Όποιος δεν αισθάνεται έστω και λίγη ενόχληση βλέποντας αυτήν την εικόνα θα πρέπει ίσως να υποβληθεί σε θεραπεία σοκ παρόμοια με τη θεραπεία του Λουδοβίκου στην ταινία A Clockwork Orange, η οποία, ωστόσο, αντί να προκαλεί απώθηση για τη βία, προκαλεί ενσυναίσθηση μπροστά στους πόνος. Δυστυχώς, η φωτογραφία τραβήχτηκε αυτές τις μέρες στην Piazzale Cuoco στο Μιλάνο, όπου οι τίγρεις περιμένουν να εμφανιστούν με το τσίρκο.

Τα ζώα έχουν απαθανατιστεί καθώς περπατούν τα λίγα τετραγωνικά μέτρα του καταλύματός τους και παρατηρώντας πιο προσεκτικά το πλάνο, στο βάθος, μπορείτε να δείτε άλλα κλουβιά, μικρότερα και εξαιρετικά στενά, όπου προφανώς αναγκάζονται άλλες φορές, πιθανότατα κατά τη διάρκεια των μεγάλων και εξαντλητικών ταξιδιών που έχουν να αντιμετωπίσουν για να φτάσουν από τη μια πόλη στην άλλη. Αλλά όλα αυτά είναι απολύτως νόμιμα. Ωστόσο, αυτό είναι το θέμα. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, χώρες όπως η Αυστρία, το Βέλγιο, η Κροατία, η Τσεχία, η Δανία, η Φινλανδία, η Ελλάδα, η Μάλτα, η Πολωνία, η Σλοβακία, η Σλοβενία, η Σουηδία και η Ολλανδία έχουν απαγορεύσει τελείως τα τσίρκο με ζώα ή έχουν θεσπίσει πολύ αυστηρούς κανόνες για το θέμα.

Και στην Ιταλία; Το 2020, ένας νέος κανονισμός για το θέμα εισήχθη στο Μιλάνο, αλλά στην πραγματικότητα τίποτα δεν έχει αλλάξει. Εγκρίθηκε τον περασμένο Φεβρουάριο από το Δημοτικό Συμβούλιο, στην πραγματικότητα, ο νέος Κανονισμός για τα Ζώα είπε αρκετά για τα τσίρκα και τα σόου που χρησιμοποιούν άγρια ​​ζώα. Ωστόσο, ελλείψει εθνικής νομοθεσίας, η απαγόρευση δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Στο παρελθόν, ορισμένες πόλεις είχαν ήδη προσπαθήσει να απαγορεύσουν αυτές τις πρωτοβουλίες, αποτυγχάνοντας αμέσως επειδή, κάθε φορά, το σώμα των τσίρκων παρουσίαζε έκκληση στο TAR και κέρδιζε συστηματικά.

Το νέο συμβούλιο, με επικεφαλής επίσης τον δήμαρχο Beppe Sala, κατά τη διάρκεια του πρώτου δημοτικού συμβουλίου την Πέμπτη 21 Οκτωβρίου μίλησε επίσης για την επιθυμία να δώσει ζωή σε μια καινοτόμο, βιώσιμη πόλη. Σωστά. Όλοι οι στόχοι που συμβιβάζονται άσχημα με ένα σκληρό θέαμα και ο γιος μιας αναχρονιστικής νοοτροπίας, που βλέπει στο άγριο ζώο ένα ον να υποτάσσεται και να σφυρηλατείται για τη δική του χαρά. Εάν το Μιλάνο στοχεύει πραγματικά να γίνει μια ολοένα και πιο ευρωπαϊκή μητρόπολη, όπου η προσοχή στο περιβάλλον μειώνεται με μια προοπτική δικαιοσύνης και δικαιοσύνης, δεν είναι πλέον δυνατό να επιτραπεί αυτή η βάναυση ψυχαγωγία.

Ποια θα μπορούσε να είναι η διδασκαλία που μεταδόθηκε στους μικρότερους πολίτες βλέποντας ζώα όπως οι τίγρεις περιορισμένα σε λίγα τετραγωνικά μέτρα που στη φύση -όπου τώρα έχουν σχεδόν εξαφανιστεί- ταξιδεύουν χιλιάδες και χιλιάδες χιλιόμετρα; Τι θα μπορούσαν να μάθουν παρατηρώντας πώς, μόνο και μόνο για το κέρδος, τα αισθανόμενα όντα στερούνται την ελευθερία τους, εγκλωβίζονται, κοροϊδεύονται, παρενοχλούνται, εκπαιδεύονται (πολύ συχνά, με σκληρές μεθόδους) και σε κάθε περίπτωση εξαναγκάζονται σε μια ύπαρξη εντελώς ασυμβίβαστη με η φύση τους; Εάν δεν μπορεί να αλλάξει τα πράγματα από μόνη της, η πόλη, που προβάλλεται προς ένα δίκαιο και σεβασμό για τους πιο αδύναμους μέλλοντος, πιέζει ώστε κανείς στο Μιλάνο, όπως στην υπόλοιπη Ιταλία, να μην δει πια μια τόσο θλιβερή εικόνα. Το 2021 επιτρέπεται από το νόμο η διατήρηση τίγρεων σε κλουβιά σε προαστιακή πόλη; Τότε πρέπει να αλλάξει ο νόμος.