Stefano Massini (φωτογραφία Marco Borrelli)

Λόγω αδιαθεσίας του καλλιτέχνη, η παράσταση που ήταν προγραμματισμένη για τις 5 Ιουλίου αναβάλλεται για τις επόμενες 22 Ιουλίου

——-

Ο Stefano Massini, ο πρώτος Ιταλός συγγραφέας που κέρδισε τα βραβεία Tony (12 Ιουνίου), το Όσκαρ αμερικανικού θεάτρου, εκτός από το ότι κέρδισε το Βραβείο Drama League 2022 και το Βραβείο Outer Critics Circle Award 2022, θα ανεβάσει -με ελεύθερη είσοδο- στο Peccioli ο πολύ προσωπικός του διάλογος με τον Μιλανέζο τραγουδιστή και τραγουδοποιό.

Ένα ανησυχητικό βραχυκύκλωμα: Ο Στέφανο Μασίνι σε αυτή την εκπομπή δεν σκοπεύει να πει για τον Γκάμπερ, αλλά μάλλον το λέει στον Γκάμπερ. Τι λέει όμως; Απλώς ιστορίες, χαρακτήρες, πραγματικά γεγονότα, συναντήσεις και αναμνήσεις που ο συγγραφέας δεν θα είχε υποκλέψει ποτέ, αν δεν τους έλκυε ο μαγνήτης των τραγουδιών του Mr.G. Γιατί ο Μπόρχες είχε δίκιο: κάθε γραμμή προκαλεί άλλες γραμμές, κάθε δημιουργία σπέρνει άλλες καλλιέργειες, κάθε έργο αλλάζει σχήμα σε ένα άλλο έργο. Τι θα συμβεί λοιπόν αν ένας αφηγητής όπως ο Massini αφήσει τον εαυτό του να εμπνευστεί από τα τραγούδια του Giorgio Gaber; Τι διαμορφώνεται στη σκηνή αν οι ιστορίες του «πιο δημοφιλούς αφηγητή της στιγμής» (Repubblica) ανθίσουν στα τραγούδια της βραβευμένης εταιρείας Gaber-Luporini; Σε ένα μεταδοτικό και συναρπαστικό ποιητικό εργοτάξιο, η σκηνή είναι γεμάτη με τους πιο διαφορετικούς και απροσδόκητους χαρακτήρες. Είναι γεωγραφίες της ύπαρξής μας, είναι χαρτογραφίες της ύπαρξης, είναι σπασμένα στον ωκεανό ενός διαλυμένου κόσμου, είναι χοροί των φωτιών για να φωτίσουν τη νύχτα της περιπλάνησής μας, ανακαλύπτοντας ότι στο τέλος όλοι περιμένουμε στιγμή που επιτέλους θα μπορέσουμε να αγαπήσουμε. Από το «Τα τέρατα που έχουμε μέσα» μέχρι το «Η λέξη εγώ», από το «Μην διδάσκεις παιδιά» στο «Αν ήξερα» και πολλά άλλα αποσπάσματα, ο Massini επιλέγει να εμπλέξει το κοινό σε ένα ταξίδι απόηχων και αναφορών, σε ένα μοναδικός μεγάλος φόρος τιμής στον Gaber. Αν στη συνέχεια προσθέσετε στη σκηνή τους ήχους και τα χρώματα μιας ορχήστρας μουσικών από όλο τον κόσμο, που έχει συγκεντρωθεί κάτω από το γνωστό πλέον σήμα της OMA του Arezzo, αυτό εξηγεί την αναμονή για αυτή τη συνάντηση τόσο επιθυμητή και περιζήτητη από τους Ίδρυμα Giorgio Gaber.

Επί σκηνής με τον Stefano Massini μια επιλογή μουσικών από την Πολυεθνική Ορχήστρα του Arezzo Mariel Tahiraj, βιολί Camillo Biagioli, βιολί Mariaclara Verdelli, τσέλο Gianni Micheli, κλαρινέτα, ακορντεόν Saverio Zacchei, τρομπόνι Massimo Ferri, μπουζούκι, κιθάρα Μπουζούκι, Luconia, Luconia Baldini σφυρί νταούλι και κρουστά

Η μεγάλη αγάπη του Massini για τις ιστορίες. Ο πατέρας και ο αδερφός είναι παθιασμένοι με τον κινηματογράφο ενώ η μητέρα της όπερας. Στα χρόνια του γυμνασίου, το δώρο γενεθλίων των γονιών του ήταν μια συνδρομή στην Πέργκολα. Είχα ένα πάθος για τις ιστορίες, που δεν είναι τόσο το να ξέρεις πώς να τις διηγηθείς, αυτό που μαθαίνεις με τη μελέτη και την εξάσκηση. Ο Massini είχε έναν σπουδαίο δάσκαλο, τον σκηνοθέτη Luca Ronconi που τον παρότρυνε να γράψει αφού διάβασε το ημερολόγιό του που είχε κρατήσει στις πρόβες μιας παράστασης. Αυτό που μετράει περισσότερο είναι η ευαισθησία που σε κάνει να καταλάβεις, ανάμεσα σε όλα όσα συμβαίνουν γύρω σου, ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα που πρέπει να ακολουθήσεις για να το πεις καλύτερα.

Ο πρώτος Ιταλός που κέρδισε ποτέ τα βραβεία Tony δραματουργίας, ουσιαστικά το Όσκαρ αμερικανικού θεάτρου, η Τριλογία του Lehman, στην Ιταλία σε σκηνοθεσία Λούκα Ρονκόνι, χάρη στη σκηνοθεσία του Σαμ Μέντες έφτασε στην αμερικανική σκηνή, φτάνοντας σε περισσότερες από 30 παραγωγές όλες όλο τον κόσμο. Το κείμενο, αφιερωμένο στην οικονομική κρίση του 2008, θα είναι σύντομα τηλεοπτική σειρά. Συνέντευξη

Είναι εκπληκτικό πάνω απ’ όλα ότι οι Αμερικανοί, για να πουν τη γέννηση και την παρακμή του καπιταλισμού τους, χρειάζονταν τη γραφή ενός Ιταλού. «Το θέατρο, ήδη από τις καταβολές της αρχαίας Ελλάδας, έχει μεγάλη αστική και άρα πολιτική ευθύνη, γιατί διεγείρει την κριτική αίσθηση μιας κοινότητας. Το χαρακτηριστικό της προβολής πραγμάτων που δεν είναι γνωστό ότι γίνονται κατανοητά βάζει το θέατρο σε θέση να αντιμετωπίσει τις γκρίζες ζώνες. η οικονομία, μια επιστήμη που μιλάει για την καθημερινότητά μας και την καθορίζει σχεδόν πλήρως, είναι μια γκρίζα περιοχή της κοινωνίας μας που από ένα γεγονός που προφανώς περιορίζεται σε έναν τόπο, όπως τα κεντρικά γραφεία της Lehman Brothers, παράγει συνέπειες σε κάθε τομέα η ζωή μας. Πιστεύω ότι δεν είχαμε τη γνώση να κατανοήσουμε αυτή τη σειρά γεγονότων, από τη συγκεκριμένη χρηματοδότηση δημοσίων έργων μέχρι το τρέχον οικονομικό σύστημα στο οποίο τα χρήματα χρηματοδοτούν άλλα χρήματα. Σκέφτηκα λοιπόν να αφηγηθώ αυτή τη σειρά μέσα από 100 χρόνια ζωής μιας οικογένειας που στη συνέχεια, όπως συμβαίνει συχνά, γίνεται μεταφορά για την ίδια την ιστορία και ως εκ τούτου γίνεται παγκόσμια» (συνέντευξη www.teatroecritica.net)

Πηγή: Γραφείο Τύπου

Όλα τα νέα από τον Peccioli

<< Επιστροφή