Ο Simone είδε αυτόν τον τοίχο μια βροχερή μέρα σε ένα προηγούμενο ταξίδι, ουσιαστικά γνωρίζαμε λίγα ή τίποτα, αλλά όταν μας πήγε εκεί κάτω, υπήρχε μια ευχάριστη έκπληξη: όχι πολύ ψηλά, αλλά χαρακτηριζόταν από μεγάλες προεξοχές στις οποίες φαινόταν να σχηματίζονται αδύναμα σημεία από καλάμια και τρύπες να περπατάς!! Με λίγα λόγια, έμοιαζε σαν έκρηξη!

Είμαστε σε ένα γρήγορο ταξίδι στην Ελλάδα, ο Luca, ο Simone και εγώ, με στόχο να ανοίξουμε μια διαδρομή… Είμαι τυχερός, πρώτη εμπειρία ανοίγματος με δύο άλογα αυτού του τύπου!
Την πρώτη μέρα πάμε παρακάτω και ψάχνουμε για μια ωραία γραμμή, ανακαλύπτουμε ότι υπάρχει ήδη διαδρομή και γήπεδο πρώτων βοηθειών, περιπλανιόμαστε λίγο να ψάξουμε για κάτι, στο τέλος ο Simone ξεκινάει σε αυτό το υποβοηθούμενο γήπεδο, ας πούμε. χαρούμενα σε έναν αμφισβητούμενο βράχο και ανάμεσα σε ένα γουρούνι και ο άλλος βρίσκεται παρκαρισμένος. Από πάνω του μια μεγάλη προεξοχή, ναι η γραμμή μας θα ξεκινήσει από εδώ!

Ο Simone και ο Luca ανοίγουν ένα ωραίο, δύσκολο γήπεδο σε μια ισχυρή προεξοχή, τα όμορφα καλάμια που φαίνονται από κάτω αποκαλύπτουν ότι δεν είναι τόσο συμπαγή, ο βράχος πρέπει να καθαριστεί πολύ, αλλά μετά από αυτή τη σκληρή δουλειά (όπως λέει ο Pedeferri) είμαστε σίγουροι ότι θα διασκεδάσουμε ή, στην περίπτωσή μου, ότι θα προσπαθήσουμε να το ανέβουμε!

Τα μέλη ξέρουν πολλά, αυτές τις μέρες προσπαθώ να μάθω όσο το δυνατόν περισσότερα για τα κόλπα ενός ανοίγματος, νιώθω σαν να είμαι ξανά «αγόρι» στο ξυλουργείο που προσπαθώ να «κλέψω το εμπόριο». Είναι πολύ όμορφο, και οι δυο τους ήταν δύο σπουδαίοι δάσκαλοι.

Έχω την εμπειρία να σκαρφαλώνω σε τζούμαρ εντελώς στο κενό, που μετά από λίγο αποσταθεροποιεί το προβάδισμά μου, αλλά και αυτό της πρώτης ανάβασης, που είναι συναρπαστικό (ίσως λίγο λιγότερο όταν βασίζεσαι σε γκρεμούς για να σταματήσεις και να τρυπήσεις σε μικρές τρύπες που δείτε να θρυμματίζεται μπροστά στη μύτη σας!). Ωστόσο, η διαδρομή μας, που μας αρέσει όλο και περισσότερο, ζωντανεύει αρκετά γρήγορα μέσα σε αυτό το βράχο αμφιθέατρο!

Περνάμε τη ζωή μας έξω από τον τοίχο τρώγοντας κολοκύθα, αποξηραμένα φρούτα και μεγάλη ποσότητα μανταρινιών και πορτοκαλιών που μας έδωσαν. Τα πάω πολύ καλά με τους συμπαίκτες μου, τους ήξερα ναι, αλλά όχι τόσο βαθιά. Ήταν ωραίο να ζήσω αυτό το πράγμα μαζί τους, είναι απαραίτητο για μένα να σκαρφαλώνω και να έχω περιπέτειες με ανθρώπους που τα πηγαίνεις καλά 100%, αλλιώς δεν είναι το ίδιο! Ακόμα κι αν το CD που βρέθηκε στο σπίτι και το έκανε να μας ακούσει ο Pedeferri περίπου 25 φορές σε επτά μέρες ήταν λίγο ακραίο… Εντάξει, ήταν το soundtrack μας.

Επιστρέφοντας στη διαδρομή, σε λίγες μέρες καταφέραμε να την τελειώσουμε, να την καθαρίσουμε και να την απελευθερώσουμε, με διάφορες ιστορίες όπως να βγαίνουν μπουλόνια, να θρυμματίζονται κρατήματα, κόσμος να παραμένει σε μια κόγχη ρελέ χωρίς σχοινιά και απόπειρες να ανέβουν στα γήπεδα. Το αποτέλεσμα ήταν μια πολύ κομψή διαδρομή «προεξοχής», με μερικά πραγματικά σούπερ γήπεδα! Το ονομάσαμε Fuori di Zucca λόγω του πάθους που είχαμε να το τρώμε.

Δράττομαι αυτής της ευκαιρίας για να ευχαριστήσω ολόκληρο τον Όμιλο Ragni που μου έδωσε την ευκαιρία να γίνω μέλος της ομάδας τους λίγες μόνο μέρες πριν την αναχώρηση.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Λούκα και τη Σιμόν.

του Δημήτρη Αγχιλέρη

03/10/2014 – Το Λεωνίδιο και ο βράχος Hot Rock στην Ελλάδα
Βρίσκεται στην Πελοπόννησο, μόλις 3,5 ώρες νότια της Αθήνας, το Λεωνίδιο είναι το νέο hot spot μεταξύ των ορειβατών με περισσότερους από 20 βράχους και 300 μονοπάτια και πολλαπλές διαδρομές ύψους έως 250 μέτρα, από 5α έως 9α. Παρουσίαση ενός από τους καλύτερους βράχους της Ευρώπης για χειμερινή αναρρίχηση από τον Άρη Θεοδωρόπουλο.