Ναυτιλιακές επιχειρήσεις
10:00 | 17 Οκτωβρίου 2021
ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟ: 10:30 | 17 Οκτωβρίου 2021
Η ασιατική χώρα διαθέτει μερίδια ή τερματικούς σταθμούς σε 14 ευρωπαϊκά λιμάνια
Πειραιάς, Ρότερνταμ, Αμβέρσα και ίσως σύντομα Αμβούργο – η Κίνα έχει ήδη μερίδια ή τερματικούς σταθμούς σε 14 ευρωπαϊκά λιμάνια. Ποιος είναι ο σκοπός αυτής της επέκτασης, ρωτά Deutsche WelleΤο
Η εταιρεία HHLA, η οποία διαχειρίζεται το λιμάνι του Αμβούργου, διαπραγματεύεται ένα πιθανό μερίδιο στην ιδιοκτησία ενός από τους τερματικούς σταθμούς εμπορευματοκιβωτίων με την κινεζική κρατική ναυτιλιακή εταιρεία Cosco. Δεν έχει ακόμη επιτευχθεί συμφωνία, αλλά μόλις εκδοθεί δελτίο τύπου για το θέμα, οι συνομιλίες είναι σαφώς στην τελική ευθεία.
Το εμπόριο με την Κίνα είναι εξαιρετικά σημαντικό για το τρίτο μεγαλύτερο λιμάνι της Ευρώπης. Τα πλοία της Cosco έχουν δέσει στο Αμβούργο για σχεδόν 40 χρόνια. Οι ειδικοί λένε ότι με την πιθανή συμμετοχή των Κινέζων στο Αμβούργο, το Πεκίνο θα καλύψει το τελευταίο μεγάλο κενό κατά μήκος της διαδρομής της “διαδρομής της μεταξωτής θάλασσας”.
Λιμάνια, τράπεζες, ακίνητα: Η Ελλάδα έχει στρώσει ένα κόκκινο χαλί μπροστά στους Κινέζους
Επιπλέον, η συνεργασία θα μπορούσε επίσης να ανοίξει την κινεζική προνομιακή πρόσβαση στο ιταλικό λιμάνι της Τεργέστης στην Αδριατική, όπου η εταιρεία που εδρεύει στο Αμβούργο απέκτησε το μεγαλύτερο μέρος του νέου τερματικού σταθμού πέρυσι. Έτσι, η Κίνα θα μπορούσε να φτάσει στην Τεργέστη με μια παράκαμψη, και αυτό θα είναι μια αποφασιστική κίνηση για την επέκτασή της στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη.
«Απώλεια κυριαρχίας»
Η κινεζική εταιρεία Cosco και η σχετική της China Merchant έχουν ήδη τους δικούς τους τερματικούς σταθμούς ή μερίδια σε 14 ευρωπαϊκά λιμάνια. Μεταξύ αυτών είναι όλα τα σημαντικά λιμάνια της ηπείρου – από το Ρότερνταμ και την Αμβέρσα μέχρι τη Χάβρη, το Μπιλμπάο, τη Γένοβα και τη Βαλένθια έως τη Μασσαλία. Σύμφωνα με Αμερικανούς εμπειρογνώμονες, περισσότερα από τα δύο τρίτα της ιδιοκτησίας των 50 μεγαλύτερων τερματικών εμπορευματοκιβωτίων στον κόσμο ελέγχεται ήδη από τους Κινέζους. “Η Ευρώπη έχασε έτσι μέρος της κυριαρχίας της”, δήλωσε ο Ζαν-Πιερ Ραφαρίν, πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας και ειδικός στην Κίνα, πέρυσι.
Η πώληση των ευρωπαϊκών λιμένων ξεκίνησε το 2016, όταν η χρεοκοπημένη Ελλάδα αναγκάστηκε από τους λεγόμενους τρεις πιστωτές (ΔΝΤ, ΕΕ και ΕΚΤ) να ιδιωτικοποιήσουν το λιμάνι του Πειραιά. Οι Κινέζοι εκμεταλλεύτηκαν με χαρά αυτή την ευκαιρία και απέκτησαν τον πλήρη έλεγχο αυτού του στρατηγικού λιμανιού σε μια γελοία χαμηλή τιμή 280 εκατ. Ευρώ.
Σήμερα, ο Πειραιάς είναι ο νούμερο τέσσερις στην Ευρώπη μετά το Ρότερνταμ, την Αμβέρσα και το Αμβούργο. Το ελληνικό λιμάνι είναι το τελικό σημείο στη «Διαδρομή της Μεταξωτής Θάλασσας» από την Κίνα μέσω του Ινδικού Ωκεανού έως την Ερυθρά Θάλασσα. Αλλά το Πεκίνο ελέγχει επίσης την είσοδο στην περαιτέρω διαδρομή μέσω της διώρυγας του Σουέζ – μέσω μιας ναυτικής βάσης στο Τζιμπουτί στο Κέρας της Αφρικής.
Ο Δρόμος του Μεταξιού δεν είναι κόλπο μάρκετινγκ
Ποια είναι τα πολιτικά αποτελέσματα της αυξανόμενης επιρροής της Κίνας σε ορισμένες χώρες μπορεί να φανεί στο παράδειγμα της Ελλάδας. “Πριν η ΕΕ ανακοινώσει συμβολικές κυρώσεις κατά της Κίνας τον Μάρτιο, η Ελλάδα προσπαθούσε να καθυστερήσει το ψήφισμα και να το αμβλύνει. Είναι τυχαίο αυτό;” Ο πρώην επίτροπος της ΕΕ Γκίντερ Οίτινγκερ ζήτησε σε άρθρο του για τον γερμανικό Τύπο.
Η Κίνα ξεκίνησε την εισβολή στα ευρωπαϊκά λιμάνια από τον Πειραιά
Η επέκταση της Κίνας δύσκολα μπορεί να σταματήσει. “Δεν μπορούμε να θεωρήσουμε τους Κινέζους υπεύθυνους για το ότι είναι έξυπνοι. Μπορούμε μόνο να κατηγορήσουμε τον εαυτό μας που είμαστε τόσο ηλίθιοι”, δήλωσε ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν, αναφερόμενος στον στρατηγικό στόχο της Κίνας να διαδραματίσει έναν ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο στην ευρωπαϊκή οικονομία. Πράγματι, οι χώρες της ΕΕ έχουν αδρανήσει βλέποντας την Κίνα να αγοράζει μεθοδικά εταιρείες τεχνολογίας σε ολόκληρη την Ευρώπη.
«Όταν η κινεζική ηγεσία ανακοίνωσε το έργο της για το Νέο Δρόμο του Μεταξιού το 2013, πολλοί στην Ευρώπη θεώρησαν ότι ήταν ένα κόλπο μάρκετινγκ», δήλωσε ο Γκούντερ Οίτινγκερ. Στην πραγματικότητα, ο πρόεδρος της Κίνας Σι Τζινπίνγκ μιλούσε πολύ σοβαρά, όπως αποδεικνύεται από το καθιερωμένο εμπορικό δίκτυο.
Στην Ευρώπη, η Κίνα βοηθά κυρίως χώρες όπως η Ελλάδα ή η Ουγγαρία, οι οποίες είναι φτωχότερες από άλλες χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Ένας ανώτερος Ευρωπαίος διπλωμάτης δήλωσε στην εφημερίδα The Welt ότι η στρατηγική της Κίνας είναι να δεσμεύσει αυτές τις χώρες μέσω επενδύσεων δισεκατομμυρίων σε έργα υποδομής, δημιουργώντας μια «φιλική προς την Κίνα Ευρώπη».
“Λάτρης του Διαδικτύου. Θαυμαστής των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Επιχειρηματίας. Εξοργιστικά ταπεινός επικοινωνιολόγος. Μανιώδης σπασίκλας στα ταξίδια.”
