Σήμερα η Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά την εκκλησιαστική εορτή της Σεβασμιότατης Παρασκευάς (Πέτκα) Ταρνόβσκα – Πετκόβντεν
Η ονομαστική εορτή γιορτάζεται από:
Petko, Petka, Petkan, Petra, Petrana, Petrina, Petria, Petrichka, Petkana, Penko, Penka, Paraskev, Paraskeva, Parashkev, Parashkeva, Parush, Keva.
Ο Αιδεσιμότατος Πέτκα, γνωστός και ως Βούλγαρος, γεννήθηκε στην πόλη Epivat στη θάλασσα του Μαρμαρά τον 11ο αιώνα. Κάνει μια ευσεβή ζωή και μετά το θάνατό της τα λείψανά της, τα οποία έχουν θεραπευτικές δυνάμεις, γίνονται σύμβολο του αγώνα για τη διατήρηση του χριστιανικού πολιτισμού από την ισλαμική αφομοίωση. Ο τσάρος Ivan-Assen II τους μετέφερε στο Tarnovo, όπου φυλάχθηκαν μέχρι την κατάκτηση της παλιάς πρωτεύουσας. Στη συνέχεια μεταφέρθηκαν σε πολλά μέρη, μέχρι που τελικά βρήκαν την ηρεμία στη ρουμανική πόλη Ιάσι, όπου βρίσκονται ακόμη. Οι διακοπές προς τιμήν της Αγίας Πέτκας – Πετκόβντεν, θεωρούνται το τέλος του καλοκαιριού και του φθινοπώρου, και έτσι ο ενεργός επιχειρηματικός κύκλος. Οι θυσίες, οι συγκεντρώσεις και οι υπηρεσίες για την υγεία και τη γονιμότητα γίνονται παραδοσιακά. Την ημέρα αυτή, συνήθως γίνεται η εξημέρωση των κατοικίδιων ζώων, γνωστών και ως γάμος ή σφαγή προβάτων. Στη χριστιανική μυθολογία, η Αγία Πέτκα τιμάται ως προστάτιδα των γυναικών και των οικιακών τους δραστηριοτήτων – κλώση, ύφανση, ράψιμο, ράψιμο.
Στην περιοχή της Θράκης γύρω από το Petkovden γίνονται ειδικές θυσίες σε μαύρες κότες, που ονομάζονται Εκκλησία Κοτόπουλου, Εκκλησία του Κυρίου, Πνεύμα του Θεού και άλλες. Στο Petkovden ζυμώνουν κέικ, το μεγαλύτερο από τα οποία ονομάζεται Αγία Πέτκα. Το ψωμί και το σπίτι πρέπει να πασπαλίζονται με αγίασμα και όλο το νοικοκυριό να υποκλίνεται τρεις φορές στο καρβέλι. Το τελετουργικό τραπέζι περιλαμβάνει πρόβειο κρέας, σούπα θυσίας, στιφάδο με πράσο, σαρμί. Σε ορισμένες περιοχές, η ημέρα είναι γιορτή των γυναικών. Γίνονται κέικ με μέλι και πήραν το όνομά τους από τον άγιο. Μετά τη λειτουργία, η γηραιότερη γυναίκα σφάζει έναν κόκορα ή μια κότα, από την οποία βράζει μια θυσία, και αυτή λαμβάνει χώρα σε ένα ψηλό μέρος ή κοντά σε μια πηγή με θεραπευτικό νερό, που υποδεικνύει ο άγιος. Ο ιερέας αφιερώνει τη θυσία και ξεκινά το γλέντι των γυναικών.
Το Βασίλειο της Βουλγαρίας κήρυξε τον πόλεμο στο Βασίλειο της Σερβίας και εντάχθηκε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των Κεντρικών Δυνάμεων
Στις 14 Οκτωβρίου, με ένα μανιφέστο του βασιλιά, η Βουλγαρία κήρυξε τον πόλεμο στη Σερβία. Η Βουλγαρία έχει απέναντί της δύο στρατούς – τον πρώτο και τον δεύτερο. Ο Πρώτος Στρατός (με διοικητή τον Κλιμέντ Μπογιατζίεφ) πρέπει να διακόψει τις σερβικές επικοινωνίες στο Πομοράβλι και την Ανατολική Σερβία, εισερχόμενοι σε αυτά τα εδάφη και ο Δεύτερος Στρατός (με επικεφαλής τον Γκεόργκι Τοντόροφ) πρέπει να εισέλθει στη Βαρδάρη Μακεδονία, να διακόψει την υποχώρηση των Σέρβων και να αποτρέψει την απόπειρα για να βοηθήσουν τους συμμάχους τους, οι οποίοι μεταφέρθηκαν στη βόρεια Ελλάδα μετά την επιχείρηση των Δαρδανελλίων. Οι βουλγαρικοί στρατοί μπήκαν σε αυτά τα εδάφη και τα πήραν από τους Σέρβους.
Στο Κριβόλακ, οι Βούλγαροι νίκησαν τις αγγλο-γαλλικές δυνάμεις και έτσι ο σερβικός στρατός αναγκάστηκε να αποσυρθεί μέσω των δύσβατων αλβανικών βουνών. Αργότερα μεταφέρθηκε στο νησί της Κέρκυρας στο Νότιο Μέτωπο. Μετά την ήττα των Συμμάχων στο Κριβόλακ, με γερμανική εντολή, η επίθεση σταμάτησε καθώς η Ελλάδα εξακολουθούσε να αμφιταλαντεύεται. Αυτό έσωσε τις δυνάμεις της Αντάντ στα Βαλκάνια από την τελική ήττα και τους δόθηκε η ευκαιρία να δημιουργήσουν ένα νέο μέτωπο στην Ελλάδα, το οποίο έκαναν μετά την ένταξη της Ελλάδας στις χώρες της Αντάντ.
Κυκλοφορεί η πρώτη έκδοση του παιδικού βιβλίου Winnie the Pooh του Άγγλου συγγραφέα Alan Milne
Το Winnie the Pooh είναι ένα από τα πιο δημοφιλή παιδικά βιβλία (αν και ο συγγραφέας λέει ότι δεν προορίζεται τόσο για τα παιδιά όσο για το παιδί σε κάθε ενήλικα). Η συγγραφέας του είναι AA Milne και είναι η πρώτη σε μια σειρά ιστοριών για το αρκουδάκι Winnie the Pooh, τον Christopher Robin και τους φίλους τους από το Μεγάλο Δάσος. Δημοσιεύτηκε το 1926 και πέτυχε άμεση επιτυχία τόσο στην Ευρώπη όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι πωλήσεις του έσπασαν όλα τα ρεκόρ μέσα σε δύο χρόνια από την πρώτη του εμφάνιση. Έχει επίσης μεγάλη αποδοχή από παιδιά και ενήλικες και έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 25 γλώσσες. Το 1996, η WaterStone’s, μια κορυφαία εκδοτική εταιρεία στην Αγγλία, κατέταξε το βιβλίο στη 17η θέση μεταξύ των 100 πιο διαβασμένων βιβλίων του εικοστού αιώνα. Το επόμενο βιβλίο της σειράς της Μιλν είναι το “We are Six Years Old” (1927), μια συλλογή παιδικών ποιημάτων με εικονογραφήσεις των χαρακτήρων του Winnie the Pooh και ένα χρόνο αργότερα The House in Pooh’s Corner.
Το 1937, ο Walt Disney προσέφερε στον AA Milne να αγοράσει τα δικαιώματα στον Winnie the Pooh για να τον κάνει αστέρι του κινηματογράφου. Η Μιλν είναι ενθουσιώδης με την ιδέα, αλλά υπάρχει ένα εμπόδιο – τα δικαιώματα δεν είναι πλέον δικά του, αλλά του Σλέσινγκερ. Μόλις έμαθε για την προσφορά της Disney, ο Schlesinger ήθελε το 50% των κερδών από όλες τις επόμενες ταινίες και εμπορεύματα Pooh. Ο Walter και ο Roy Disney δεν αποδέχονται αυτόν τον όρο. Το 1961, ο Walt Disney υπέγραψε συμβόλαιο με τη Shirley Schlesinger Laswell (η οποία κληρονόμησε τα δικαιώματα του Pooh και των άλλων χαρακτήρων από τον σύζυγό της Stephen Schlesinger μετά το θάνατό του το 1953). Σύμφωνα με τη σύμβαση, η Disney έλαβε όλα τα δικαιώματα, λόγω των δικαιωμάτων του Lasswell από τα έσοδα. Το 1966, εμφανίστηκε η πρώτη ταινία της Disney με τους χαρακτήρες του Μεγάλου Δάσους – “Winnie the Pooh and the Honey Tree”. Η ταινία μικρού μήκους έχει διαφορετική ανταπόκριση στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αγγλία – οι Αμερικανοί γοητεύονται, ενώ οι Βρετανοί διαπιστώνουν ότι η ταινία υποτιμά το αριστούργημα της Μιλν. Η Disney κυκλοφορεί μια σειρά ταινιών μόνο για οικιακή προβολή.
Άτομα που γεννήθηκαν αυτήν την ημέρα:
Ralph Lauren είναι Αμερικανός σχεδιαστής μόδας και επιχειρηματίας που συγκαταλέγεται στους θρύλους της μόδας. Γεννημένος στο Μπρονξ, είναι γείτονας ενός άλλου σχεδιαστή μόδας – του Κάλβιν Κλάιν. Είναι γιος Εβραίων μεταναστών από τη Λευκορωσία. Το 1968 κυκλοφόρησε την πρώτη του συλλογή ανδρικών ενδυμάτων. Από το 1971 ασχολείται με συλλογές γυναικείων ενδυμάτων. Αποτιμάται στα 7,5 δισεκατομμύρια δολάρια.
Είναι ένας σχεδιαστής που δεν έχει παρακολουθήσει ποτέ σχολή μόδας. Ξεκινά από το φτωχικό σπίτι και παίρνει τον ιλιγγιώδη δρόμο προς την επιτυχία με στιλάτο και μοναδικό τρόπο. Σήμερα, ο αμερικανικός σχεδιασμός, σύμβολο του αμερικανικού ονείρου και στυλ των πλουσίων, έχει πάνω από 300 καταστήματα παγκοσμίως. Ο άνθρωπος της έμπνευσης είναι μια πολύ γνωστή μέρα, ως θρύλος της μόδας.
Βάσκο Βασίλεφ γεννήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 1970 στη Σόφια. Παίζει μπροστά σε κοινό από την ηλικία των πέντε ετών, σε ηλικία επτά ετών έπαιξε ως σολίστ με την Βουλγαρική Ορχήστρα Δωματίου στο Bulgaria Hall, υπό τη διεύθυνση της Dina Schneiderman και δύο χρόνια αργότερα ηχογράφησε το πρώτο του μακροχρόνιο παιχνίδι ηχογράφηση με τη Φιλαρμονική της Σόφιας και τον επικεφαλής μαέστρο της Κωνσταντίν Ιλίεφ.
Σε ηλικία δέκα ετών έλαβε κρατική υποτροφία και πήγε στη Μόσχα, όπου εισήχθη στην Κεντρική Μουσική Σχολή στο Ωδείο της Μόσχας (για χαρισματικά παιδιά), στη συνέχεια στην Ακαδημία Μουσικής, Χορού και Καλών Τεχνών (AMTII) στο Φιλιππούπολο. Σε αυτό το διάστημα επτά ετών κέρδισε τους Διεθνείς Διαγωνισμούς “Jacques Thibault” στο Παρίσι, “Carl Flash” στο Λονδίνο και “Paganini” στην Ιταλία.
Το 1994 έγινε ο νεότερος συντονιστής της ορχήστρας στη Βασιλική Όπερα – Λονδίνο, με τον οποίο έπαιζε τακτικά ως σολίστ. Ερμηνεύει τόσο κλασικά έργα όσο και μουσική με πιο μοντέρνο ήχο. Παίζει εξίσου καλά τόσο στο κλασικό βιολί όσο και στο βιολί, του οποίου ο ήχος εμπλουτίζεται και ενισχύεται με ηλεκτρονικά μέσα. Έπαιξε σε συναυλίες σε 40 χώρες. Είναι δάσκαλος στο Λονδίνο και τη Βαλένθια. Έχει παίξει με παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνες όπως η Lily Ivanova, ο Michael Jackson, η Madonna, ο Sting, ο Placido Domingo και άλλοι. Παίζει το βιολί Αμάτι, από το οποίο υπάρχουν μόνο δέκα στον κόσμο, ηλικίας περίπου 305 ετών.
“Ερασιτέχνης ταραχοποιός. Μουσική πρωτοπόρος. Απόλυτος μπυραρολικός. Φανατικός της τηλεόρασης. Φανατικός του κακού φαγητού.”