De Palma (Nursing Up): «Νέα πικρή μπουκιά προς κατάποση υπό το φως των παγκόσμιων δεδομένων του ΟΟΣΑ (2020), τα οποία επιβεβαιώνουν ότι η πενιχρός μισθός Ιταλών νοσοκόμων τοποθετείτε τους επαγγελματίες μας, για άλλη μια φορά, σε μια αναμφισβήτητα ενοχλητική θέση!

Βρισκόμαστε στις τελευταίες θέσεις στην Ευρώπηκαι πολλά υπερπόντια έθνη, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Χιλή και η Κόστα Ρίκα, μας κατακλύζουν από άποψη αμοιβής για τους επαγγελματίες τους.

Στο νέα κυβέρνηση το επίπονο έργο να ανατρέψουμε επιτέλους την πορεία, να εργαστούμε συγκεκριμένα για την απαραίτητη αύξηση των μισθών του υγειονομικού μας προσωπικού».

Δεν ήταν αρκετά

τα πρόσφατα στοιχεία του Κρατικού Λογιστηρίου, τα οποία επικαιροποιήθηκαν έως το 2020, για τον καθορισμό, με τον πενιχρό μέσο μισθό του 1780 ευρώ το μήναακόμη και με τις ανταμοιβές και το εξαιρετικό, ότι οι Ιταλοί νοσοκόμες δεν είναι καθόλου σε θέση να συμβαδίσουν με το αλλαγμένο κόστος ζωής, παλεύοντας με έναν πληθωρισμό που πιέζει τις οικογένειες στο λαιμό και σας αφήνει κομμένη την ανάσα.

Έρχονται τώρα

επίσης τα νέα παγκόσμια δεδομένα του ΟΟΣΑ, πάντα επικαιροποιημένα έως το 2020, τα οποία δίνουν μια ευρύτερη εικόνα του θέματος και που αναδεικνύουν πώς οι Ιταλοί νοσηλευτές και κατ’ επέκταση τα άλλα επαγγέλματα υγείας του κλάδου, καθώς και στο παρελθόν, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά παγκόσμια, δυστυχώς τοποθετούνται σε ένα σίγουρα ντροπιαστική κατάταξηλόγω των πικρών μεγεθών ενός μισθού που λέει για επαγγελματίες που σίγουρα απέχουν πολύ από την οικονομική αξία του οποίου το νέο μας συμβόλαιο δίνει μόνο αναλαμπές.

Ο δρόμος

η οικοδόμηση ενός οικονομικού μέλλοντος αντάξιου του ονόματος είναι αναμφισβήτητα ανηφορική, όπως φαίνεται από τους ανελέητους αριθμούς για τους οποίους μιλάμε, και που σίγουρα δεν μπορούν να αγνοηθούν, από μια νέα κυβέρνηση στο σε ποιον ανήκει το δύσκολο έργο, σε συνεννόηση με τις Περιφέρειες, να ξαναχτίσουμε μια υγειονομική περίθαλψη που δεν μπορεί να αγνοήσει τον αριθμό των νοσηλευτών. Αρκετά λέμε, στον άχαρο ρόλο του τελευταίου στην τάξη.

Το ίδιο Υπουργός Υγείας Schillaci στις πρώτες του εξόδους δεν παρέλειψε να καταγγείλει το ανησυχητικό περιεχόμενο του ΟΟΣΑ, υποσχόμενος πρωτοβουλίες για αύξηση των μισθών του υγειονομικού προσωπικού.

Και πάω να δω τους αριθμούς

πιο ενημερωμένα που παρέχει ο ΟΟΣΑ στην πύλη του για τις στατιστικές για την υγεία και αναφέρεται στο έτος 2020 (αυτή τη φορά σε δολάρια), η εικόνα που προκύπτει επιβεβαιώνει πώς οι επαγγελματίες μας (στα στατιστικά του ΟΟΣΑ υπάρχουν μόνο τα στοιχεία γιατρών και νοσηλευτών εκδ.), στην ισοτιμία αγοραστικής δύναμης, κερδίζουν λιγότερα από πολλοί από τους ευρωπαίους και παγκόσμιους εταίρους μας.

Ολα αυτά

προστίθεται στο γεγονός ότι, σε εθνικό επίπεδο, μεταξύ των μισθών των γιατρών και των νοσηλευτών και άλλων επαγγελμάτων υγείας υπάρχει ήδη μια βαθιά και απαράδεκτο κενόνα μειώσει το οποίο θα πρέπει να δουλέψει σκληρά με το επόμενο συμβόλαιο.

Όσον αφορά τους νοσηλευτές, στην Ιταλία είναι μέσος μισθός του 2020 (και πάλι στην ισοτιμία αγοραστικής δύναμης και σε δολάρια) είναι περίπου 39.000 δολάρια, αριθμοί πολύ μακριά από τα 87.000 δολάρια που λαμβάνουν οι Βέλγοι νοσηλευτές και από τα 81.000 δολάρια εκείνων στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Όμως τα νούμερα είναι χαμηλότερα

51% ακόμη και αν αναφέρεται στους Γερμανούς (59 χιλιάδες δολάρια το 2018, το τελευταίο νούμερο), στους Ισπανούς που λαμβάνουν 56 χιλιάδες δολάρια και στους Βρετανούς (48.000 δολάρια). Τα πάμε μόνο καλύτερα από την Ελλάδα και την Ουγγαρία, αλλά σε αυτή την περίπτωση η διαφορά είναι πολύ μικρή.

Το καταγγέλλουμε εδώ και μήνες

στις εκστρατείες μας στον Τύπο, λέει με πικρία Αντόνιο Ντε ΠάλμαNational President of Nursing Up, και αυτές οι έγκυρες αναφορές επιβεβαιώνουν μόνο τους επαναλαμβανόμενους κινδύνους μας.

Οι νοσοκόμες

και τα άλλα ιταλικά επαγγέλματα υγείας, κινδυνεύουν συγκεκριμένα να ενσαρκώσουν τον θλιβερό ρόλο των νέων φτωχών στη χώρα μας, υπό το πρίσμα ενός μισθός που δεν επιτρέπει σίγουρα θα χαμογελάσετε και θα κοιτάξετε το μέλλον με αισιοδοξία.

Ας αναρωτηθούμε

με ευσυνειδησία, σε ποιο βαθμό θα πρέπει να καταπίνουμε πικρές μπουκιές αυτού του τύπου, και ας αναρωτηθούμε επίσης μέχρι να διαβάσουμε αναφορές που σίγουρα κάνουν αυτό το επάγγελμα όλο και λιγότερο ελκυστικό, στα μάτια των οποίων πρέπει να αποφασίσει αν θα το αναλάβει, ενώ η φυγή των νοσοκόμων μας στο εξωτερικό, προς αναζήτηση πολλών άλλων ευτυχισμένων νησιών ακριβώς λόγω αυτών των ανελέητων μορφών, κινδυνεύει να γίνει πραγματικά ανησυχητική», καταλήγει η De Palma.