«Ταξιδεύω, εξερευνώ και συμβουλεύω», ένας τρόπος για να έχει μια εμπειρία που τον εμπλουτίζει σε προσωπικό επίπεδο αλλά πάνω απ’ όλα αποτελεί τη βάση για ένα επιχειρηματικό εγχείρημα, αυτό που έχει στο μυαλό του Filippo Altea, 22 ετών από Dolianova ότι στις 16 Μαΐου έφυγε από τη Ρώμη για να ταξιδέψει στην Ευρώπη με οικονομικό τρόπο και σεβόμενο το περιβάλλον. Τα δυνατά σημεία είναι να κινείσαι με τρένα χάρη στο Interrail (το εισιτήριο που επιτρέπει απεριόριστη πρόσβαση σε όλους τους ευρωπαϊκούς σταθμούς για ορισμένο διάστημα) και να μένεις σε ξενώνες ή σε σπίτια που διαθέτουν ιδιώτες.

Τουρίστας και ταξιδιώτης, ωστόσο, δεν είναι το ίδιο πράγμα. «Ο ταξιδιώτης – εξηγεί ο νεαρός Σαρδηνός στην L’Unione Sarda – είναι εξερευνητής, είναι έτοιμος για το απροσδόκητο, θέλει να δει με τα μάτια του και να αγγίξει πώς ζουν οι άνθρωποι στις διάφορες πόλεις». Ο τουρίστας είναι απλά όσοι μετακινούνται και πηγαίνουν σε ξενοδοχεία ή χωριά, χωρίς καμία επαφή με την καθημερινότητα και τις συνήθειες του τόπου.

Ο Filippo, ο οποίος τώρα ζει στη Ρώμη αλλά συνεχίζει να συχνάζει στη Σαρδηνία, επίσης επειδή το καλοκαίρι συνεργάζεται με έναν σύλλογο στην περιοχή Masua για τη διαχείριση ενός ξενώνα σε μια πρώην τοποθεσία εξόρυξης, βρίσκεται τώρα στη Ρίγα της Λετονίας.

Σπούδασε στο Pacinotti στο Κάλιαρι, Spano di Sassari, απολυτήριο γυμνασίου στην Πάντοβα, ολοκλήρωσε ένα τριετές πτυχίο στα οικονομικά και τη διαχείριση στο Luiss Guido Carli. Τον Απρίλιο του περασμένου έτους εντάχθηκε στο Aurora Fellows, το εκπαιδευτικό σεμινάριο που ίδρυσε ο Jacopo Mele, το οποίο κάθε χρόνο ανοίγει τις πόρτες του σε περισσότερους από 200.000 νέους στην Ευρώπη και στις ακτές της Μεσογείου, στη Σαρδηνία και ειδικότερα στο One Ocean Foundation, την ιταλική πρωτοβουλία για την προστασία των θαλασσών, που γεννήθηκε από μια ιδέα του Yacht Club Costa Smeralda, έχει χρηματοδοτήσει 500 μαθήματα στο Aurora Fellows για ισάριθμους φοιτητές στο νησί. Και το ταξίδι του Φίλιππο θα τελειώσει στο νησί στις 14 Αυγούστου στο Πόρτο Τόρες.

Τι θα δείτε στην Ευρώπη;

«Υπάρχουν δύο εστίες: οι πόλεις κυρίως, οι πρωτεύουσες είναι πιο εύκολα προσβάσιμες για συνδέσεις και προορισμούς, αλλά υπάρχουν και αρκετές δευτερεύουσες τοποθεσίες, για παράδειγμα στη Βουλγαρία ήμουν στα βουνά για ένα φεστιβάλ, στην Ελλάδα στη Δράμα, εν ολίγοις. παντού υπάρχει μια συγκεκριμένη περιπέτεια ή γιορτή Δεύτερον, ψάχνω τα χαρακτηριστικά του τόπου, που δεν είναι απαραίτητα τα πιο τουριστικά. Μιλάω με τους ανθρώπους, ρωτάω πώς ζουν και μετά ερχόμαστε αντιμέτωποι με ιστορία, μνημεία , εκκλησίες και μουσεία. Στις δημοκρατίες της Βαλτικής υπάρχει μεγάλη σχέση με την πρώην Σοβιετική Ένωση, μπορείτε να το δείτε από την παλιά πόλη, ο τρόπος με τον οποίο οι πόλεις έχουν σφυρηλατηθεί από την ιστορία βγαίνει».

Που κοιμάσαι?

«Στους ξενώνες, που είναι κυρίως κοινωνικοί χώροι, είναι εύκολο να μιλήσεις με άλλους ταξιδιώτες, να ενωθείς μαζί και επίσης να αναζητήσεις διάφορες δυνατότητες ή εμπειρίες μαζί».

Μιλάτε πάντα αγγλικά;

«Σχεδόν πάντα, αλλά όταν έχεις να κάνεις με τουρίστες το σημαντικό είναι να είσαι ανοιχτός, να προσπαθείς να επικοινωνήσεις με κάθε τρόπο, να είσαι πρόθυμος να υποδεχτείς. Στη Βουλγαρία πρέπει να πω ότι τα αγγλικά μου ήταν μάλλον άχρηστα, αλλά ανάμεσα σε χειρονομίες, χαμόγελα και γέλια καταλαβαίναμε πολύ καλά».

Τι κουβαλάς στο σακίδιο σου;

«Ρούχα, προσωπικά είδη, υπνόσακος και χαλάκι για κάθε ενδεχόμενο, τα χρησιμοποίησα για κάμπινγκ στη Βουλγαρία και ίσως τα χρειαστώ στη Σκανδιναβία όπου οι τιμές είναι πολύ υψηλές και επομένως μάλλον θα καταφέρω να εξοικονομήσω χρήματα. Μετά έχω σταθεροποιητή για το τηλέφωνο, το power bank, τον υπολογιστή και ένα skateboard».

Γιατί να κάνω skateboard;

«Είναι χρήσιμο αν έχεις λίγο χρόνο και η πόλη είναι προετοιμασμένη, για παράδειγμα δεν έχει λιθόστρωτα αλλά πέτρινες πλάκες, μπορείς να εξερευνήσεις πολύ πιο γρήγορα».

Ποιος είναι ο σκοπός του ταξιδιού;

«Το επιχειρηματικό έργο γεννήθηκε πρώτα, το οποίο βασίζεται στην ιδέα να βοηθήσει τους ταξιδιώτες να έχουν μια καλύτερη εμπειρία με λιγότερη οργάνωση, εν ολίγοις, λιγότερο τουρισμό και πιο πραγματικά ταξίδια. Αλλά πρώτα, φυσικά, πρέπει να έχω τη δική μου εμπειρία: δεν μπορώ να μεταδώσω σε άλλους κάτι που δεν έχω. Και αυτές οι 90 μέρες στην Ευρώπη, μια συσσώρευση πλούτου προς εξερεύνηση, θα κάνουν ακριβώς αυτό».

Τι θα θέλατε να δημιουργήσετε σε μπετόν;

«Συγκεντρώνοντας τους ταξιδιώτες σε ένα σύστημα για την παροχή συμβουλών. Όπως ακριβώς πριν φύγετε, ρωτήστε φίλους και γνωστούς για μερικές προτάσεις για την πόλη που θα επισκεφτείτε, για να πάρετε μια συμβουλή ή ένα είδος προφορικής κριτικής, έτσι θα ήθελα να δώσω στους ανθρώπους την ευκαιρία να ζήσουν μοναδικές εμπειρίες. Υπάρχει ένα βασικό πρόβλημα: όλοι έχουμε τις δυνατότητες να ταξιδέψουμε, αλλά δεν ξέρουμε πώς να το κάνουμε, ξεχνάμε ποια είναι η εμπειρία του ταξιδιού και πάμε να ψάξουμε αυτό που έχουμε ήδη σε άλλα μέρη, είμαστε τουρίστες περιπλανώμενος στους δρόμους».

Πώς θα μοιάζει το έργο στην πραγματικότητα;

«Θα μπορούσε να είναι μια πλατφόρμα που συνδυάζει εμπειρίες ή που συνδυάζει τον ταξιδιώτη με μια εμπειρία, στο στυλ του Tinder».

Ταξιδεύετε για ελεύθερους ή ως ζευγάρι;

«Αδιάφορος, θα προσπαθήσω να ιντριγκάρω τους ανθρώπους για ένα συγκεκριμένο μέρος, τότε είστε ελεύθεροι να πάτε εκεί μόνοι, ως οικογένεια, ως ζευγάρι ή με φίλους. Ενδεικτικά, η ηλικία-στόχος μου κυμαίνεται από 18 έως 30 ετών».

Πώς σας φαίνεται το τουριστικό σύστημα στη Σαρδηνία;

«Έχουμε πολλές δυνατότητες, αλλά ο δρόμος είναι μακρύς, υπάρχουν πολλές μικρές πραγματικότητες, όπως αγροικίες ή άνθρωποι που εργάζονται σε μικρά χωριά που ανοίγονται στη φιλοξενία, αλλά υπάρχουν ακόμα πολλά να γίνουν. Η Σαρδηνία ενώνεται πολύ καλά με την «πράσινη» τάση, όλα πρέπει να πάνε προς αυτή την κατεύθυνση, οι ευκαιρίες είναι πολλές».

Ποιες πτυχές θα μπορούσαν να βελτιωθούν;

«Για παράδειγμα είμαστε πολύ λίγοι διεθνείς, λίγοι νέοι έρχονται από την Ευρώπη, απέχουμε πολύ από ένα παγκόσμιο όραμα».

Δυνατό σημείο;

«Υπάρχει ένα βασικό: οι άνθρωποι. Όταν ταξιδεύετε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα βρείτε μια λύση σε ένα πρόβλημα χάρη στους ανθρώπους, που είναι επίσης οι θεματοφύλακες του πολιτισμού και των παραδόσεων, χιλιετίες ιστορίας γοητεύουν όσους έρχονται από το εξωτερικό και οι Σαρδηνοί είναι οι φύλακες αυτής της κληρονομιάς “.

Οι Ιταλοί στο εξωτερικό είναι αναγνωρίσιμοι;

«Ναι, δυστυχώς, και τρομερά. Στο Βίλνιους της Λιθουανίας, ήμουν σε ένα τυπικό εστιατόριο. Κάθε τόσο επιδίδομαι σε ένα καλό γεύμα, δοκίμαζα μια κρεμμυδόσουπα με χοιρινό και μετά κάποιο είδος ραβιόλι, και ένας Ιταλός μου έλεγε πώς είχε πάει σε ένα ιταλικό εστιατόριο και βρέθηκε άρρωστος. Και στο τυπικό εστιατόριο είχε παραγγείλει σνίτσελ και τηγανιτές πατάτες. Δεν πας στο εξωτερικό για να φας ιταλικά, πρέπει να προσπαθήσεις να συμμετάσχεις σε αυτό στο οποίο είναι καλοί οι κάτοικοι. Μας έρχονται από όλο τον κόσμο για να φάνε ιταλικά και πάμε να ψάξουμε αλλού το φαγητό μας; “.

Περιβάλλον και τουρισμός, ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να τα συνδυάσεις;

«Κοινότητες, παίξτε τα πάντα πάνω τους: πρέπει να γίνουν ένας κόμβος, μια μοναδική εμπειρία στην οποία προσφέρετε ένα πακέτο στον ταξιδιώτη για να τον κάνετε να κατανοήσει την ισορροπία του τόπου και κατά συνέπεια φτάνει η περιβαλλοντική βιωσιμότητα, ακολουθούμενη από την κοινωνική βιωσιμότητα. Για παράδειγμα, αν πάτε στην κεντρική Σαρδηνία, στο Seulo, θα πρέπει να βρείτε έναν ξενώνα όπου θα σας εξηγούν ποιος είναι ο τρόπος ζωής τους, τότε θα ανακαλύψετε και όλα τα άλλα, θα μιλήσετε με τους ανθρώπους στο μπαρ, θα γνωρίσετε τις ιδιαιτερότητες των αιωνόβιων , μπείτε με λίγα λόγια, σε έναν κόσμο».

Μερικές συμβουλές για ταξίδια με οικονομικό και οικολογικό τρόπο.

«Γενικά είμαι προωθητής της Interrail, όλοι μπορούν να αγοράσουν το εισιτήριο, υπάρχει επίσης ένας διαγωνισμός που επιτρέπει σε νέους να το κερδίσουν, αλλά έχω δει και άτομα 60 ή 70 ετών να το χρησιμοποιούν. Μετά κοιμόμαστε στους ξενώνες ή στις δομές που προτείνει η Airbnb, είναι μια χαρά, χαμηλώνουν πολύ το κόστος. Προφανώς χωρίς ορισμένες ανέσεις, μέχρι στιγμής η μέση τιμή που έχω πληρώσει ανά διανυκτέρευση ήταν 12 ευρώ. Επίσης για τους νέους υπάρχει το Erasmus +, το ευρωπαϊκό πρόγραμμα για την εκπαίδευση, την κατάρτιση, τη νεολαία και τον αθλητισμό (ο Φίλιππο επιλέχθηκε να εκπροσωπήσει την Ιταλία ως Πρέσβης του Ευρωπαϊκού Έτους Νεολαίας, εκδ), για να δημιουργήσουμε έναν ενάρετο κύκλο».

Πως?

«Ας πούμε ότι έχω στο μυαλό μου ένα έργο στη Masua, με προϋπολογισμό 60 χιλιάδων ευρώ που θα χρησιμοποιηθεί επίσης για την πληρωμή εθελοντών, η Ευρώπη μου δίνει το εντάξει ή μου ζητά να αλλάξω το πρόγραμμα δαπανών, καλώ τις ενώσεις εταίρους στο Ευρωπαϊκό ύφασμα, επιλέγω τα κατάλληλα και θα ψάξουν τους συμμετέχοντες να μου στείλουν.Με αυτόν τον τρόπο θα έχω από 8 έως 40 νέους που ζουν 2 εβδομάδες στο reality μου, καταναλώνουν, ασχολούνται με δραστηριότητες της περιοχής, γίνονται οι παράγοντες της αλλαγής, αυτή είναι μια σημαντική ευκαιρία».

Θα είναι άλλος άνθρωπος όταν επιστρέψει από όταν έφυγε;

«Ναι, κάθε μέρα γίνομαι. Οι εμπειρίες και οι άνθρωποι με αλλάζουν προς το καλύτερο χωρίς να το καταλάβω. Στα διάφορα μέρη που μιλάω με όλους, σκέφτομαι περισσότερο ένα παγκόσμιο και όχι ένα εδαφικό όραμα».

Και τι θα φέρεις πίσω στο σακίδιό σου;

«Όλοι όσοι έχουν αποδεχτεί το στοίχημα της ζωής στις κοινότητές τους και στην καθημερινή τους ζωή, από τον πλούσιο γέροντα Γερμανό μέχρι τους άστεγους, μέχρι εκείνους που ταξιδεύουν στον κόσμο με τα πόδια ή με ποδήλατο. Η ομορφιά μεταξύ των ταξιδιωτών είναι ότι ξέρουμε ότι έχουμε λίγα λεπτά στη διάθεσή μας και μετά πιθανότατα δεν θα ξαναδούμε ο ένας τον άλλον, η περιττή συζήτηση δεν υπάρχει και ταυτόχρονα ανταλλάσσουμε βοήθεια και αναφορές. Για παράδειγμα, προσκαλώ όλους στη Σαρδηνία, εξηγώ πόσο όμορφη και μοναδική είναι».

Με λίγα λόγια, είναι οι ταξιδιώτες ένας πλούτος για να καλλιεργήσουν;

«Λέω ότι θα σώσουν τον κόσμο: δεν έχουν προκαταλήψεις, είναι έτοιμοι για το απροσδόκητο και παλεύουν για ένα καλύτερο μέρος, ακόμη και σε μέρη όπου αυτή η έννοια δεν έχει γίνει ακόμη κατανοητή».

© Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος