İbrahim Kutluay, ο οποίος κατάφερε να αμβλύνει το παρελθόν της εχθρότητας μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας στα αθλητικά γήπεδα.
Ένα από τα ιδιαίτερα ονόματα όπως Κώστας Σλούκας και Θεοφάνης Γκέκας ήταν ο Αναστάσιος Μπακασέτας.
Το άνοιγμα της Alanyaspor στην ελληνική αγορά με το έργο Erol Bulut επέτρεψε στο ποδόσφαιρό μας να συναντήσει τον Μπακασέτα. Δεν ξέρω πώς κατάφερε η ΑΕΚ να τον πουλήσει έναντι 1,5 εκατομμυρίου ευρώ όταν ήταν μόλις 25 ετών, αλλά η απόδοσή του τόσο στην Αλάνιασπορ όσο και στην Τραμπζονσπόρ μας έκανε να πούμε “καλά που πούλησε”. Ο Έλληνας σταρ συνεχίζει να σκοράρει, να ενισχύει και να προσθέτει αξία στην ομάδα που παίζει με τη δυναμική και παραγωγική ποδοσφαιρική του ταυτότητα.
Ενώ ο Μπακασέτας ήταν τόσο συμπαθής στους θεατές του ποδοσφαίρου, ο özbeöz Türk Mesut Özil ήταν πάντα το όνομα που αμφισβητούνταν για θέματα που κυμαίνονταν από το να μην μπορείς να τραγουδήσεις τον εθνικό ύμνο μέχρι να μην επιλέξεις την εθνική ομάδα.
Φυσικά, η αδυναμία του Mesut να δώσει την αναμενόμενη αποτελεσματικότητα ήταν επίσης αποτελεσματική σε αυτό. Ωστόσο, δεν θα ήταν δύσκολο να κερδίσει τις καρδιές των Τούρκων οπαδών του ποδοσφαίρου με τα γκολ που πέτυχε ή θα σημειώσει ενώ έχει τόσο μεγάλη ποδοσφαιρική ιστορία.
Ο Μεσούτ και ο Μπακασέτας είναι δύο από τα καλύτερα ποιοτικά ονόματα για να λύσουν τη δύσκολη αποψινή ποδοσφαιρική εξίσωση. Οι μπακασέτες είναι πιο σε φόρμα. Ο Mesut, από την άλλη πλευρά, είναι αρκετά έξυπνος ώστε να ξέρει ότι φοράει το μπαρ για τέτοιες μέρες. Φυσικά, τέτοιοι ποδοσφαιριστές αποκτούν αξία με τους φίλους τους να παίζουν δίπλα τους. Το παιχνίδι της ομάδας βάζει τον παίκτη σε πρώτο πλάνο.
Ωστόσο, μερικές μέρες ο παίκτης υποστηρίζει την ομάδα και κερδίζει τον αγώνα. Τα μεγάλα παιχνίδια είναι έτσι. Σας συνιστώ να παρακολουθήσετε τη συνάντηση Τραμπζονσπόρ-Φενέρμπαχτσε από αυτή την οπτική γωνία! Παρεμπιπτόντως, μιλώντας για τον Μπακασέτα … Anlı, γιατί πιστεύετε ότι οι σκάουτερ των ένδοξων μεγάλων συλλόγων μας δεν μπορούσαν να δουν τον αρχηγό της ελληνικής εθνικής ομάδας κάτω από τη μύτη μας;

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ BEŞİKTAŞ!
Δεν είναι τυχαίο ότι η Μπεσίκτας έχασε δέκα πόντους σε εννέα εβδομάδες. Ο υπερασπιστής πρωταθλητής ήταν κοντά στο περσινό παιχνίδι μόνο σε δύο από τους 11 επίσημους αγώνες. Ενώ έχουν γίνει πολύ σημαντικές ενισχύσεις στην ομάδα, αν συμβαίνει αυτό, θα ήταν προφανές να πούμε ότι κάτι δεν πάει καλά. Μα γιατί? Πού είναι ο προπονητής που κέρδισε δύο τρόπαια απουσίας πέρυσι και πού παίζεται το παιχνίδι από εκείνη την ομάδα; Ο Sergen Hodja έκανε συμβόλαιο με πολλά μηδενικά. Καλή τύχη. Του άξιζε. Αλλά τις περασμένες εβδομάδες, δεν μπορούσε καν να πλησιάσει το προηγούμενο έτος όσον αφορά τη συγκέντρωση, το σχέδιο παιχνιδιού και τις κινήσεις. Στην ομάδα της Μπεσίκτας, της οποίας η χημεία έχει επιδεινωθεί, μπορώ να μετρήσω τουλάχιστον τέσσερα ονόματα, ειδικά τον Γκεζάλ, ο οποίος έμεινε πίσω την περασμένη σεζόν όσον αφορά την ατομική φόρμα. Προβλήματα τραυματισμού κλπ. Προκάλεσαν επίσης επώδυνη διαδικασία προσαρμογής στην ομάδα. Τα παιχνίδια είναι τρομερά μέχρι τον διεθνή αγώνα. Η Μπεσίκτας μπήκε στη διαδρομή του πρωταθλήματος κάνοντας μια παρόμοια στροφή πέρυσι. Η εικόνα που συνόψισα παραπάνω δείχνει ότι δεν είναι εύκολο να ξεπεράσεις την ίδια γωνία χωρίς απώλειες αυτή τη σεζόν. Έχει αυτή η ομάδα τη δυνατότητα να κάνει ακόμα περισσότερα; Φυσικά και υπάρχει. Μπορεί? Δεν είμαι σίγουρος γι αυτό. Είναι δουλειά του καπετάνιου να πάρει το πλοίο στην πορεία του. Με άλλα λόγια, η δουλειά τελειώνει με τον Sergen Hodja. Αν δεν βγάλει την ομάδα του από αυτό το θυελλώδες αγώνισμα και αγκυροβολήσει στο λιμάνι. Αυτός που παίρνει το άλογο περνά το Üsküdar.

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΟΥ
Όταν η σειρά βιβλίων φαντασίας του Βρετανού συγγραφέα JRR Tolkien “Lord of the Rings” μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη, μεγάλες μάζες γνώρισαν αυτόν τον επικό κόσμο και η φράση “The Fellowship of the Ring” συμπεριλήφθηκε στη ζωή μας ως όνομα και των δύο ταινιών. στη σειρά και μια έννοια στην ιστορία. Η πρόσφατη στενή σχέση μεταξύ των προέδρων της Φενερμπαχτσέ και της Γαλατασαράι ξαφνικά έφερε στο μυαλό μου την έννοια της “αδελφότητας του δαχτυλιδιού” … Παρόλο που η έκφραση του αιώνιου αντιπάλου, του αιώνιου φίλου μοιάζει με κλισέ, είναι γνωστό σε όλους ότι τα εχθρικά αδέλφια , οι οποίοι έγιναν περισσότεροι πρωταθλητές στο τουρκικό ποδόσφαιρο, μπήκαν σε μια προσέγγιση ξεκινώντας από τους προέδρους τους. Θυμάστε … Ο πρόεδρος της Φενέρμπαχτσε, Αλί Κοτς, είπε όταν ο Μπουράκ Ελμάς εξελέγη: “Είναι ο οικογενειακός μου φίλος. Νομίζω ότι μπορεί να προσθέσει πολλά στο τουρκικό ποδόσφαιρο.” Σύντομα, οι δύο πρόεδροι δείπνησαν στο ξενοδοχείο Bebek και έπειτα έδωσαν οικείες εμφανίσεις στη βραδιά βόλεϊ. Τέλος, ο Μπουράκ Έλμας είπε, “Δεν είμαστε εχθροί με τη Φενερμπαχτσέ. Γιατί να είμαστε; Ο ανταγωνισμός στο γήπεδο είναι διαφορετικός”, αποκαλύπτοντας τη ζεστασιά στις σχέσεις. Αυτή η προσέγγιση μου θύμισε τη δήλωση του Ali Koç πριν από λίγο, “Εάν η Fenerbahçe, η Galatasaray και η Beşiktaş κάνουν ένα βήμα μαζί, μπορούμε να κάνουμε τεράστιες διαρθρωτικές αλλαγές”. Ωστόσο, ο πρόεδρος της Μπεσίκτας, Αχμέτ Νουρ Τσέμπι, υπενθύμισε πόσο εύθραυστη ήταν αυτή η σχέση, λέγοντας: «Ελπίζω η φιλία τους να συνεχιστεί και μετά τον πρώτο αγώνα που θα παίξουν», για την προσέγγιση Φενέρμπαχτσε-Γαλατασαράι. Στις μέρες μας, λέγεται ότι οι G. Saray και F. Garden θα ενώσουν τα χέρια για ένα έργο που θα αποφέρει σημαντικό οικονομικό όφελος. Υπάρχει επίσης η συγχώνευση καταστημάτων. Δεν ξέρω αν η κουλτούρα της εχθρότητας που αναπτύχθηκε τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια στην ποδοσφαιρική μας γεωγραφία επιτρέπει θερμές σχέσεις. Συγκρούονται τα συμφέροντα; Θα συμμετάσχει και η Μπεσίκτας σε αυτήν την προσέγγιση; Πώς πρέπει να διαβάσουμε αυτήν τη σύγκλιση όσον αφορά τους συλλόγους της Ανατολίας; Αυτά είναι θέματα που μπορούν πάντα να συζητηθούν. Φαίνεται όμως ότι μπαίνουμε σε μια νέα και καθοριστική περίοδο όσον αφορά τη σχέση μεταξύ της Φενερμπαχτσέ και της Γαλατασαράι.