Στην Αυστραλία, ένα κορίτσι επιβλήθηκε πρόστιμο 1.800 ευρώ επειδή δεν ανέφερε ότι είχε μισό σάντουιτς Subway στη βαλίτσα της.

Χίλια οκτακόσια ευρώ για μισό σάντουιτς Μετρό φαίνεται λίγο πολύ αλμυρό – εννοούμε, είναι αλήθεια ότι υπάρχει κρίση στις πρώτες ύλες, καλπάζων πληθωρισμός και όλα τα υπόλοιπα, αλλά ακόμα μιλάμε για μισό σάντουιτς. Σοβαρά, αυτό ακριβώς συνέβη σε μια Αυστραλή επιβάτη ονόματι Jessica Lee, η οποία είχε αγοράσει ένα σάντουιτς με κοτόπουλο κατά τη διάρκεια μιας ενδιάμεσης στάσης στη Σιγκαπούρη καθώς επέστρεφε από τις διακοπές της στην Ελλάδα. Για τον ένα ή τον άλλο λόγο η πρωταγωνίστριά μας δεν μπόρεσε να τελειώσει το σάντουιτς, και γι’ αυτό αποφάσισε να το μαζέψει στη βαλίτσα της για να το τελειώσει αργότερα: κρίμα που, κάποτε επέστρεψε Αυστραλία, αυτό που περίσσεψε της κόστισε ένα πρόστιμο από 2664 δολάρια Αυστραλίας, που ισοδυναμούν με περίπου 1800 ευρώ.

Η μπουκιά, μάλιστα, παραβίασε τα αυστηρά Νόμος για τη βιοασφάλεια, πράξη που εγκρίθηκε από το τοπικό κοινοβούλιο το μακρινό πλέον 2015 για τον μετριασμό των κινδύνων βιοασφάλειας τόσο της γεωργικής όσο και της ανθρώπινης ιατρικής βιοασφάλειας. Δεδομένου ότι η Αυστραλία είναι μια σχετικά απομονωμένη ήπειρος που στην πραγματικότητα διαθέτει οικοσυστήματα που είναι τόσο μοναδικά όσο και εύθραυστα στην παρέμβαση των εξωγήινων, η τοπική κυβέρνηση – με την υποστήριξη των επιστημονικών αρχών – έχει ξεκινήσει έναν πραγματικό πόλεμο κατά των μη ιθαγενών ειδών: οι ταξιδιώτες αναγκάζονται επομένως να δηλώνουν ορισμένα τρόφιμα, φυτικά υλικά ή άλλα ζωικά προϊόντα, και αποτυγχάνοντας να αναφέρει το εν λόγω σάντουιτς που περίσσεψε, ο καημένος Λι μπήκε σε μπελάδες με το νόμο.

Ωστόσο, η κοπέλα δεν έχασε την καρδιά της και αποφάσισε να μοιραστεί την ιστορία της Τικ Τοκ, προσελκύοντας την προσοχή της Subway, η οποία της χάρισε μια ποικιλία από μοναδικά αντικείμενα – συμπεριλαμβανομένου ενός κουπονιού αξίας 1.800 ευρώ. «Τώρα η οικογένειά μου με αποκαλεί «Κορίτσι του Μετρό»», είπε. «Όλοι οι φίλοι και η οικογένειά μου μού έστελναν στιγμιότυπα οθόνης των άρθρων της ιστορίας μου και εγώ απλώς καθόμουν εκεί και σκεφτόμουν: «Καλά, ναι, αλλά στην πραγματικότητα είμαι σε όλο το διαδίκτυο επειδή είμαι τόσο ηλίθιος!»».