Το Assassin Creed Odyssey δεν είναι το συνηθισμένο σας Assassin Creed. Η παρακμή της Ubisoft για την αρχαία Ελλάδα κινδυνεύει να είναι το πιο πειστικό ιστορικό σκηνικό σε ολόκληρη την ιστορία της σειράς. Έχοντας χάσει εδώ και καιρό την αίσθηση της ελευθερίας των ανοιχτών κόσμων, των αγώνων σε ταράτσα και του θεαματικού παρκούρ, ο Assassin είχε χάσει αυτή τη μοναδικότητα που τον έκανε σύμβολο του «σκέψου διαφορετικά» του τρόπου σχεδίασης βιντεοπαιχνιδιών στην Ευρώπη. Για να το καταλάβετε, υπάρχουν τίτλοι όπου μπορείτε να παραλείψετε με ασφάλεια τους διαλόγους, τις ταινίες, τα εισαγωγικά μέρη γιατί στο μεταξύ το gameplay σας το επιτρέπει, συνεχίζετε ούτως ή άλλως, σαν να λέτε, η ιστορία πίσω από αυτό δεν μετράει. Στο Assassin’s Creed είναι το αντίστροφο. Παίζεται για να μάθουμε και να δούμε πράγματα από το παρελθόν, εξερευνώντας μια φανταστική εκδοχή αυτού που μάθαμε για το libtus. Το Odyssey έχει την αξία να μεταμορφώνει την ιστορία της αρχαίας Ελλάδας σε μια μεγαλειώδη και ζωντανή παιδική χαρά, αν θέλετε λίγο επαναλαμβανόμενο αλλά ποτέ βαρετό. Ο χάρτης προσφέρει ποικιλία και πλούτο σεναρίων
δεν έχει ξαναδεί ποτέ στη σειρά, από τα όμορφα νησιά των Κυκλάδων μέχρι τα δάση της Θεσσαλονίκης, καθώς και τις ορεινές και ηφαιστειογενείς περιοχές. Το να χαθείς είναι μια στιγμή.
Οδύσσεια? Βρισκόμαστε στο 431 π.Χ., στην αρχή του Πελοποννησιακού Πολέμου, που διεξήχθη μεταξύ της Δηλιακής Συμμαχίας, υπό την ηγεσία των Αθηναίων, και της Πελοποννησιακής Συμμαχίας, υπό την ηγεμονία της Σπάρτης. Ο αθηναϊκός ιμπεριαλισμός, που ασκήθηκε πάνω από τους συμμάχους της Σπάρτης, δημιούργησε πολλές εντάσεις. Ως αποτέλεσμα, δύο παρατάξεις έρχονται αντιμέτωπες: η Αθήνα και η Σπάρτη. Ο καθένας προσπαθεί να προσελκύσει όσο το δυνατόν περισσότερα κράτη στο πλευρό τους. Αυτά τα κράτη διοικούνται από ηγέτες και μπορούν να συμμετάσχουν σε επικές μάχες για να υποστηρίξουν τη φατρία τους.
Η ιστορία στο παιχνίδι.Το Odyssey σε βάζει στο ρόλο ενός ταξιδιώτη πωλητή σε μια ταραχώδη εποχή για την Ελλάδα. Είσαι ο Αλέξιος ή η αδελφή Κασσάνδρα. Μια μυστηριώδης λατρεία προβλέπει την πτώση της Σπάρτης. Για να μην πραγματοποιηθεί η προφητεία, μια οικογένεια καταδικάζει το παιδί της σε θάνατο. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, ο πρωταγωνιστής από θαύμα εμφανίζεται ξανά για να γίνει ένας «Μίσθιος», ένας μισθοφόρος.
Το παιχνίδι. Ο παίκτης μπορεί να επιλέξει σε ποια φατρία θα συμμετάσχει, είτε σε διάφορες αποστολές είτε κατά τη διάρκεια μαχών που χρησιμοποιούν ομάδες 150 στρατιωτών. Υπάρχουν επίσης ναυμαχίες, δεκάδες νησιά για επίσκεψη και 26 νησιά που αναδημιουργήθηκαν εξ ολοκλήρου για το παιχνίδι. Θα υπάρξει Atlandite και ο αγώνας με τον Μινώταυρο. Το σύστημα μάχης και το στοιχείο παιχνιδιού ρόλων είναι η πιο αστεία καινοτομία. Μπορείτε να κάνετε πολλά περισσότερα πράγματα, συμπεριλαμβανομένων των ρομαντικών σχέσεων. Δεν είμαστε σε επίπεδο The Witcher αλλά αυτό είναι το θέμα.
Η ελληνική τραγωδία. Οι προγραμματιστές ήθελαν να πάρουν ένα σύνθημα από τους κανόνες της παραδοσιακής ελληνικής τραγωδίας. Λέω να πάρω ένα σύνθημα γιατί η πρόθεση είναι να γίνουν αναγνωρίσιμες ορισμένες δυναμικές. Για παράδειγμα, οι περιπέτειες θα μεταφέρουν τον ήρωά μας από την άγνοια στη γνώση, από την ανωνυμία στη φήμη, από την καταστροφή στην κάθαρση. Όπως και με άλλους τίτλους Assassin, ο παίκτης θα έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο εκτυλίσσεται αυτή η τραγωδία μέσω μιας σειράς επιλογών που του παρουσιάζονται.
“Λάτρης του Διαδικτύου. Θαυμαστής των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Επιχειρηματίας. Εξοργιστικά ταπεινός επικοινωνιολόγος. Μανιώδης σπασίκλας στα ταξίδια.”
