Στις 22 Οκτωβρίου 2021, α νέος σύλλογος που ξεκινά από την Καλαβρία να αγκαλιάσει όλη την Ιταλία. Ναί chiama Κάιρο και το όνομα τα λέει ήδη όλα.

“Κάιρο” είναι ένα λέξη της αρχαίας Ελλάδας τι σημαίνει “σωστή ώρα, σωστή ώρα“. Ενώ ο Kronos αναφέρεται σε χρονολογικό και διαδοχικό χρόνο, Ο Κάιρος είναι «ένας χρόνος ενδιάμεσος», μια στιγμή που συμβαίνει κάτι αόριστο και ιδιαίτερο. Για το λόγο αυτό, ο Κάιρος συνδέεται συχνά με μια περίοδο κρίσης που θα αποκαλυφθεί ως ευκαιρία.

Νέοι επαγγελματίες των κοινωνικών και ανθρωπιστικών επιστημών που έχουν Ίδρυμα Καΐρου αναφέρονται σε αυτές τις έννοιες της ανθεκτικότητας και της αντίστασης που προέκυψαν συντριπτικά μέσα στην κρίση κοινωνικό αποτέλεσμα του αποκλεισμού.

Κάιρος, συνελήφθη κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ακριβώς την περίοδο που η κοινωνικότητα έλειπε στον άνθρωπο λόγω της φυσικής αποστασιοποίησης, έσπασε τα όρια του εγκλεισμού και συγκέντρωσε: κοινωνιολόγους, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, δικηγόρους, οικονομολόγους, φιλοσόφους, από Βορρά προς Νότο για να χτίσουν κάτι νέο. .

Ο Κάιρος δεν είναι το συνηθισμένο άδειο δοχείο που γεννήθηκε από τους παλιούς εμπορικούς συλλόγους, στο οποίο η εμφάνιση μετράει σε βάρος της ουσίας: τελετές, αντιπροσωπείες, τιμές. Ο Κάιρος γεννήθηκε από κάτω, από το επιθυμία να κάνουμε και να κάνουμε καλά, προτείνοντας εκπαιδευτικές, παιδαγωγικές, κοινωνικές δραστηριότητες προώθησης και κατάρτισης.

Ο σύνδεσμος προτίθεται δραστηριοποιούνται ενεργά στην επικράτεια επίσης με τη δημιουργία ενός μετρητή Κοινωνιολογικής Συμβουλευτικής, της ναυαρχίδας του Κάιρου, μιας καινοτόμου παρέμβασης της κλινικής κοινωνιολογίας για κοινωνικο-σχεσιακή και συναισθηματική ευημερία.

Επειδή? “Γιατί η πανδημία μας έχει πάρει πολύ περισσότερα από ό, τι νομίζουμε” λέει η Πρόεδρος του Καΐρου Σόνια Αγγελίση, επαγγελματίας κοινωνιολόγος από την Αμαντέα.

«Η δουλειά του κοινωνιολόγου – προσθέτει – είναι αυτή του κατανοήσουν την ανθρώπινη δράση και η ανθρώπινη δράση είναι προικισμένη με νόημα. Αυτό σημαίνει ότι δίνουμε νόημα στη ζωή μας με βάση την κουλτούρα μας και τις εμπειρίες που έχουμε συσσωρεύσει στη ζωή. Οι αντιδράσεις μας στην πανδημία εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την κοινωνική μας δράση. Με την συμβουλευτική κοινωνιολογική βοηθάμε τους ανθρώπους να επανατοποθετηθούν στην πραγματικότητα. Το lockdown μας άφησε την ιδέα ενός κόσμου τσαλακωμένου στον εαυτό του: χωρίς σχέσεις, χωρίς φιλία, χωρίς ζεστασιά, παραιτήθηκε από τον εαυτό του. Από αυτές τις πληγές – καταλήγει – πρέπει θεραπεύω γιατί το μέλλον του κόσμου, όπως λέει ο πατέρας της συμβουλευτικής Carl Rogers, δεν είναι η εκβιομηχάνιση, αλλά οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. “