Ο αγωγός Eastmed μεταξύ Ισραήλ και Ιταλίας μπορεί να γίνει, αλλά είναι ένα πολύ σύνθετο έργο σε τεχνικό επίπεδο και απαιτεί συμφωνία με την Τουρκία σε γεωπολιτικό. Οπως και Claudio Descalzi, ο διευθύνων σύμβουλος της Eni, απάντησε σε ακρόαση στο Επιμελητήριο, ερωτηθείς στο πλαίσιο των πιθανών συνομιλιών της ιταλικής κυβέρνησης με τις χώρες που ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη του αγωγού, δηλαδή το Ισραήλ, την Κύπρο και την Ελλάδα. Ο στόχος είναι πάντα να ψάχνουμε για εναλλακτικές Ρωσικό αέριο.

Η Eni δεν ασχολείται οικονομικά, αλλά έχει συμφέροντα στα κυπριακά πεδία. Το έργο εκτελείται από την Igi Poseidon (50% Edison, 50% Depa), και προβλέπει διαδρομή 1.900 km από την ανατολική Μεσόγειο προς την Ευρώπη, περνώντας από την Απουλία.

Όλοι οι κόμβοι του αγωγού

«Το Eastmed είναι εφικτό ακόμα κι αν είναι πολύ δύσκολο, γιατί πηγαίνει σε βάθος 2.500-3.000 μέτρων, επίσης για να ανταποκριθεί στο πρόβλημα της ασφάλειας», εξήγησε ο Descalzi. «Αν θέλουμε να σκεφτούμε ότι ο αγωγός μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τηνυδρογόνο πρέπει να έχει χαρακτηριστικά που πολλαπλασιάζουν το κόστος με κάποιον παράγοντα, γιατί τα υλικά και οι συγκολλήσεις είναι τελείως διαφορετικά». Επιπλέον, πρόσθεσε ο διευθύνων σύμβουλος της Eni, δεν μπορεί καν να σκεφτεί κανείς να κρατήσει έξω την Τουρκία. «Κάθε συμφωνία αυτού του τύπου πρέπει να γίνεται με την Τουρκία, δεν μπορούμε να σκεφτούμε ότι μπορεί να επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ Ισραήλ, Κύπρου και Ελλάδας για έναν αγωγό χωρίς να συμμετέχει η Τουρκία».

Διαβάστε επίσης:

Η Eni και η συμφωνία με την TotalEnergies για ισραηλινά κοιτάσματα

Σπίθες μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας

Ο Descalzi υπενθύμισε το ασταθής κατάσταση της περιοχής. «Υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ Τουρκίας και Κύπρου που είναι δύσκολο να λυθούν, επιπλέον η Τουρκία έχει συνάψει συμφωνία με τη Λιβύη για να ορίσει μια πολύ μεγάλη πλατφόρμα που θα καλύπτει σχεδόν ολόκληρο το Eastmed, επομένως όχι μόνο η Τουρκία αλλά και η Λιβύη θα έχουν λόγο».

Διαβάστε επίσης:

Τι κάνει Eni στην Κύπρο

ο αποθέματα φυσικού αερίου της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου «είναι σημαντικές, πρέπει να καταλάβουμε πόσο μπορούν να αναπτυχθούν γιατί η μόνη περιοχή που έχει ωριμότητα υποδομής είναι η Αίγυπτος», πρόσθεσε ο κορυφαίος διευθυντής. «Το Ισραήλ χτίζει τώρα, ενώ η Κύπρος ακόμα σχεδιάζει. Είναι μια εν δυνάμει πλούσια περιοχή, αλλά η έκφραση αυτού του δυναμικού δεν είναι άμεση». Ο Descalzi υπενθύμισε επίσης ότι «οι διεθνείς διασυνδέσεις δεν γίνονταν πλέον μέσω αγωγών, η τελευταία μεγάλη έγινε από την Eni με Greenstream από τη Λιβύη, ολοκληρώθηκε το 2004. Όλες οι επόμενες εξελίξεις γίνονταν πάντα για το υγροποιημένο φυσικό αέριο, το οποίο έχει τη δυνατότητα να φτάσει σε διαφορετικές αγορές». (Ολα τα δικαιώματα διατηρούνται)