Είναι ένας από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Μεσογείου και με διάσημο παρελθόν: στον ίδιο χώρο υπάρχουν τρεις πόλεις από τρεις διαφορετικές εποχές, το Sibari, το Turi και το Copia. Ταυτόχρονα, όμως, είναι ένα από τα πιο περίπλοκα sites για διαχείριση λόγω των αμέτρητων κριτηρίων που παρουσιάζει. Για να διευθύνει το Αρχαιολογικό Πάρκο Sibari στην Ιόνια ακτή της Καλαβρίας, ένα από τα δεκατρία μουσεία και ινστιτούτα με αυτονομία και για το οποίο διορίστηκαν δεκατρείς νέοι διευθυντές τον Σεπτέμβριο του 2020, είναι ο Filippo Demma, αρχαιολόγος από την Καμπανία (1971) με πίσω από μια μεγάλη εμπειρία στον τομέα της προστασίας, της αποκατάστασης και της ενίσχυσης σε δύσκολες περιοχές όπως η Νάπολη, η Καμπανία και η Κάμπι Φλεγκρέι και σε περιοχές κρίσης όπως η Marche μετά τον σεισμό. Το Πάρκο περιλαμβάνει επίσης το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Sibaritide (δίπλα στον αρχαιολογικό χώρο) και το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Amendolara. Αν και διορίστηκε τον Νοέμβριο, λόγω γραφειοκρατικών καθυστερήσεων, η Demma άρχισε να λειτουργεί μόλις στα μέσα Φεβρουαρίου, αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα την προσωρινή διαχείριση του Μουσικού Συγκροτήματος της Καλαβρίας. Από τότε δεν σταμάτησε ποτέ: το έργο του ξεπερνά την αρχαιολογία, δουλεύοντας στην πρώτη γραμμή με την αστυνομία για την αντιμετώπιση του εγκλήματος, της υποβάθμισης και των παράνομων δραστηριοτήτων που πλήττουν τις περιοχές που ανήκουν στο Πάρκο.

Δύο ελληνικές και μία ρωμαϊκές αποικίες. Διευθυντή Ντέμα, τι απέμεινε από εκείνο το εξαιρετικό παρελθόν;
Η αρχαία πόλη Σιμπάρι ιδρύθηκε από Αχαιούς εποίκους από την Ελλάδα στα τέλη του όγδοου αιώνα π.Χ. Η πόλη ήταν διάσημη για την πολυτέλεια και τον πλούτο των κατοίκων της καθώς και για την εξαιρετικά εύφορη γύρω περιοχή, το Sibaritide. Ο οποίος επεκτάθηκε πολύ πέρα ​​από τους 31 σύγχρονους δήμους γύρω από το Cassano dello Ionio, επεκτείνοντας τα εδάφη της νότιας Καλαβρίας και εκείνα της δυτικής Βασιλικής και της επαρχίας Cosenza μεταξύ του Ιονίου και της Τυρρηνικής, όπου ο Sibari ίδρυσε την αποικία του Μεταπόντου και της Ποσειδωνίας (Paestum). Μια πραγματική αυτοκρατορία σταμάτησε και καταστράφηκε το 510 π.Χ. από τον κοντινό Κροτόνε. Οι πηγές λένε ότι μετά τη νίκη ο Κροτόνε παρέσυρε την πορεία του ποταμού Κράτη, έτσι ώστε ο Σύμπαρης να μην ξαναχρησιμοποιηθεί. στην πραγματικότητα αυτό δεν ίσχυε. Οι ποταμοί Crati και Coscile εισέβαλαν στην πεδιάδα που έγινε βαλτώδης, οι Αθηναίοι την ανέκτησαν το 444 π.Χ.όταν ίδρυσαν το Turi, του οποίου η αστική διάταξη σχεδιάστηκε από τον διάσημο αρχιτέκτονα Ippodamo di Mileto, Ed). Σήμερα οι αρχαιολογικές περιοχές που ονομάζονται Parco del Cavallo, Casa Bianca και Prolungamento Strada e Stombi καταλαμβάνουν τη θέση της ρωμαϊκής αποικίας της Copia, της τελευταίας πόλης που ακολουθεί στη θέση της αρχαίας Sybaris. Οι κατοικημένες περιοχές των τριών πόλεων, ενώ επικαλύπτονται, δεν συμπίπτουν απόλυτα. Το αντίγραφο επικαλύπτει εν μέρει το αρχαίο Turi. Αυτό που είμαστε σίγουροι είναι ότι οι δύο μεγάλοι δρόμοι (πλατεία) που χαρακτηρίζουν το τοπίο του Parco del Cavallo είναι αυτοί του πέμπτου αιώνα π.Χ. και στη συνέχεια επαναχρησιμοποιήθηκαν από τους Ρωμαίους.Το

Ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζετε μετά το ραντεβού σας;
Το Sibari έχει μια ιδιαίτερη υδρογεωλογική κατάσταση. Κατά τη διάρκεια των χιλιετιών και των αιώνων ο υδροφόρος ορίζοντας έχει αυξηθεί λόγω του φαινομένου της καθίζησης. Επομένως τα λείψανα του αρχαίου Sybaris θάβονται έξι μέτρα υπόγεια, πνιγμένα από τον υδροφόρο ορίζοντα. Επτά αντλίες γεώτρησης βρίσκονται σε λειτουργία όλο το χρόνο, αντλώντας υπόγεια ύδατα που διαφορετικά θα ανέβαιναν και θα προσκολλούνταν στο χώρο. Πρόκειται για ένα πολύ ακριβό σύστημα (περίπου 100.000 ευρώ ετησίως ηλεκτρικό ρεύμα) που λειτουργεί από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 όταν ξεκίνησαν οι εκστρατείες ανασκαφών που προωθήθηκαν και χρηματοδοτήθηκαν από την Cassa del Mezzogiorno. Το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα είναι η χρόνια έλλειψη προσωπικού που πλήττει όλα τα ιδρύματα του MiC. Το τρίτο πρόβλημα, από την άλλη πλευρά, αφορά τη νομιμότητα και τις περιοχές που σχετίζονται με το πάρκο. Η συνολική έκταση του πάρκου ανέρχεται σε λιγότερο από 500 εκτάρια, περίπου πενήντα μεταξύ της αρχαιολογικής περιοχής και του μουσείου, τα υπόλοιπα είναι δομές και γεωργικές εκτάσεις που παραχωρούνται με παραχώρηση, όπου μόνο λαχανικά με ρίζες που δεν εισχωρούν πάνω από 30 εκ. το έδαφος μπορεί να καλλιεργηθεί. Αυτή τη στιγμή υπάρχει μια έντονη διαμάχη με τις παραχωρήσεις: περισσότερα από διακόσια εκτάρια γεωργικής γης έχουν απαλλοτριωθεί, αλλά οι παραχωρησιούχοι συνεχίζουν να καταλαμβάνουν αυτές τις εκτάσειςΤο

Ο κρατικός δρόμος του Ιονίου που διασχίζει τον αρχαιολογικό χώρο σίγουρα δεν βοηθά …
Ο άξονας του κρατικού αυτοκινητόδρομου 106 (που συνδέει τον Τάραντο με το Ρέτζιο της Καλαβρίας, Ed) είναι ένα τεράστιο αιδοίο μέσα στο πάρκο. Όχι μόνο επειδή διασχίζει αυτή τη μεγάλη έκταση γεωργικής και αρχαιολογικής γης καθιστώντας την εύκολα διεισδυτική και όχι πολύ αμυντική, αλλά και επειδή επιτρέπει την άσκηση πορνείας μέσα σε αυτήν χωρίς να υπολογίζουμε τις συνεχείς κλοπές από τα είδη μας.Το

Πώς σκοπεύετε να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα ασφαλείας;
Προσπαθούμε να ανακτήσουμε την πλήρη κυριότητα των εξοπλισμών μας από νομική άποψη με ενέργειες που πραγματοποιούνται σε συνεργασία με την Εισαγγελία και τους Καραμπινιέρι. Από την άποψη της διασφάλισης της κληρονομιάς, δουλέψαμε για τρεις μήνες στη σύνταξη ενός έργου με τους τεχνικούς του Αρχαιολογικού Πάρκου της Πομπηίας. Ταυτόχρονα, υπέβαλα αίτηση χρηματοδότησης στο Υπουργείο Εσωτερικών για πρόσβαση στα κεφάλαια του Συστήματος Ασφάλειας Νομιμότητας Poin (Διαπεριφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα). Weμασταν έτσι σε θέση να λάβουμε τη χρηματοδότηση, μια σημαντική επένδυση που θα μας επιτρέψει έως το 2022 να θέσουμε τον αρχαιολογικό χώρο σε πλήρη ασφάλεια εξοπλίζοντάς τον με σύστημα αντιεμβολής με drones, επιτήρηση και κάμερες. Στη συνέχεια θα εγκατασταθεί ένα δίκτυο 5G το οποίο θα χρησιμοποιηθεί επίσης για τις επιστημονικές εγκαταστάσεις του πάρκου. Οι επισκέπτες θα μπορούν έτσι να συνδέουν και να κατεβάζουν τεχνολογικές υποστηρίξεις, από τον βασικό οδηγό ιστότοπου με μεσαίου επιπέδου εκπαιδευτικό περιεχόμενο έως τη διδασκαλία στα ιταλικά και αγγλικά, έως τον ηχητικό οδηγό για τυφλούς, μέχρι ένα σύστημα ερωτήσεων που θα επιτρέπει στους πιο περίεργους και προετοιμάζει τους επισκέπτες να έχουν πρόσβαση στις εκθέσεις ανασκαφών και να συμβουλεύονται την επιστημονική βιβλιογραφίαΤο Συμμετέχουμε επίσης στο έργο MiC Digital Library για την ψηφιοποίηση των αρχείων μας, από γράμματα σε φωτογραφίες, μέχρι την κάρτα απογραφής, όλα θα ρέουν σε μια τεράστια βάση δεδομένων.

Νέες τεχνολογίες και νέοι πόροι για να πείτε αυτό που δεν βλέπετε πλέον στο Σιμπάρι;
Τα ψηφιακά μέσα χρησιμοποιούνται ακριβώς για να πουν στο Sibari, το οποίο είναι αόρατο επειδή είναι υπόγειο. Αυτό που βλέπουμε στην επιφάνεια είναι Αντιγραφή. η ιστορία του Sibari, για λόγους κόστους και ευκαιριών, δεν θα είναι ποτέ εντελώς ανοιχτή για τους επισκέπτες. Θα γίνει έτσι μόνο με τη δημιουργία ενός διαδραστικού ψηφιακού χώρου, ενός τρίτου τόπου όπου θα παρουσιαστεί η κληρονομιά. Επιπλέον, οι νέες τεχνολογίες μας επιτρέπουν να αλληλεπιδρούμε, να παρακολουθούμε το κοινό και να το εμπλέκουμε. Θα θέλαμε να συνεργαστούμε με επιστήμονες, νευρολόγους και κοινωνιολόγους για να ορίσουμε αυτόν τον τρίτο χώρο με την παραγωγή περιεχομένου και την κοινή χρήση του. Είναι αυτό που χρειαζόμαστε για να καλύψουμε το κενό του αόρατου.

Προγραμματίζονται νέες ανασκαφές;
Έχουμε συνάψει συμφωνία με τη σχολή Imt Alti Studi Lucca και το πανεπιστήμιο Luigi Vanvitelli της Καμπανίας για δύο χρόνια προκαταρκτικής έρευνας στον χώρο, στηριζόμενοι στις δεξιότητες του Carlo Rescigno, καθηγητή της Magna Grecia και ακαδημαϊκού του Lincei, και της Maria Luisa Catoni, η οποία μπορεί να υπερηφανεύεται για μια μεγάλη εμπειρία του αρχαίου κόσμου, καθώς και μια ισχυρή διοικητική εμπειρία. Σε συμφωνία με το πάρκο Sibari, άρχισαν να πραγματοποιούν μια ολοκληρωμένη μελέτη που θα παράγει ένα μεγάλο μέρος αυτών των δεδομένων που θα εισρεύσουν σε έναν μεγάλο αρχαιολογικό χάρτη του υπάρχοντος και του αρχαιολογικού δυναμικού. Με αυτόν τον τρόπο, θα εντοπίσουμε νέους χώρους ανασκαφών για τους οποίους θα ζητήσουμε εκδήλωση ενδιαφέροντος από καλύτερες κοινοπραξίες ερευνητικών ομάδων. Θα αναθέσουμε τις ανασκαφές στο καλύτερο έργο, αλλά θα διατηρήσουμε την επιστημονική κατεύθυνση παρέχοντας μια σειρά εργαλείων, τη γη που κινείται, τις αντλίες αφυδάτωσης που είναι απαραίτητες για να διατηρούνται οι ανασκαφές στεγνές και τα μηχανήματα. Σε αντάλλαγμα θα ζητήσουμε την παρουσία στο χώρο ενός ελάχιστου αριθμού ερευνητών που θα πρέπει να μείνουν τουλάχιστον τρεις μήνες το χρόνο, φέρνοντας επιστημονική ζωή (και όχι) σε αυτόν τον τόπο που πεθαίνει τον Σεπτέμβριο και που αναγεννιέται τον Μάιο, διδασκαλία και εμπλοκή του κοινού με πρωτοβουλίες, αλλά και δημοσίευση της έρευνας σε εύλογο χρονικό διάστημα. Υπάρχουν ακόμα πολλά αδημοσίευτα υλικά που ανασκάφηκαν στη δεκαετία του ’60 και στη συνέχεια στη δεκαετία του ’80 και ’90. Ο χώρος θα είναι ένας φάκελος, ένας ιστότοπος στον οποίο οι δημοσιεύσεις θα είναι σε μορφή pdf στα ιταλικά και στα αγγλικά προσβάσιμα στον επιστημονικό κόσμο με ένα κλικΤο

Πώς σκοπεύετε να αυξήσετε τον αριθμό των επισκεπτών στο Πάρκο;
Το έδαφος του άνω Ιονίου, παρόλο που είναι όμορφο και με υπέροχα χρώματα, είναι ένα πολύ δύσκολο έδαφος από κατασκευαστικής πλευράς και λίγο υποβαθμισμένο. Οι τουρίστες που κλείνουν σε παραθεριστικά χωριά σπάνια βγαίνουν έξω. Ο τουρισμός στο Σιμπάρι είναι επεισοδιακός και κυρίως καλοκαιρινός: 13 χιλιάδες επισκέπτες, λίγοι από τους οποίους πληρώνουν, κυρίως σχολικές ομάδες στην περιοχή. Είμαστε σε επαφή με το Πανεπιστήμιο της Καλαβρίας, το οποίο προσφέρει ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα για τις τουριστικές επιστήμες για να συνεργαστούμε. Ταυτόχρονα, δεσμευόμαστε να καταστήσουμε το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Sibaritide πιο ελκυστικό και εύκολο στην επίσκεψη, που εγκαινιάστηκε το 1992 και ανακαινίστηκε αρκετές φορές (το ’96, 2005 και 2014). Δυστυχώς, αφού δεν υπήρξε ποτέ πλήρης αναδιαμόρφωση, το στήσιμο είναι παλιό και όχι ομοιογενές από την άποψη του διδακτικού εξοπλισμού και των παραθύρων. Ως εκ τούτου, περιμένοντας την τελική ρύθμιση εντός του έτους, αποφασίσαμε να απλοποιήσουμε τη διαδρομή με την επιλογή θεμάτων και υλικών, διατηρώντας ορισμένα δωμάτια και τροποποιώντας άλλα με μερικά ευδιάκριτα και αφηγηματικά ευρήματα, εξαλείφοντας την προηγούμενη διδασκαλία και αντικαθιστώντας την με αφίσες από το δρόμο που αναφέρουν σύντομες ειδήσεις για κάθε δωμάτιο στα ιταλικά και αγγλικά. Η γραφική και φωτογραφική τεκμηρίωση είναι προσαρτημένη με καρφίτσες σχεδίασης, οι λεζάντες γραμμένες με στυλό στα παράθυρα. Είναι μια τεράστια προσπάθεια απλοποίησης να καλωσορίσουμε το κοινό μας καλώντας το να αφήσει σχόλια και προτάσεις όχι μόνο στο Facebook αλλά και με στυλό σε δύο εντελώς λευκά πάνελ στην αρχή της έκθεσης. Ένας από τους στόχους αυτής της κατεύθυνσης είναι να φέρει τον συμμετοχικό σχεδιασμό σε στρατηγικό επίπεδο. Η Καλαβρία είναι μια περίπλοκη περιοχή, εδώ ακόμη και η επιλογή ερωτήσεων προς το κοινό είναι επικίνδυνη. Σκοπεύουμε να οργανώσουμε ανοιχτές ομάδες εστίασης στις οποίες θα επιλέξουμε τις ερωτήσεις για τη σύνταξη ενός στρατηγικού σχεδίου.

Μελλοντικά έργα;
Ελαχιστοποιήστε τις επιπτώσεις του Πάρκου από ενεργειακή άποψη. Σχεδιάζουμε να ανακτήσουμε ένα από τα οικόπεδα κοντά στο Μουσείο για να δημιουργήσουμε έναν εναλλακτικό τομέα παραγωγής ενέργειας, να μειώσουμε το κόστος και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και να δημιουργήσουμε ένα εκπαιδευτικό κέντρο. Εδώ θα δημιουργήσουμε έναν πειραματικό ελαιώνα σε συνεργασία με το ερευνητικό κέντρο της Crea (Συμβούλιο για την έρευνα στη γεωργία και την ανάλυση της αγροτικής οικονομίας): έναν ελαιώνα που συγκεντρώνει και τους 28 τύπους ελαιόδεντρων που υπάρχουν στην Καλαβρία, για την προώθηση της διδασκαλία της ελιάς, από το φυτό στους καρπούς του, από την επεξεργασία των ελιών στην διατροφική αξία του λαδιού. Η ελιά, σύμβολο φυτών της θεάς Αθηνάς, μαζί με το σιτάρι και το αμπέλι αποτελούν τη διάσημη μεσογειακή τριάδα στην οποία βασίζεται η αγροτική παραγωγή της λεκάνης της Μεσογείου εδώ και αιώνες.Το

© Διατηρούνται όλα τα δικαιώματαΕναέρια άποψη του Parco del Cavallo
Μία από τις προσωρινές αίθουσες του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου Sibaritide
Θερμική μονάδα Parco del Cavallo