Από τους νεκρούς στο ναυάγιο στην Ελλάδα 5 εκατομμύρια ευρώ στις τσέπες των διακινητών – Corriere.it

ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΜΑΣ
ΑΘΗΝΑ – Πόσα κέρδισαν οι διακινητές στους 643 νεκρούς του ναυαγίου της Πελοποννήσου; Υπάρχουν μαρτυρίες. Τα οποία επαναλαμβάνονται με τα χρόνια. Και που επίσης επιστρέφουν ανάμεσα στις ιστορίες των 104 επιζώντων και των οικογενειών των θυμάτων. «Έδωσαν περίπου 8 χιλιάδες ευρώ ο καθένας» εξήγησαν δύο Άγγλοι πακιστανικής καταγωγής που είχαν έρθει στην Ελλάδα για να αναζητήσουν νέα για πέντε ξαδέλφια και φίλους που βρίσκονταν στο σκάφος. Ποιος δεν χρειάστηκε επίσης να κάνει το αεροπλάνο να ταξιδέψει από το Πακιστάν στη Λιβύη, όπως π.χ τους Αιγύπτιους, πλήρωσε λίγο λιγότερο, γύρω στις 6.000 ευρώ.

Η αλυσίδα του θανάτου

Ένας από τους επιζώντες κατέγραψε ενώπιον των Ελλήνων δικαστών: «Από τους διακινητές που οδηγούσαν το ψαροκάικο, άκουσα ότι ήμασταν 747 στο πλοίο». Λαμβάνοντας έναν μέσο όρο, η εγκληματική φυλή που έκανε τους ανθρώπους να συρρέουν στο αλιευτικό σκάφος αναχώρησε από το Τομπρούκ τα ξημερώματα της 9ης Ιουνίου εισέπραξε περίπου 5 εκατ. ευρώ. Ένα κεφάλαιο που καλύπτει τα έξοδα για την επιμελητεία, τη διαφθορά στα αεροδρόμια και στην περιοχή, την αγορά του σκάφους, τη μικρή εργασία (χθες στο Πακιστάν Συνελήφθησαν 10 «διακινητές»., πιθανώς μόνο μικροπράκτορες της οργάνωσης). Μια συλλογή που εξακολουθεί να αφήνει τεράστιο κέρδος και που τροφοδοτεί την οικονομική δύναμη που διαχειρίζεται τις διαβάσεις εδώ και δεκαετίες.

Τα σημεία που δεν αθροίζονται

Αν διαπιστωθεί ότι η ιστορία του δεύτερου χειρότερου ναυαγίου στην ιστορία των μεταναστεύσεων στη Μεσόγειο ξεκινά στις ακτές της Λιβύης, στην Κυρηναϊκή, υπάρχουν δύο άλλα σημεία στη γεωγραφία αυτού του ταξιδιού, αυτή τη φορά στη θάλασσα, που θα μπορούσαν να εξηγήσουν το τέλος του. Είναι δύο σημεία που ορίζονται από συντεταγμένες. Όχι πολύ μακριά το ένα από το άλλο: και τα δύο μεταξύ 45 και 50 ναυτικών μιλίων (μεταξύ 80 και 90 χιλιομέτρων) της ακτής μπροστά από την πόλη της Πύλου.

Στο πρώτο σημείο, το αλιευτικό που ταξιδεύει σχεδόν 5 ημέρες πλησιάζει το πρώτο εμπορικό σκάφος που φτάνει για να βοηθήσει, ο Τυχερός Ναύτης, λίγο μετά τις 6 το απόγευμα της 13ης Ιουνίου. Το δεύτερο σημείο, στην ίδια περιοχή, όπου η Μεσόγειος είναι βαθύτερη (μέχρι 5 χιλιόμετρα), δείχνει το σημείο που βυθίστηκε η τράτα, στο σκοτάδι, στις 2 τα ξημερώματα της 14ης Ιουνίου.

Εδώ, αυτά τα σημεία είναι όμορφα γείτονες στο διάστημα. Αλλά ο χρόνος που μεσολαβεί μεταξύ του πρώτου «αγκίστρωσης» και της βύθισης είναι πολύ μεγάλος: σημαίνει ότι σε όλο αυτό το διάστημα, που μπορεί να πάει από 7 έως 8 ώρες, το σκάφος θα είχε παραμείνει πρακτικά ακίνητο. Και αυτό έρχεται σε αντίθεση με όσα αναγράφονται στα επίσημα έγγραφα της ελληνικής ακτοφυλακής. Ειδικότερα στο απόσπασμα στο οποίο οι ναυτικές αρχές εξηγούν ότι ένα από τα περιπολικά τους «παρατήρησε το αλιευτικό σκάφος από απόσταση» για τουλάχιστον τρεις ώρες, μεταξύ 22.40 και 1.40 π.μ., «χωρίς να παρατηρήσει κανένα πρόβλημα στη ναυσιπλοΐα, γιατί είχε μια σταθερή πορεία και ταχύτητα».

ασυμβίβαστα σενάρια

Η αλήθεια για το τι προκάλεσε το ναυάγιο κρύβεται στο ασυμβίβαστο μεταξύ αυτών των δύο σεναρίων: το αλιευτικό σκάφος είχε πλέον παρασυρθεί για περισσότερες από επτά ώρες, ωθούμενο μόνο από τον άνεμο και το ρεύμα ή ίσως από τα λίγα χτυπήματα μιας μηχανής που μέχρι τώρα έσπασε συνεχώς όπως είπαν οι επιζώντες (και γι’ αυτό χρειαζόταν βοήθεια το συντομότερο δυνατό); Ή, αντίθετα, ακόμα και με αυτά τα προβλήματα μπόρεσε να πλεύσει και βυθίστηκε ξαφνικά για τον πανικό στο πλοίο μετά την «τελική» κατάρρευση;

Σε αυτή την απόκλιση, η πρώτη υπόθεση φαίνεται να στηρίζεται σε αντικειμενικούς λόγουςπου είναι αποτέλεσμα μιας εργασίας που δημοσιεύτηκε χθες από BBC. Μια ομάδα βρετανικής τηλεόρασης απέκτησε και επαλήθευσε, επίσης χάρη σε ανοιχτές πηγές, τα γεωγραφικά εντοπισμένα ίχνη τόσο του πρώτου εμπορικού σκάφους που έφτασε στο αλιευτικό σκάφος και το οποίο έκανε μεγάλη στάση στην περιοχή μετά τις 6 το απόγευμα, όσο και του γιοτ και άλλων πλοίων που μετά τη βύθιση στάλθηκαν έκτακτα για να σώσουν ανθρώπους που έπεσαν στη θάλασσα.
Το αποτέλεσμα της ανάλυσης είναι ότι τα δύο σημεία στα οποία διασταυρώνονται αυτά τα μονοπάτια, έστω και με πολλές ώρες διαφορά, είναι πολύ κοντά μεταξύ τους, προφανώς ασύμβατα με ένα σκάφος που κινείται, ακόμη και με πολύ αργή ταχύτητα.

Dimitroula Vlachalli

"Λάτρης του Διαδικτύου. Θαυμαστής των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Επιχειρηματίας. Εξοργιστικά ταπεινός επικοινωνιολόγος. Μανιώδης σπασίκλας στα ταξίδια."

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *