από τους Giuseppe Fonte και Angelo Amante

ΡΩΜΗ (Reuters) – Η κυβέρνηση ετοιμάζει μια νέα παρέμβαση στο ιταλικό συνταξιοδοτικό σύστημα για να εγγυηθεί σε επιλεγμένες ομάδες εργαζομένων ένα κανάλι εξόδου στους 62 ή 63 ακόμη και μετά το τέλος της ποσόστωσης των 100, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές.

Μεταξύ των εθνών με τη μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης του ηλικιωμένου πληθυσμού, η Ιταλία ξοδεύει περισσότερα για συντάξεις από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα μετά την Ελλάδα. Οι δημόσιες δαπάνες για την εκπαίδευση είναι, από την άλλη πλευρά, μεταξύ των χαμηλότερων.

Χορηγείται πριν από τρία χρόνια πάνω από όλα από τη Λίγκα, σήμερα στην πλειοψηφία που υποστηρίζει την κυβέρνηση του Πρωθυπουργού Μάριο Ντράγκι, η ποσόστωση 100 επιτρέπει από τον Ιανουάριο του 2019 έως τον Δεκέμβριο του 2021 την πρόσβαση σε ένα πρόγραμμα πρόωρης συνταξιοδότησης με 38 έτη καταβολής εισφορών και τουλάχιστον 62 ετών ηλίκίας.

Αλλά από τον Ιανουάριο του 2022 θα επανέλθουν σε ισχύ οι αυστηρότερες απαιτήσεις της μεταρρύθμισης Fornero στο τέλος του 2011, η οποία αύξησε το όριο ηλικίας για τη σύνταξη γήρατος στα 67 έτη.

Για να απαλύνει την αλλαγή καθεστώτος, το Υπουργείο Οικονομίας στοχεύει να διευρύνει το κοινό των δικαιούχων του λεγόμενου Social Ape, ένα επίδομα που επιτρέπει στους ανέργους, τους φροντιστές, τα άτομα με ειδικές ανάγκες και τα άτομα που υποβάλλονται σε σκληρή δουλειά να συνταξιοδοτηθούν στα 63 τους χρόνια.

Μια άλλη επιλογή που εξετάζεται είναι να εγγυηθεί την πρόωρη συνταξιοδότηση πάντα με τουλάχιστον 62 χρόνια, αλλά μόνο για ορισμένες περιορισμένες κατηγορίες εργαζομένων, με αυστηρότερες απαιτήσεις της ποσόστωσης 100 και προφανώς μειωμένο επίδομα, αναφέρουν οι πηγές.

Το συνολικό σχέδιο υπό μελέτη έχει κόστος άνω των 2 δισεκατομμυρίων ευρώ και, εκτός από εκπλήξεις, προορίζεται να δει το φως με τον προϋπολογισμό του νόμου για το 2022, που αναμένεται στη Βουλή έως τις 20 Οκτωβρίου.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Υπουργείου Οικονομικών, ο λόγος των συνταξιοδοτικών δαπανών προς το ΑΕΠ αυξήθηκε απότομα από το 2019, φτάνοντας στο ανώτατο όριο του 17% το 2020.

Στη διετία 2020-2021, ο ρυθμός αύξησης των συνταξιοδοτικών δαπανών, χωρίς την τιμαριθμική τιμολόγηση, αυξάνεται και ισούται με περίπου 2% κατά μέσο όρο ετησίως και βρίσκεται σε υψηλότερα επίπεδα από την περίοδο πριν από τη μεταρρύθμιση του 2011 ( 2000-2011), διαβάζει το Update to Def που δημοσιεύτηκε τον περασμένο μήνα.

(Μετάφραση Luca Fratangelo στο συντακτικό στο Γκντανσκ, στο συντακτικό στο Μιλάνο Gianluca Semeraro, [email protected], +48587696613)