Τον Ιούνιο το μεταγραφικό παζάρι της Ρόμα έμοιαζε κάπως στάσιμο, είχε φτάσει μόνο ο Μάτιτς και φαινόταν ότι η στρατηγική ήταν να πάρει τον Φράτεσι, με την πληρωμή της κάρτας. Μετά έγινε αλλαγή στρατηγικής. Κάποια στιγμή ήρθαμε να ξοδέψουμε ελάχιστα για χαρτιά, μόνο τον Τσέλικ και να πάρουμε παίκτες σε ελεύθερη μεταγραφή. Γιατί συνέβη?

«Αυτή είναι μια πολύ έξυπνη ερώτηση, γιατί αυτό ακριβώς συνέβη. Έχουμε αθλητική στρατηγική και οικονομική στρατηγική. Ο κύριος στόχος είναι να καταλάβουμε τι χρειάζεται να βελτιώσει η ομάδα. Και τότε πρέπει να έχουμε μια οικονομική στρατηγική που να μας επιτρέπει να φτάσουμε εκεί. Και με όλες τις προϋποθέσεις του Financial Fair Play και όλα τα ενδιάμεσα, τα πράγματα πάνε μαζί: αυτά που μπαίνουν και αυτά που βγαίνουν.

Η αγορά είναι τριών μηνών, πρέπει να κάνουμε υπομονή. Αμέσως κατάλαβα ότι θα είχα τόση δυσκολία να πετύχω οικονομικούς στόχους στα έξοδα για να πραγματοποιήσω μια στρατηγική στα έσοδα. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι ίσως θα είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε την ομάδα πιο δυνατή ακολουθώντας αυτή τη στρατηγική που λέτε, αντί να περιμένουμε να πουλήσουμε για να φέρουμε στο σπίτι τους παίκτες που θέλαμε.

Και αυτό πρέπει πάντα να μετριέται. Με την έννοια ότι όλες οι καταστάσεις έχουν συνδεθεί μεταξύ τους: ο Wijnaldum φτάνει όταν φεύγει ο Jordan (Veretout, ed). Ο Φέλιξ φεύγει και μετά φτάνει ο Μπελότι. Τα πράγματα είναι πολύ περίπλοκα, αλλά έκανες σωστή ανάλυση.

Τη στιγμή που συνειδητοποίησα ότι θα είχαμε δυσκολίες στην πώληση των παικτών που πίστευα ότι θα μπορούσα να πουλήσω και δεν τα κατάφερα, δεν ήθελα να συμβιβάσω την Εταιρεία με προβλήματα. Επίσης γιατί -και δεν κατακρίνω- όταν βρεθούν δημιουργικές λύσεις όπως τα υποχρεωτικά δάνεια, αυτό μας βοηθάει αλλά κάποιος το πληρώνει στο μέλλον. Και πήγαμε κι άλλο δρόμο. Η στρατηγική δεν έχει αλλάξει, αλλά η οικονομική.

Στο θέμα του Φράτεσι λέω ξεκάθαρα ότι είναι ο αγαπημένος μου παίκτης στη Serie A, εκτός από τη Ρόμα. Μου αρέσει πολύ ο Νταβίντε, είναι σπουδαίος ποδοσφαιριστής. Κατά τη γνώμη μου, θα είναι από τα πιο δυνατά χαφ, όχι μόνο στο πρωτάθλημα αλλά και στην εθνική ομάδα. Αλλά τότε είμαστε στην αγορά.

Πάω σε ένα κλαμπ, ρωτάω. Και η λέσχη των ιδιοκτητών μου λέει τι θέλει. Πρέπει να το σεβαστώ. Υπάρχουν δύο σημαντικά πράγματα. Πρώτον, δεν χρησιμοποιώ τον Τύπο για να διαπραγματευτώ. Είναι η πρώτη φορά που μιλάω για τον Φράτεσι, κανείς από εσάς δεν με άκουσε να μιλάω για αυτό, γιατί αυτά τα πράγματα πρέπει να τα αντιμετωπίσει ο σύλλογος. Στη συνέχεια, ο καθένας κάνει τη δική του αξιολόγηση: η Σασουόλο έκανε μία και δεν μπορέσαμε να φτάσουμε εκεί. Εντάξει, κανένα πρόβλημα.

Αυτό για το οποίο λυπάμαι είναι ότι υπάρχουν φορές που οι διαπραγματεύσεις φαίνεται να γίνονται από μόνες τους, γιατί αν μιλήσει μόνο ένα μέρος, τελικά φαίνεται ότι τα πράγματα είναι όπως λένε. Η αλήθεια, για άλλη μια φορά, είναι ότι η Sassuolo είναι ένα μεγάλο αθλητικό έργο, οι άνθρωποι που ηγούνται της Sassuolo είναι πολύ ικανοί και ο David Frattesi είναι ένας σπουδαίος παίκτης.

Δεν καταφέραμε να καταλήξουμε σε συμφωνία γιατί είμαι λίγο Γερμανός στον τρόπο που διαπραγματεύομαι. Δεν μου αρέσει να ξοδεύω ένα μήνα σε μια συμφωνία δύο ή τριών εκατομμυρίων ευρώ. Κάνουν τις αξιολογήσεις τους. Καταλαβαίνω αν έχω λεφτά ή όχι. Αν δεν τα έχω, ας προχωρήσουμε. Κανένα πρόβλημα”.

Για να μην ξοδέψετε χρήματα στην κάρτα, πέφτει το όνομα του Solbakken;

«Είπα ότι υπήρχαν δύο ερωτήσεις που ήταν αδύνατο να μην γίνουν: για τις ανανεώσεις και για τους παίκτες που θα προσλάμβανα τον Ιανουάριο. Υπάρχει ένα πράγμα που είναι πολύ σημαντικό να διευκρινιστεί: δεν είναι αλήθεια ότι η Ρώμη αύξησε το ύψος των μισθών.

Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι, αν λύσουμε το πρόβλημα του Όλσεν και του Φουζάτο και φέρουμε τον Σβίλαρ, η Ρόμα δεν θα αυξήσει τον μισθό. Αν η Ρόμα λύσει το πρόβλημα του Φλορέντσι, τον δανεισμό του Σαντόν και του Ρέινολντς και πάρει τον Τσελίκ, δεν αυξάνει τον μισθό. Αν φύγουν οι Ντιαουάρα και Βιγιάρ και έρθει ο Μάτιτς, ο μισθός δεν αυξάνεται. Αν δεν ανανεώσει τον Μχιταριάν, αν φύγουν οι Σέρχιο Ολιβέιρα και Βερετούτ, δεν αυξάνει το ύψος των αποδοχών με Ντιμπάλα και Βαϊνάλντουμ.

Δεν θέλω να γίνω ο οικονομικός μάγος, αλλά δεν είναι αλήθεια ότι αυξήσαμε το ποσό των μισθών. Στο Solbakken, είναι μια έκπληξη γιατί νόμιζα ότι υπέγραψε σε μια ομάδα. Είπαν ότι ήταν εδώ και έκανε ιατρικές εξετάσεις. Αν μου πείτε ότι δεν έχει υπογράψει ακόμα, ας προσπαθήσουμε…».

Νωρίτερα αναφερθήκατε στον επόμενο αθλητικό διευθυντή: σκοπεύετε να φύγετε;

«Όχι, όχι, είμαι χαρούμενος εδώ. Δεν το είχαμε προετοιμάσει αυτό (γέλια, εκδ.). Για να έρθω εδώ, άφησα τη μεγάλη αγάπη της ζωής μου. Δεν έκρυψα ποτέ ότι είναι η Μπενφίκα. Γιατί έχω μεγάλη αρμονία με τους ιδιοκτήτες και σήμερα με τον προπονητή: αυτό είναι που με συγκινεί, όχι ο πρωταγωνισμός, όχι τα χρήματα. Οι ιδέες και οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργάζομαι με συγκινούν.

Όταν είπα σήμερα ότι ο επόμενος αθλητικός διευθυντής της Ρόμα θα έχει πιο εύκολη δουλειά, είναι επειδή η δουλειά που κάνουμε οι ιδιοκτήτες και όλοι μας θα επιτρέψει στη Ρόμα να έχει περισσότερη ευελιξία και περισσότερη βιωσιμότητα στο μέλλον.

Δεν χρειάζεται όμως να ανανεώσω το συμβόλαιο μέχρι το 2024. Σε αυτό διαφέρω από τους παίκτες, δεν ζητάω ανανέωση. Το αφήνω ήσυχο. Κανείς δεν έχει αμφιβολίες για το μέλλον μου. Είναι ξεκάθαρο ότι ο καθένας κάνει τις δικές του προσωπικές εκτιμήσεις και εγώ τις δικές μου. Αλλά είμαι χαρούμενος, είμαι απροετοίμαστος για αυτή την ερώτηση».

Ποια ήταν η αγορά που σας ικανοποίησε περισσότερο; Και ποια είναι η μεγαλύτερη λύπη;

«Η λύπη μου σχετίζεται με τις πωλήσεις. Προσπαθώ να είμαι πολύ μεθοδικός άνθρωπος, προετοιμάζουμε καλά τα πράγματα, αλλά τελικά ο αθλητισμός είναι η μόνη εμπορική δραστηριότητα στον κόσμο όπου αυτοί που πραγματικά κάνουν κουμάντο είναι οι εργαζόμενοι, άρα και οι παίκτες.

Στο τέλος, μπορείς να έχεις μια φανταστική στρατηγική για να πουλήσεις έναν παίκτη, αλλά αν κάποιος δεν θέλει να πάει εκεί, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Μετανιώνω λίγο για αυτό, γιατί είχαμε τουλάχιστον δύο ή τρεις καταστάσεις. Και ξεχάστε το Justin’s (Kluivert, ed), γιατί δεν φταίει κανείς. Αυτό που έγινε έγινε. Ίσως ήταν μια ευκαιρία.

Η λύπη μου είναι περισσότερο για τις εξόδους παρά για τις εισόδους. Όσο για την αγορά που μου άρεσε, μου άρεσαν όλες: κάθε συμφωνία έχει μια ιστορία. Πολλές φορές, είναι μια ιστορία όπου προχωράμε πιο μακριά από συναισθηματική άποψη. Είμαι αθλητικός διευθυντής, αλλά τελικά είμαι άνθρωπος.

Όταν πρέπει να μείνω τρεις ή τέσσερις μέρες σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στο Τορίνο για να φέρω τον Πάολο, δεν είναι εύκολο πράγμα. Αλλά είναι δύσκολο για μένα να πω ποια ήταν η διαπραγμάτευση που μου άρεσε περισσότερο, γιατί πραγματικά ένιωσα ότι όλοι οι παίκτες έχασαν χρήματα για να έρθουν στη Ρόμα. Ολα. Και αυτό κάτι σημαίνει.

Αυτός είναι ο λόγος που είπα αυτό το πράγμα για την ιδιοκτησία και τον Μουρίνιο, γιατί καταλαβαίνουν ότι κάτι γεννιέται εδώ. Και η ιδιοκτησία και ο Μουρίνιο είναι οι κύριοι αρχιτέκτονες αυτού του έργου. Για αυτόν τον λόγο, δεν είναι δίκαιο να πούμε ποια διαπραγμάτευση ήταν πιο σημαντική: όλες έχουν μια συγκεκριμένη ιστορία».

Υπάρχουν κάποιοι παίκτες χωρίς συμβόλαιο όπως ο Ζαγκάδου. Τότε μιλήσατε για 57 επεμβάσεις, μήπως αυτές του Κόριτς και του Μπιάντα έλειπαν; Τι συνέβη?

«Ηρέμησε, γιατί δεν τα παρατάω ποτέ (ο Τιάγκο Πίντο γελάει, επιμ.). Έχουμε ακόμα Βέλγιο, Τουρκία, Ελλάδα… Τα παιδιά πρέπει να με πιέσουν λίγο περισσότερο, γιατί πρέπει να διορθώσουμε αυτές τις δύο καταστάσεις. Ο Μπιάντα και ο Κόριτς είναι δύο αγόρια που είναι κάπως θύματα ενός πλαισίου από το παρελθόν. Δεν έχουμε βρει λύσεις μέχρι στιγμής, αλλά έχω ακόμα την ελπίδα να τις βρω σε αυτή την αγορά.

Για τον Zagadou, μπορούμε να μιλήσουμε για αυτόν ή τον Denayer: υπάρχουν πολλοί παίκτες στο deadline. Νομίζω ότι αυτή η αγορά θα γράψει κάποια ιστορία σε αυτή τη στρατηγική που πρέπει να φέρουν το συμβόλαιο μέχρι τη λήξη. Θα μιλήσουμε για αυτό στο μέλλον».

Επιστρέφοντας στο συμβόλαιο του Μπελότι, υπέγραψε για ένα χρόνο με οψιόν για τα άλλα δύο. Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος;

«Η αλήθεια είναι ότι ήμασταν πραγματικά δημιουργικοί σε δύο, τρεις επεμβάσεις. Μια δημιουργικότητα που υπαγορεύεται από την ανάγκη. Το πιο σημαντικό είναι ότι όλοι οι παίκτες έχουν αποδεχτεί και, αν το έχουν, είναι γιατί νιώθουν άνετα και χαρούμενα.

Δεν έχει σημασία αν ένα συν δύο, ή δύο συν ένα, ή ένα συν τρία, γιατί υπάρχουν πράγματα σε ένα συμβόλαιο που σου φαίνονται άσχημα αλλά δεν σου φαίνονται. Αυτές είναι λεπτομέρειες των διαπραγματεύσεων που δεν είναι δική μου ευθύνη να αποκαλύψω. Αλλά η αλήθεια είναι ότι είμαι σίγουρος ότι ο Αντρέα είναι χαρούμενος εδώ και ότι θα παίξει πολλά χρόνια στη Ρώμη. Έκανε κι αυτός μια προσπάθεια να έρθει στη Ρώμη. Τώρα η δουλειά μου είναι να τον κάνω χαρούμενο. Και το συμβόλαιο δεν θα είναι ποτέ πρόβλημα».

Γίνεται ήδη διαπραγμάτευση για τις ανανεώσεις των Κριστάντε και Σπινατζόλα;

«Αν θυμάμαι καλά πέρυσι, μια από τις ερωτήσεις ήταν αν, με την άφιξη του Tammy, θα είχαμε προβλήματα να κάνουμε έξι ανανεώσεις: Veretout, Cristante, Zaniolo, Spinazzola… Πέρασε ένας χρόνος και συνεχίζουμε να μιλάμε για αυτό. Είναι φυσιολογικό ότι όταν αρχίζουμε να φτάνουμε στο τέλος των συμβολαίων, αυτό πρέπει να συζητηθεί. Θα συζητηθεί όμως την κατάλληλη στιγμή.

Ο Μπράιαν ξέρει ακριβώς τι πιστεύουμε εγώ και η Εταιρεία για αυτόν. Θα μείνει πολλά χρόνια στη Ρώμη, γιατί, πέρα ​​από σπουδαίος παίκτης, είναι μεγάλος επαγγελματίας και έχει τη σωστή νοοτροπία για να συνεχίσει εδώ. Από την πλευρά μου, θα κάνω ό,τι μπορώ για να τον κρατήσω εδώ. Αλλά τώρα άσε με να ξεκουραστώ λίγο, γιατί ήταν πραγματικά βαρύς. Γιατί ρίχνεις αυτή την ιδέα και μετά έρχονται οι εισαγγελείς και δεν μπορώ να ησυχάσω λίγο».