Τι κρίμα! Η Setterosa επιστρέφει από την Ολλανδία και χάνει τον τελικό για την τρίτη θέση. Από 4-1 σε 4-7 σε είκοσι λεπτά. Στη συνέχεια το τελικό γκολ από τη Μαρλέτα. Ντροπαλός στο ξεκίνημα, δυνατός και ανώτερος για δύο ημίχρονα, διαλύεται στην τρίτη και τέταρτη περίοδο. Κολυμπά, αγκωνιάζει και βάζει την καρδιά του σε αυτό, αλλά η Ολλανδία χτίζει το χάλκινό της μετάλλιο με υπομονή και λίγη περισσότερη τύχη. Δύο πρώτα ημίχρονα μπροστά με διπλό 2-1, μακρύ μπλακ άουτ και το γκολ που δεν έρχεται πλέον με την ίδια ευκολία. Ωστόσο, είναι μια ομάδα υπό κατασκευή που μεγαλώνει και επιστρέφει στην πρώτη τετράδα του κόσμου μετά από επτά χρόνια, μετά το Καζάν το 2015 που είχε κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο.

Στους άλλους τελικούς, οι απερχόμενοι Ευρωπαίοι και Ολυμπιακοί και Παγκόσμιοι αντιπρωταθλητές της Ισπανίας κέρδισαν την Αυστραλία, το χάλκινο μετάλλιο το 2019, με 8-5 (2-0, 1-1, 3-1, 2-3) και κατετάγησαν στην πέμπτη θέση. Η Ελλάδα κερδίζει τη Γαλλία με 16-7 (5-2, 3-1, 5-2, 3-2) και είναι έβδομη.

Οι δηλώσεις της SetteRosa

Ο αγώνας

Υποστηρικτές δίπλα δίπλα. Οι μπλε και πορτοκαλί κηλίδες. Οι σημαίες που επιδεικνύονται περήφανα κατά τη διάρκεια των εθνικών ύμνων. Δεν είναι πολλά, αλλά γίνονται αισθητά σε όλο το νησί της Μαργαρίτας.
Οι πρώτοι επτά στη δεξαμενή είναι οι Banchelli, Avegno, Giustini, Picozzi, Bianconi, Palmieri και Viacava. Στην πρώτη υπεροχή (Viacava στο πιλοτήριο) ο Holland περνά με μισό περιστέρι Koolhaas. Στην επανεκκίνηση ο Ταμπάνι μόνος μπροστά στον τερματοφύλακα προτιμά να περάσει την μπάλα στον Παλμιέρι και η δράση εκμηδενίζεται. Ο Avegno από τη θέση έξι ισοφάρισε στο έκτο λεπτό, σε αριθμητική υπεροχή, αφού είχε προσπαθήσει ένα λεπτό πριν (σουτ που απέκρουσε ο Aarts). Ο Μαρλέτα κάνει την είσοδό του και από την περιφέρεια χτυπάει την επτά και η Ιταλία βάζει το βέλος. Μετά το αρχικό αδιέξοδο, η Setterosa αρχίζει να παίζει. Πάμε στο δεύτερο ημίχρονο με το πιο ασφαλές μπλε και στην άμυνα. Ο Τζουστίνι χειρουργείται: πρώτα από τη θέση έξι πατάει στο νερό και σπρώχνει τον Άαρστ, μετά με το πεντάμετρο κουπί προσπερνά ξανά τον Ολλανδό. Διπλό που αξίζει 4-1 και που η ομάδα του Σίλιπο αμύνεται με καρφιά. Ο Μπαντσέλι σώζει τα πάντα, ακόμα και τη βόμβα του Σεβένιτς, αλλά δεν καταφέρνει να κοντράρει περισσότερο το τάπ-ιν του Κούλχαας (4-2). Ο Ταμπάνι σπάει το οριζόντιο δοκάρι πριν αλλάξει το γήπεδο.

Η τρίτη φορά είναι αυτή της αλήθειας και λέει ότι αυτή η Setterosa πρέπει να δουλέψει ακόμα, αλλά είναι στο σωστό δρόμο. Tabani και Marletta πέρα ​​από το ταμπλό: προβλέπουν στην άμυνα και τελειώνουν στην επίθεση. Οι μπλουζ υποφέρουν και παραμένουν ενωμένοι. Η ομάδα του Δούδεση χτίζει την ισοπαλία με υπομονή και λίγη τύχη. Ο Σεβένιτς αιφνιδιάζει από το κέντρο με ένα λάκτισμα πάνω και ο Φαν Ντε Σλόουτ εκμεταλλεύεται την πέμπτη ευνοϊκή υπεροχή. Το κασκόλ του Γκαλάρντι στο τέλος του χρόνου χτυπά το Άαρστ. Όλα κρίνονται στο τελευταίο οκτάλεπτο. Ο Φαν Ντε Κράατς σημειώνει την υπέρβαση μετά το 2’07» (4-5). Το απαλό κουπί του Giustini δίνει την ψευδαίσθηση του γκολ αλλά βγαίνει από το τίποτα. Το Picozzi’s είναι εύκολη λεία για τον τερματοφύλακα. Η μπλε νηστεία διαρκεί σχεδόν 20 λεπτά. Ο Τεν Μπρουκ ανενόχλητος το κλείνει στο -1’39 “από τη σειρήνα. Ο Βαν Ντερ Κράατς δεν δίνει εκπτώσεις (4-7). Στο τελευταίο τάιμ-άουτ η Μαρλέτα στην ανωτερότητα σπάει τη νηστεία της. Αλλά είναι πολύ αργά τώρα.

ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΜΕ. Τα δύο τελευταία Παγκόσμια Κύπελλα και Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα που προηγήθηκαν λένε 1-1. Στις 24 Ιουλίου 2019 στο Gwangju η Setterosa, με προπονητή τότε τον Fabio Conti, κέρδισε τον ημιτελικό με 10-5 για την πέμπτη θέση. στις 15 Ιανουαρίου 2020 στη Βουδαπέστη, αλλά στο Duna Arena, η Ολλανδία προσπέρασε τους μπλε με επικεφαλής τον Paolo Zizza με 10-4 στον τρίτο αγώνα του ομίλου. Τέλος, η Ιταλία ήταν πέμπτη, επικρατώντας της Ελλάδας με 7-5 στον τελικό παρηγοριάς. τέταρτη η Ολλανδία ηττήθηκε από την Ουγγαρία. Και στις δύο περιπτώσεις, ο Havenga, πλέον μάνατζερ, κάθισε στον πάγκο της Ολλανδίας. Στη συνέχεια, η Ιταλία δεν προκρίθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, όπου οι πορτοκαλί σταματούν στα προημιτελικά και πάλι νικήθηκαν από την Ουγγαρία, η οποία στο τέλος θα είχε κερδίσει το χάλκινο μετάλλιο. Οι τεχνικοί οδηγοί έχουν αλλάξει: στον μπλε πάγκο βρίσκεται ο Κάρλο Σίλιπο και στον Ολλανδό κάθεται ο Έλληνας Ευάγγελος Δουδέσης (για πολλά χρόνια δεύτερος μετά τη Χαβένγκα) που έχουν ανανεώσει ομάδες και τρόπους παιχνιδιού. Η Setterosa επιστρέφει στην πρώτη τετράδα του κόσμου. Δεν είχε συμβεί από το Καζάν το 2015 όπου κέρδισε το χάλκινο νικώντας την Αυστραλία με 12-10. εκείνη η ομάδα περιελάμβανε ήδη τις Roberta Bianconi, Giulia Emmolo, Elisa Queirolo, Chiara Tabani και Laura Teani. Οι γερουσιαστές γύρω από τους οποίους ο Silipo χτίζει τη νεανική και δυναμική ομάδα του.

Τελικός Ιταλία-Ολλανδία 5-7 3η-4η θέση Παγκόσμιος Πίνακας Αποτελεσμάτων υδατοσφαίρισης γυναικών 2022

Ιταλία: Teani, Tabani, Marletta 2, Avegno 1, Queirolo, Giustini 2, Picozzi, Bianconi, Emmolo, Palmieri, Galardi, Viacava, Banchelli. Κοπάδια Silipo.
Ολλανδία: Aarts, Wolves, Sleeking 1, Van Der Sloot 1, Moolhuijzen, Van Der Kraats 1, Rogge, Sevenich 2, Joustra, Koolhaas 1, Schaap, Ten Broek 1, Buis. Ολα. Δουδέσης.
Διαιτητές: Σαβίνοβιτς (Κρο) και Σταυρίδης (Γκρέ).
Σημειώσεις: επιμέρους 2-1, 2-1, 0-2, 1-3. Αριθμητικές ανωτερότητες: Ιταλία 3/9, Ολλανδία 6/11. Το Silipo κλείνεται στις 6:30 για τρίτη φορά. Viacava (I) στο 6’10 και Rogge (O) στο 7’20 στην τέταρτη φορά λόγω ορίου φάουλ. Περίπου 500 θεατές.

https://www.federnuoto.it/home/pallanuoto/news-pallanuoto/38329-mondiali-fem-italia-olanda-setterosa-alle-21-usa-ungheria.html