Συνάντηση πρωταθλητών

Σε περιπτώσεις όπως ο Θρύλος του Ράλι που πραγματοποιήθηκε χθες Παρασκευή 14 Οκτωβρίου στην υπέροχη τοποθεσία του Αγίου Μαρίνου, της αρχαιότερης Δημοκρατίας στον κόσμο, έχετε την ευκαιρία να γνωρίσετε εικόνες που έχουν γράψει σελίδες της λίγο πολύ πρόσφατης ιστορίας του εθνικού και διεθνούς ράλι. Στην έκδοση νούμερο 20 του αγώνα ανάμεσα στα σκαμπανεβάσματα του Σαν Μαρίνο, ο Kalle Rovampera, φρέσκος παγκόσμιος πρωταθλητής και κάτοχος του νέου ρεκόρ πρόωρης νίκης σε Παγκόσμιο Ράλι, εναλλάσσεται με κτυπήματα αντίστροφης διεύθυνσης, μέχρι τη Latvala, τον Team Manager του. , ο μοναδικός Ιταλός Biasion που πήρε το στέμμα του παγκόσμιου πρωταθλήματος σε αγώνες εκτός δρόμου, αλλά και ο Gustavo Trelles τέσσερις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής ή ο Markku Alen, Φινλανδός θρύλος. Τα αυτοκίνητα που παρελαύνουν στους δρόμους της Πολιτείας του Αγίου Μαρίνου ήταν πραγματικά θαύματα, από τα πιο πρόσφατα έως τα ιστορικά που έχουν σημαδέψει εποχές. Ανάμεσα σε όλους τους συμμετέχοντες ήταν κάποιος που έκανε κάτι όχι μόνο ιστορικό αλλά μοναδικό. Fabrizia Pons. Πρώην συγκυβερνήτης του Μισέλ Μουτόν. Μαζί ήταν το μόνο γυναικείο πλήρωμα να κερδίσει κάποιο Ράλι που ισχύει για το παγκόσμιο πρωτάθλημακαι εξακολουθούν να είναι οι μόνες γυναίκες που το κάνουν σήμερα.

Βασίλισσες ανάμεσα σε καμπύλες και νότες

Ράλι που ισχύει για το παγκόσμιο πρωτάθλημα μαζί έχουν κερδίσει τέσσερις. Το πρώτο σε 1981, το Ράλι Σαν Ρέμο. Οι άλλοι όλοι το 1982 μαγική χρονιά για το αμιγώς γυναικείο δίδυμο που πάλεψε για τον τίτλο μέχρι τον τελευταίο αγώνα ενάντια στον Walter Rήhrl, ιστορικός Γερμανός οδηγός. Σε εκείνη τη σεζόν η Mouton-Pons κέρδισε το Ράλι Πορτογαλίας, Η Ακρόπολη στην Ελλάδα και το ένα μέσα Βραζιλία προβάλλοντας τον εαυτό του πλήρως στον αγώνα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Στο τελευταίο στάδιο όμως πρόβλημα μετάδοσης δεν του επέτρεψε να κερδίσει το Ράλι Ακτής Ελεφαντοστού και κατά συνέπεια ο τίτλος πήγε στον Βαυαρό. Μαζί, εκτός από τον τίτλο του αναπληρωτή παγκόσμιου πρωταθλητή, δυσκόλεψαν τους αντιπάλους τους και τις επόμενες σεζόν, παλεύοντας συνεχώς για το βάθρο και παίρνοντας άλλες πέντε με τρεις δεύτερες θέσεις και δύο τρίτες. Ένα χρυσό ζευγάρι στον κόσμο εκτός δρόμου που έχασε μόνο τον τίτλο, αλλά που σήμερα είναι η απόδειξη ότι με αποφασιστικότητα και επιμονή μπορείς να φτάσεις σε οποιονδήποτε στόχο, ακόμα και να παίξεις ισάξια ανώμαλο έδαφος και πρωταθλήματα μήκους σχεδόν 1000 χλμ και με έναν αριθμό ειδικών πολύ υψηλότερο από αυτό που απαιτείται από τους οδηγούς ράλι σήμερα. Αλλά όπως μας εξομολογήθηκε η ίδια η Fabrizia, οι δύο εποχές δεν συγκρίνονται, είναι απλά διαφορετικά πράγματα.

Ζευγάρι Άσσων

Ακόμη και μεμονωμένα, οι δύο οδηγοί ράλι έχουν πολλά περισσότερα να πουν από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι. Η Fabrizia πλησίασε αμέσως τον κόσμο εκτός δρόμου. Ξεκίνησε με χωμάτινα ποδήλατα όπου έτρεξε για πέντε χρόνια και στη συνέχεια προχώρησε στους τέσσερις τροχούς μετά από ένα πολύ άσχημο ατύχημα. Από εκεί ξεκίνησε μια καριέρα ως εξαιρετική και ανταποδοτική πλοηγός. Εκτός από την προαναφερθείσα Fabrizia, είχε την ευκαιρία να αγωνιστεί με τη Jutta Kleinschmidt στο Ντακάρ από το 2003 έως το 2007 και με την οποία ανέβηκε στο βάθρο το 2005, κατακτώντας την τρίτη θέση. Μια αληθινή λάτρης του off-road ικανή να καθοδηγήσει τους πιλότους της σε νίκες και κατορθώματα που παραμένουν ακόμα και σήμερα όχι μόνο στα βιβλία της ιστορίας αλλά στα μάτια όλων των εραστών των χωμάτινων συγκινήσεων.

Michele εκτός από την παρένθεση με τον Ιταλό συνάδελφο έφτασε σε ένα ιστορικό ορόσημο κερδίζοντας για δύο συνεχόμενες εκδόσεις το Pikes Peak International Hill Climb το 1984 και το 1985. Η πρώτη γυναίκα που πέτυχε και έκανε ρεκόρ. Πήρε επίσης μέρος στο Le Mans 24h το 1975 σε ένα αποκλειστικά γυναικείο πλήρωμα, επιδεικνύοντας προσαρμογή σε πολλές καταστάσεις. Έχετε πλέον θεσμικούς ρόλους. Είναι διευθύντρια της Διεθνούς Ομοσπονδίας Αυτοκινήτου από το 2009 και από τότε προεδρεύει της Επιτροπής Γυναικών στον Μηχανοκίνητο Αθλητισμό της FIA. Από πίσω από το τιμόνι μέχρι πίσω από το γραφείο φαίνεται, αλλά αυτό που έχει κάνει στην καριέρα της της δίνει μοναδικό κύρος ακόμα και στο να κατέχει θέσεις που είναι πολύ ευαίσθητες σήμερα.

Η Michèle Mouton το 1985 κατά τη διάρκεια του Pikes Peak κέρδισε – Πνευματικά δικαιώματα: YouTube, hansport