ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ – Τώρα στην έκτη έκδοσή του, ο διαγωνισμός Beat Yesterday Awards 2021 Απευθύνεται σε όσους, στον μη επαγγελματικό αθλητισμό, έχουν το θάρρος να ασχοληθούν για να πετύχουν έναν στόχο, προφανώς αδύνατο για έναν κανονικό άνθρωπο. Εδώ ακριβώς έγκειται η ιδιαιτερότητα της πρωτοβουλίας Garmin Ιταλίας, μια εταιρεία που ειδικεύεται στην παραγωγή του συστήματα πλοήγησης: αυτή της επιβράβευσης ανδρών και γυναικών που δεν είναι πρωταθλητές, αλλά μόνο αθλητές για χόμπι, πρόθυμοι να θυσιαστούν από άποψη χρόνου και σωματικής προσπάθειας για να ξεπεράσουν τα όριά τους και να ολοκληρώσουν το έργο τους στους πιο διαφορετικούς κλάδους: από την ποδηλασία, μέχρι το τρέξιμο στο μονοπάτι, μέχρι στην ιστιοπλοΐα και στο enduro, περνώντας από την ύπαιθρο. Πέντε νικητές της φετινής έκδοσης (απεικονίζεται παραπάνω), μεταξύ των 700 υποψηφιοτήτων που έλαβαν, που βραβεύτηκαν σε μια βραδιά από γνωστά πρόσωπα του αθλητισμού, όπως ο Michele Cannoni της ομάδας Luna Rossa, ο ορειβάτης της κοιλάδας Aosta Hervé Barmasse, ο παγκόσμιος πρωταθλητής ποδηλασίας στο Varese 2008 Alessandro Ballan και ο μοτοσικλετιστής Ιταλός Αλεσάντρο Μποττούρι. Εδώ είναι οι ιστορίες τους.

Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕ ΜΠΙΑΝΚΟ – Μετά από πέντε χρόνια προετοιμασίας, Enrica Gouthier δοκίμασε τον εαυτό της στο τρέξιμο μονοπατιού συμμετέχοντας στο Ultra Trail du Mont Blanc: τον εξαντλητικό μαραθώνιο των 170 χιλιομέτρων και με 10.000 μέτρα υψομετρικής διαφοράς γύρω από το Mont Blanc. «Δεν ήμουν έτοιμη για τον κόσμο» εξομολογήθηκε κατά τη βραδιά παραλαβής του βραβείου «για τον ενθουσιασμό, την τρέλα, την κρίση… Δεν ήμουν έτοιμη για τίποτα. Ωστόσο, φαίνεται ότι τα κατάφερα … και ότι το τελείωσα! “. Αυτό είναι σωστό, γιατί τόνισε ότι όταν το σώμα σου έχει ξεμείνει από πόρους, μόνο η δύναμη του μυαλού σου επιτρέπει να πετύχεις το κατόρθωμα.

ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΗ ΣΕΡΒΙΑ – Από τη Φλωρεντία στο Βελιγράδι με ποδήλατο, μετά από οκτώ ημέρες και 1200 χλμ. διαδρομής: αυτή είναι η πρόκληση Wolfango Poggi. Στόχος είναι να συγκεντρωθούν κεφάλαια ως μέρος της φιλανθρωπικής πρωτοβουλίας Biking with the wolf, που θα δοθούν στο ίδρυμα Novak Djokovic για την επέκταση ενός νηπιαγωγείου στο χωριό της συζύγου του, κοντά στη σερβική πρωτεύουσα. «Η πραγματοποίηση του ονείρου τόσων παιδιών», εξομολογήθηκε, «με παρακίνησε, μου έδωσε το ερέθισμα και την ενέργεια που απαιτούνται για να ξεπεράσω στιγμές δυσκολίας. Το χαμόγελό τους και οι αγκαλιές που μου έδωσαν κατά την άφιξη ήταν η μεγαλύτερη ανταμοιβή που μπορούσα να πάρω».

ΕΠΙΣΗΣ ΟΙ Έλληνες ΗΤΑΝ ΝΑΥΤΕΣ – Μάρκο Μαρτίνεθ, ένας φοιτητής πανεπιστημίου, αγόρασε ένα παλιό ιστιοφόρο 30 ποδιών και απέπλευσε από τις εκβολές του Άρνου για ένα μακρύ και δύσκολο ταξίδι προς τα νότια της χερσονήσου μας, για να σαλπάρει στη συνέχεια στο Αιγαίο, προς την Ελλάδα και μέχρι τα σύνορα με Η Τουρκία, για να ξαναβρεί τον αρχαίο κόσμο, αυτόν της ιταλικής Magna Graecia και της κλασικής Ελλάδας. «Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού» δήλωσε «κατάφερα να δοκιμάσω τον εαυτό μου και τις ιδιότητές μου ως αρχάριος διοικητής».

Η ΝΕΑ ΜΗΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ – Παθιασμένος με το enduro, Domitilla Quadrelli στον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης της αποφασίζει να δηλώσει συμμετοχή σε έναν από τους πιο σκληρούς αγώνες της μοτοσικλέτας εκτός δρόμου: το Swank Rally της Σαρδηνίας. Γιατί είναι πεπεισμένη ότι μπορείς να γίνεις μητέρα χωρίς να εγκαταλείψεις τα πάθη σου. Έτσι, μόλις δύο μήνες μετά τον τοκετό, αντιμετωπίζει τη δύσκολη δοκιμασία. «Για μένα Beat Yesterday σημαίνει να ξεπερνάς τα όριά σου», είπε, «να μοιράζεσαι το πάθος σου και να εμπλέκεις τους άλλους με θετικό τρόπο. Γι’ αυτόν τον λόγο έχω οργανώσει ένα bootcamp μοτοσικλέτας αφιερωμένο μόνο στις γυναίκες: Θα ήθελα να σπάσω τα όρια που συχνά επιβάλλουν οι γυναίκες στον εαυτό μας, να τις βοηθήσω να ανακαλύψουν νέα πάθη και να τις ενθαρρύνω να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα».

ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΓΙΟΣ – Ειδικό βραβείο απένειμε ο τηλεπαρουσιαστής Matteo Viviani a Ρομπέρτο ​​Καβάλι και ο γιος του. «Φτιάχνω το Beat my Yesterday κάθε μέρα μαζί με τον γιο μου Manu. Τώρα είναι 21 ετών αλλά ήδη σε ηλικία 7 ετών διαγιγνώσκεται με διαταραχή αυτιστικού φάσματος υψηλής λειτουργικότητας. Σύντομα συνειδητοποιώ πόσο δύσκολο είναι να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον, να επικοινωνήσουμε και να δημιουργήσουμε μια συνηθισμένη σχέση. Έτσι, ως αθλητής και λάτρης του βουνού που είμαι, αποφασίζω να δοκιμάσω με μια προσέγγιση διαφορετική από αυτές που συνήθως υιοθετούνται: να εμπλέκω τον Manu σε εξορμήσεις στο βουνό, μόνοι μας οι δύο. Και λειτούργησε. Μετά από τόσα χρόνια υπάρχουν πραγματικά πολλές κορυφές που έχουμε φτάσει μαζί. Αυτός ο πειραματισμός που πραγματοποιούμε μαζί μέσω της σωματικής δραστηριότητας έχει ενισχύσει τη σχέση μας, έχει χτίσει μια γέφυρα, μας έχει προσφέρει έναν νέο τρόπο να δημιουργήσουμε ενσυναίσθηση μεταξύ μας. Και θα θέλαμε να το κάνουμε γνωστό σε άτομα που, όπως εμείς, έχουν να κάνουν με άτομα με αυτισμό».