80 χρόνια μετά τη βύθιση, το βρετανικό αεροσκάφος βρέθηκε το 2016 στα βάθη του νησιού Λινόζα (ΑΓ) αποδείχθηκε ότι ήταν το Martin Baltimore AG699 69 τετρ. της RAF, που αναχώρησε στις 12.45 στις 15 Ιουνίου 1942 από το αεροδρόμιο Luqa στη Μάλτα για να παρακολουθήσει τη ναυτική κίνηση στην περιοχή Pantelleria, που επλήγη εκείνες τις ημέρες από τη «μάχη των μέσων Ιουνίου» που είδε αποτελεσματικά τις δυνάμεις του Άξονα αντιμετώπιση της επιχείρησης «Καμάκι».

Το ναυάγιο του αεροπλάνου είχε εντοπιστεί κατά τη διάρκεια μιας επιστημονικής εκστρατείας που διεξήχθη στο πλαίσιο ενός έργου για τη χαρτογράφηση του βυθού και την παρακολούθηση των οικοτόπων από το τότε IAMC (Ινστιτούτο για το Παράκτιο Θαλάσσιο Περιβάλλον) του CNR της Νάπολης.

Ακολουθώντας τις υποδείξεις του δύτη Guido Caluisi και των ντόπιων ψαράδων, μετά από αρχικό έλεγχο που πραγματοποιήθηκε με όργανα “Multibeam”, η επακόλουθη αναζήτηση πραγματοποιήθηκε με ROV (Remotely Operated Vehicle – ένα υποβρύχιο ρομπότ που καθοδηγείται από την επιφάνεια) σε βάθος 85 μέτρων, είχε αποκαλύψει την παρουσία βρετανικού τορπιλοπλάνου του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Χάρη στην αποδεδειγμένη και εξειδικευμένη συνεργασία του Fabio Portella, ενός παθιασμένου δύτη βαθέων υδάτων από τις Συρακούσες και Επίτιμου Επιθεωρητή Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Εποπτείας της Θάλασσας, ο οποίος συντόνισε τις επιχειρήσεις, είμαστε πλέον σε θέση να καθαρίσουμε την ομίχλη που έχει τυλίξει την ταυτότητα του το ναυάγιο για δεκαετίες. βυθίστηκε μπροστά στην περιοχή του «Fanalino» της Linosa, που από καιρό θεωρούνταν τορπιλοβομβιστικό του Bristol Beaufor.

“Αλλη μια φορά – υπογραμμίζει η περιφερειακή σύμβουλος πολιτιστικής κληρονομιάς και σικελικής ταυτότητας, Alberto Samonà – Η συνεργασία των σηματοδοτών, των ψαράδων, των καταδυτικών κέντρων και των συνεργατών της Εποπτείας της Θάλασσας, επέτρεψε την ανακάλυψη ενός εξαιρετικού ναυαγίου. Οι εργασίες στην επικράτεια που πραγματοποιούνται από την Εποπτεία συνεχίζουν να αποδίδουν καρπούς με συνεχώς νέες αναφορές και ευρήματα, σημάδι ότι η νέα κουλτούρα της προστασίας των βυθισμένων περιουσιακών στοιχείων συνεχίζει να επιβεβαιώνεται όλο και περισσότερο“.

Το ναυάγιο έχει μεγάλη ιστορική και συμβολική αξία σε τουλάχιστον δύο πτυχές, η πρώτη από τις οποίες σχετίζεται με τη σπανιότητά του αφού μέχρι σήμερα δεν είναι γνωστή η ύπαρξη αεροσκαφών. Μάρτιν Βαλτιμόρη σε άριστη κατάσταση επιζώντας από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και την επακόλουθη αποσυναρμολόγηση. Στην πραγματικότητα, σε λίγα μουσεία υπάρχουν μόνο μερικά κομμάτια που μπορούν να αναχθούν σε ένα παρόμοιο μοντέλο αεροσκάφους και στην Ελλάδα υπάρχει ένα αλλά μισοκατεστραμμένο δείγμα.

Η δεύτερη πτυχή δεν μπορεί να αγνοήσει την εξαιρετική κατάσταση διατήρησής του, λόγω διαφόρων τυχαίων περιστάσεων. μαλακό χαντάκι με σβηστούς κινητήρες (που αποδεικνύεται από την ακεραιότητα της δομής και από τις έλικες που τοποθετούνται από τον πιλότο, πριν από την τάφρο, σε τέλεια θέση σημαίας), το βάθος του ναυαγίου ουσιαστικά απρόσιτο με τη χρήση αθλητικού εξοπλισμού, τράτα χωρίς τράτα -εντατική διεξαγωγή σε αυτό το θαλάσσιο τμήμα και, εν τέλει, η σχετική απόσταση της νήσου Linosa και των τουριστικών ροών.

“Η Εποπτεία της Θάλασσας και οι άριστα καταρτισμένοι συνεργάτες και σηματοδότες της – υπογραμμίζει ο Έφορος της Θάλασσας, Φερδινάντο Μαουρίσι – συνεχίζουν ακούραστα να εργάζονται στον τομέα της έρευνας των μαρτυριών του παρελθόντος: καθώς και των αρχαίων ναυαγίων, επίσης στον τομέα των βυθισμένων ναυαγίων του εικοστού αιώνα, σημειώνοντας τις τελευταίες εβδομάδες σημαντικά στοιχεία της περιόδου μεταξύ των δύο Παγκοσμίων Πολέμων“.