ΜΠΑΡΙ – Θα είχαν αποπλεύσει σε λίγες ώρες πριν από οκτώ χρόνια, από την Πάτρα, κατευθυνόμενοι προς την Ανκόνα, για το τελευταίο πέρασμα του 2014 για δουλειά ή για να αγκαλιάσουν ξανά τις οικογένειές τους και να περάσουν μαζί το τέλος της χρονιάς.

Όταν έφυγαν από το ελληνικό λιμάνι δεν ήξεραν τι τους περίμενε, εκείνη τη νύχτα των παγετώνων, έναν από τους πιο κρύους χειμώνες των τελευταίων ετών, με φουρτουνιασμένες θάλασσες, χιονοθύελλα, παγωμένους ανέμους έως και 70 κόμβους και πολύ ψηλά κύματα. Ξαφνικά, μια φωτιά ξέσπασε στο πλοίο Norman Atlantic και η ζωή πολλών από αυτούς δεν θα ήταν ποτέ η ίδια. Οι φλόγες έγιναν αδάμαστες μέσα σε λίγα λεπτά, με αποτέλεσμα το πλοίο να βυθιστεί και οι περισσότεροι από 500 επιβάτες να απομακρυνθούν. 31 έχασαν τη ζωή τους, 19 εκ των οποίων αγνοούνται και σήμερα και άλλοι 64 τραυματίστηκαν.

Οκτώ χρόνια αργότερα και σχεδόν τρία από την έναρξη της δίκης, αναμένεται η ετυμηγορία για τις εικαζόμενες ευθύνες για εκείνη την καταστροφή. Πλησιάζει δηλαδή η στιγμή της δικαιοσύνης.

Στις 3.09 τη νύχτα μεταξύ 27 και 28 Δεκεμβρίου 2014 στο μηχανοκίνητο σκάφος, που έπλεε από Ελλάδα προς Ιταλία εκείνη τη στιγμή στα ανοιχτά των αλβανικών ακτών, ξέσπασε φωτιά σε μια από τις γέφυρες όπου ήταν σταθμευμένα δεκάδες φορτηγά. Το πλοίο – διαπιστώθηκε από τις έρευνες που συντόνισε η Εισαγγελία του Μπάρι – είχε φύγει με «απαγορευτικές» καιρικές συνθήκες, φορτώνοντας πολλά φορτηγά-ψυγεία ψηλότερα από τις διαθέσιμες πρίζες, τα οποία έπρεπε επομένως να ταξιδέψουν με τις μηχανές σε λειτουργία. Η μοιραία σπίθα θα είχε ξεκινήσει από ένα από αυτά. Ωστόσο, ο συναγερμός πυρκαγιάς σήμανε μόνο στις 3.23 και πέρασαν πολύτιμα λεπτά πριν ενεργοποιηθεί το σύστημα.

Το πλοίο ήταν πλέον καταδικασμένο, «σαν χόβολη στον άνεμο», είπαν οι εισαγγελείς Έτορε Καρντινάλι και Φεντερίκο Περόνε Καπάνο στο τελικό κατηγορητήριο της δίκης. Και μετά οι συγκεχυμένες φάσεις εκκένωσης, με κάποιους επιβάτες να πέφτουν στη θάλασσα λόγω κακώς συναρμολογημένων διαδρόμων, η σωσίβια λέμβος εκτοξεύτηκε με το ένα τρίτο των ανθρώπων που θα μπορούσε να περιείχε στο πλοίο, το πλήρωμα σε πανικό. Όταν ο εφιάλτης τελείωσε και οι ναυαγοί σώθηκαν την επόμενη μέρα τα ξημερώματα, ήταν κρύοι, πεινασμένοι, δάκρυσαν. Είχαν αναπνέει καπνό για ώρες, το νερό και ο αέρας είχαν σχίσει το δέρμα. Κάποιοι είχαν καεί τα πόδια. Η έρευνα για τους αγνοούμενους συνεχίστηκε για μέρες μέχρι τους τελικούς αριθμούς της καταστροφής: ο Charif Racha, 15, πνίγηκε, ο Mohammad Raed, 6, στη λίστα των αγνοουμένων, τα δύο νεότερα θύματα.

Ενώπιον του Δικαστηρίου του Μπάρι, μετά από ένα μακρύ αποδεικτικό περιστατικό που διεξήχθη στο μαυρισμένο ναυάγιο, που ήταν αγκυροβολημένο για χρόνια στο λιμάνι του Μπάρι πριν διαλυθεί στην Τουρκία, η δίκη για να εξακριβωθεί η ενοχή του θα μπορούσε και ίσως θα έπρεπε να είχε αποτρέψει και να διαχειριστεί καλύτερα αυτό κατάσταση, ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2020.

Στο 26, ο εφοπλιστής Carlo Visentini της εταιρείας Visemar, ιδιοκτήτης του πορθμείου, οι δύο νόμιμοι εκπρόσωποι της ελληνικής Anek Lines, που είχε ναυλώσει το μηχανοκίνητο σκάφος, ο κυβερνήτης Argilio Giacomazzi και 20 μέλη πληρώματος, εκτός από τις δύο εταιρείες, ανταποκρίνονται, σε διάφορους τίτλους, υπαίτιας συνεργασίας σε ναυάγιο, ανθρωποκτονία και πολλαπλούς υπαίτιους τραυματισμούς καθώς και σε πολυάριθμες παραβιάσεις της ασφάλειας και του κώδικα ναυσιπλοΐας.

Η εισαγγελία ζήτησε συνολικά 23 ποινές φυλάκισης έως και εννέα ετών και πρόστιμα έως 600.000 ευρώ για τις δύο εταιρείες. Η διαδικασία βρίσκεται πλέον στο τελικό της στάδιο. Οι αμυντικοί λόγοι βρίσκονται σε εξέλιξη (στις 4 Ιανουαρίου θα είναι η σειρά του διοικητή Τζακομάτσι). Η καταδίκη αναμένεται στα τέλη Ιανουαρίου.