Ο ελληνικός πολιτισμός άκμασε μέσα Η Ελλάδα τρεις περίπου το 1000 π.Χ., και το 146 π.Χ , το έτος κατά το οποίο η Ελλάδα κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους. Εγκαταστάθηκαν κατά μήκος των ακτών και των νησιών του Αιγαίου Πελάγους. Η ελληνική περίοδος χωρίζεται ιστορικά σε 3 «υποπεριόδους»: την αρχαϊκή περίοδο (από τις απαρχές του έως το 480 π.Χ.), την κλασική περίοδο (480 έως 323 π.Χ.) ε την ελληνιστική περίοδο (από το 300 έως το 146, έτος κατά το οποίο η Ελλάδα πέρασε στη ρωμαϊκή κυριαρχία).

Οι Έλληνες ασχολούνταν κυρίως με το θαλάσσιο εμπόριο, ως τη γη που κατοικούσαν δεν ήταν αρκετά γόνιμο και επομένως δεν επέτρεψε την ανάπτυξη και την αύξηση της γεωργίας.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Οι αρχαίοι Έλληνες είναι ένας θεμελιώδης λαός για τη Δύση γιατί αυτοί επινόησαν το φιλοσοφία και επίσης η μυθολογία των θεών του Ολύμπου και εκπαίδευσαν τους νέους πολύ αυστηρά. Είναι όμως και σημαντικές γιατί εκτός από το εμπόριο ασχολούνταν και με τη βιοτεχνία. Έφτιαξαν όμορφες γλάστρες και όμορφους αμφορείς από κεραμικά, πηλό και άλλα υλικά. Τα πλοία χρησιμοποιούνταν για τη μεταφορά αγροτικών προϊόντων και ήταν διακοσμημένα με σκηνές της καθημερινής ζωής.

Συν ότι οι Έλληνες ήταν μεγάλοι γλύπτες και αρχιτέκτονεςδούλεψε μπρούντζο, κατασκεύασε όπλα και έχτισε ναούς.

Η ελληνική γη δεν ήταν πολύ εύφορη, αλλά κατάφεραν να καλλιεργήσουν ελαιόδεντρα και αμπέλια: τα δημητριακά που τα αγόραζαν από άλλους πληθυσμούς. Ανατράφηκαν τότε οι χήνες, οι χοίροι, οι μέλισσες και τα πρόβατα, αφοσιώθηκαν στο ψάρεμα και την εξόρυξη από τα ορυχεία.

Μια περιέργεια: οι Έλληνες της αρχαϊκής περιόδου δεν γνώριζαν την άλογο, που «ανακαλύφθηκε» αργότερα και χρησιμοποιήθηκε για στρατιωτικούς σκοπούς. Τα παραγόμενα αγγεία, οι χειροτεχνίες, το ελαιόλαδο «πουλήθηκαν» στους λαούς που κατοικούσαν στην Τουρκία και στις ακτές της νότιας Ιταλίας. Και ακριβώς εδώ, στη Νότια Ιταλία μας, οι Έλληνες ίδρυσαν πολλές αποικίες, που όλοι μαζί πήραν το όνομα Μεγάλη Ελλάδα (δηλαδή Μεγάλη Ελλάδα).

ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΤΑΞΕΙΣ

Οι πιο σημαντικοί άνθρωποι ήταν οι ευγενείς, δηλαδή οι πλούσιοι κύριοι κατάγονταν από υψηλόβαθμες οικογένειες. Μετά ήταν η τάξη του διανοούμενοι, που περιλάμβανε επιστήμονες, μαθηματικούς, φιλοσόφους, γιατρούς, αστρονόμους. Μετά υπήρχαν οι στρατιώτεςοι τεχνίτες και οι έμποροι, οι ναυτικοί, οι αγρότες και τέλος οι σκλάβους.

Στην Ελλάδα υπήρχαν πολλοί δούλοι και ήταν γενικά αιχμάλωτοι πολέμου. Καθήκον τους ήταν να καλλιεργούν τα εδάφη των ευγενών να προμηθευτεί φαγητό για να δώσει στους κατοίκους της πόλης. Έκαναν σκληρές δουλειές, πήγαιναν στα ορυχεία ή δούλευαν στα σπίτια και βοηθούσαν τους τεχνίτες. Συχνή στην Ελλάδα ήταν η συνήθεια πωλούν και αγοράζουν σκλάβους ως αντικείμενα .

Η ΖΩΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ

Οι δύο κύριες πόλεις της αρχαίας Ελλάδας – Σπάρτη και Αθήνα – Δώστε μας δύο πολύ διαφορετικά παραδείγματα για το πώς αντιμετωπίζονται οι γυναίκες στην κοινωνία. στην Αθήνα, Κάθε άντρας θα μπορούσε να έχει 3 ή 4 γυναίκες, αλλά από αυτές μόνο μία γυναίκα. Οι Αθηναίες φρόντιζαν το σπίτι και τη μόρφωση των παιδιών. Τα κορίτσια παρακολουθούνταν μέχρι τον γάμο, τα αγόρια μόνο μέχρι την ηλικία των επτά ετών. Μάλιστα, σε αυτή την ηλικία πήγαν σχολείο όπου έμαθαν να είναι γενναίοι άνδρες και στρατιώτες. Η γυναίκα έμενε συνήθως στο σπίτι: μόνο πλούσιες γυναίκες, μερικές φορές, μπορούσαν να βγουν έξω. Στην Αθήνα οι γυναίκες χειραφετήθηκαν ξεκινώντας από την ελληνιστική εποχή, δηλαδή προς το τέλος της ελληνικής εποχής.

Στη Σπάρτη η κατάσταση ήταν πολύ διαφορετική: οι γυναίκες ήταν πιο ελεύθερες να κάνουν ό,τι ήθελαν και μορφώθηκαν στο τραγούδι, το χορό και τη γυμναστική και, γενικά, στη ζωή στην ύπαιθρο. Επιπλέον, δεν αναγκάστηκαν να μείνουν στο σπίτι για να προσέχουν τα παιδιά τους όπως συνέβη στην Αθήνα. Αυτό συνέβη γιατί οι Σπαρτιάτες πίστευαν ότι με αυτόν τον τρόπο οι γυναίκες θα ενίσχυαν το σώμα τους και θα έκαναν πιο δυνατά παιδιά. Αυτό είναι καλύτεροι πολεμιστές.

Κάντε κλικ στο κουμπί για να διαβάσετε το δεύτερο μέρος της ιστορίας του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού!