πόλη, οι αρχαιολόγοι εντόπισαν τους τοίχους ενός τελετουργικού περιβόλου που χρονολογείται από το 610 ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ. , όχι πολύ μετά, επομένως, η άφιξη των αποίκων με αρχηγό τον Pammilo, τον οποίο ο Θουκυδίδης καθορίζει στο 628 π.Χ. και ο Διόδωρος στο 650 π.Χ.
“Ερασιτέχνης ταραχοποιός. Μουσική πρωτοπόρος. Απόλυτος μπυραρολικός. Φανατικός της τηλεόρασης. Φανατικός του κακού φαγητού.”
