Γένοβα – Ο ιστορία Του Γένοβα και του Λιγουρία διαβάστε μέσα από το τραπέζι και το κουζίνα. Η σχέση με την επικράτεια και τα αγροτικά «νησιά» Bisagno και Polcevera, αλλά και η μεγάλη συμβολή του Λιμάνι στην εισαγωγή, πριν από αλλού στην Ιταλία, τρόφιμα και μπαχαρικά από τη Μέση Ανατολή και μετά από την Αμερική. Αυτό ήταν το θέμα της πρώτης συνάντησης που διοργάνωσε στη Γένοβα η Ιταλική Ακαδημία Κουζίνας και η Περιφέρεια της Λιγουρίας, η οποία πραγματοποιήθηκε σήμερα το απόγευμα στην αίθουσα «Fallen of Nassirya» του περιφερειακού κτιρίου.

Κάνοντας τις τιμές – που εισήγαγε ο εκπρόσωπος της Gulf Paradiso Academy Luca Parodi – ο αντιπρόεδρος της χούντας Αλέξανδρος Πιάναο οποίος απεικόνισε το πνεύμα της πρωτοβουλίας: «Αυτές οι συναντήσεις προκύπτουν από έναν κοινό σκοπό του δημοτικού συμβουλίου με την αποστολή της Accademia della Cucina για τη Λιγουρία, δηλ. Βελτιστοποίηση δικά μας αγροδιατροφικές παραδόσεις ως έκφραση του πολιτισμός, Πολιτισμός Και επιστήμη, να συμβάλουμε ενεργά στο να ζωντανέψει μια από τις βαθύτερες εκφράσεις της ταυτότητάς μας. Οι παραγωγοί και η κουζίνα της Λιγουρίας λένε ποιοι είμαστε και μας ξεχωρίζουν στον κόσμο».

Στη συνέχεια μίλησε ο πρόεδρος της Ακαδημίας για τη Λιγουρία Paul Lingua και ο ρεπόρτερ Egle Paganoειδικός στην οινολογία, καθώς και ο ακαδημαϊκός της αντιπροσωπείας της Γένοβας Lorenzo Ball με θέμα «Garden gardens and agronomic islands».

Γένοβα πόλη των πειραματισμών

Η Lingua εξήγησε συγκεκριμένα πώς «η Γένοβα γεννήθηκε και αναπτύχθηκε ως πόλη για χάρη της, είναι κόρη της πέτρας με την οποία είναι χτισμένα τα σπίτια της και όχι της γεωργικής γης». Εν ολίγοις, ξεκινώντας από την εποχή της Α’ Σταυροφορίας, ό,τι φτάνει στο λιμάνι, ήδη κόμβο εμπορίου στη Μεσόγειο (ανατολική και δυτική), γίνεται μια ιδιαιτερότητα που οι Γενουάτες κατέχουν, χρησιμοποιούν και μεταμορφώνουν. “Θα είναι προϊόντα όπως σιτάρι ή ζάχαρη που θα γίνει επίσης σημαντικό μέσο οικονομικής ανταλλαγής και βάση για την οικοδόμηση τοπικής χρηματοδότησης, ένα από τα σημαντικότερα στην Ευρώπη. Έτσι θα είναι, μετά την ανακάλυψη της Αμερικής, και για καφέ, ενώ όλες οι ανταλλαγές με τα ιταλικά νησιά θα ενταθούν, με το Μέση Ανατολή και με τη Μαύρη Θάλασσα και την Ελλάδα (αλατισμένα ψάρια, κονσερβοποιημένα λαχανικά, ελαιόσποροι όπως κουκουνάρι, ζωόψαρο, κουκιά, μπαχαρικά, ακόμη και χαβιάρι και οξύρρυγχος). Την ίδια στιγμή γύρω από την πόλη και κατά μήκος των ρεμάτων έχουν προκύψει «νησιά» αριστείας για την παραγωγή ποιοτικά φρούτα και λαχανικά και κρασί για τα οποία έχουν νέα ακόμη και στο Τραπέζι Polcevera. Με την πάροδο του χρόνου, παράλληλα με τα κάστανα, τα μανιτάρια, τα σύκα και τα εσπεριδοειδή, θα ενισχυθούν τα υψηλής ποιότητας τυριά. Στο ιστορικό κέντρο εξακολουθεί να είναι περίεργο σήμερα να βρει κανείς ονόματα δρόμων και σοκάκια που συνδέονται με ρόλους φαγητού: vico della Fava Greca, vico dei Caprettari, piazza Campetto, piazza delle Vigne».